Home / Romance / PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) / Chapter 30 🤔Wag magmamadali, pag-isipan mo mabuti! 🤔

Share

Chapter 30 🤔Wag magmamadali, pag-isipan mo mabuti! 🤔

Author: SKYGOODNOVEL
last update Last Updated: 2024-11-30 13:33:31

Chapter 30

Pagpasok ko sa mansyon, agad bumungad sa aking mukha si Mommy, at kitang-kita ko ang galit sa mga mata niya na parang may nagawa akong malaking kasalanan dito. Hindi pa ako nakalapit sa kanya, ay agad niya akong tinanong ng maraming tanong, na ang matinding tanong.

"Brandon, anong klaseng anak ka? Bakit mo hinayaan si Heart mag-isa sa hotel?" tanong agad ng aking Mommy, na may halong galit at pagkabahala. Ang boses niya, kita ko ang galit at puno ng emosyon, parang may bigat na dumagan sa kanyang dibdib.

Nag-alinlangan akong tumingin sa aking ina, hindi ko alam kung paano ko sasagutin ang kanyang mga tanong. Napansin ko ang mga mata ni Mommy, na puno ng seryosong tingin, galit at tanong. Napalunok na lamang ako sa aking nakita. Nababasa ako sa kanyang mga mata ang matinding pagkadismaya niya sa akin.

Pero higit sa lahat, may isang tanong na bumabagabag sa akin, 'bakit nga ba hindi ko agad binalikan si Heart? Bakit ko siya iniwan pagkatapos ko itong maangkin?' usa
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 31 🙃 Ang paghihiwalay ni Brandon sa kanyang nobya🙃

    Chapter 31Kinabukasan, nagising ako na parang may mabigat na bagay na nakatambak sa aking dibdib. Ang mga tanong ng aking ina, ang mga saloobin tungkol kay Ruth, ay patuloy na gumugulo sa aking isipan. Hindi ko pa rin alam kung paano ko haharapin ang lahat ng ito. Habang ako ay nag-aalmusal, hindi ko maiwasang mag-isip ng malalim.Si Ruth—ang dating nobya ko, ang babae na minahal ko ng tapat. Pero bakit ngayon parang ang lahat ng nararamdaman ko ay nagsisimula nang magbago? Sa tuwing naiisip ko siya, may nararamdaman akong pagka-kulong, parang nawawala na ang pagmamahal ko sa kanya. Hindi ko kayang sabihin ito nang diretso sa kanya, ngunit pakiramdam ko, wala na akong nararamdaman na kagalakan tuwing magkasama kami. Ang minsan naming mga kwentuhan at tawanan ay parang may pagod at pananabik sa akin.Napansin ko na lang na mabilis na lumipas ang oras. Ang oras na sana ay makikinig ako sa mga tunay kong nararamdaman. Pumunta ako sa garden, naghanap ng katahimikan, ngunit tila ang saril

    Last Updated : 2024-11-30
  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 32 😊 Payo ng isang Ina😊

    Chapter 32Pumunta ako sa sofa at umupo sa tabi niya. "Mom, alam mo ba, hindi ko na alam kung ano ang nangyayari sa buhay ko. Yung nangyari kay Ruth, yung desisyon kong makipaghiwalay, hindi ko na alam kung tama ba 'yon. At ngayon,nais kong makita si Heart upang sabihin sa kanya ang nararamdaman ko pero natatakot ako, na baka magalit ito sa akin," saad ko dito. Hinaplos ng Mommy ko ang aking buhok, at nginitian ako. "Anak, hindi mo kailangang madaliin ang lahat. Hindi mo kailangang magmadali sa pagdedesisyon, at hindi mo kailangang maging perfecto. Lahat tayo ay dumaan sa mga pagsubok. Hindi mo na kailangang hanapin ang mga sagot agad-agad. Minsan, ang pinakamahalaga ay kung paano ka magpapatawad sa sarili mo," wika niya sa akin. Naramdaman ko ang kabiguan sa aking puso. Ang mga salitang iyon ng aking ina ay parang isang malalim na paghinga na nagbigay sa akin ng konting ginhawa. Siguro nga, hindi ko pa talaga natutunan kung paano tanggapin ang sarili ko sa gitna ng mga desisyon at

