Share

Chapter 13

Author: SKYGOODNOVEL
last update Last Updated: 2024-11-12 13:56:52

Chapter 13

Heart POV

Nagising ako sa sakit na sa'kin ulo kaya napa mura ma lamang ako sa sobrang sakit.

"Shit ang sakit ng ulo ko, nalasing yata ako kagabi!" sabay mulat sa aking mata. Agad din ako nagtataka, "sandali lang paano ako napunta dito sa loob sa aking silid?" takang tanong ko s asking sari habang hawak pa rin ang aking ulo dahil sa sakit. "Siguro dahil sa lasing ako hindi ko alam na pumasok ako dito, buti na lang at hindi ako tumalon sa ibaba at dito ako dinala sa aking mga paa!" dagdag kong sabi.

Hanggang naisip ko kung anong oras na kaya napatingin ako sa orasan nasa wall. Nanlaki ang aking mata ng nakita ang oras kaya napabalikwas na lang ako sa akung pagkahiga dahil malapit ng mag alas-dos ng hapon.

"Haist! kaya pala kumakalam ang sikmura ko," sambit ko, saka daling-dali kung inayos ang aking higaan at pumunta sa banyo para makaligo kahit papaano ay mabawas bawasan ang aking hang-over.

Pagpasok ko ay agad kung hinubad ang lahat na damit ko saka binuksan ang sho
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 14

    Chapter 14Habang abala ako sa pamimili, hindi ko maiwasang mapangiti. Pagdating ko sa meat section, bigla na lang may tumabi sa akin at tinampal ang aking pwet. Napasinghap ako at pati ang mga tao sa paligid ay napansin din iyon. Agad akong lumingon, at mabilis kong tinuhod ang lalake ng buong lakas. "Oh!" ang narinig ko mula sa mga nakakita. Halos magtalon-talon ang lalake sa sakit. Nang tumingin siya, napagtanto ko na siya pala ay isang manyakis.Dahil sa aking galit ay hindi ko maiwasang palasigaw at sabay sabing, "Mabaog ka sana, hinayupak ka!" habang nanlisik ang aking mata. Pagkatapos, dali-dali akong pumunta sa cashier habang tulak-tulak ang cart na may lamang binili ko upang bayaran para makaalis agad.Hindi nagtagal ay agad namang natapos kaya dali-dali akong lumabas ng mall at pumara ng taxi buti na lang at agad ako nakakita kaya mabilis akong sumakay. Ibinigay ko agad sa driver ang address ko, saka ito pinatakbo paalis sa mall. "Walang hiyang lalaki na -yun! Ang lakas

    Last Updated : 2024-11-13
  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 15

    Chapter 15Kurt POVNasa hospital ako ngayon dahil dinala ko si Brandon dito. Buti na lang at pumunta ako sa mall para bumili ng ilang pagkaing na ipinapabili ng asawa ko, dahil mukhang nagli-lehe na naman ito, kaya kung anong hingin nito ay ibinigay ko na walang alinlangan.Nabigla na lang ako dahil nagkagulo ang may meat section ng grocery kaya agad ako nagpunta, at bumungad sa aking paningin ang aking kaibigan nakahandusay sa sahig. Agad ko itong nilapitan at kinapa ang kanyang leeg, nakahinga na lang ako ng maluwag ng mag nakapa akong pulso doon. Agad namang inaasikaso ng mga doctor kung kaya nakahinga ako ng maluwag saka ko tinawagan ang maneger sa mall upang kunin ang footage ng CCTV kung saan ito hinimatay. Pagkatapos kong tawagan ang maneger agad kung tinawagan ang isa sa mga tauhan ko at inutusan kunin ang CCTV footage sa Mall at sinabi ko dito na tinawagan ko na ang maneger noaya hindi na ito mag-alala pa. "Copy, boss!" sagot nito saka ko ibinaba ang tawag. Tatlong ora

    Last Updated : 2024-11-14
  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 16

