Mag-log inShare
Chapter 25 🫣Birthday party 🫣
Huling Na-update:
2024-11-26 21:52:03
Kaugnay na kabanata
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 26 Warning SPG 🔞
Chapter 26 Warning SPG 🔞 "Shit," mura ko sa aking sarili. Sino ba namang hindi mapamura kung makikita mo sa iyong harapan ang isang Eva naka hubad tanging panty lamang ang natira. Habang ang mga mata nito ay nakapikit, hindi pa nakuntento ay ginalingan pa nito ang pag giling saka binuksan ang kanyang mga mata. Tumingin ito sa akin na namumugay nitong mata, habang ang kanyang ibabang labi ay kinagat. Napalunok ako dahil sa aking nakita. Para kasi akong nanood ng sexy dance, gumiling giling pa ito sabay hagikhik hanggang humiga ito sa sahig. Napailing na lang ako sa nangyari, saka bumulong. "Tsk! Inum nang inom hindi pala kaya," saad ko sa aking sarili habang pinagmasdan ito sa sahig. Napag-desisyunan ko na lang na buhatin ito upang ipahiga sa kama. "Magpasalamat ka babae, dahil wala ako sa mode ngayong upang tikman muli ang kabibe mong masarap," sabi ko, sabay buhat sa kanya. Ngunit bigla na lang itong nagmulat ng kanyang mata saka ngumiti at pumikit ulit kaya na pa bugtong
Huling Na-update : 2024-11-27PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 27 🥴Tagay pa more 🥴
Chapter 27 Heart POV Naalipungatan ako dahil nanunuyo ang aking lalamunan kaya dahan dahan akong gumalaw at bumangon. Napa ngunot lang ako kung bakit kaka-iba ang aking naramdaman sa aking katawan. Kaya agad kong umupo sa kama ngunit nararamdaman ko na lang ang sakit sa aking gitnang bahagi. "Awww, bakit ba ang sakit ng aking pikyas, at parang pinasukan ng malaking tet—!" hindi ko natapos ang aking sasabihin ng napagtanto kong totoo ang aking sinabi. "Ay, puta ka naman babae ka! Bakit mo naman ibinigay niyang puké mo sa iba," pa galit kung sabunot sa aking buhok. Hanggang inisip ko kung sinong lalaking tumusok sa akin habang lasing ako, pero malas na lang ako dahil kahit anong isipin ko ay walang pumasok sa aking isipan saka ko tuluyang minulat ang aking mga mata. Kaya bumungad sa akin ang hindi pamilyar na silid. Nilibot ko ang aking mga mata magbakasakaling andito pa ang tumuhog sa aking puké, ngunit wala akong palatandaan na may kasama ako sa loob. Hanggang napatanto k
Huling Na-update : 2024-11-28PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 28 🥴Wala na, mukhang baliw na si Heart 🥴
Chapter 28 Nagising ako mula sa isang malalim na pag-idlip, ang aking lalamunan ay tuyo at ang tiyan ko ay sumasakit dahil sa gutom. Agad akong napatingin sa orasan, at napansin kong alas tres na ng hapon. Napabuntong hininga ako dahil naisip ko kung bakit hindi pa sumunod ang aking ina dito sa Manila. "Mahirap talagang ka pag ikaw lang mag isa nakatira sa bahay," sabi ko sa sarili, tila tinatanggap na ang lahat ng mga bagay na nangyari ay hindi ko pa sumunod ang aking ina. Kahit na hihina pa ako ay wala akong magawa kundi bumangon at pumunta sa kusina habang tinanong ang aking sarili, "Anong kinakailangan kong gawin ngayon?" tanong ko sa aking sarili habang naglalakad. Dahil hindi ko alam kung saan magsisimula. Para akong baliw naglalakad patungo sa kusina na wala sa oras. Iniisip ko kung ano ang tamang gagawin, dahil hindi basta-basta ang pagka-wala ng aking iniingatang puri. "Para sana yun sa future husband ko 'eh!" nagpapadyak pa ang aking paa habang naglalakad. "San
Huling Na-update : 2024-11-29PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 29 🥴Pusong salawahan 🥴