    Last Updated : 2024-11-30
  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 33 😀 AYAN NA, HANAPIN MO AGAD😀

    Chapter 33 Agad akong nagbihis, ang mga saloobin ko ay magulo. May kaba sa dibdib ko at sabayang hinagpis na parang gusto kong magmadali ngunit may takot din. Hindi ko alam kung anong magiging reaksyon ni Heart sa mga sasabihin ko. Baka magulat siya, o masaktan pa. Pero hindi ko na kayang maghintay pa, kailangan ko siyang makausap, kailangan kong ipagtapat ang nararamdaman ko bago ito maging huli. Habang binabaybay ko ang kalsada papunta sa bahay ni Heart, halos hindi ko makita ang paligid dahil sa kapal ng ulap ng alinlangan na bumabalot sa isip ko. Puno ng tanong ang ulo ko—paano ko ba sasabihin? Paano ko ipapaliwanag? Kung hindi ko ito sasabihin ngayon, baka hindi ko na magkaroon ng pagkakataon. Pagdating ko sa harap ng bahay ni Heart, may naramdaman akong kakaibang pakiramdam sa aking dibdib. Tumayo ako saglit at tiningnan ang bahay. Walang pagbabago, wala ni isang sigla na makikita sa paligid, kundi ang katahimikan ng lugar na parang umaabot sa aking mga tainga. Tumawag ako

    Last Updated : 2024-12-01
  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 34 🫣 Tagu-taguan muna kayong dalawa Brandon 🫣

    Chapter 34Habang patuloy pa rin ang mga tanong sa aking isipan, nararamdaman ko ang bigat ng paghahanap kay Heart. Hindi ko alam kung anong nangyari sa kanya, at kung bakit hindi ko siya matutulungan. Nagtanong ako ng ilang private investigator para hanapin siya, pero pagkatapos ng ilang linggo, wala pa rin akong nakuhang anumang impormasyon. Isa lang ang paulit-ulit nilang sinasabi."I'm sorry, Mr. Flores! Wala akong maibigay na resulta sa pinahahanap mo. May humaharang dito at hindi ko matukoy kung sino," sabi ng isa sa mga imbestigador. "May mga tao na parang sumusubok magtago ng mga galaw ni Heart. Hindi namin matukoy kung may mga tao siyang tinatago o kung may dahilan kung bakit hindi siya nagpapakita."Parang may mabigat na bagay na tumama sa puso ko sa narinig kong iyon. Si Heart ay parang nawawala sa lahat ng ito, at ako ang naiwan, hindi alam kung anong nangyari. Kung may mga taong nagtatago sa kanya, ano ang gusto nilang mangyari? Bakit hindi siya lumapit sa akin para magpa

    Last Updated : 2024-12-01
  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 35 🥰 Masarap talaga kapag may tunay kang kaibigan 🥰

    Chapter 35 Lumipas ang mga araw mula nang mag-usap kami ni Angie, at mas lalo akong naging malungkot. Palagi na lang akong nagkukulong sa kwarto, ang mga tanong at alalahanin tungkol kay Heart ay paulit-ulit na bumabagabag sa aking isipan. Bawat araw, pareho lang—umaga, trabaho, gabi, bahay. Wala akong ibang gustong gawin kundi mag-isa, at pati ang mga kaibigan ko, sina Dixson, Jayson, at Kurt, ay patuloy na tinatangkang hikayatin akong lumabas. "Pare, tara na, mag-inuman tayo," sabi ni Dixson isang araw. "Hindi ka na namin nakakasama, malapit na naming makalimutan ang iyong kagwapuhan. Gawin mong break ‘to, para sa amin," dagdag sabi niya sa akin. Bahagya akong napangiti sa kanyang expression sa mukha, para kasi itong batang inagawan ng candy. Lagi ko silang tinatanggihan kaya medyo na kunsensiya ako. Dahil wala akong gana makipag-socialize. Hindi ko kayang magtawa o makipag-usap ng normal. Parang lahat ng mga bagay sa paligid ko ay naging mabigat. "Sa susunod na araw na l

