LOGINShare
Chapter 12
Last Updated:
2024-11-11 22:24:06Related chapters
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 13
Chapter 13 Heart POV Nagising ako sa sakit na sa'kin ulo kaya napa mura ma lamang ako sa sobrang sakit. "Shit ang sakit ng ulo ko, nalasing yata ako kagabi!" sabay mulat sa aking mata. Agad din ako nagtataka, "sandali lang paano ako napunta dito sa loob sa aking silid?" takang tanong ko s asking sari habang hawak pa rin ang aking ulo dahil sa sakit. "Siguro dahil sa lasing ako hindi ko alam na pumasok ako dito, buti na lang at hindi ako tumalon sa ibaba at dito ako dinala sa aking mga paa!" dagdag kong sabi. Hanggang naisip ko kung anong oras na kaya napatingin ako sa orasan nasa wall. Nanlaki ang aking mata ng nakita ang oras kaya napabalikwas na lang ako sa akung pagkahiga dahil malapit ng mag alas-dos ng hapon. "Haist! kaya pala kumakalam ang sikmura ko," sambit ko, saka daling-dali kung inayos ang aking higaan at pumunta sa banyo para makaligo kahit papaano ay mabawas bawasan ang aking hang-over. Pagpasok ko ay agad kung hinubad ang lahat na damit ko saka binuksan ang sho
Last Updated : 2024-11-12PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 14
Chapter 14Habang abala ako sa pamimili, hindi ko maiwasang mapangiti. Pagdating ko sa meat section, bigla na lang may tumabi sa akin at tinampal ang aking pwet. Napasinghap ako at pati ang mga tao sa paligid ay napansin din iyon. Agad akong lumingon, at mabilis kong tinuhod ang lalake ng buong lakas. "Oh!" ang narinig ko mula sa mga nakakita. Halos magtalon-talon ang lalake sa sakit. Nang tumingin siya, napagtanto ko na siya pala ay isang manyakis.Dahil sa aking galit ay hindi ko maiwasang palasigaw at sabay sabing, "Mabaog ka sana, hinayupak ka!" habang nanlisik ang aking mata. Pagkatapos, dali-dali akong pumunta sa cashier habang tulak-tulak ang cart na may lamang binili ko upang bayaran para makaalis agad.Hindi nagtagal ay agad namang natapos kaya dali-dali akong lumabas ng mall at pumara ng taxi buti na lang at agad ako nakakita kaya mabilis akong sumakay. Ibinigay ko agad sa driver ang address ko, saka ito pinatakbo paalis sa mall. "Walang hiyang lalaki na -yun! Ang lakas
Last Updated : 2024-11-13PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 15
Chapter 15Kurt POVNasa hospital ako ngayon dahil dinala ko si Brandon dito. Buti na lang at pumunta ako sa mall para bumili ng ilang pagkaing na ipinapabili ng asawa ko, dahil mukhang nagli-lehe na naman ito, kaya kung anong hingin nito ay ibinigay ko na walang alinlangan.Nabigla na lang ako dahil nagkagulo ang may meat section ng grocery kaya agad ako nagpunta, at bumungad sa aking paningin ang aking kaibigan nakahandusay sa sahig. Agad ko itong nilapitan at kinapa ang kanyang leeg, nakahinga na lang ako ng maluwag ng mag nakapa akong pulso doon. Agad namang inaasikaso ng mga doctor kung kaya nakahinga ako ng maluwag saka ko tinawagan ang maneger sa mall upang kunin ang footage ng CCTV kung saan ito hinimatay. Pagkatapos kong tawagan ang maneger agad kung tinawagan ang isa sa mga tauhan ko at inutusan kunin ang CCTV footage sa Mall at sinabi ko dito na tinawagan ko na ang maneger noaya hindi na ito mag-alala pa. "Copy, boss!" sagot nito saka ko ibinaba ang tawag. Tatlong ora
Last Updated : 2024-11-14PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 16