Chapter 29 Brandon POV "Hmmmm..." tanging ungol ko dahil natamaan sa sinag ng araw ang aking mga mata, dahilan upang naimulat ko ito. Tumingin aki sa orasan na nakasabit sa dingding ng aking silid. "11 AM na pala," kaya napa-balikwas ako ng bangon. Tumingin ako sa akin phone dahil tumunog ito. Tiningnan ko kung sino ang tumawag. Malaki ang aking ngiti ng nakita ko kung sino ang tumawag. Ang long time girlfriend ko na si Ruth. Honey Ruth calling... Kaya agad ko itong sumagot na may ngiti naka paskil sa aking labi. "Hello! honey," sagot ko dito. "Hi hon, pwede ba akong magpa-sundo sa'yo? Andito ako ngayon sa airport," tugon niya sa akin. "Yes, of course, honey. Hintayin mo lang ako sandali, at magbibihis muna ako," excited kong bigkas. Almost 2 years ay saka pa ito umuwi sa bansa kaya laking tuwa ko ng naka-uwi na ito. "Okay hon, I love you," sambit niya sa akin. Pero hindi ako makasagot. Parang nag-alangan akong tugunan ang kanyang huling sinabi, parang may
Huling Na-update : 2024-11-29PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 30 🤔Wag magmamadali, pag-isipan mo mabuti! 🤔
Chapter 30 Pagpasok ko sa mansyon, agad bumungad sa aking mukha si Mommy, at kitang-kita ko ang galit sa mga mata niya na parang may nagawa akong malaking kasalanan dito. Hindi pa ako nakalapit sa kanya, ay agad niya akong tinanong ng maraming tanong, na ang matinding tanong. "Brandon, anong klaseng anak ka? Bakit mo hinayaan si Heart mag-isa sa hotel?" tanong agad ng aking Mommy, na may halong galit at pagkabahala. Ang boses niya, kita ko ang galit at puno ng emosyon, parang may bigat na dumagan sa kanyang dibdib. Nag-alinlangan akong tumingin sa aking ina, hindi ko alam kung paano ko sasagutin ang kanyang mga tanong. Napansin ko ang mga mata ni Mommy, na puno ng seryosong tingin, galit at tanong. Napalunok na lamang ako sa aking nakita. Nababasa ako sa kanyang mga mata ang matinding pagkadismaya niya sa akin. Pero higit sa lahat, may isang tanong na bumabagabag sa akin, 'bakit nga ba hindi ko agad binalikan si Heart? Bakit ko siya iniwan pagkatapos ko itong maangkin?' usa
Huling Na-update : 2024-11-30PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 31 🙃 Ang paghihiwalay ni Brandon sa kanyang nobya🙃
Chapter 31Kinabukasan, nagising ako na parang may mabigat na bagay na nakatambak sa aking dibdib. Ang mga tanong ng aking ina, ang mga saloobin tungkol kay Ruth, ay patuloy na gumugulo sa aking isipan. Hindi ko pa rin alam kung paano ko haharapin ang lahat ng ito. Habang ako ay nag-aalmusal, hindi ko maiwasang mag-isip ng malalim.Si Ruth—ang dating nobya ko, ang babae na minahal ko ng tapat. Pero bakit ngayon parang ang lahat ng nararamdaman ko ay nagsisimula nang magbago? Sa tuwing naiisip ko siya, may nararamdaman akong pagka-kulong, parang nawawala na ang pagmamahal ko sa kanya. Hindi ko kayang sabihin ito nang diretso sa kanya, ngunit pakiramdam ko, wala na akong nararamdaman na kagalakan tuwing magkasama kami. Ang minsan naming mga kwentuhan at tawanan ay parang may pagod at pananabik sa akin.Napansin ko na lang na mabilis na lumipas ang oras. Ang oras na sana ay makikinig ako sa mga tunay kong nararamdaman. Pumunta ako sa garden, naghanap ng katahimikan, ngunit tila ang saril
Huling Na-update : 2024-11-30PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 32 😊 Payo ng isang Ina😊
Chapter 32Pumunta ako sa sofa at umupo sa tabi niya. "Mom, alam mo ba, hindi ko na alam kung ano ang nangyayari sa buhay ko. Yung nangyari kay Ruth, yung desisyon kong makipaghiwalay, hindi ko na alam kung tama ba 'yon. At ngayon,nais kong makita si Heart upang sabihin sa kanya ang nararamdaman ko pero natatakot ako, na baka magalit ito sa akin," saad ko dito. Hinaplos ng Mommy ko ang aking buhok, at nginitian ako. "Anak, hindi mo kailangang madaliin ang lahat. Hindi mo kailangang magmadali sa pagdedesisyon, at hindi mo kailangang maging perfecto. Lahat tayo ay dumaan sa mga pagsubok. Hindi mo na kailangang hanapin ang mga sagot agad-agad. Minsan, ang pinakamahalaga ay kung paano ka magpapatawad sa sarili mo," wika niya sa akin. Naramdaman ko ang kabiguan sa aking puso. Ang mga salitang iyon ng aking ina ay parang isang malalim na paghinga na nagbigay sa akin ng konting ginhawa. Siguro nga, hindi ko pa talaga natutunan kung paano tanggapin ang sarili ko sa gitna ng mga desisyon at
