Chapter 21 Habang pinakiramdaman ko si Heart at nagkunwaring tulog, nakita kong umawi ito at nagpunta sa CR. Pagpasok nito ay agad kong inayos ang aking sarili sa pagkahiga. Hindi ko maintindihan ang aking sarili, para akong asong ulol at hindi ako maka pagpalagay kung hindi ko muli matikman ang kanyang katas. Kaya kaninang madaling araw ay agad ko itong kinain, ni hindi ako natakot na baka magising ito sa aking ginawa. Nang nilabasan ito ay agad kong sinalo lahat sa aking bibig, nasipsip ko pa ito upang walang matira kahit ni isa man lang. "Fuck ka, Brandon!" pagalit kong sabi sa aking sarili. Agad din ako umayos ng narinig ko ang pag click sa doorknob, kaya agad akong nagkunwaring tulog pa rin. Bahagyang binuksan ko ang aking isang mata upang makita kung ano ang kanyang ginawa. Nakita kong kumuha ito ng damit at maliit na towel, "maliligo siguro ito!" bulong ko sa aking sarili. Agad naman itong bumalik sa loob ng CR hanggang narinig ko na lang ang ingay ng tubig n
Chapter 22 Ngunit kanina pa ako naka upo ay hindi pa ito dumating kaya na iinis ako hanggang tumunog ang aking phone kaya agad kong tiningnan. Galing ito sa bangko kung saan ang Gold Credit card naka pangalan. Agad kong binuksan ang notifications galing sa bangko. Bumungad sa akin mata ang mga pinamili ni Heart tatlong dress at mga personal kung gamit. Wala akong magagawa dahil ako naman ang nagsabi na bilhin niya ang gusto niyang bilhin. Hanggang may kumatok sa pinto saka bumukas, isang nurse na naghatid sa aking pagkain. Ipunalapag ko lamang sa mag table malapit sa sofa saka ito malis. Agad ako nagtungo doon upang kumain, hindi nagtagal ay agad din ako natapos kaya kinuha ko ang gamot na iniwan ni Heart at agad ko itong ininom. Lumipas ang dalawang oras ay hindi pa rin ito bumalik kaya nakasimangot habang naka-upo ako sa gilid ng kama nakaharap sa pintuan. Ilang sandali ay bumukas ito at pumasok ang babaeng hinintay ko pero ang aking mukha ay hindi nag-iba, nakasi
Chapter 23 Third Person POV Pagkatapos magsabi ni Heart kay Brandon, agad itong kumuha ng donut at nagsimulang kumain. Hindi nagtagal, kumuha rin ng donut si Heart dahil nararamdaman niyang nagugutom siya. Habang kumakain, hindi niya alam na kanina pa siya tinitigan ni Brandon. Sino ba naman ang hindi makakapansin? Nakapikit pa kasi si Heart habang kumakain, at ang paraan ng pagkain niya ay parang may kakaibang akit. Dinilaan pa niya ang ibabaw ng donut bago ito dahan-dahang inilagay sa bibig. Tapos, umungol pa siya sa sarap. "Hmmmm... ang sarap," sabi ni Heart, ngunit bigla siyang nakarinig ng isang mura. Dahil dito, napalingon siya kay Brandon, na nakataas ang kilay. "Bakit mo ako minura?" tanong ni Heart, medyo inis na. "Hindi ah," sagot ni Brandon. "Yang kang sinungaling! Narinig ko na 'fuck' at 'putang ina' at saka 'shit,'!" dagdag pa ni Heart. "Wala ha, baka ikaw ang nagmura," sagot ni Brandon, na kunwari ay naiinis ito. Hindi na nakapagpigil si Heart at nilapi