Chapter 17Brandon POVPagkagising ko ay agad ako nagtataka sa paligid, "asan ako?" takong ko sa aking sarili habang nagtataka. Bumungad kasi sa akin ang puting pintura sa dingding. Marami ang pumapasok sa aking isipan kaya hindi ko na pansin na nasa hospital pala ako. Hanggang bumalik ang ala ala ko nangyari sa mall kaya natakot ako baka hindi ako magkaanak dahil sa lakas nitong pagtubod sa akin. Inilibot ko ang mata ko sa paligid, nagtataka kung sino ang nagdala sa akin dito."Sino kaya ang nagdala sa akin dito?" tanong ko sa sarili ko, pero hindi ko tiningnan kung may nakaupo sa sofa.Hanggang mapansin ko si Kurt na nakangiting nakatingin sa akin at parang nag-aasar pa ito sa paaralan ng kanyang tingin, kaya agad pumasok sa aking isipan na siya ang nagdala sa akin dito. Hanggang napaalam ito sa akin dahil kailangan na itong umalis. Tanging tango lang ang aking sinagot dito dahil Hindi koahanap ang aking boses. Nang makaalis ito, doon ko na naramdaman ang sakit sa aking heto at
Last Updated : 2024-11-14PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 17
Chapter 17 Heart POV Sabi ng head nurse namin, ako raw ang mag-aalaga sa isang pasyente at ang sahod ko ay P50,000 kada linggo. Agad lumaki ang mata ko ng nalaman kung magkano ang sasahurin ko. Totoo nga ang sinabi ng mga sa unang panahon, kapag kumati ang palad ay may darating na pera. Hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa. Aba, sino ba naman ako para tumanggi, 50,000 ang matatanggap kung sahod kadal linggo. Daig ko pang nanalo ng lotto o nakapangasawa ng afam. Kahig ganun ah may iba akong ma raramdaman, eh malaking halaga na ‘yon. Laya sigurado akong mahirap alagaan ang pasyente na yun. "Siguro sobrang matanda na ito, at walang nakakatagal na nurse dahil sobrang pangit ng ugali!" bulong ko sa aking sarili habang nasa labas na ako ng opisina ng head office. Agad kasi ako lumabas pagkatapos niyang sabihing puntahan ko sa lang ang room niya. Walang dalawang-isp na maglalakad patungo sa elevator upang agad mapuntahan ang VIP room ng pasyente. -Yung ngiti ko ay hindi mawal
Last Updated : 2024-11-15PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 18 😱 👉🔞Warning Slight SPG alert 🔞👈 😱
Chapter 18 Ningitian ko nito na nang-aasar, saka ko sinarado ang pintuan. Habang naghintay ako sa labas ng CR ay narinig ko ang malutong nitong mura, dahil siguro nakita nito kung gaano na pinsala ang kanyang dalawang itlog. Hindi nag tagal ay agad din niya akong tinawag upang maalalayan ko na naman itong maglakad. Kaya agad kong binuksan ang pinto upang pumasok ngunit napa urong na lamang ako ng nakita ko ang kanyang tetí na matamlay at ang kanyang dalawang itlog ay parang kamatis na hinog. Hindi ko napigilang tumawa sa aking nakita. Habang tumatawa ako ay itinuturo ko pa ang kanyang tetí na walang buhay at ang hinog nitong itlog. "Wahahahaha! Kulang na lang mantika para maigisa na ang iyong tetí, may hinog na kamatis with eggs pa!" tawa konv sabi. "Shut up, woman!" pagalit nitong sabi. "Hahaha, sorry hindi ko talaga mapigilan!" tawa ko pa din. "Kasalanan mo lahat na 'to, kung hindi mo ako tinuhod hindi ito mamaga at hindi tumamlay ang aking alaga," singhal niy
Last Updated : 2024-11-16PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 19 😱Wet Dreams 😱
Chapter 19 Bigla akong napabangon ng tumunog ang aking alarm sa aking phone kaya agad akong bumangon sa aking pagkahiga. Ngunit agad din ako nagtataka dahil parang may malagkit sa aking gitnang bahagi kaya agad akong pumunta sa CR upang makita kung ano -yun. Bago ako tuluyang pumasok ay tiningnan ko muna ang aking alaga nga nakahiga sa kama. "Buti na lang at tulog!" bulong ko sa aking sarili. Kaya agad akong nagpapatuloy pumasok sa loob ng CR. Agad kong hinubad ang aking pang-ibabang uniform saka tiningnan ang aking panty. Hindi pa ako nakuntento ay agad kong kinapa ang aking kabibe at doon na kumperma ko na nilabasan ako. "Shit, sa pangalawang pagkakataon ay nilabasan muli ako. Kailangan ko na yatang magpatawas o di kaya magpakunsulta sa doctor," bulong ko. "Pero, ano naman ang sasabihin ko?" bulong ko muli sa aking sarili. "Haest! Bakit ba kasi nag wet dreams ako? Sa dina-daming panaginipan ko, bakit -yun pa?" tanong ko sa aking sarili. Hanggang napag desisyuna