    Last Updated : 2024-12-02
  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 36 🫣ANG PAGKIKITA 🫣

    Chapter 36 Halos limang buwan na akong walang ganang mag-aliw-aliw at hanggang ngayon ay wala pa rin balita sa inutusan kong hanapin ito. Kahit na sinabihan ako ni Angie na hintayin ko lamang iyong bumalik ay hindi pa rin ako tumigil sa kakahanap, lagi na lang akong nagkukulong sa aking opisina. Limang buwan na rin kaming hiwalay ng aking nobya, at nalaman ko na buntis pala ito sa ibang lalaki, kaya pala pilit na tinatanong ako sa kanyang ama kung kailan kami magpapakasal. Buti na lang at sinabihan ako agad ng aking magulang kung ano ang pakay ng pamilyang Pariz. "Buti na lang at tinawagan ako ni Mom, noong hinatid ko ito sa mansyon," bulong ko sa aking sarili. Well, hindi naman isyu kung buntis ito sa ibang lalaki, tatanggapin ko yun kung mahal ko ito. Pero ang pagmamahal ko pala dito ay mababaw lamang. Mas umibabaw ang nararamdaman ko kay Heart kaysa dati kung nobya. Kahit na matagal ko nang hinahanap ay hindi ko pinabayaan ang aking tungkulin bilang CEO ng aming

    Last Updated : 2024-12-03
  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 37 🫣 Naku, Heart baka mapagkamalan ng mama mo na siya nakabuntis sayo 🫢

    Chapter 37 Heart POV Limang buwan na ang lumipas, at nandito ako ngayon, nagdadalang-tao ng kambal. Nag-resign ako sa hospital at umuwi sa Cebu. Mabuti na lang at hindi pa nabenta ni Mama ang bahay. Akala ko magagalit siya sa akin, pero tinanggap niya ang nangyari. Sinabi ko sa kanya ang lahat, at tinanong niya kung kilala ko ba ang tatay. Sinabi ko hindi, kasi nga hindi ko siya kilala. Ngayon, naglalakad ako sa mall para mamili ng gamit para sa mga anak ko, nang may nakabangga sa akin. Agad siyang humingi ng paumanhin, kaya tumaas ang mukha ko at sinabi kong okay lang. Nang tumingin siya sa akin, saka ko siya nakilala. Si Jayson pala, asawa siya ni Janeth, kaibigan ko. Nagkwentuhan kami at tinanong ko kung kumusta na si Janeth. Tapos tinanong niya kung kailan ako mag-aasawa. "So, kailan ka mag-aasawa?" tanong niya. "Ah, hehe, wala akong asawa, single mom ako," sabi ko, sabay hagod sa tiyan ko. "Ilang buwan na ang tiyan mo? Parang malaki kasi," tanong pa niya. "Lima, k

    Last Updated : 2024-12-04
  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    🥴Ang pangit mo daw Brandon 🥴 Chapter 38

    Chapter 38 Tumayo ako agad pagkatapos naming mag-usap. Hindi ko na kayang tignan ang mukha niya. Kanina lang ay okay pa, pero ngayon, bigla na lang nag-iba ang itsura niya. Napakunot ako ng noo dahil hindi ko na gusto makita ang mukha niya, parang hindi ko na kayang tiisin. Para siyang isang karakter sa Lord of the Rings na laging nagsasabi ng "MY PRECIOUS" kapag nakita ang sing-sing. "Ang pangit naman ng lalaking 'to! Mukha siyang amerikano na hindi naliligo. Ewww!" ang sabi ko, hindi ko namalayan na malakas ang boses ko. Agad akong tinapik ni mama sa likod. Hindi ko alam na dumating na pala sila mula sa kusina. Kasama sina Jayson at Kurt. "Pasensya na iho, kasi naglilihi itong anak ko kaya ganyan ang tingin niya sa'yo. Kapag buntis, minsan hindi nila alam ang sinasabi. Sige na, upo na kayo at maghahain ako ng pagkain," sabi ni mama. Tinapik pa ni Kurt si Brandon sa balikat kaya naupo siya sa tabi ni Jayson. Pinaupo din ako ni mama, kaya wala na akong magawa kundi magtiis at tii