    Chapter 17Brandon POVPagkagising ko ay agad ako nagtataka sa paligid, "asan ako?" takong ko sa aking sarili habang nagtataka. Bumungad kasi sa akin ang puting pintura sa dingding. Marami ang pumapasok sa aking isipan kaya hindi ko na pansin na nasa hospital pala ako. Hanggang bumalik ang ala ala ko nangyari sa mall kaya natakot ako baka hindi ako magkaanak dahil sa lakas nitong pagtubod sa akin. Inilibot ko ang mata ko sa paligid, nagtataka kung sino ang nagdala sa akin dito."Sino kaya ang nagdala sa akin dito?" tanong ko sa sarili ko, pero hindi ko tiningnan kung may nakaupo sa sofa.Hanggang mapansin ko si Kurt na nakangiting nakatingin sa akin at parang nag-aasar pa ito sa paaralan ng kanyang tingin, kaya agad pumasok sa aking isipan na siya ang nagdala sa akin dito. Hanggang napaalam ito sa akin dahil kailangan na itong umalis. Tanging tango lang ang aking sinagot dito dahil Hindi koahanap ang aking boses. Nang makaalis ito, doon ko na naramdaman ang sakit sa aking heto at

    Last Updated : 2024-11-14
  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 17

    Chapter 17 Heart POV Sabi ng head nurse namin, ako raw ang mag-aalaga sa isang pasyente at ang sahod ko ay P50,000 kada linggo. Agad lumaki ang mata ko ng nalaman kung magkano ang sasahurin ko. Totoo nga ang sinabi ng mga sa unang panahon, kapag kumati ang palad ay may darating na pera. Hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa. Aba, sino ba naman ako para tumanggi, 50,000 ang matatanggap kung sahod kadal linggo. Daig ko pang nanalo ng lotto o nakapangasawa ng afam. Kahig ganun ah may iba akong ma raramdaman, eh malaking halaga na ‘yon. Laya sigurado akong mahirap alagaan ang pasyente na yun. "Siguro sobrang matanda na ito, at walang nakakatagal na nurse dahil sobrang pangit ng ugali!" bulong ko sa aking sarili habang nasa labas na ako ng opisina ng head office. Agad kasi ako lumabas pagkatapos niyang sabihing puntahan ko sa lang ang room niya. Walang dalawang-isp na maglalakad patungo sa elevator upang agad mapuntahan ang VIP room ng pasyente. -Yung ngiti ko ay hindi mawal

    Last Updated : 2024-11-15
  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 18 😱 👉🔞Warning Slight SPG alert 🔞👈 😱

    Chapter 18 Ningitian ko nito na nang-aasar, saka ko sinarado ang pintuan. Habang naghintay ako sa labas ng CR ay narinig ko ang malutong nitong mura, dahil siguro nakita nito kung gaano na pinsala ang kanyang dalawang itlog. Hindi nag tagal ay agad din niya akong tinawag upang maalalayan ko na naman itong maglakad. Kaya agad kong binuksan ang pinto upang pumasok ngunit napa urong na lamang ako ng nakita ko ang kanyang tetí na matamlay at ang kanyang dalawang itlog ay parang kamatis na hinog. Hindi ko napigilang tumawa sa aking nakita. Habang tumatawa ako ay itinuturo ko pa ang kanyang tetí na walang buhay at ang hinog nitong itlog. "Wahahahaha! Kulang na lang mantika para maigisa na ang iyong tetí, may hinog na kamatis with eggs pa!" tawa konv sabi. "Shut up, woman!" pagalit nitong sabi. "Hahaha, sorry hindi ko talaga mapigilan!" tawa ko pa din. "Kasalanan mo lahat na 'to, kung hindi mo ako tinuhod hindi ito mamaga at hindi tumamlay ang aking alaga," singhal niy

    Last Updated : 2024-11-16
  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 19 😱Wet Dreams 😱