Last Updated : 2024-11-18PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 20 👉😅👈 🤭"Hoy, hindi ako umungol!"🤭
Chapter 20 May narinig sinabi niya ngunit hindi ko maintindihan kaya inirapan ko na lamang ito. Agad akong nagtungo sa may table malapit sa sofa at agad kung inilapag ang dala kong kape saka konkinuha ang isang capsule na gamot para sa pangingirot. "Hi'to, inumin mo muna habang hindi pa dumating ang almusal mo," sabi ko dito saka ko inilahad ang gamot na hawak ko. Agad naman niya kinuha pati ang tubig saka ininom agad. Pagkatapos niyang ininom ay agad kong kinuha ang baso saka bumalik ako sa sofa. Uupo na sana ako ng nakita kong bumaba ito sa kama kaya lalapit na sana ako upang matulungan. "D'yan ka lang, kaya ko na ang sarili ko!" sabi niya sa akin. "Buti pa ay lumabas ka muna at bumili ka ng damit ko, kunin mo ang Gold Card nasa aking wallet. Bumili ka din ng damit mo, gusto ko habang ikaw ang aking kasama dito ayaw kung magsuot ka ng uniform. Naalibadbaran ako!" wika nito saka paika-ikang pumasok sa CR. Napailing na lang ako sa kanyang inakto. Agad akong pumunta sa
Last Updated : 2024-11-20
Latest chapter
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 🥰Isang Inspirasyon🥰 Chapter 79
Chapter 79 Paglabas ko ng kwarto suot ang aking puting nurse uniform, agad na sumalubong sa akin ang kambal na sina Jimmie at Jammie. Ang kanilang mga mata ay kumikislap sa paghanga, at para bang ako ang pinakagandang tao sa buong mundo sa paningin nila. "Wow, Mommy! Ang ganda-ganda mo!" sabi ni Jammie habang hinawakan ang laylayan ng uniform ko. "Oo nga, Mommy! Para kang prinsesa na doctor!" dagdag ni Jimmie, na may halong excitement sa boses. Napangiti ako at yumuko upang yumakap sa kanilang dalawa. "Salamat, mga anak. Pero hindi ako prinsesa—nurse ako na tumutulong sa mga tao na magpagaling," malumay kong sabi. "Pero para sa amin, ikaw ang prinsesa namin, Mommy," sabi ni Jammie habang yakap-yakap ako. Napatingin ako kay Brandon, na nakatayo sa may pinto ng sala habang pinapanood kaming tatlo. Nakangiti siya, puno ng pagmamalaki sa kanyang mga mata. Lumapit siya at marahang hinawakan ang balikat ko. "Heart, hindi lang ang kambal ang humahanga sa'yo. Kami ni Daddy ay sobrang
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) ❤ Moments ❤ Chapter 78
Chapter 78 Habang nanonood ako sa kambal na masayang naglalaro sa playground, hindi ko maiwasang mapangiti. Sa kabila ng lahat ng mga hamon na pinagdaanan namin, ang mga sandaling ito ang nagpapalakas sa akin. Sila ang nagbibigay dahilan para ipagpatuloy ko ang laban, kahit na minsan ay pakiramdam ko’y gusto ko nang sumuko. Habang pinupunasan ko ang noo ni Brandon na bahagyang pinagpapawisan sa init ng araw, napaisip ako sa mga nangyari kanina. Ang muling pagkikita namin ni Ruth ay hindi madali. Pero sa kabila ng lahat ng sakit na dulot ng nakaraan, alam kong kailangan kong panindigan ang desisyon kong magpatawad. "Heart," tawag ni Brandon habang nakatingin din sa mga bata. "Ano iyon, mahal?" tanong ko habang nililingon siya. "Napansin ko, hindi ka na masyadong kinakabahan kapag pinag-uusapan si Ruth," sabi niya. "Nagulat ako kanina, pero ang tapang mo. Proud ako sa'yo." Napangiti ako, ngunit naramdaman kong namumuo ang luha sa aking mga mata. "Brandon, hindi ko alam kung tapang
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) ❤ Move on ❤ Chapter 77
