Chapter 24 Brandon POVAlam mo, gwapo ka sana, kaya lang, manyakis ka lang. Hahaha, bagsak ka sa akin.Okay na sana iyon, pero may karugtong pa: "Manyakis!" Bigla siyang tumingin sa mga labi ko.'Wag kang magkakamali, babae. Baka hindi lang halik ang maibigay ko sa’yo,' sabi ng isip niya. Pero bigla siyang nataranta nang maalala ang ginawa ni Heart sa kanya—hinalikan siya nito. Kaya ayaw na niyang mabitin. Agad niyang hinawakan ang batok ni Heart para mas lumalim pa ang halik naming dalawa.Hindi ko na kayang pigilan pa, kaya agad kong kinagat ang ibabang labi niyo dahilan upang bumuka ng bahagya kaya wala akong inaksayang pagkakataon, agad kong pinasok ang aking dila sa loob ng bibig ni Heart at nagsimulang mag-explore. Hanggang sa nahuli ko ang kanyang dila ni Heart, kaya sinipsip ko ito hanggang nakarinig ako ng ungol mula dito. Hindi nagtagal, mukhang natauhan ito sa aming paghahalikan kaya't agad niya ako tinulak nito palayo, saka takbo palabas ng silid. Dahil sa ginawa niya,
Chapter 25 Fast forward November 21 Itong araw na ito ang pinaghandaan ko, andito na din ang mga kaibigan ko pati ang kanilang mga asawa, kaya lang wala pa ang babaeng kanina ko pang inaabangan. "Happy birthday tol!" sambit ni Kurt sa akin. "Happy birthday Bran!" sabay na saad nina Jayson at Darren. "Salamat, mga tol," usal ko, pero ang mata ko ay nasa entrance ng venue ng birthday. Hindi kasi ako sure kung makapunta ang especial na tao sa aking kaarawan. "Sino ba ang hinihintay mo, tol?" takang tanong ni Darren, na kinalingun ko sabay bigkas. "W-wala. Tayo para maumpisahan na natin ang party," tugon ko na lang, hanggang nag-umpisa na kami at hanggang sa kalagitnaan ng party, biglang tumayo si Althea. Nagpaalam na sasalubungin daw niya sa may labasan si Heart, dahil nahiya daw itong pumasok. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko, tumayo naman ako at umupo, pero ilang segundo ay tatayo na naman ako dahil sa excitement na raramdaman. Kaya tinanong ako ng mga kaibi
Chapter 26 Warning SPG 🔞 "Shit," mura ko sa aking sarili. Sino ba namang hindi mapamura kung makikita mo sa iyong harapan ang isang Eva naka hubad tanging panty lamang ang natira. Habang ang mga mata nito ay nakapikit, hindi pa nakuntento ay ginalingan pa nito ang pag giling saka binuksan ang kanyang mga mata. Tumingin ito sa akin na namumugay nitong mata, habang ang kanyang ibabang labi ay kinagat. Napalunok ako dahil sa aking nakita. Para kasi akong nanood ng sexy dance, gumiling giling pa ito sabay hagikhik hanggang humiga ito sa sahig. Napailing na lang ako sa nangyari, saka bumulong. "Tsk! Inum nang inom hindi pala kaya," saad ko sa aking sarili habang pinagmasdan ito sa sahig. Napag-desisyunan ko na lang na buhatin ito upang ipahiga sa kama. "Magpasalamat ka babae, dahil wala ako sa mode ngayong upang tikman muli ang kabibe mong masarap," sabi ko, sabay buhat sa kanya. Ngunit bigla na lang itong nagmulat ng kanyang mata saka ngumiti at pumikit ulit kaya na pa bugtong
