Chapter 3
Brandon POV Nandito kami ni Kurt sa isang birthday ng kakilala niya sa school. Naimbitahan kasi kami, kaya pinaunlakan namin. Habang papasok kami, napansin ko ang apat na babae na pumasok sa loob. Yung tatlo ay masayahin, pero yung isa ay napaka-seryoso. Pagpasok nila, nagtinginan silang apat saka pumunta sa lamesa kung nasaan ang mga pagkain. Hindi sila nag-atubiling kumuha. Yung isa, humiwa ng lechon sa bandang tiyan na malaki, habang yung isa ay kumuha ng iba’t ibang putahe—dalawang plato ang nakuha niya. Yung isa naman, kumuha ng maraming kanin. Pero yung isang babae na seryoso, pumunta sa lihenang inumin at may sinabi sa nakatalaga roon. Binigyan siya ng dalawang wine. Siguro kakilala siya ng may kaarawan. Pagkatapos, lumabas sila, at sinundan ko sila hanggang sumakay sa tricycle. Mukhang papunta sila sa dagat. "Oh bro, tulala ka ata..." tanong sa aking kaibigan. "Ha? Ah, eh may iniisip lang," palusot ko dito. "Ano?" tanong muli niya sa akin. "Tungkol sa pagpunta sa stage para mag-aral ng college," alibay ko, pero may katutuhan din naman -yun. "Ah, ako rin. Sinabihan din ako kina Dad at Mom, pero pinag-iisipan ko pa," tugong nito. "So kung matutuloy, siguro magkikita pa rin tayo doon," wika ko dito. "Sana nga. Syanga pala, tumawag ba sayo si Jayson?" tanong niya sa akin. "Hindi pa. Iwan ko na lang doon. Mula nang magka-relasyon sila ni Jeanne, parang wala nang time para sa atin," sagot ko saka ko sinubo ang lumpia. "Napansin ko nga, mahirap maging in-love," Tumango lang ako sa sinabi niya habang nag-sikainan na kami. Hanggang sa nagpaalam na kami na uuwi dahil may project pa kaming gagawin, kahit na wala naman talaga. Paglabas namin, sumakay na kami ng sasakyan at pinatakbo ito. Nadaanan namin ang apat na babae sa tabing-dagat na nagsitawanan. Napa-ngiti lang ako kasi ang saya nilang tingnan, parang walang problema sa mundo. Pagdating namin sa paaralan, tulad ng dati, pinagtinginan kami ng mga estudyante. “Hi, Kurt!” sabi sa babaeng nadaanan namin. “Hello, Brandon!” wika din sa isa. “May party kami mamaya, baka gusto niyong sumama,” yaya ng isang babae. Nagtinginan kami ni Kurt. Basta babae ang nag-imbita, game agad kami. “Sure, saan?” tanong ko agad. “Sa isang beach resort na malapit lang dito," sagot naman nito na parang nanalo ng lotto dahil sa ngiti. “Okay, game!” sabay naming sambit tatlo. Umabot na kami sa oras ng klase at nagkalat ang mga hiyawan ng mga babae. Pagdating namin sa beach resort, nandoon pa ang apat na kasama. Mukhang naubos na nila ang mga dala nilang pagkain. Napatingin ako sa isang babae na kumuha ng malaking lechon. Hindi na siya naka-uniform, naka-shorts at bra lang siya. Yung iba, ganun din ang suot. Isang babae ang tumatawa na nakakuha ng atensyon ko. Ang daming lalaki ang nakatingin sa kanila, kaya tinawag ko ang isang kasama naming babae at tinanong kung kilala niya ang mga ito. Tumango siya at sinabing sila ay mula sa kabilang paaralan. Itinuro niya ang isa-isa ang mga ito. Nang tumingin ang isa sa kanila sa direksyon namin, ngumiti siya at kumaway. Kakaway sana ako, pero may dumating na kalalakihan, akala ko ako ang kinawayan. “Halika, doon tayo sa kubo,” sabi ng kasama ko. Tumango ako sa kanya, pero paglingon ko, wala na si Kurt. Hindi ko alam kung saan siya pumunta. Hanggang nakaupo na kami sa may kubo pero wala pa rin si Kurt. Malapit na mag-6:30, wala pa rin siya. “Asan na ba si Trishia?” takang tanong ko dito. Dahil pati ito ay nawawala. “Iwan ko, basta ang alam ko, kasama niya si Kurt," sambit sa kasama ko. “Hay nako, anong ginagawa ng dalawa? Mukhang naka-tikim na naman ng hatdog ang isa,” hagikhik na sambit sa kasama naming babae. Napangiti na lang