Chapter 24 Brandon POVAlam mo, gwapo ka sana, kaya lang, manyakis ka lang. Hahaha, bagsak ka sa akin.Okay na sana iyon, pero may karugtong pa: "Manyakis!" Bigla siyang tumingin sa mga labi ko.'Wag kang magkakamali, babae. Baka hindi lang halik ang maibigay ko sa’yo,' sabi ng isip niya. Pero bigla siyang nataranta nang maalala ang ginawa ni Heart sa kanya—hinalikan siya nito. Kaya ayaw na niyang mabitin. Agad niyang hinawakan ang batok ni Heart para mas lumalim pa ang halik naming dalawa.Hindi ko na kayang pigilan pa, kaya agad kong kinagat ang ibabang labi niyo dahilan upang bumuka ng bahagya kaya wala akong inaksayang pagkakataon, agad kong pinasok ang aking dila sa loob ng bibig ni Heart at nagsimulang mag-explore. Hanggang sa nahuli ko ang kanyang dila ni Heart, kaya sinipsip ko ito hanggang nakarinig ako ng ungol mula dito. Hindi nagtagal, mukhang natauhan ito sa aming paghahalikan kaya't agad niya ako tinulak nito palayo, saka takbo palabas ng silid. Dahil sa ginawa niya,
Chapter 25 Fast forward November 21 Itong araw na ito ang pinaghandaan ko, andito na din ang mga kaibigan ko pati ang kanilang mga asawa, kaya lang wala pa ang babaeng kanina ko pang inaabangan. "Happy birthday tol!" sambit ni Kurt sa akin. "Happy birthday Bran!" sabay na saad nina Jayson at Darren. "Salamat, mga tol," usal ko, pero ang mata ko ay nasa entrance ng venue ng birthday. Hindi kasi ako sure kung makapunta ang especial na tao sa aking kaarawan. "Sino ba ang hinihintay mo, tol?" takang tanong ni Darren, na kinalingun ko sabay bigkas. "W-wala. Tayo para maumpisahan na natin ang party," tugon ko na lang, hanggang nag-umpisa na kami at hanggang sa kalagitnaan ng party, biglang tumayo si Althea. Nagpaalam na sasalubungin daw niya sa may labasan si Heart, dahil nahiya daw itong pumasok. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko, tumayo naman ako at umupo, pero ilang segundo ay tatayo na naman ako dahil sa excitement na raramdaman. Kaya tinanong ako ng mga kaibi
Chapter 26 Warning SPG 🔞 "Shit," mura ko sa aking sarili. Sino ba namang hindi mapamura kung makikita mo sa iyong harapan ang isang Eva naka hubad tanging panty lamang ang natira. Habang ang mga mata nito ay nakapikit, hindi pa nakuntento ay ginalingan pa nito ang pag giling saka binuksan ang kanyang mga mata. Tumingin ito sa akin na namumugay nitong mata, habang ang kanyang ibabang labi ay kinagat. Napalunok ako dahil sa aking nakita. Para kasi akong nanood ng sexy dance, gumiling giling pa ito sabay hagikhik hanggang humiga ito sa sahig. Napailing na lang ako sa nangyari, saka bumulong. "Tsk! Inum nang inom hindi pala kaya," saad ko sa aking sarili habang pinagmasdan ito sa sahig. Napag-desisyunan ko na lang na buhatin ito upang ipahiga sa kama. "Magpasalamat ka babae, dahil wala ako sa mode ngayong upang tikman muli ang kabibe mong masarap," sabi ko, sabay buhat sa kanya. Ngunit bigla na lang itong nagmulat ng kanyang mata saka ngumiti at pumikit ulit kaya na pa bugtong
Chapter 27 Heart POV Naalipungatan ako dahil nanunuyo ang aking lalamunan kaya dahan dahan akong gumalaw at bumangon. Napa ngunot lang ako kung bakit kaka-iba ang aking naramdaman sa aking katawan. Kaya agad kong umupo sa kama ngunit nararamdaman ko na lang ang sakit sa aking gitnang bahagi. "Awww, bakit ba ang sakit ng aking pikyas, at parang pinasukan ng malaking tet—!" hindi ko natapos ang aking sasabihin ng napagtanto kong totoo ang aking sinabi. "Ay, puta ka naman babae ka! Bakit mo naman ibinigay niyang puké mo sa iba," pa galit kung sabunot sa aking buhok. Hanggang inisip ko kung sinong lalaking tumusok sa akin habang lasing ako, pero malas na lang ako dahil kahit anong isipin ko ay walang pumasok sa aking isipan saka ko tuluyang minulat ang aking mga mata. Kaya bumungad sa akin ang hindi pamilyar na silid. Nilibot ko ang aking mga mata magbakasakaling andito pa ang tumuhog sa aking puké, ngunit wala akong palatandaan na may kasama ako sa loob. Hanggang napatanto k