Chapter 27 Heart POV Naalipungatan ako dahil nanunuyo ang aking lalamunan kaya dahan dahan akong gumalaw at bumangon. Napa ngunot lang ako kung bakit kaka-iba ang aking naramdaman sa aking katawan. Kaya agad kong umupo sa kama ngunit nararamdaman ko na lang ang sakit sa aking gitnang bahagi. "Awww, bakit ba ang sakit ng aking pikyas, at parang pinasukan ng malaking tet—!" hindi ko natapos ang aking sasabihin ng napagtanto kong totoo ang aking sinabi. "Ay, puta ka naman babae ka! Bakit mo naman ibinigay niyang puké mo sa iba," pa galit kung sabunot sa aking buhok. Hanggang inisip ko kung sinong lalaking tumusok sa akin habang lasing ako, pero malas na lang ako dahil kahit anong isipin ko ay walang pumasok sa aking isipan saka ko tuluyang minulat ang aking mga mata. Kaya bumungad sa akin ang hindi pamilyar na silid. Nilibot ko ang aking mga mata magbakasakaling andito pa ang tumuhog sa aking puké, ngunit wala akong palatandaan na may kasama ako sa loob. Hanggang napatanto k
Chapter 28 Nagising ako mula sa isang malalim na pag-idlip, ang aking lalamunan ay tuyo at ang tiyan ko ay sumasakit dahil sa gutom. Agad akong napatingin sa orasan, at napansin kong alas tres na ng hapon. Napabuntong hininga ako dahil naisip ko kung bakit hindi pa sumunod ang aking ina dito sa Manila. "Mahirap talagang ka pag ikaw lang mag isa nakatira sa bahay," sabi ko sa sarili, tila tinatanggap na ang lahat ng mga bagay na nangyari ay hindi ko pa sumunod ang aking ina. Kahit na hihina pa ako ay wala akong magawa kundi bumangon at pumunta sa kusina habang tinanong ang aking sarili, "Anong kinakailangan kong gawin ngayon?" tanong ko sa aking sarili habang naglalakad. Dahil hindi ko alam kung saan magsisimula. Para akong baliw naglalakad patungo sa kusina na wala sa oras. Iniisip ko kung ano ang tamang gagawin, dahil hindi basta-basta ang pagka-wala ng aking iniingatang puri. "Para sana yun sa future husband ko 'eh!" nagpapadyak pa ang aking paa habang naglalakad. "San
Chapter 29 Brandon POV "Hmmmm..." tanging ungol ko dahil natamaan sa sinag ng araw ang aking mga mata, dahilan upang naimulat ko ito. Tumingin aki sa orasan na nakasabit sa dingding ng aking silid. "11 AM na pala," kaya napa-balikwas ako ng bangon. Tumingin ako sa akin phone dahil tumunog ito. Tiningnan ko kung sino ang tumawag. Malaki ang aking ngiti ng nakita ko kung sino ang tumawag. Ang long time girlfriend ko na si Ruth. Honey Ruth calling... Kaya agad ko itong sumagot na may ngiti naka paskil sa aking labi. "Hello! honey," sagot ko dito. "Hi hon, pwede ba akong magpa-sundo sa'yo? Andito ako ngayon sa airport," tugon niya sa akin. "Yes, of course, honey. Hintayin mo lang ako sandali, at magbibihis muna ako," excited kong bigkas. Almost 2 years ay saka pa ito umuwi sa bansa kaya laking tuwa ko ng naka-uwi na ito. "Okay hon, I love you," sambit niya sa akin. Pero hindi ako makasagot. Parang nag-alangan akong tugunan ang kanyang huling sinabi, parang may
Chapter 30 Pagpasok ko sa mansyon, agad bumungad sa aking mukha si Mommy, at kitang-kita ko ang galit sa mga mata niya na parang may nagawa akong malaking kasalanan dito. Hindi pa ako nakalapit sa kanya, ay agad niya akong tinanong ng maraming tanong, na ang matinding tanong. "Brandon, anong klaseng anak ka? Bakit mo hinayaan si Heart mag-isa sa hotel?" tanong agad ng aking Mommy, na may halong galit at pagkabahala. Ang boses niya, kita ko ang galit at puno ng emosyon, parang may bigat na dumagan sa kanyang dibdib. Nag-alinlangan akong tumingin sa aking ina, hindi ko alam kung paano ko sasagutin ang kanyang mga tanong. Napansin ko ang mga mata ni Mommy, na puno ng seryosong tingin, galit at tanong. Napalunok na lamang ako sa aking nakita. Nababasa ako sa kanyang mga mata ang matinding pagkadismaya niya sa akin. Pero higit sa lahat, may isang tanong na bumabagabag sa akin, 'bakit nga ba hindi ko agad binalikan si Heart? Bakit ko siya iniwan pagkatapos ko itong maangkin?' usa