ako sa sinabi nila. Palihim kong inilakbay ang kamay ko sa mga binti ng isang babae na kanina pa tumitingin sa akin. Hinawakan din niya ako, kaya napansin kong tayong-tayo na ako. Mabilis kong binuksan ang aking pantalon, at mas lalo itong lumaki ng mahawakan niya. “Maliligo nga lang tayo. Ikaw, Danica, hindi ka ba maliligo?” tanong ni Kiana, at sa tingin ko ay ito lang ang matino nilang tatlong magkakaibigan. “Ahmm, kayo muna ni Kiana. Medyo nahihilo ako sa ininom natin,” sambit nito. “Sige, maiwan muna kayo dito. Mas maganda kong andito kayo baka dumating na rin yung dalawa," tugon nito saka ito tumalikod. Mabilis na umalis si Kiana kaya agad na umalis sa upuan si Danica at lumuhod sa harap ko. Napanganga ako sa sarap, hindi ko na namamalayan na dumaan ang grupo ng mga babae kanina at lumingon sa direksyon namin. Huminto sila at lumapit. “Mister, Okay ka lang? Baka inatake ka na, nangingisay ka kasi diyan," Inocente nitong tanong. Buti na lang at nasa ilalim ng mesa si Danica kaya hindi nila makita ang kanyang ginawa. “O-okay lang ako, ohhh shit!” biglang mura ko. “Bahala kayo diyan, ikaw na nga tinanong. Minura mo pa ako, shit ka din!" sabay alis niya. Magaling kumain ang babae sa aking alaga, at sanay na sanay ito sa kanyang ginawa. Habang kinakain niya ang aking alaga ay panay ko namang tumingin sa babaeng pumunta sa akin. At dahil naka bra at short lang ito ay kitang-kita ko ang kanyang malulusog na dibdib na nagbibigay sa aking nagdagdag kalibugan hanggang nakaraos ako, kaya hinila ko si Danica sa may liblib na lugar at doon tinira patalikod. Hindi na ako nahirapan pasukin siya dahil medyo maluwag na. Binilisan ko ang paglabas-masok sa kanya hanggang nilabasan siya. Ilang segundo ay lalabasan na rin ako, kaya hinugot ko ito at agad naman niyang sinubo. Sa dalawang pagkakataon, dalawang beses akong labasan sa bibig niya. "Ang galing mo," sabi ko saka ko sinarado ang aking pantalon at agad naman itong tumayo habang dinidilaan ang kanyang bibig dahil may katas pa iyong natira sa kanyang labi. Napailing na lamang ako sa kanyang ginawa kaya agad akong tumalikod pabalik sa kubo habang ang babae ay sumunod ito sa aking likuran. Naglakad lamang ako na parang walang milagro nangyari. Hanggang nakarating ako at agad akong umupo sa aking kinaupuan kanina. Ilang oras ang lumipas, dumating na si Kurt, may pasa sa mukha, parang galing sa rambulan. Kaya napataas ang kilay ko sa kanyang hitsura.Chapter 4Heart POVTsk! Nagtanong lang ako, tapos sinabihan lang ako! “Uwi na tayo, mga bakla, gabi na,” sabi ko. Nagsitayuan na kaming lahat, handa nang umalis. Pero habang naglalakad, nabunggo si Althea ng isang babae. Siya pa ang ginawang may kasalanan, ngunit hindi umalma ang kaibigan ko. Hinayaan mang niya ito pero si Janeth ay nais sa inasta ng babae kaya agad silang nag-sagutan nito. “You, bitch?” sigaw ng babae kay Althea.“Ha? Siya? Bitch?” sabay turo kay Althea, na cool na nakatingin sa babae. “O baka ikaw yun! Ikaw nga tong bumangga sa kanya tapos ikaw pa ang may ganang magalit? Hoy, babaeng bulang sa harina ang mukha, wag mong gagalitin ang kaibigan namin, baka manghiram ka ng mukha sa aso!” galit na singhal ni Janith.Kaya ayaw naming galitin si Janith kasi baka hindi na mapigilan ang bibig niya.“Tayo na!” yun lang ang sabi ni Althea. Pero nagtanong si Angie, “Ayaw mo bang humingi siya ng sorry sayo?” may pagtatakang tanong niya kay Althea. “Na, ayaw ko ng aksayahin a
