MasukShare
Chapter 10
Terakhir Diperbarui:
2024-11-09 19:51:04
Bab terkait
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 11
Chapter 11 Brandon POV Napa-mura ako sa aking isip nang may gumising sa akin. Papagalitan ko sana, pero nagulat ako sa aking nakita. Yung babae—yung nurse na hinalikan ko kanina—na may hawak na gunting at nakangiti ng nakakatakot. Habang papunta siya sa aking gitna, lalo akong nagulat nang makita kong ginupit niya ang aking talong. "Ahhhhhhhhhhhh!" Tanging sigaw ko lang iyon dahil sa takot at, sa sobrang gulat, nahimatay ako. Pag-gising ko kinabukasan, saka ko lang napansin na bukas ang aking mata, at iniisip ko na panaginip lang lahat ng nangyari—isang masamang panaginip. "Akala ko talaga totoo ang lahat," bulong ko sa aking sarili, umiiling-iling pa ako habang hawak-hawak ang aking gitna. Nang maramdaman kong may basa at malagkit, kinabahan ako ng sobra kaya agad kong tinignan ang aking kamay at biglang napa sigaw ako sa takot. "Dudugoooo... dugo, dugo... Ahhhhhhh my my nooooo! Nanaaaaa!" malakas kong sigaw mula sa aking silid. Dahil sa sobrang takot at taranta, tum
Terakhir Diperbarui : 2024-11-10PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 12
Chapter 12 Pagkatapos kong maligo agad akong nagbihis ay kinuha ang aking phone. Dahil buo na ang aking desisyon ang tanungin ang isa kong kaibigan. Habang nag ring ang aking tinawa ay saka naman ako nagbibihis. Si Jayson ang aking tinawagan at sya ang hiningan ko ng pabor. Ilang ring lang ay agad itong sinagot kaya wala akong dalawang isip na sabihin ang kailangan ko, laking tuwa ko dahil pumayag ito. Ngunit may kapalit ang kanyang tulong, ako daw ang sagot sa gastusin ng binyag sa kanyang mga anak. Wala akong choice kaya pumayag sa kagustuhang upang makaganti lang ako sa babae na -yun. Kung totoosin ay maliit lang na halaga iyon kaya agad akong pumayag. Pinahintay muna niya ako ng ilang oras bago niya binigay ang address nito. Pagkatapos i-bigay ni Jayson ang address ay napa ngite ako dahil hindi ako mahihirap sapagkat ay pareho lang pala kami ng subdivision tinitirhan at ilang bahay lang ang pagitan naming. "Hmmm, humanda ka babae, tinakot ko ako kanina. Kaya
Terakhir Diperbarui : 2024-11-11PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 13
Chapter 13 Heart POV Nagising ako sa sakit na sa'kin ulo kaya napa mura ma lamang ako sa sobrang sakit. "Shit ang sakit ng ulo ko, nalasing yata ako kagabi!" sabay mulat sa aking mata. Agad din ako nagtataka, "sandali lang paano ako napunta dito sa loob sa aking silid?" takang tanong ko s asking sari habang hawak pa rin ang aking ulo dahil sa sakit. "Siguro dahil sa lasing ako hindi ko alam na pumasok ako dito, buti na lang at hindi ako tumalon sa ibaba at dito ako dinala sa aking mga paa!" dagdag kong sabi. Hanggang naisip ko kung anong oras na kaya napatingin ako sa orasan nasa wall. Nanlaki ang aking mata ng nakita ang oras kaya napabalikwas na lang ako sa akung pagkahiga dahil malapit ng mag alas-dos ng hapon. "Haist! kaya pala kumakalam ang sikmura ko," sambit ko, saka daling-dali kung inayos ang aking higaan at pumunta sa banyo para makaligo kahit papaano ay mabawas bawasan ang aking hang-over. Pagpasok ko ay agad kung hinubad ang lahat na damit ko saka binuksan ang sho
Terakhir Diperbarui : 2024-11-12PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 14