Chapter 28 Nagising ako mula sa isang malalim na pag-idlip, ang aking lalamunan ay tuyo at ang tiyan ko ay sumasakit dahil sa gutom. Agad akong napatingin sa orasan, at napansin kong alas tres na ng hapon. Napabuntong hininga ako dahil naisip ko kung bakit hindi pa sumunod ang aking ina dito sa Manila. "Mahirap talagang ka pag ikaw lang mag isa nakatira sa bahay," sabi ko sa sarili, tila tinatanggap na ang lahat ng mga bagay na nangyari ay hindi ko pa sumunod ang aking ina. Kahit na hihina pa ako ay wala akong magawa kundi bumangon at pumunta sa kusina habang tinanong ang aking sarili, "Anong kinakailangan kong gawin ngayon?" tanong ko sa aking sarili habang naglalakad. Dahil hindi ko alam kung saan magsisimula. Para akong baliw naglalakad patungo sa kusina na wala sa oras. Iniisip ko kung ano ang tamang gagawin, dahil hindi basta-basta ang pagka-wala ng aking iniingatang puri. "Para sana yun sa future husband ko 'eh!" nagpapadyak pa ang aking paa habang naglalakad. "San
Chapter 271Napatingin kami lahat kay Mom nang bigla tumunog ang kanyang phone kaya agad niyang sagutin ang tawag. Si Emerald pala ang tumatawag. Tahimik kaming nakinig habang kausap niya si Mom."Anak, totoo ba ‘yan? Susunod na linggo ka pa makakauwi?" tanong ni Mom, halatang may bahagyang pag-aalala sa boses niya.Narinig kong bumuntong-hininga si Emerald sa kabilang linya. "Oo, Mom. Pasensya na, may biglaang bagyo dito. Na-cancel ang flight ko at hindi pa sigurado kung kailan ako makakakuha ng bagong schedule."Napansin kong medyo nag-aalala rin si Dad, kaya sumingit siya sa usapan. "Sigurado ka bang ligtas ka diyan, Emerald? Baka naman delikado ‘yang sitwasyon mo.""Okay lang ako, Dad. Nasa hotel lang ako at safe naman dito. Wala namang dapat ipag-alala," sagot ni Emerald. "Pero pasensya na talaga, hindi ko kayo makakasama agad."Sumingit si Sarah sa usapan, malakas ang boses. "Emerald! Sigurado ka bang wala kang kasamang special someone diyan, ha? Baka naman kaya ka naantala sa p
Chapter 270Napabuntong-hininga ako, sabay lingon kay Sarah. "Mukhang magiging masaya at magulo ang mga susunod na araw ‘pag nagkita-kita kaming lahat."Natawa siya at tumango. "At sigurado akong hindi lang simpleng reunion ang mangyayari. Feeling ko, may malaking pasabog na naman ang pamilya mo.""At kapag nangyari ‘yun, love, ipapaubaya ko na sa ‘yo ang damage control," biro ko, sabay tawa.Sabay-sabay kaming natawa, habang ang excitement sa puso ko ay lalong lumakas. Matagal ko nang hindi nakakasama ang mga kapatid ko, pero sa pagkakataong ito, alam kong magiging espesyal ang muling pagsasama namin."Pero dad mom, nag-alala ako sa kakambal ko na si Emerald. Sa edad niyang 31 ay wala pa siyang pinakilala sa atin na nobyo niya."Napatingin ako kay Mommy at Daddy habang hinihintay ang sagot nila. Alam kong hindi lang ako ang nag-iisip nito—pati sila, sigurado akong nag-aalala rin."Oo nga, Mommy, Daddy," dugtong ni Sarah. "Lahat ng kapatid ni Emer, kahit paano, may mga naging karelasy