    Chapter 19 Bigla akong napabangon ng tumunog ang aking alarm sa aking phone kaya agad akong bumangon sa aking pagkahiga. Ngunit agad din ako nagtataka dahil parang may malagkit sa aking gitnang bahagi kaya agad akong pumunta sa CR upang makita kung ano -yun. Bago ako tuluyang pumasok ay tiningnan ko muna ang aking alaga nga nakahiga sa kama. "Buti na lang at tulog!" bulong ko sa aking sarili. Kaya agad akong nagpapatuloy pumasok sa loob ng CR. Agad kong hinubad ang aking pang-ibabang uniform saka tiningnan ang aking panty. Hindi pa ako nakuntento ay agad kong kinapa ang aking kabibe at doon na kumperma ko na nilabasan ako. "Shit, sa pangalawang pagkakataon ay nilabasan muli ako. Kailangan ko na yatang magpatawas o di kaya magpakunsulta sa doctor," bulong ko. "Pero, ano naman ang sasabihin ko?" bulong ko muli sa aking sarili. "Haest! Bakit ba kasi nag wet dreams ako? Sa dina-daming panaginipan ko, bakit -yun pa?" tanong ko sa aking sarili. Hanggang napag desisyuna

    Last Updated : 2024-11-18
  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 20 👉😅👈 🤭"Hoy, hindi ako umungol!"🤭

    Chapter 20 May narinig sinabi niya ngunit hindi ko maintindihan kaya inirapan ko na lamang ito. Agad akong nagtungo sa may table malapit sa sofa at agad kung inilapag ang dala kong kape saka konkinuha ang isang capsule na gamot para sa pangingirot. "Hi'to, inumin mo muna habang hindi pa dumating ang almusal mo," sabi ko dito saka ko inilahad ang gamot na hawak ko. Agad naman niya kinuha pati ang tubig saka ininom agad. Pagkatapos niyang ininom ay agad kong kinuha ang baso saka bumalik ako sa sofa. Uupo na sana ako ng nakita kong bumaba ito sa kama kaya lalapit na sana ako upang matulungan. "D'yan ka lang, kaya ko na ang sarili ko!" sabi niya sa akin. "Buti pa ay lumabas ka muna at bumili ka ng damit ko, kunin mo ang Gold Card nasa aking wallet. Bumili ka din ng damit mo, gusto ko habang ikaw ang aking kasama dito ayaw kung magsuot ka ng uniform. Naalibadbaran ako!" wika nito saka paika-ikang pumasok sa CR. Napailing na lang ako sa kanyang inakto. Agad akong pumunta sa

    Last Updated : 2024-11-20
  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 21 😱" Panty niyang item," 😱

    Chapter 21 Habang pinakiramdaman ko si Heart at nagkunwaring tulog, nakita kong umawi ito at nagpunta sa CR. Pagpasok nito ay agad kong inayos ang aking sarili sa pagkahiga. Hindi ko maintindihan ang aking sarili, para akong asong ulol at hindi ako maka pagpalagay kung hindi ko muli matikman ang kanyang katas. Kaya kaninang madaling araw ay agad ko itong kinain, ni hindi ako natakot na baka magising ito sa aking ginawa. Nang nilabasan ito ay agad kong sinalo lahat sa aking bibig, nasipsip ko pa ito upang walang matira kahit ni isa man lang. "Fuck ka, Brandon!" pagalit kong sabi sa aking sarili. Agad din ako umayos ng narinig ko ang pag click sa doorknob, kaya agad akong nagkunwaring tulog pa rin. Bahagyang binuksan ko ang aking isang mata upang makita kung ano ang kanyang ginawa. Nakita kong kumuha ito ng damit at maliit na towel, "maliligo siguro ito!" bulong ko sa aking sarili. Agad naman itong bumalik sa loob ng CR hanggang narinig ko na lang ang ingay ng tubig n