Huling Na-update : 2024-11-30PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 33 😀 AYAN NA, HANAPIN MO AGAD😀
Chapter 33 Agad akong nagbihis, ang mga saloobin ko ay magulo. May kaba sa dibdib ko at sabayang hinagpis na parang gusto kong magmadali ngunit may takot din. Hindi ko alam kung anong magiging reaksyon ni Heart sa mga sasabihin ko. Baka magulat siya, o masaktan pa. Pero hindi ko na kayang maghintay pa, kailangan ko siyang makausap, kailangan kong ipagtapat ang nararamdaman ko bago ito maging huli. Habang binabaybay ko ang kalsada papunta sa bahay ni Heart, halos hindi ko makita ang paligid dahil sa kapal ng ulap ng alinlangan na bumabalot sa isip ko. Puno ng tanong ang ulo ko—paano ko ba sasabihin? Paano ko ipapaliwanag? Kung hindi ko ito sasabihin ngayon, baka hindi ko na magkaroon ng pagkakataon. Pagdating ko sa harap ng bahay ni Heart, may naramdaman akong kakaibang pakiramdam sa aking dibdib. Tumayo ako saglit at tiningnan ang bahay. Walang pagbabago, wala ni isang sigla na makikita sa paligid, kundi ang katahimikan ng lugar na parang umaabot sa aking mga tainga. Tumawag ako
Huling Na-update : 2024-12-01
Pinakabagong kabanata
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 268
Chapter 268Emer POV"Halika na, Mrs. Hanson. Matutulog na din tayo," sabi ko sa akin asawa. "Hmm, tulong lang, Emer. Walang loving-loving muna 'ha?" tugon niya sa akin. Agad ako napakamot sa aking batok sabay tawa ng mahina. "Ang harsh mo naman, love," biro ko habang tinutulungan siyang mahiga sa kama. "Eh paano kung gusto ko lang yakapin ang misis ko?" dagdag ko, sabay hila sa kanya palapit.Napatingin siya sa akin ng masama pero halatang pigil ang ngiti. "Ewan ko sa'yo, Emer. Matulog ka na nga."Humiga siya ng maayos at ipinikit ang mga mata, pero hindi ko mapigilang titigan ang mukha niyang kalmado at maganda kahit pagod. Lumapit ako ng kaunti at marahang hinaplos ang kanyang pisngi."Alam mo, kahit ilang taon na tayong kasal, hindi pa rin ako nagsasawang titigan ka."Dumilat siya at sinamaan ako ng tingin. "Emer, gusto mo bang lumipat ng kama at matulog sa tabi ng triplets?"Napatawa ako at agad na niyakap siya. "Joke lang, love! Good night na. Sweet dreams."Huminga siya nang
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 267
Chapter 267Hanggang sa makarating kami sa aming mansion. Pagkababa namin ng sasakyan, agad akong lumingon kay Dad at ngumiti."Dad, salamat sa paghatid sa amin," wika ko nang may pasasalamat."Bye-bye, Lolo! Bye-bye, Lola!" sabay-sabay na sigaw ng mga anak kong sina Erwin, Ethan, at Eralyn habang masayang kumakaway.Napangiti si Mom at hinaplos ang buhok ng isa sa kanila. "Behave kayo ha," paalala niya. "Wag kayong pasaway sa Mommy at Daddy ninyo, Erwin, Ethan, at Eralyn!" dagdag pa niya sa malambing ngunit may diin na tono."Opo, Lola!" sagot nilang tatlo na parang koro."Bye din po sa inyo, Tita Claire at Tito Jimmie!" dagdag pa nila bago mabilis na tumakbo papasok sa gate ng mansion, puno ng sigla at excitement."Bye, Mom, Dad, Claire at Jimmie!" ngiti kong sabi. "Ingat kayo sa biyahe," dagdag kong sabi."Salamat, anak Sarah. Sige na pumasok muna kayo ni Emer saka kami aalis!" tugon ni Dad.Hinawakan ni Emer ang kamay ko at marahang hinila papasok ng gate. "Tara na, love. Baka gin