    Last Updated : 2024-12-05

Latest chapter

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Last Chapter

    Author’s Note Maraming salamat sa lahat ng nagbasa at sumubaybay sa kwentong ito. Isa itong kwento ng pagmamahal, pamilya, at tunay na pagkakaibigan—mga bagay na hindi nasusukat ng panahon o distansya. Sa kabila ng mga pagsubok, sa dulo ng lahat, ang mahalaga ay ang mga taong nananatili sa ating tabi, anuman ang mangyari. Ang pagsusulat ng kwentong ito ay isang magandang paglalakbay, at umaasa akong naiparamdam ko sa inyo ang tamis ng pag-ibig at ang halaga ng matibay na samahan. Hanggang sa susunod nating kwento! — INDAY STORIES Sana sabay-sabay ang kwento ni Althea qt Angie ang dalawang pa nilang magkaibigan sa Book #2 at suportahan po ninyo ang bago kong story upang makapasok man lang sa ranking pamamagitan pag vote po ninyo ang THE CONTRACT WIFE: A DANGEROUS UNCLE. Maraming salamat po....

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 293

    Chapter 293 The Last Chapter. Kinabukasan Habang abala ako sa pag-aayos ng mesa para sa almusal, biglang nag-ring ang aking phone. Agad kong sinagot ito nang makita ang pangalan ng tumatawag. "Bruha! Guess what?!" sigaw sa kabilang linya. Napangiti ako. "Angie?! Diyos ko, ang aga-aga, sigaw ka agad!" sagot ko, pero hindi ko maitago ang excitement sa boses ko. "Alam mo bang andito na ako sa bansa? At hindi lang ako—kasama ko si Heart!" Halos mabitiwan ko ang phone sa sobrang tuwa. "What?! Totoo ba ‘yan?! Kailan pa?! Nasaan kayo ngayon?!" "Surprise! Nasa harap na kami ng bahay mo!" Napamura ako sa gulat at dali-daling tumakbo palabas. Pagbukas ko ng pinto, tumambad sa akin sina Angie at Heart, parehong nakangiti nang malapad habang kumakaway. "Bruhaaaaaa!!!" sigaw ko sabay takbo at niyakap silang dalawa ng mahigpit. "Althea, dahan-dahan naman! Para kang toro!" natatawang reklamo ni Heart pero niyakap niya rin ako pabalik. "Grabe, ang tagal nating ‘di nagkita! Parang kailan

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 292

    Back to Present “Oh my gosh, Mommy. Nakakilig naman ang love life ninyo ni Dad!” sabi ni Elena habang nakangiti at yakap-yakap ang unan niya. “Parang sa pelikula lang! Ang daming eksena, tapos may action, comedy, at super sweet na moments!” Napatawa ako sa reaksyon ng anak ko. “Talaga, anak?” “Oo naman! Grabe, Mommy, hindi ko in-expect na si Daddy pala ‘yung laging napag-tripan ni Tito Brandon at Tito Kurt noon! Tapos ikaw pa ‘yung strong and independent woman na kinatatakutan nila dati? Wow! Goals!” Napangiti ako at tinignan ang asawa kong nakaupo sa tabi ko. Nakangiti rin ito habang nakikinig sa amin. “Pero Mommy, ang pinaka-nakakatawa talaga—‘yung kay Tito Brandon at kay Nurse Heart! Ano kaya nangyari sa kanila after no’n? Diba parang may something?” tanong ni Elena, sabik na malaman ang sumunod na kwento. Napatingin ako sa asawa ko, at kita ko ang pag-iling niya na may halong tawa. “Huwag mong sabihin sa’kin na gusto mong marinig ang love story ni Brandon?” “Yes, Mom