Chapter 14Habang abala ako sa pamimili, hindi ko maiwasang mapangiti. Pagdating ko sa meat section, bigla na lang may tumabi sa akin at tinampal ang aking pwet. Napasinghap ako at pati ang mga tao sa paligid ay napansin din iyon. Agad akong lumingon, at mabilis kong tinuhod ang lalake ng buong lakas. "Oh!" ang narinig ko mula sa mga nakakita. Halos magtalon-talon ang lalake sa sakit. Nang tumingin siya, napagtanto ko na siya pala ay isang manyakis.Dahil sa aking galit ay hindi ko maiwasang palasigaw at sabay sabing, "Mabaog ka sana, hinayupak ka!" habang nanlisik ang aking mata. Pagkatapos, dali-dali akong pumunta sa cashier habang tulak-tulak ang cart na may lamang binili ko upang bayaran para makaalis agad.Hindi nagtagal ay agad namang natapos kaya dali-dali akong lumabas ng mall at pumara ng taxi buti na lang at agad ako nakakita kaya mabilis akong sumakay. Ibinigay ko agad sa driver ang address ko, saka ito pinatakbo paalis sa mall. "Walang hiyang lalaki na -yun! Ang lakas
Terakhir Diperbarui : 2024-11-13PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 15
Chapter 15Kurt POVNasa hospital ako ngayon dahil dinala ko si Brandon dito. Buti na lang at pumunta ako sa mall para bumili ng ilang pagkaing na ipinapabili ng asawa ko, dahil mukhang nagli-lehe na naman ito, kaya kung anong hingin nito ay ibinigay ko na walang alinlangan.Nabigla na lang ako dahil nagkagulo ang may meat section ng grocery kaya agad ako nagpunta, at bumungad sa aking paningin ang aking kaibigan nakahandusay sa sahig. Agad ko itong nilapitan at kinapa ang kanyang leeg, nakahinga na lang ako ng maluwag ng mag nakapa akong pulso doon. Agad namang inaasikaso ng mga doctor kung kaya nakahinga ako ng maluwag saka ko tinawagan ang maneger sa mall upang kunin ang footage ng CCTV kung saan ito hinimatay. Pagkatapos kong tawagan ang maneger agad kung tinawagan ang isa sa mga tauhan ko at inutusan kunin ang CCTV footage sa Mall at sinabi ko dito na tinawagan ko na ang maneger noaya hindi na ito mag-alala pa. "Copy, boss!" sagot nito saka ko ibinaba ang tawag. Tatlong ora
Terakhir Diperbarui : 2024-11-14PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 16
Chapter 17Brandon POVPagkagising ko ay agad ako nagtataka sa paligid, "asan ako?" takong ko sa aking sarili habang nagtataka. Bumungad kasi sa akin ang puting pintura sa dingding. Marami ang pumapasok sa aking isipan kaya hindi ko na pansin na nasa hospital pala ako. Hanggang bumalik ang ala ala ko nangyari sa mall kaya natakot ako baka hindi ako magkaanak dahil sa lakas nitong pagtubod sa akin. Inilibot ko ang mata ko sa paligid, nagtataka kung sino ang nagdala sa akin dito."Sino kaya ang nagdala sa akin dito?" tanong ko sa sarili ko, pero hindi ko tiningnan kung may nakaupo sa sofa.Hanggang mapansin ko si Kurt na nakangiting nakatingin sa akin at parang nag-aasar pa ito sa paaralan ng kanyang tingin, kaya agad pumasok sa aking isipan na siya ang nagdala sa akin dito. Hanggang napaalam ito sa akin dahil kailangan na itong umalis. Tanging tango lang ang aking sinagot dito dahil Hindi koahanap ang aking boses. Nang makaalis ito, doon ko na naramdaman ang sakit sa aking heto at
Terakhir Diperbarui : 2024-11-14PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 17
Chapter 17 Heart POV Sabi ng head nurse namin, ako raw ang mag-aalaga sa isang pasyente at ang sahod ko ay P50,000 kada linggo. Agad lumaki ang mata ko ng nalaman kung magkano ang sasahurin ko. Totoo nga ang sinabi ng mga sa unang panahon, kapag kumati ang palad ay may darating na pera. Hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa. Aba, sino ba naman ako para tumanggi, 50,000 ang matatanggap kung sahod kadal linggo. Daig ko pang nanalo ng lotto o nakapangasawa ng afam. Kahig ganun ah may iba akong ma raramdaman, eh malaking halaga na ‘yon. Laya sigurado akong mahirap alagaan ang pasyente na yun. "Siguro sobrang matanda na ito, at walang nakakatagal na nurse dahil sobrang pangit ng ugali!" bulong ko sa aking sarili habang nasa labas na ako ng opisina ng head office. Agad kasi ako lumabas pagkatapos niyang sabihing puntahan ko sa lang ang room niya. Walang dalawang-isp na maglalakad patungo sa elevator upang agad mapuntahan ang VIP room ng pasyente. -Yung ngiti ko ay hindi mawal