Chapter 31Kinabukasan, nagising ako na parang may mabigat na bagay na nakatambak sa aking dibdib. Ang mga tanong ng aking ina, ang mga saloobin tungkol kay Ruth, ay patuloy na gumugulo sa aking isipan. Hindi ko pa rin alam kung paano ko haharapin ang lahat ng ito. Habang ako ay nag-aalmusal, hindi ko maiwasang mag-isip ng malalim.Si Ruth—ang dating nobya ko, ang babae na minahal ko ng tapat. Pero bakit ngayon parang ang lahat ng nararamdaman ko ay nagsisimula nang magbago? Sa tuwing naiisip ko siya, may nararamdaman akong pagka-kulong, parang nawawala na ang pagmamahal ko sa kanya. Hindi ko kayang sabihin ito nang diretso sa kanya, ngunit pakiramdam ko, wala na akong nararamdaman na kagalakan tuwing magkasama kami. Ang minsan naming mga kwentuhan at tawanan ay parang may pagod at pananabik sa akin.Napansin ko na lang na mabilis na lumipas ang oras. Ang oras na sana ay makikinig ako sa mga tunay kong nararamdaman. Pumunta ako sa garden, naghanap ng katahimikan, ngunit tila ang saril
Chapter 45 Heart POV Hindi ko talaga maintindihan ang nararamdaman ko. Kinilig? Oo. Naiilang? Oo rin. Pinamulahan pa ako sa sinabi ni Brandon kanina—na akala niya’y may karibal siya. Ang hindi niya alam, kaibigan kong bakla ang sinabihan niya ng kung anu-ano. Kung titingnan mo kasi si AJ, para talaga siyang lalaki sa itsura at kilos. "A-h, eh hindi mo naman sinabi na kinasal ka na pala," sabay tingin niya sa tiyan ko. "At mukhang may laman na! Congrats, Puso!" sabi niya, may bahagyang biro sa tono. Hindi pa nakakapagsalita si Brandon nang bigla itong sumabat. "Don’t call her Puso. Ako lang ang may karapatang tumawag sa kanya ng ganyan," seryosong sabi niya. Tiningnan ko siya, pero hindi ko mabasa ang ekspresyon niya. Ang dilim ng mukha niya, parang gusto niyang tumalon kay AJ para protektahan ako. "AJ, pasensya ka na ha," sabi ko para iwas-gulo. "Mag-usap na lang tayo bukas. Puntahan kita sa bahay niyo." "Sure, P... este Heart! Pareho lang yun, 'di ba? Kasi ang Tagalog ng 'Hear
Chapter 44 Brandon POV Napangiti ako sa aking sarili habang inaalala ang naging tagpo kanina. Pagkatapos kong bilhin ang manggang hilaw at ang hinihinging bagoong ni Heart, naglakad kami pabalik sa kanilang bahay. Tahimik siyang naglalakad sa tabi ko, pero ramdam ko ang panaka-nakang pagdulas ng tingin niya sa akin. Napapansin ko rin ang pamumula ng kanyang pisngi tuwing nagtatawanan ang ilang mga tao sa gilid ng daan, na malinaw na kami ang pinag-uusapan. Sa bawat hakbang, hindi ko mapigilan ang sarili kong mapangiti."Hindi ko na palalampasin ang pagkakataong ito," bulong ko sa aking isipan. "Heart," simula ko, sabay tingin sa kanya. "Hmm?" sagot niya, ngunit hindi niya ako tinitingnan, halatang iniiwasan ang aking mga mata. "Pwede ba kitang imbitahan mamaya? Gusto sana kitang dalhin sa isang restaurant. May gusto akong sasabihin sayo," wika ko dito. 'Sana lang ay pumayag!' bulong ko sa aking isipan. Bigla siyang tumigil sa paglalakad at tumingin sa akin, bakas ang gulat