Chapter 5 Fast Forward Five Years Later "Miss Cruz, pinapunta ka sa head office," sabi ng kasama kong nurse. "Ha? Bakit daw?" tanong ko, medyo naguguluhan. "Ay, ewan, dai," sagot niya. Dahil sa sagot niya, tumango na lang ako, ngunit kinabahan ako. Baka may nagawa akong mali sa trabaho. Hindi ko namalayan, nandito na pala ako sa tapat ng office. Kumatok ako at narinig kong may nagsalita sa loob, "Pasok." Pinihit ko ang pinto at pumasok, sabay bigay galang sa aking boss. "Maayong buntag, boss," bati ko dito kahit kinakabahan ako na baka may nagawa akong mali sa aking pagserbisyo sa hospital. "Magandang umaga din. Hindi na ako magpaligoy-ligoy sa'yo, Miss Cruz. Pinatawag kita para sabihing ikaw ang napili naming idistino sa Manila. Free ang bahay at tataasan ang sahod mo kung papayag ka," sabi niya agad sa akin. "Eh, boss, kung papayag ako, paano na ang hanapbuhay namin dito? At baka hindi pumayag si mama," tugon ko dito. "Nag-usap na kami ng mama mo, at oo na siy
Chapter 6 Kinabukasan ay maaga akong nagising, dahil unang araw ko sa aking trabaho sa isang malaking hospital sa Maynila. Agad akong bumangon at niligpit ko ang aking higaan, pakatapos ay agad akong nagpunta sa banyo para gawin ang morning routine ko. Pagkatapos kong maligo ay agad akong lumabas sa banyo at nagtungo sa closet upang kumuha ng maisusuot ko. Nagbihis muna ako ng pangbahay at hinanda ang gamit ko bago lumabas sa silid upang magluto ng almusal. Isang scramble eggs at toasted bread at isang basong gatas ang aking almusal. "Ito na lang muna baka ma-late ako sa aking unang trabaho kapang magluto ako," bulong ko sa aking sarili saka ko kinain ang aking hinanda. Pagkatapos kong kumain ay agad kung hinugasan ang pinagkainan ko saka ako umakyat sa aking silid para makapagbihis at makahanda na sa aking -trabaho. At dahil excited na ako, binilisan ko ang aking mga galaw upang maaga ako makaalis sa aking tinutuluyan. Mamadali akong naghanda dahil 6:39 AM n
Chapter 1 "Heart, gising na! Naku, ikaw talagang bata ka, pag nalate ka sa klase mo, kukurutin talaga kita sa singit!" wika ng aking butihing ina. Dahil sa lakas ng boses ni Mama, kaya siya ang ginawang naming alarm clock kasama na ang mga kaibigan kong sina Althea at Angie. Kung kapitbahay kami ni Janith, siguradong magigising talaga din ito. Sino ba naman hindi magigising sa kanyang boses para itong nakalunok ng megaphone dahil sa tinig nito. Habang tinatabunan ko ang aking mga tainga, sinilip ko ang orasan sa dingding. Ganoon na lang ang paglalaki ng mata ko nang makita kong 6:45 AM na pala. Agad akong napabalikwas saka mabilis bangon at nagmadaling tumungo sa likod ng bahay kung saan naroon ang aming paliguan. Agad kong binuksan ang gripo at sabay na umangal, dahil ngayon lang ako ginising ng aking ina. "Mama, bakit ngayon mo lang ako ginising? Malilate na ako!" pagsisisi ko dito habang nagbubuhos ng tubig sa aking ulo galing sa tabo. Nangingisay pa ako sa sobrang lami
Chapter 2 Napa tingin ako sa kay unahan dahil nakita ko silang silang dalawa nag-uusap kaya malakas ko silang tumawag. "Mga Bakla..." sigaw ko. Lumingon silang dalawa. Si Althea ay may sama ng tingin, pero si Angie, masaya, ay kumakaway at naka-ngiti. "Kahit kailan, ang ingay mo! Gusto mo talagang titigan yang dibdib mong malaki, kasing laki ng bunga ng niyog," sabi ni Althea, na agad namang kinatawan ni Angie, kaya tumingin ako sa kanya na nakasimangot. "Hahaha! Ang nag-salita, parang hindi malaki ang dibdib niya. Hoy, Althea, kasing laki lang kayo!" wika ni Angie, na nagpasimangot si Althea, pero hindi ko na napigilang tumawa. Si Althea kasi, kahit mukhang seryoso sa buhay, at may matinding personalidad ay may kapilyahan din itong tinataho. Hindi siya basta-basta at hindi mo siya dapat bastusin. Sa mga ganitong klaseng tao ay mahirap ang pagkasamahan, pero minsan may pagka kalog din ito. Pagkapasok namin sa loob ng school, nakita namin si Janith na masayang kumakawa