Terakhir Diperbarui : 2024-11-15PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 18 😱 👉🔞Warning Slight SPG alert 🔞👈 😱
Chapter 18 Ningitian ko nito na nang-aasar, saka ko sinarado ang pintuan. Habang naghintay ako sa labas ng CR ay narinig ko ang malutong nitong mura, dahil siguro nakita nito kung gaano na pinsala ang kanyang dalawang itlog. Hindi nag tagal ay agad din niya akong tinawag upang maalalayan ko na naman itong maglakad. Kaya agad kong binuksan ang pinto upang pumasok ngunit napa urong na lamang ako ng nakita ko ang kanyang tetí na matamlay at ang kanyang dalawang itlog ay parang kamatis na hinog. Hindi ko napigilang tumawa sa aking nakita. Habang tumatawa ako ay itinuturo ko pa ang kanyang tetí na walang buhay at ang hinog nitong itlog. "Wahahahaha! Kulang na lang mantika para maigisa na ang iyong tetí, may hinog na kamatis with eggs pa!" tawa konv sabi. "Shut up, woman!" pagalit nitong sabi. "Hahaha, sorry hindi ko talaga mapigilan!" tawa ko pa din. "Kasalanan mo lahat na 'to, kung hindi mo ako tinuhod hindi ito mamaga at hindi tumamlay ang aking alaga," singhal niy
Terakhir Diperbarui : 2024-11-16
Bab terbaru
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 233
Chapter 233 Nag-isip ako sandali bago sumagot. “Para may tatlong pangalan sila na simbolo ng bawat isa sa kanila. Si Jacob, si Jaden, at si Jared—lahat sila may kakaibang kahulugan sa aming pamilya.” Tumingin si Kiera sa akin, ang mata niyang puno ng pagmamahal. "At ang mga pangalan nila, tulad ng sa mga ninuno namin, ay may special na kahulugan. Pinili namin silang bigyan ng mga pangalang magbibigay inspirasyon sa kanila paglaki." Nag-ala curious si Jasmine, nilingon ang mga triplets at nagtanong ulit, “Ano po yung ibig sabihin ng bawat pangalan nila, Tito?” Habang si Kiera ay tinitingnan ang mga anak namin, nagsimula siyang magsalita. "Si Jacob Brandon—ang pangalan ni Brandon, ang daddy ni Jimmie. Ibig sabihin, si Jacob ay lakas at tapang." “Si Jaden Bryce, naman,” dagdag ko, "ay para sa pag-ibig at pagbibigay sa iba ng matibay na suporta. Bryce ang pangalan na may kahulugan ng lakas ng loob." "At si Jared Blake," patuloy ni Kiera, "ang pangalan ay nagmula sa pangalan ng mga n
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 232
Chapter 232 Jammie POV Isang linggo ang mabilis na lumipas, at sa wakas, nakalabas na rin si Kiera at ang aming mga triplets sa ospital. Alam naming magiging mahirap ang adjustment para sa kanya, kaya naman naisip naming maghanda ng maliit na sorpresa para sa kanila pag-uwi. Sa sala ng bahay, abala si Mommy Heart at si Sarah sa pag-aayos ng dekorasyon—may mga pastel-colored balloons at banner na may nakasulat na "Welcome Home, Kiera & the Triplets!" Sa kusina naman, si Daddy Brandon at si Ethan ay abala sa paghahanda ng mga pagkain. Si Jenny at John naman ay excited na naghahanda ng mga laruan at baby essentials. Habang inaayos ang isang maliit na crib sa sala, lumapit sa akin si Sarah, may hawak na stuffed teddy bear. "Kuya, tingin mo magugustuhan ‘to ng mga baby?" tanong niya, nakangiti. Napangiti ako habang tinitingnan ang hawak niyang laruan. "Siyempre naman. Pero mas magugustuhan nila pag ikaw mismo ang nag-alaga sa kanila." Natawa siya at bahagyang tumango. "Siyempre! Pero
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 231