Chapter 43 Faith POV (Ina ni Heart) "Ngayon, iho, ano ang sasabihin mo?" Tinanong ko si Brandon habang tahimik ko siyang tinititigan. May kutob na akong may kinalaman ito sa pagdadalang-tao ng anak ko. Nakita kong napalunok siya ng mahigpit. "T-tita, ako po... hihingi muna ng tawad. Sana po, pakinggan niyo muna ako bago kayo magalit sa akin," nanginginig niyang sabi. Tiningnan ko siya nang masinsinan, at tila lalo siyang kinabahan. Bigla siyang lumuhod sa harapan ko, dahilan para mapa-singhap ako sa gulat. "Ano ba 'to, Brandon? Tumayo ka diyan," sabi ko sa kanya. Pero nanatili siya sa kanyang pwesto, saka nagpatuloy sa pagsasalita. "Tita, first time ko pong nakita si Heart sa ospital sa Maynila, kung saan siya naka-assign noon. Medyo na-curious ako sa kanya dahil....dahil sa kanyang malaking dibdib at ang lakas po ng dating niya sa akin." Tumingin siya sa akin, halatang nahihiya, pero itinuloy pa rin niya. "Noong una po, akala ko parang wala lang iyon. Pero hindi ko po
Chapter 42 Tatlong araw na akong pabalik-balik sa tahanan nila Heart. Sa araw na ito, ang ikatlong pagkakataon, bumalik sa akin ang mga alaala noong ipinagtapat ko ang totoo sa kanyang ina. Labis ang aking kaba at panalangin na sana’y hindi siya magalit sa akin. Flashback Bitbit ko ang mga grocery at iba pang gamit habang papunta sa bahay nila Heart. Hindi ko na mabilang kung ilang beses kong inisip ang magiging reaksyon ng kanyang ina. Kaya bago pa man ako pumunta rito, nagpa-makeover ako para hindi niya masabing mukha akong kawawa o pangit. Kakatok na sana ako sa pintuan nang biglang lumabas ang ina ni Heart, tila pupunta sana ito kanilang hardin ng gulay. "Magandang umaga po, tita," bati ko, pilit na ngumiti upang itago ang kaba sa aking puso. "Oh, ikaw pala, iho. Ano ang sadya mo?" tanong niya, tila nagtataka kung bakit ako naparito. "Ah, gusto ko po sana kayong makausap, kung hindi po kayo busy," panimula ko. "Ah, gano’n ba? Kung hindi ka nagmamadali, dito ka n
Chapter 41 Nasa banyo ako ng kanilang bahay, hinuhubad ko na ang aking sinturon nang biglang may kumatok sa pinto ng banyo. Sinilip ko agad ito at nakita ko ang ina ni Heart, may dalang damit. 'Siguro ay ito ang aking susuotin,' usal ko sa aking isipan. "Iho, pasensya ka na talaga. Wala kasi kaming damit panglalake, kaya itong duster ng anak ko ang naisip niyang ibigay sa'yo. At saka itong panty naman. Huwag kang mag-alala hindi yan sa akin, kanya naman ito at hindi pa niya nagamit," ngiwing sabi ni Tita sa akin. Habang sinabi ni Tita ay napakamot pa ito sa kanyang ulo saka inabot sa akin ang mga damit."Okay lang po, Tita!" wika ko. "Hito po pala ang hinubaran kong damit" dagdag kong sabi habang pinamulahan ang aking tainga sa kakahuyan. Agad naman nitong kinuha sa akin kamay. "Pasensya na talaga sa'yo, iho! Kung alam ko lang kung sino ang ama ng pinagbubuntis sa aking anak. Puputulan ko talaga ng batuta na yun. Sige na isara mo na yang pinto baka masilipan ka pa niya," wika
Chapter 40 Brandon POV Hindi ko alam ang kung titingnan pa rin ba ako sa kanya dahil bigla na lang nag-iba ang mode nito. Kanina habang nag uusapan kami at inamin ko sa kanya ang mga ginawa ko ay okay lang naman ang kanyang ugali. Nganit ngayon ay nakasimangot na ito parang ayaw n'ya ako makita kaya napamura lang ako sa aking isipan tiningnan ko ang kanyang t'yan hindi ko alam ang aking gagawin yung dibdib ko ay sobrang lakas tumambol, gusto ko s'yang yakapin at mahawakan ang kanyang t'yan kaya lang natatakot ako sa kanyang tingin hanggang nakarinig kaming salita lumabas sa kanyang bibig na tumingin pa rin sa akin habang nakasimangot. "Ang pangit pangit naman yan lalaking nakatayo tsk! Mukha s'yang amertanyong hindi naliligo, ewww! during diri nitong sabi. Kung hindi ako tinapik ni Jayson ay hindi ako matauhan saka ako umupo sa tabi n'ya pero narinig ko ang mahinang tawa sa dalawa kung kaibigan, kaya pa simpleng ko inamoy ang aking sarili. 'Hindi naman ako mabaho at isa pa h