Chapter 77 Habang nag-uusap sina Ruth at Heart, hindi ko maiwasang balikan ang mga araw na naging magulo ang buhay ko. Si Ruth ang una kong minahal—ang babaeng akala ko’y kasama ko hanggang dulo. Pero ang sakit ng pagtataksil niya ang nagtulak sa akin para palayain ang sarili ko mula sa isang relasyon na puno ng kasinungalingan. Noon, galit na galit ako. Akala ko, hindi ko na magagawang magtiwala ulit. Pero dumating si Heart. Siya ang nagbigay-liwanag sa madilim kong mundo. Sa kanya ko natutunan na ang pagmamahal ay hindi tungkol sa pagiging perpekto, kundi tungkol sa pagpili sa taong nagpaparamdam sa’yo ng kapayapaan. Bumalik ang atensyon ko sa kwarto nang marinig kong tumawa si Red. Tila unti-unting nababawasan ang tensyon habang nagkukwentuhan ang mga babae. Nakakagaan ng loob na makita ang ganitong eksena—isang pamilyang pilit na binubuo ang mga pira-pirasong bahagi. Napatingin si Heart sa akin, bahagyang ngumiti. Nilapitan niya ako at marahang hinawakan ang braso ko. "Oka
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) ❤🩹 NAKARAAN AY DI NA DAPAT BALIKAN ❤🩹 Chapter 76
Chapter 76 Brandon POV Kahit matagal na kaming naghiwalay ni Ruth, masasabi kong tuluyan ko na siyang napatawad. Marami na akong natutunan sa mga pagkakamali niya, at sa mga pagkakamali ko rin. Sa kabila ng sakit na dinulot ng nakaraan, natutunan kong magpasalamat sa mga nangyari. Kung hindi siya nagkamali, hindi ko makikilala si Heart—ang babaeng tunay na nagbigay kahulugan sa buhay ko. Habang nakatingin ako kay Ruth kanina, hindi ko maiwasang maalala ang lahat. Sa bawat galit at sama ng loob na naramdaman ko noon, naroon din ang aral na dinala nito. Kung hindi dahil sa mga pagsubok, hindi ko mararanasan ang ganitong klaseng saya. Ang saya ng pagiging asawa ni Heart, at ang saya ng pagiging ama sa kambal naming sina Jimmie at Jammie. Iniwan ko ang tensyon sa ospital room at nilapitan si Heart, na tahimik na nakatayo sa tabi ni Red. Hinawakan ko ang kanyang kamay at binigyan siya ng isang maliit na ngiti—isang paalala na nasa tabi niya ako anuman ang mangyari. "Heart," bulon
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) ❤🩹 Magkapatid ❤🩹 Chapter 75
Chapter 75 Kinabukasan, isang hindi inaasahang bisita ang dumating sa ospital—si Ate Ruth, ang isa ko pang kapatid sa ina. Matagal na rin kaming hindi nagkikita, at hindi ko maiwasang mapansin ang malaking pagbabago sa kanya. Sa kabila ng madilim na nakaraan namin bilang magkakapatid, tila mas payapa na siya ngayon. "Ate Ruth," bati ko nang makita siyang pumasok sa kwarto, hawak ang isang basket ng prutas. "Red," ngumiti siya, halatang nag-aalala. "Kumusta ka? Narinig ko ang nangyari. Hindi ko na napigilan ang sarili kong bumisita." "Okay naman ako," sagot ko, pilit na pinapakita na maayos na ang lagay ko. "Salamat sa pagpunta." Umupo siya sa tabi ng kama, tahimik na tinitingnan ang mga sugat ko. Ramdam ko ang bigat ng kanyang damdamin. "Alam mo, Red," nagsimula siya, "ang dami nang nangyari sa atin bilang pamilya, pero kahit anong mangyari, gusto kong malaman mo na andito ako para sa'yo." Tumango ako, ngunit hindi ko napigilang maalala ang mga nakaraan—ang lahat ng gulong idin
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) ❤ Ganun pala kapag may kambal ❤ Chapter 73
Chapter 74 Red POV Habang nakahiga ako sa kama ng ospital, hindi ko maiwasang mag-isip sa lahat ng nangyari. Ang sakit ng bawat galos at sugat ay walang sinabi sa kirot ng konsensiya ko nang makita ko kung paano nag-aalala si Ate Heart. Ang mga luha niya, ang panginginig ng boses niya—parang sinuntok ang puso ko nang makita ang reaksyon niya. Hindi ko sinabi kay Blue ang nangyari. Alam kong nasa business trip siya sa Huawei, at hindi ko kayang makaabala sa kanya. Lagi na lang akong pabigat, at ayokong madagdagan ang mga iniisip niya. "Hindi ko siya tatawagan," mahina kong bulong sa sarili habang nakatingin sa kisame. Pagbalik ni Ate Heart sa kwarto, dala niya ang ilang gamit na kailangan ko. Lumapit siya sa gilid ng kama, at muling tiningnan ang kalagayan ko. "Red, kamusta ang pakiramdam mo?" tanong niya, malumanay ngunit halatang hindi pa rin nawawala ang kaba sa boses niya. "Mas okay na, Ate. Salamat sa lahat," sagot ko. Ngunit sa loob, ramdam ko ang bigat ng aking kasalanan.