Chapter 231Brandon POVTahimik kong pinagmamasdan ang aking pamilya. Sa loob ng maraming taon, dumaan kami sa napakaraming pagsubok—mga alitan, trahedya, at muntikang pagkawala ng isa’t isa. Ngunit sa sandaling ito, sa harap ng tatlong bagong buhay na isinilang sa aming pamilya, alam kong may bagong simula para sa aming lahat.Lumapit ako sa crib kung saan mahimbing na natutulog sina Jacob, Jaden, at Jared. Napangiti ako habang pinagmamasdan ang maliliit nilang mukha—walang muwang, payapa, at puno ng pag-asa. Para silang mga bituin sa madilim na kalangitan, nagbibigay-liwanag at pag-asa sa aming pamilya."Ang tatlong musmos na ito," mahina kong bulong habang tinatapik ang braso ni Jammie, "sila ang bagong henerasyon ng mga Flores. At bilang Lolo nila, sisiguraduhin kong mararamdaman nila ang pagmamahal at gabay na naramdaman niyo rin mula sa akin."Nagkatinginan kami ni Jammie, at sa kanyang mga mata, nakita ko ang parehong determinasyon na dati kong nakita sa aking sarili noong nagi
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 😍 Jacob Brandon Flores, Jaden Bryce Flores, Jared Blake Flores 😍Chapter 229
Chapter 229Pagdating namin sa nursery room, tahimik kaming pumasok. Naroon si Kiera, nakahiga sa kama, bagamat halatang pagod ay may ningning sa kanyang mga mata habang nakatingin sa tatlong maliit na anghel na nasa crib sa tabi niya."Mommy!" halos sabay na tawag ni Jenny at John bago patakbong lumapit sa kama. Marahang niyakap ni Jenny ang ina, habang si John naman ay maingat na hinawakan ang kamay nito."Hello, my babies," bulong ni Kiera habang tinitingnan ang kanyang tatlong anak. "Eto na ang mga bagong miyembro ng pamilya natin."Si Jammie, hindi na maitago ang tuwa, marahang itinuro ang tatlong sanggol. "Siya si Jacob Brandon Flores, ang panganay. Ang pangalawa naman si Jaden Bryce Flores, at ang bunso, si Jared Blake Flores."Napatango ako at hindi ko mapigilan ang mapangiti. "Magaganda ang mga pangalan nila, apo. Sigurado akong magiging matitibay at mabubuting lalaki rin sila balang araw."Napakagat-labi si Jenny habang pinagmamasdan ang tatlong baby boys. "Grabe, tatlo sila
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 🥰 Recover ni Brandon at kabuwanan ni Kiera🥰 Chapter 229
Chapter 229Marahang pinisil ni Brandon ang kamay ni Jammie at Jimmie, na para bang sinasabing naririnig niya ang bawat salita namin. Napalunok ako ng laway bago muling lumapit sa kanya, marahang hinahaplos ang kanyang pisngi."Mahal, hindi mo alam kung gaano kami kasaya ngayon. Laban lang, ha? Hindi kami magsasawang maghintay sa ‘yo."Kitang-kita ko ang bahagyang paggalaw ng kanyang pilikmata. Kahit hindi pa niya kayang idilat nang tuluyan ang kanyang mga mata, sapat na ito para sa amin.Napatingin ako sa doktor na kanina pa rin nasa kwarto, tahimik na inoobserbahan ang nangyayari. Ngumiti siya at tumango. "This is a very good sign. Sa mga susunod na araw, posibleng mas maging responsive na siya. Magandang senyales na malapit na siyang magising."Halos sabay-sabay kaming napabuntong-hininga sa tuwa."Narinig mo ‘yon, Dad?" tanong ni Jammie. "Ibig sabihin, malapit ka nang gumising. Hindi na kami maghihintay nang matagal."Hinaplos ni Jimmie ang kamay ng ama. "At kapag nagising ka na,
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) ☺ Isang Senyales ☺ Chapter 228
Chapter 228 Napangiti ako sa lambing ng aking apo. Alam kong kahit mahina pa si Brandon, mararamdaman niya ang pagmamahal ng kanyang pamilya. "Jammie, Keira, ihatid niyo na sila sa bahay. Siguraduhin mong makapagpahinga ka, lalo't malaki na ang tiyan mo," bilin ko. "Yes, Mom," sagot ni Jammie bago inalalayan si Keira palabas kasama ang kanilang panganay na kambal anak. Habang pinagmamasdan kong lumabas sila, muli akong napatingin kay Brandon. Hinawakan ko ang kanyang kamay at marahang hinaplos ito. "Mahal, bumangon ka na ha? Hindi pa tapos ang kwento natin." At sa unang pagkakataon, naramdaman kong bahagyang gumalaw ang kanyang mga daliri sa aking palad.Napasinghap ako sa gulat. Hindi ako sigurado kung totoo ang naramdaman ko o isang ilusyon lamang ng aking pagnanais na magising siya. Muling hinaplos ng hinlalaki ko ang likod ng kanyang kamay, at doon ko muling naramdaman—bahagyang paggalaw ng kanyang mga daliri."Brandon…" halos pabulong kong tawag sa kanya, puno ng pag-asa at