Chapter 269 Maaga pa lang ay abala na kaming lahat sa paghahanda para sa pagdating nina Mommy Janith at Daddy Jayson. Si Manang Inday ay nasa kusina, abalang nagluluto ng paborito nilang mga putahe, habang si Sarah naman ay nag-aayos ng mesa kasama ang triplets. "Mommy, ako na po ang maglalagay ng bulaklak sa lamesa!" sigaw ni Erwin habang maingat na hawak ang isang maliit na plorera. "Ako naman po sa mga kutsara at tinidor!" sabat ni Ethan, sabay kuha ng mga utensils mula sa tray. "Ako po sa baso!" dagdag ni Eralyn, halos hindi maabot ang lamesa kaya tinulungan siya ni Sarah. Napangiti ako habang pinagmamasdan silang masigasig sa kanilang mga gawain. Ang saya nilang tumutulong, at ramdam ko ang excitement nila na makita ulit sina Lola at Lolo nila. Lumapit ako kay Sarah at marahang hinalikan ang kanyang noo. "Love, ayos na ba ang lahat?" tanong ko. "Oo naman," sagot niya habang inayos ang isang lobo na nakasabit sa dingding. "Wala nang kulang, at mukhang sobrang excited
Chapter 268Emer POV"Halika na, Mrs. Hanson. Matutulog na din tayo," sabi ko sa akin asawa. "Hmm, tulong lang, Emer. Walang loving-loving muna 'ha?" tugon niya sa akin. Agad ako napakamot sa aking batok sabay tawa ng mahina. "Ang harsh mo naman, love," biro ko habang tinutulungan siyang mahiga sa kama. "Eh paano kung gusto ko lang yakapin ang misis ko?" dagdag ko, sabay hila sa kanya palapit.Napatingin siya sa akin ng masama pero halatang pigil ang ngiti. "Ewan ko sa'yo, Emer. Matulog ka na nga."Humiga siya ng maayos at ipinikit ang mga mata, pero hindi ko mapigilang titigan ang mukha niyang kalmado at maganda kahit pagod. Lumapit ako ng kaunti at marahang hinaplos ang kanyang pisngi."Alam mo, kahit ilang taon na tayong kasal, hindi pa rin ako nagsasawang titigan ka."Dumilat siya at sinamaan ako ng tingin. "Emer, gusto mo bang lumipat ng kama at matulog sa tabi ng triplets?"Napatawa ako at agad na niyakap siya. "Joke lang, love! Good night na. Sweet dreams."Huminga siya nang
Chapter 267Hanggang sa makarating kami sa aming mansion. Pagkababa namin ng sasakyan, agad akong lumingon kay Dad at ngumiti."Dad, salamat sa paghatid sa amin," wika ko nang may pasasalamat."Bye-bye, Lolo! Bye-bye, Lola!" sabay-sabay na sigaw ng mga anak kong sina Erwin, Ethan, at Eralyn habang masayang kumakaway.Napangiti si Mom at hinaplos ang buhok ng isa sa kanila. "Behave kayo ha," paalala niya. "Wag kayong pasaway sa Mommy at Daddy ninyo, Erwin, Ethan, at Eralyn!" dagdag pa niya sa malambing ngunit may diin na tono."Opo, Lola!" sagot nilang tatlo na parang koro."Bye din po sa inyo, Tita Claire at Tito Jimmie!" dagdag pa nila bago mabilis na tumakbo papasok sa gate ng mansion, puno ng sigla at excitement."Bye, Mom, Dad, Claire at Jimmie!" ngiti kong sabi. "Ingat kayo sa biyahe," dagdag kong sabi."Salamat, anak Sarah. Sige na pumasok muna kayo ni Emer saka kami aalis!" tugon ni Dad.Hinawakan ni Emer ang kamay ko at marahang hinila papasok ng gate. "Tara na, love. Baka gin
Chapter 265Nagkatinginan si John at Jenny, halatang may iniisip. "Gusto namin something adventurous!" sagot ni John."Tama!" dagdag ni Jenny. "Gusto naming mag-outing, siguro sa beach o kaya camping!""Naks naman, parang teen na teen na talaga kayo," sabi ni Jammie, kunwaring natutulala. "Parang kahapon lang, ang hilig ninyong maglaro ng stuffed toys at magpabitbit kay Mommy Heart.""Uy, Tito! Huwag mo nang ibuking!" nahihiyang sabi ni Jenny habang namumula ang pisngi.Muling nagtawanan ang lahat."Okay, so Avengers theme para sa triplets, at adventure naman para sa kambal. Mukhang magiging busy tayo sa susunod na buwan," sabi ni Kiera habang nakangiti."Siyempre! Pero worth it naman, kasi para sa mga bata," sagot ko.Tumingin ako sa paligid, sa mga ngiti at tawanan ng pamilya namin. Walang katumbas ang ganitong saya. Sa kabila ng lahat ng pinagdaanan namin noon, heto kami ngayon—buo, masaya, at walang katumbas ang pagmamahal sa isa't isa.At sa isip ko, isa lang ang dasal ko: Sana,