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 291

    Chapter 291Final ChapterTahimik ang silid nang biglang marinig ko ang boses ni Kurt—pero parang may halong boses ni Brandon habang nagsasalita siya.“Ilang views na ba ‘yan?” tanong ni Kurt, kaya nagtataka ako. Hindi muna ako nagpahalata na kanina pa akong gising.“Walang hiya, bro! Malapit nang maabutan ang sayo! Hahaha!” sagot ni Brandon. Napilitang akong bumangon sa kama.“Views? Ano na namang pinag-uusapan n’yo, Kurt?”“Oh, gising ka na pala, Jay,” sagot niya. “Akalain mo ‘yon, isang bully ni Kurt noon, hinimatay sa delivery room? Hahaha!” sabat ni Althea, may halong panunukso.“Ang pangit ng mukha mo, bro, nung lumabas ka sa delivery room! Mukha kang takot na takot! Hahaha!” dagdag pa ni Brandon, lalong ginagatungan ang asaran.“Hoy, Brandon! Baka mas malala pa sayo ‘yan kapag nag-asawa ka,” sagot ko.“No, no, no! Hindi mangyayari ‘yon, bro!” mabilis niyang tanggi.Biglang bumukas ang pinto at lumabas ang isang nurse. “Hello, everyone! Andito na ang mga cute-cute na babies!”Do

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 290

    Chapter 290 Jayson POV Four Years Later “Mom, good morning!” sabay tawag ng tatlong taong gulang na kambal naming sina Emerson at Esmerald habang masiglang tumatakbo papunta kay Janeth. “Good morning, babies!” Masayang sinalubong ni Janeth ang dalawa at hinalikan sa pisngi. “Good morning din, Hubby…” malambing niyang bati sa akin. “Good morning too, Wife…” sagot ko naman, sabay halik sa kanyang labi. “Ewww! Nakakadiri ka, Dad! Hindi pa nga nagbabrush si Mommy ng teeth,” reklamo ni Eme habang patawa-tawang sumampa sa kama at tumatalon-talon pa. “Careful, Eme, baka madaganan mo ang tummy ni Mommy…” paalala ni Emer sa kapatid niya. “Ups… sorry, Kuya! Halika na, Mommy, let’s eat na! I’m so hungry na…” “Let’s go, Wife…” Akmang tatayo na ito nang bigla itong napangiwi sa sakit na naramdaman niya sa kanyang tiyan. “Hubby, parang manganganak na ata ako… Ahhh! Ang sakit!” Napamura ako sa gulat. “F**k! Emer, tawagin mo ang driver! Kunin mo ang cellphone ko at tawagan si Daddylo mo

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 289

    Chapter 289Jayson POVFlashback Pagkalabas ni Janeth sa library, hindi ko maiwasang mapangiti habang sinusundan siya ng tingin. Hindi pa rin ako makapaniwala—ang babaeng bumuhay muli sa matagal nang natutulog kong puso ay siya rin palang aking napangasawa. At hindi lang basta asawa, kundi ang sekretaryang ilang gabi ko nang pinapantasya.Shit. Ramdam ko ang paninigas ng alaga ko sa loob ng suot kong slacks. Ilang minuto akong nanatili sa library, pinapakalma ang sarili, bago ako lumabas. Sakto namang pababa sina Mom at Dad mula sa hagdan."Mom, Dad, saan kayo pupunta?" tanong ko, bahagyang nag-aalangan sa kanilang malalawak na ngiti."Aalis muna kami ng daddy mo, son," sagot ni Mom, may kasamang pilyang kindat. "Para may pagkakataon kayong makabuo ng apo ko. Sana babae, para may maisasama akong mag-shopping at mag-ayos ng buhok!""Mom… apo agad?" Napakamot ako sa batok, hindi makapaniwala sa diretsahan niyang sagot."Why not?" singit naman ni Dad. "Matanda na kami, gusto naming may