    Last Updated : 2024-11-21

Latest chapter

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    😍 v-call 😍 Chapter 216

    Chapter 216Napangiti ako. "Ah! I see. So ikaw ang 'gadget lover,' ako naman, ‘shopping queen.’ Pag nagkasama tayo, we make a dynamic duo!""Oo nga, parang ang saya nga ng buhay natin," sagot niya, sabay ngiti. "At kahit anong mangyari, ang importante, magkasama tayo. Kesa naman mag-isa lang, mas magaan ang buhay, di ba?""Oo, pero dapat 'yung magkasama tayo sa lahat ng adventure, from gadgets to shopping, hanggang sa magka-partner na tayo sa pagtulong sa mga street food vendor dito," biro ko.Natawa siya. "Baka magka-bonding pa tayo sa pagsubok ng mga street food dito! Alam mo, kahit anong pagkain, basta magkasama tayo, okay na!"Napangiti ako at tinapik siya sa braso. "Pangako, Brandon, ang bawat adventure natin magiging unforgettable—kahit na ang pinaka-simpleng bagay lang, as long as we’re together.""Deal," sagot niya. "Tara na, Mahal. Ang dami pa nating matutuklasan dito sa Singapore!"Habang naglalakad kami sa harap ng Marina Bay Sands, natagpuan ko ang sarili kong tinatanaw an

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    😱 chili crab 😱Chapter 215

    Chapter 215Matapos naming maayos ang mga gamit sa suite, agad kaming naupo sa malambot na kama. Napalingon ako kay Brandon na mukhang enjoy na enjoy, nakataas pa ang dalawang kamay sa likod ng ulo habang nakahiga."Ahhh… ang sarap pala talaga ng ganitong buhay, Mahal," aniya habang nakapikit.Napailing ako. "Aba, parang gusto mo na yatang dito na tumira ah!"Napamulat siya at ngumisi. "Bakit hindi? Kung may lifetime sponsorship mula sa mga anak natin, bakit hindi natin samantalahin?"Pinandilatan ko siya ng mata. "Brandon, baka sa susunod, pati pagpapalit ng diapers mo, sa kanila mo ipasa ha!"Napahalakhak siya. "Grabe ka naman! Hindi pa tayo umaabot sa ganyang level!"Napatawa na rin ako. "O siya, sige, tumigil ka na sa kakaloko mo diyan. May schedule pa tayo mamaya, hindi tayo pwedeng tamarin."Bigla siyang bumangon at nag-inat. "Tama! Saan nga ulit unang gala natin?"Tiningnan ko ang itinerary at nabasa ko ang nakasulat: Lunch at Jumbo Seafood, then Merlion Park visit."Una, kakai

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    😍 Singapore 😍 Chapter 214

    Chapter 214Pagpasok namin sa eroplano, ramdam ko ang excitement. Matagal-tagal na rin mula noong huling sumakay kami ni Brandon ng eroplano para magbakasyon nang kaming dalawa lang.Nang makaupo kami sa aming seats, agad akong tumingin sa bintana. "Wow, ang ganda ng view!" sabi ko habang nakatingin sa runway.Ngumisi si Brandon at sumandal sa upuan. "Excited ka na, Mahal?""Oo naman!" sagot ko. "Ikaw?""Syempre! Excited akong makita kung paano ka mag-enjoy nang hindi nag-aalala sa mga anak at apo natin."Napahagalpak ako ng tawa. "Tsk! Ikaw talaga. Pero totoo ‘yan, ngayon lang yata ako makakapag-relax nang walang iniisip."Biglang dumaan ang flight attendant para magbigay ng instructions. Habang pinapaliwanag niya ang safety guidelines, nakita kong napatingin si Brandon sa kanya na parang may iniisip.Siniko ko siya. "Hoy, anong tinitingnan mo?"Napabalikwas siya at ngumiti. "Wala, Mahal! Iniisip ko lang na baka gusto mong subukan ang honeymoon tradition ng ibang mag-asawa sa eroplan