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 265
Chapter 265Nagkatinginan si John at Jenny, halatang may iniisip. "Gusto namin something adventurous!" sagot ni John."Tama!" dagdag ni Jenny. "Gusto naming mag-outing, siguro sa beach o kaya camping!""Naks naman, parang teen na teen na talaga kayo," sabi ni Jammie, kunwaring natutulala. "Parang kahapon lang, ang hilig ninyong maglaro ng stuffed toys at magpabitbit kay Mommy Heart.""Uy, Tito! Huwag mo nang ibuking!" nahihiyang sabi ni Jenny habang namumula ang pisngi.Muling nagtawanan ang lahat."Okay, so Avengers theme para sa triplets, at adventure naman para sa kambal. Mukhang magiging busy tayo sa susunod na buwan," sabi ni Kiera habang nakangiti."Siyempre! Pero worth it naman, kasi para sa mga bata," sagot ko.Tumingin ako sa paligid, sa mga ngiti at tawanan ng pamilya namin. Walang katumbas ang ganitong saya. Sa kabila ng lahat ng pinagdaanan namin noon, heto kami ngayon—buo, masaya, at walang katumbas ang pagmamahal sa isa't isa.At sa isip ko, isa lang ang dasal ko: Sana,
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 264
Chapter 264Sarah POVNapangiti ako habang pinagmasdan ang tatlong maliliit kong pamangkin. Miss ko na rin mag-alaga ng sanggol. Ang bilis ng panahon, parang kailan lang ay karga-karga ko rin ang triplets ko—ngayon ay malapit na silang magpitong taong gulang sa March 5.Kasabay nilang magdiriwang ng kaarawan ang dalawa ko pang pamangkin na sina Jace at Jasmine, ang kambal nina Jimmie at Claire. Napakabilis ng panahon, parang kahapon lang, mga babies pa sila.Lumapit sa akin si Jimmie habang karga si Jasmine. "Sarah, naisip mo na ba kung paano natin ipagdiriwang ang birthday ng mga bata?" tanong niya.Napaisip ako saglit bago sumagot. "Well, since sabay-sabay naman silang magbi-birthday, naisip ko na baka puwede tayong mag-organize ng isang malaking party para sa kanila. Masaya ‘yun, lalo na’t mahilig sila sa Avengers. Puwede tayong magpa-theme party!"Napatango si Claire na nakikinig sa usapan namin. "Oo nga! Naalala ko, ilang beses nilang binanggit na gusto nilang maging superheroes
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 263
Chapter 263 Napuno ng tawanan ang buong hardin habang ang mga bata ay patuloy sa kanilang laro. Kami namang mga nakatatanda ay nagkatinginan ni Jammie at Jimmie, parehong natutuwa sa kasiyahan ng pamilya. “Sobrang saya nila,” bulong ko kay Kiera. Hinawakan niya ang kamay ko at ngumiti. “Oo nga. Wala nang hihigit pa sa ganitong saya, ‘di ba? Buo ang pamilya, masaya ang lahat.” Napatingin ako sa paligid—sa aming mga anak na inaalagaan nina John at Jenny, sa aming mga magulang na masayang pinagmamasdan ang kanilang mga apo, at sa aming mga kapatid na punong-puno ng tawanan at pagmamahal. "Sandali, ang daya naman. Ang dami na ninyo tapos ako lang ang mag-isa," reklamo ni Emer na ikinatawa naming lahat. Napatingin sila sa amin ni Jimmie kaya napangiti ako. "Hmm, mukhang isasali kayo sa habulan Jammie," sabi sa aking asawa na si Kiera. "So, sasali tayo. Bal? ngiti kong tanong kay Jimmie. " Tito Jammie, Daddy sali na kayo!" sigaw sa aking pamangkin na anak ni Jimmie na si Jace
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 262