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 288

    Chapter 288Janeth’s POV"Sa sandali lang ha, maliligo muna ako," sabi ko dito upang makaiwas sa kanyang mapanuksong tingin sa akin. Habang nasa loob pa din ako sa kanyang silid ay hindi mo maiwasang mag-isip kong totoo ba itong lahat. "Totoo ba ‘to? As in real?" Yan ang paulit-ulit na tanong sa isip ko habang nakatayo sa loob ng kwarto ni Jayson. Kung panaginip lang ito, sana ‘wag na akong magising.Napatingin ako sa kama, at doon ko napansin ang isang neatly folded na damit pang-babae—may kasamang underwear at bra. Hmmm... kanino kaya ‘to?Lumapit ako at napansin ang isang maliit na note sa ibabaw. Agad ko itong binasa.To: JanethWear this, honey.From: MommyNapangiti ako nang makita ang sulat. Talaga si Mommy, ha? Ang bilis akong tanggapin bilang asawa ng anak niya.Wala na akong sinayang na oras at dumiretso na ako sa banyo para maligo.Ahhhh, ang sarap ng tubig.Habang sinasabon ang katawan, napatingin ako sa lagayan ng shampoo at sabon. Napangiti ako nang makita ang panglal

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 287

    Chapter 287 Jayson POV "By the way, hindi tayo papasok ngayon," sabi ko habang nakasandal sa upuan, pinagmamasdan ang reaksyon ni Janeth. Napakunot ang noo niya. "Bakit, boss? May pupuntahan ho ba kayo? Kung gano'n, pwede na ho ba akong mag-mall? Pawala lang ng stress, hehehe." Napailing ako. "Yes and no." "H-ho?" nagtatakang tanong niya. "Yes, dahil may pupuntahan tayo. No, dahil honeymoon natin ngayon." Halos mapatalon siya sa kinatatayuan niya. "A-ano ho? H-honeymoon natin?" Ngumiti ako at tumayo mula sa aking upuan, dahan-dahang lumapit sa kanya. "Yes. And stop calling me boss. Just call me hubby." "Pe-pero, boss—" "Shhh..." Pinatigil ko siya, sabay taas ng kilay. Napalunok siya. "H-hubby..." Ngumiti ako sa narinig ko, pero halatang labag sa loob niya kaya masama ang tingin niya sa akin. "Bakit parang napipilitan ka?" tanong ko, nakataas ang isang kilay. "Gusto mo ba dito na lang tayo mag-honeymoon?" Bigla siyang napailing nang mabilis. "Sabi ko nga, hubby ang tawag

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 286

    Chapter 286Janeth POV"Shit! Ang sakit ng ulo ko..." Napaungol ako habang marahang hinawakan ang aking noo. Ngunit natigilan ako nang mapansin kong hindi ito ang kwarto ko. Napabangon ako at napatingin sa paligid, nagtataka.Napako ang tingin ko sa isang picture frame."Shit! Shit! Bakit ako nandito sa kwarto ni boss?" Mabilis akong bumangon, sinikap kong hindi gumawa ng ingay habang dahan-dahang binuksan ang pinto. Ngunit halos mabangga ko si boss nang bigla siyang lumitaw sa harapan ko, nakakunot ang noo.Napalunok ako at pilit na ngumiti. "Hehehe… G-good morning, boss!""Follow me to the library.""Y-yes, boss..."Kinakabahan akong sumunod sa kanya. Ang daming tumatakbo sa isip ko—baka may nagawa akong mali? Baka tanggalin niya ako sa trabaho? Wag naman sana, Lord!Nang makarating ako sa harap ng library, nanlalamig na ang kamay ko sa kaba. Wala akong choice kundi kumatok.Tok! Tok! Tok!"Come in."Dahan-dahan akong pumasok at agad na nagmakaawa. "B-boss, kung ano man ang kasalana

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status