Chapter 264Sarah POVNapangiti ako habang pinagmasdan ang tatlong maliliit kong pamangkin. Miss ko na rin mag-alaga ng sanggol. Ang bilis ng panahon, parang kailan lang ay karga-karga ko rin ang triplets ko—ngayon ay malapit na silang magpitong taong gulang sa March 5.Kasabay nilang magdiriwang ng kaarawan ang dalawa ko pang pamangkin na sina Jace at Jasmine, ang kambal nina Jimmie at Claire. Napakabilis ng panahon, parang kahapon lang, mga babies pa sila.Lumapit sa akin si Jimmie habang karga si Jasmine. "Sarah, naisip mo na ba kung paano natin ipagdiriwang ang birthday ng mga bata?" tanong niya.Napaisip ako saglit bago sumagot. "Well, since sabay-sabay naman silang magbi-birthday, naisip ko na baka puwede tayong mag-organize ng isang malaking party para sa kanila. Masaya ‘yun, lalo na’t mahilig sila sa Avengers. Puwede tayong magpa-theme party!"Napatango si Claire na nakikinig sa usapan namin. "Oo nga! Naalala ko, ilang beses nilang binanggit na gusto nilang maging superheroes
Chapter 263 Napuno ng tawanan ang buong hardin habang ang mga bata ay patuloy sa kanilang laro. Kami namang mga nakatatanda ay nagkatinginan ni Jammie at Jimmie, parehong natutuwa sa kasiyahan ng pamilya. “Sobrang saya nila,” bulong ko kay Kiera. Hinawakan niya ang kamay ko at ngumiti. “Oo nga. Wala nang hihigit pa sa ganitong saya, ‘di ba? Buo ang pamilya, masaya ang lahat.” Napatingin ako sa paligid—sa aming mga anak na inaalagaan nina John at Jenny, sa aming mga magulang na masayang pinagmamasdan ang kanilang mga apo, at sa aming mga kapatid na punong-puno ng tawanan at pagmamahal. "Sandali, ang daya naman. Ang dami na ninyo tapos ako lang ang mag-isa," reklamo ni Emer na ikinatawa naming lahat. Napatingin sila sa amin ni Jimmie kaya napangiti ako. "Hmm, mukhang isasali kayo sa habulan Jammie," sabi sa aking asawa na si Kiera. "So, sasali tayo. Bal? ngiti kong tanong kay Jimmie. " Tito Jammie, Daddy sali na kayo!" sigaw sa aking pamangkin na anak ni Jimmie na si Jace
Chapter 262 Lumipas ang linggo, handa na ang lahat sa maliit na salo-salo. Ang mga pamilya lang namin ang bisita. Sila ni Mommy Heart, Daddy Brandon. Jimmie at Claire kasama ang kanilang kambal na anak sina Jace at Jasmine. Ang bunso naming kapatid na si Sarah kasama ang kanyang asawa na si Emer at ang triplets nitong anak, sina Ethan, Erwin at Early . Habang sina John at Jenny ay busy sa maalaga sa kanilang kapatid na mag 2 Months na ngayon ang triplets. Kasama nila ang aking biyanan na lalaki si Papa.Masaya at puno ng tawanan ang buong mansion habang nagtitipon-tipon ang aming pamilya. Ang bango ng mga inihandang pagkain ni Manang Rosa ay kumalat sa buong paligid—may beefsteak, pancit, lechon manok, at iba pang paborito ng lahat.Nakita kong abala sina John at Jenny sa pag-aalaga sa kanilang mga nakababatang kapatid. Napangiti ako habang pinagmamasdan silang dalawa. Kahit 12 years old na sila, kitang-kita pa rin ang pagiging malambing at responsable nilang kuya at ate sa triplet