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 😱Hala.....😱 Chapter 73
Chapter 73 Maagang araw iyon sa ospital, at tila mas abala kaysa karaniwan. Patuloy ang pagpasok ng mga pasyente, at ramdam ko ang tensyon sa hangin. Kasalukuyan akong nag-aasikaso ng mga papeles nang makarinig kami ng sigaw mula sa kabilang kwarto. “Wala akong pakialam! Hindi ko kailangan ng tulong ninyo!” bulyaw ng isang lalaki. Mabilis akong tumayo at tinungo ang kwarto kasama ang ilan pang staff. Pagbukas ko ng pinto, tumambad sa akin ang isang lalaki, nasa edad trenta, galit na galit at pilit na inaalis ang suwero sa kanyang braso. “Sir, kalma lang po,” mahinahon na sabi ng isang nurse. Pero lalo siyang nagwala. “Hindi ko kailangan ng tulong ninyo! Bitawan n’yo ako!” sigaw niya habang pilit na tinataboy ang mga staff. Sa puntong iyon, hindi ko na napigilang magsalita. “Sandali lang!” malakas kong sabi, dahilan para mapahinto siya at mapatingin sa akin. Lumapit ako, hindi alintana ang galit sa kanyang mukha. “Alam mo ba kung anong ginagawa mo? Ang mga tao dito ay nagtatrab
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 🤭Naging kupido kana, Heart 🤭 Chapter 72
Chapter 72 "Mommy," maingat kong simula habang hawak ang kamay niya. "Hindi ba darating si Daddy?" Napatingin siya sa akin, tila nagulat sa tanong ko. Ngumiti siya, pero may lungkot sa kanyang mga mata. "Anak, alam mo naman ang sitwasyon namin ng Daddy mo," sagot niya ng marahan. "Hindi kami nagkabalikan, pero lagi ko namang sinisigurado na andiyan siya para sa inyo, di ba?" Tumango ako, pero ramdam niya ang bigat sa puso ko. Alam ko naman ang katotohanan, pero mahirap pa ring hindi umasa. "Oo, Mommy. Pero sana dumalaw siya minsan. Miss na miss ko na rin siya," sabi ko habang pinipigil ang emosyon ko. Hinawakan ni Mommy ang magkabilang pisngi ko at tumingin nang diretso sa mga mata ko. "Heart, naiintindihan ko ang nararamdaman mo. Pero tandaan mo, kahit hindi kami magkasama ng Daddy mo, pareho naming mahal kayo. At kung dumalaw man siya o hindi, hindi mababago iyon." Tumango ulit ako, pilit na ngumiti. "Salamat, Mommy. Pero sana... minsan, magkasama tayo ulit bilang pami
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 🥰 Good luck sa first day work mo Heart 🥰 Chapter 71
Chapter 71 Heart POV MASAYA ako habang ipinaliwanag sa kambal kung ano ang trabaho ko bilang isang nurse. Nakatutuwang makita ang kanilang mga mata na puno ng paghanga at saya. Kahit maliliit pa sila, ramdam ko na gusto nilang maintindihan ang ginagawa ko at kung bakit mahalaga ito. “Mommy, anong ginagawa mo kapag may sakit ang mga tao?” tanong ni Jammie habang nilalagay ko ang mga kagamitan ko sa bag. “Tinulungan ko silang gumaling, anak,” sagot ko habang yumuko para tingnan siya sa mata. “Kapag may sugat, nililinis ko. Kapag may kailangan silang gamot, binibigay ko. At higit sa lahat, inaalagaan ko sila para bumuti ang pakiramdam nila.” Si Jimmie naman ay nag-isip nang malalim bago nagsalita. “Mommy, kung may masakit kay Teacher, tutulungan mo rin siya?” Tumawa ako. “Oo naman! Sino man ang nangangailangan ng tulong, gagawin ko ang lahat para matulungan sila.” “Ang galing mo, Mommy,” sabi ni Jammie, sabay yakap sa akin. Napuno ng init ang puso ko sa kanilang mga salit