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 🥰 Be strong 🥰 Chapter 227
Chapter 227Heart POV"Mom, kailangan mo munang magpahinga," wika ni Jammie.Pinilit kong ngumiti sa aking anak kahit alam kong halata ang pagod at lungkot sa aking mukha. "Anak, paano ako magpapahinga kung nandito pa rin tayo sa ospital, hinihintay ang balita kay Daddy ninyo?"Hinawakan ni Jammie ang aking kamay. "Mom, kahit sandali lang. Kailangan mong magpahinga para kapag nagising si Dad, malakas ka."Sumang-ayon si Jimmie. "Tama si Kuya, Mom. Kami na muna ang magbabantay kay Dad. Kailangan mong alagaan ang sarili mo."Napatingin ako kay Sarah, na nakatingin rin sa akin nang may pag-aalala. "Mom, ayaw naming mahimatay ka ulit. Lalo na ngayon na may pag-asa pang gumaling si Dad."Tumingin ako sa paligid at nakita kong kahit ang mga apo namin ay tahimik na nakamasid, halatang pagod at balisa. Si John ay hindi pa rin bumibitaw sa pagkakayakap kay Jammie, habang si Jenny ay patuloy na nakabantay.Huminga ako nang malalim. "Sige... Pero dito lang ako sa hospital. Hindi ako aalis hangga
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 🤧 Laban lang Brandon 🤧 Chapter 226
Chapter 226Jimmie POV"Mom! Mom!" sigaw ko habang sinalo ang katawan ni Mom nang bigla siyang mawalan ng malay."Code Blue! Dalawang pasyente na ang critical!" sigaw ng isang nurse habang mabilis na dinala si Dad sa ICU at si Mom naman ay agad na inasikaso ng mga doktor.Nakahawak lang ako sa kamay ni Mom, hindi alintana ang panginginig ko. Si Kiera, Sarah, at Jammie ay hindi mapakali, habang ang mga bata naman ay tahimik na umiiyak sa tabi ni Uncle Jean.Lahat kami ay nasa isang malaking bangungot."Kuya... ano'ng gagawin natin?" mahina pero nanginginig na tanong ni Sarah.Tumingin ako sa ICU kung saan inililipat si Dad. Hindi ko alam ang sagot. Hindi ko alam kung paano namin haharapin ito.Lumingon ako kay John, na nasa tabi ni Jenny habang nanginginig sa takot. Siya ang dahilan kung bakit nadisgrasya si Dad—pero hindi niya ginusto ito. Hindi kasalanan ni John ang nangyari. Nawala ang preno ng sasakyan kaya sila naaksidente.Niluhuran ko si John at hinawakan ang balikat niya. "John
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 💔 Pagpanaw 💔 Chapter 225
Chapter 225 Heart POV Lumipas ang tatlong araw ang masayang plano naming family trip ay hindi natuloy ng nadisgrasya ang aking bana na si Brandon. Labis ang sakit na aking naramdaman. Andito kami sa emergency room at nag-aagaw buhay ito sa tindi ng pagkahulog sa bangin habang yakap-yakap si John na kanyang pinuprotektahan. Hindi ko kayang makita si Brandon sa ganitong kalagayan. Nakahiga siya sa kama ng emergency room, halos walang malay, habang ang mga doktor ay abala sa pagsalba sa kanyang buhay. Duguan ang kanyang noo, at ang braso niya ay may malalim na sugat. Hindi ko mapigilang manginig habang mahigpit na yakap-yakap ko si John, na umiiyak sa dibdib ko. "Lola... si Lolo... iligtas po nila si Lolo..." umiiyak na bulong ni John, ang boses niya garalgal sa takot at guilt. "Ako po ang dapat nandun, hindi si Lolo! Dapat ako ang nasaktan, hindi siya!" Pinilit kong pigilan ang luha ko, hinahaplos ang kanyang likod. "Huwag mong sabihin ‘yan, apo. Mahal na mahal ka ng Lolo mo. Gaga