Chapter 262 Lumipas ang linggo, handa na ang lahat sa maliit na salo-salo. Ang mga pamilya lang namin ang bisita. Sila ni Mommy Heart, Daddy Brandon. Jimmie at Claire kasama ang kanilang kambal na anak sina Jace at Jasmine. Ang bunso naming kapatid na si Sarah kasama ang kanyang asawa na si Emer at ang triplets nitong anak, sina Ethan, Erwin at Early . Habang sina John at Jenny ay busy sa maalaga sa kanilang kapatid na mag 2 Months na ngayon ang triplets. Kasama nila ang aking biyanan na lalaki si Papa.Masaya at puno ng tawanan ang buong mansion habang nagtitipon-tipon ang aming pamilya. Ang bango ng mga inihandang pagkain ni Manang Rosa ay kumalat sa buong paligid—may beefsteak, pancit, lechon manok, at iba pang paborito ng lahat.Nakita kong abala sina John at Jenny sa pag-aalaga sa kanilang mga nakababatang kapatid. Napangiti ako habang pinagmamasdan silang dalawa. Kahit 12 years old na sila, kitang-kita pa rin ang pagiging malambing at responsable nilang kuya at ate sa triplet
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 261
Chapter 261 Tumawa ako. "Para saan pa yun kung hindi pa sila kakain?" "Syempre, for aesthetic lang!" natatawa niyang sagot. "Gusto ko lang na special ang araw na yun para sa kanila, kahit hindi pa nila maiintindihan." Hinila ko siya palapit at hinalikan sa noo. "Anything for you and our babies, Love. Ako na ang bahala sa decorations, ikaw na sa food, okay?" "Deal!" sagot niya, sabay yakap sa akin nang mahigpit. Habang nakayakap kami, biglang umiyak ang isa sa triplets mula sa nursery room. Nagkatinginan kami ni Kiera at sabay kaming napatawa. "Parang narinig nila ang pinag-uusapan natin," biro ko. "Sige, ako na ang pupunta," sabi niya, sabay tayo. "Check mo na rin yung gagamitin natin sa party, ha?" "Yes, Ma'am!" sagot ko na may ngiti, habang pinagmamasdan ang asawa kong abala sa pagiging isang mapagmahal na ina. Sa sandaling iyon, narealize kong wala na akong mahihiling pa. Ang pamilya ko ang pinakamahalagang biyaya sa buhay ko.Habang pinagmamasdan ko si Kiera na nakatitig
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 260
Chapter 260Jammie POVHabang karga ko ang isa sa triplets namin, hindi ko maiwasang mapangiti. Ang liit-liit pa niya, pero ang lakas na ng kapit ng maliliit niyang kamay sa daliri ko. Para bang ayaw niya akong pakawalan."Love, tingnan mo," sabi ko kay Kiera habang pinapakita ang mahigpit na kapit ng anak namin sa daliri ko. "Mukhang ayaw akong bitawan nito ah."Lumapit si Kiera at hinaplos ang maliit na noo ng baby namin. "Syempre, mahal na mahal ka niyan. Alam niya na ikaw ang daddy niya."Napangiti ako at hinalikan ang noo ng anak namin. "Hindi lang naman ako, pati ikaw. Alam mo ba, kapag ikaw ang bumubuhat sa kanila, mas mabilis silang kumalma?"Natawa si Kiera. "Siguro kasi mas sanay silang marinig ang boses ko mula pa sa tiyan ko."Tumango ako. "Makes sense. Pero kahit na, feeling ko, Mommy’s babies talaga itong mga ‘to."Napatawa siya at umiling. "Ikaw talaga. Pero hindi naman ako magrereklamo kung Daddy’s babies sila, ha?"Inilipat ko ang baby namin sa balikat ko at marahang
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 259
Chapter 259Lumipas ang mga oras ay nagpapaalam na silang umuwi dahil hina-hanap na sila ng kambal nila."Sige, mag-iingat kayo sa pag-uwi. Sent regards to mom at dad. Ang tinutukoy ko ay ang mga biyanan naming dalawa.Ngumiti si Claire at tumango. "Oo, ipapaabot ko. Baka gusto niyo ring dumaan sa bahay this weekend? Para naman makapag-bonding ulit ang mga bata."Napatingin ako kay Jammie na ngayon ay pawisan pa rin pero abala sa pag-inom ng tubig. "Ano, love? Punta tayo kina Jimmie this weekend?"Tumango siya at ngumiti. "Sige, maganda ‘yan. Para makapaglaro ulit ang mga bata."Masayang tumango si Claire bago bumaling kay Jimmie. "Aalis na tayo?""Sige, love. Magpapalit lang ako ng shirt," sagot ni Jimmie bago mabilis na nagpaalam kay Jammie at lumakad papasok ng bahay.Humarap ulit sa akin si Claire at hinawakan ang kamay ko. "Salamat sa kwentuhan, Kiera. Ang sarap lang balik-balikan ‘yung dati nating buhay. Pero masaya rin ako sa kung anong meron tayo ngayon."Ngumiti ako at hinigp