Chapter 39Hindi ko namalayan na pumasa pala ang aking ina sa silid kung hindi ito nagsalita ah hindi ko ito mapapansin. Busy kasi aking isipan sa kakaisip kung paano ko maabot ito na hindi makikita ang mukha. "Ano ka bang bata ka, buti na lang hindi maka-intindi ng bisaya yung bisita natin at bakit ba parang pinag lilihian mo yung isang bisita natin 'ha! Nakakahiya ka kanina nilait-lait mo na ang pangit pangit ng kuha, ngayon gusto mo'ng makita ang mukha n'ya! Ibang klase ka din 'no?! wika ng aking ina. "Iwan ko po, mama!" hikbing tugon ko sa kanyang sinabi, "gusto ko s'yang makita at maamoy yung singit n'ya po," bigla kong sabi dito, hindi ko alam kung saan ng galing ang salitang singit basta bigla na lang lumabas sa aking bibig."A-ano kamo? P-paki ulit nga?" sambit ni mama habang nanlaki ang mata. "S-singit? Tama ba ako sa narinig?" dagdag nitong sabi. Tumango lang ako sa aking sagot habang humihikbi pa din."Ma, gusto ko amoying ang kanyang damit! Pwede bang hingin mo ang dami
Chapter 38 Tumayo ako agad pagkatapos naming mag-usap. Hindi ko na kayang tignan ang mukha niya. Kanina lang ay okay pa, pero ngayon, bigla na lang nag-iba ang itsura niya. Napakunot ako ng noo dahil hindi ko na gusto makita ang mukha niya, parang hindi ko na kayang tiisin. Para siyang isang karakter sa Lord of the Rings na laging nagsasabi ng "MY PRECIOUS" kapag nakita ang sing-sing. "Ang pangit naman ng lalaking 'to! Mukha siyang amerikano na hindi naliligo. Ewww!" ang sabi ko, hindi ko namalayan na malakas ang boses ko. Agad akong tinapik ni mama sa likod. Hindi ko alam na dumating na pala sila mula sa kusina. Kasama sina Jayson at Kurt. "Pasensya na iho, kasi naglilihi itong anak ko kaya ganyan ang tingin niya sa'yo. Kapag buntis, minsan hindi nila alam ang sinasabi. Sige na, upo na kayo at maghahain ako ng pagkain," sabi ni mama. Tinapik pa ni Kurt si Brandon sa balikat kaya naupo siya sa tabi ni Jayson. Pinaupo din ako ni mama, kaya wala na akong magawa kundi magtiis at tii
Chapter 37 Heart POV Limang buwan na ang lumipas, at nandito ako ngayon, nagdadalang-tao ng kambal. Nag-resign ako sa hospital at umuwi sa Cebu. Mabuti na lang at hindi pa nabenta ni Mama ang bahay. Akala ko magagalit siya sa akin, pero tinanggap niya ang nangyari. Sinabi ko sa kanya ang lahat, at tinanong niya kung kilala ko ba ang tatay. Sinabi ko hindi, kasi nga hindi ko siya kilala. Ngayon, naglalakad ako sa mall para mamili ng gamit para sa mga anak ko, nang may nakabangga sa akin. Agad siyang humingi ng paumanhin, kaya tumaas ang mukha ko at sinabi kong okay lang. Nang tumingin siya sa akin, saka ko siya nakilala. Si Jayson pala, asawa siya ni Janeth, kaibigan ko. Nagkwentuhan kami at tinanong ko kung kumusta na si Janeth. Tapos tinanong niya kung kailan ako mag-aasawa. "So, kailan ka mag-aasawa?" tanong niya. "Ah, hehe, wala akong asawa, single mom ako," sabi ko, sabay hagod sa tiyan ko. "Ilang buwan na ang tiyan mo? Parang malaki kasi," tanong pa niya. "Lima, k