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 213

    Chapter 213Kinabukasan, maaga akong nagising dahil sa alarm clock. Napatingin ako sa tabi ko at nakita kong mahimbing pa rin ang tulog ni Brandon. Napangiti ako at marahang hinaplos ang kanyang pisngi."Brandon, gumising ka na. Baka maiwan tayo ng flight," mahina kong bulong habang tinatapik siya."Hmm... five minutes pa, Mahal," ungol niya habang nakayakap pa rin sa akin.Napailing ako at tumayo na mula sa kama. "Sige ka, iiwan kita rito," pananakot ko.Agad siyang dumilat at napabangon. "Huwag naman, Mahal. Ikaw lang gusto kong makasama sa honeymoon senior edition natin," biro niya habang nag-iinat.Natawa ako at tumango. "Sige na, maligo ka na para makapaghanda na tayo."Habang abala si Brandon sa paliligo, bumaba ako sa kusina at nakita kong gising na rin ang mga anak namin."Good morning, Mom!" masiglang bati ni Jammie habang inaayos ang almusal sa mesa."Good morning, Mommy!" dagdag ni Jimmie."Good morning, mga anak," sagot ko. "Aba, mukhang handa na ang lahat ah?""Opo, Mom!"

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    😍 Senior Citizens 😍 Chapter 212

    Chapter 212 Kaya maaga kaming pumanhik sa itaas upang maghanda ng gamit namin. Dahil bukas ng umaga ang alis namin para pumunta sa Singapore. Pagkapasok namin sa kwarto, agad akong nagtungo sa aparador upang kumuha ng mga damit na dadalhin. Samantalang si Brandon naman ay naupo sa kama at nakangiting pinapanood ako. "Hindi ka pa ba mag-eempake?" tanong ko sa kanya habang abala sa pag-aayos ng maleta. "Mas gusto kong panoorin ka muna," sagot niya sabay kindat. Napailing ako at sinamaan siya ng tingin. "Brandon, kung gusto mong makaalis tayo bukas, tumulong ka na rito." Tumawa siya bago tumayo at lumapit sa akin. "O, sige na nga. Ano bang dadalhin natin?" "Kailangan nating magdala ng mga pang-summer na damit. Mainit ang Singapore, kaya dapat magaan lang ang isusuot natin," paliwanag ko habang inaayos ang mga damit sa maleta. Habang nag-aayos kami, panay naman ang birong ginagawa ni Brandon. Kinuha niya ang isang summer dress ko at itinapat sa katawan niya. "Bagay ba sa a

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    😍 Vacation time of Singapore 😍 Chapter 211

    Chapter 211 "Mom, Dad!" sambit ni Sarah. "Bakit hindi kayo mag bakasyon? Sa Singapore, maraning mga magagandang tanawin doon," ngiting dagdag nito. Napangiti ako sa sinabi ni Sarah. Ang bunsong anak namin, na noon ay alaga-alaga pa namin, ngayon ay nag-aalok na ng bakasyon para sa amin ni Brandon. "Hmm, magandang idea 'yan, Mahal," ani Brandon habang nakangiti sa akin. "Matagal na rin tayong hindi nakakapagbakasyon nang tayong dalawa lang." Napaisip ako. Totoo naman. Simula nang magkaanak kami, ang oras namin ay laging nakatuon sa kanila. Ngayon, may kanya-kanya na silang pamilya, marahil ito na ang tamang panahon para bigyan namin ng oras ang isa’t isa. "Sa tingin mo, kaya namin na wala kayo?" pabirong sabi ko, sabay tingin sa mga anak ko. Napatawa si Jammie. "Mom, syempre naman! Kami na ang bahala rito. Mag-relax naman kayo ni Dad." "Oo nga, Mom," dagdag ni Jimmie. "Deserve niyo po ni Dad ang quality time together. Kami na ang bahala sa mga apo niyo." Napatingin ako kay Bran

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    🥰 Pamilya ng Flores 🥰 Chapter 210

    Chapter 210 Heart POV Lumipas ang mahabang taon. Habang nakaupo ako sa duyan sa aming malawak na hardin, pinagmamasdan ko ang aking pamilya—ang mga anak ko na may kanya-kanyang pamilya na rin. Para bang kailan lang, silang tatlo ay mga musmos pa, at ngayon, may sarili na silang tahanan at mga anak na pinapalaki. Si Jammie at Kiera, masayang kasama ang kanilang makukulit na kambal, sina John at Jenny, na ngayo'y 12 years old na sila. Hindi ko mapigilan ang matuwa dahil malapit na rin silang magkaroon ng bagong miyembro ng pamilya. Si Jimmie at Claire naman, hindi maitatanggi kung gaano nila kamahal ang kanilang kambal, niyaong ay 5 years old na din. Kitang-kita ko kung paano nila pinapahalagahan ang bawat sandali kasama ang kanilang mga anak. Punong-puno ng pagmamahal ang kanilang tahanan, at bilang isang ina, wala na akong mahihiling pa kundi ang patuloy nilang kasiyahan. At ang bunso naming si Princess Sarah, na noon ay inaalagaan pa namin ni Brandon, ngayon ay isa nang

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    😍Jace Emmanuel Flores at Jasmine Elyse Flores😍 Chapter 209

    Chapter 209Matapos kong ihatid si Emer sa delivery room, bumalik ako sa kwarto kung saan inilipat si Claire kasama ang aming kambal. Tahimik akong pumasok at nakita ko siyang nakahiga sa kama, halatang pagod pero may malambing na ngiti habang tinititigan sina Jace at Jasmine."Mahal, kamusta ang pakiramdam mo?" tanong ko habang naupo sa tabi niya.Ngumiti siya at hinawakan ang kamay ko. "Pagod, pero sobrang saya. Hindi ko inakalang ganito pala ang pakiramdam ng maging isang ina."Napangiti rin ako. "At ako naman, hindi ko inakala kung gaano kasaya maging ama."Lumapit ako sa mga baby namin at marahang hinaplos ang maliliit nilang kamay. "Jace… Jasmine… Welcome sa mundo, mga anak."Habang pinagmamasdan ko sila, naramdaman kong napuno ng init at pagmamahal ang puso ko. Hindi ko maipaliwanag ang saya at kaba nang makita ko ang munting pamilya namin sa ganitong sitwasyon.Maya-maya, bumukas ang pinto at pumasok ang nurse. "Sir, lilinisin lang po namin si misis at ang kambal para mas komp

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    🥺 Pagpanganak 🥺 Chapter 208

    Chapter 208 Lumipas ang mga buwan, at ngayon na ang araw na pinakahihintay namin—ang paglabas ng aming kambal. Habang nasa ospital kami, hindi ko maipaliwanag ang emosyon ko. Kaba, excitement, at takot ang sabay-sabay kong nararamdaman. Hawak-hawak ko ang kamay ni Claire habang hinihintay ang tawag ng doktor. Ramdam ko ang panginginig ng kamay niya, pero kahit kinakabahan siya, nakangiti pa rin siya sa akin. "Kaya natin 'to, mahal," bulong niya habang pinipisil ang kamay ko. "Oo naman, mahal. Pero hindi ko maitatanggi na nanginginig ako sa kaba," sagot ko, pilit na tumatawa kahit pakiramdam ko ay sasabog na ang dibdib ko. Kasabay namin dito sa ospital si Sarah, na naghahanda rin para sa kanyang panganganak. Nakita ko si Emer na hindi mapakali, panay ang lakad-lakad sa hallway habang hinihintay din ang tawag ng doktor. Pareho kaming kabado—pareho kaming magiging ama ng kambal sa parehong araw. Ilang sandali pa, lumabas ang isang nurse at tinawag ang pangalan ni Claire. "Si

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status