Share

Chapter 6

Author: SKYGOODNOVEL
last update Last Updated: 2024-11-07 10:48:42

Chapter 6

Kinabukasan ay maaga akong nagising, dahil unang araw ko sa aking trabaho sa isang malaking hospital sa Maynila.

Agad akong bumangon at niligpit ko ang aking higaan, pakatapos ay agad akong nagpunta sa banyo para gawin ang morning routine ko.

Pagkatapos kong maligo ay agad akong lumabas sa banyo at nagtungo sa closet upang kumuha ng maisusuot ko.

Nagbihis muna ako ng pangbahay at hinanda ang gamit ko bago lumabas sa silid upang magluto ng almusal.

Isang scramble eggs at toasted bread at isang basong gatas ang aking almusal.

"Ito na lang muna baka ma-late ako sa aking unang trabaho kapang magluto ako," bulong ko sa aking sarili saka ko kinain ang aking hinanda.

Pagkatapos kong kumain ay agad kung hinugasan ang pinagkainan ko saka ako umakyat sa aking silid para makapagbihis at makahanda na sa aking -trabaho.

At dahil excited na ako, binilisan ko ang aking mga galaw upang maaga ako makaalis sa aking tinutuluyan.

Mamadali akong naghanda dahil 6:39 AM ng umaga, at kailangan ko nang makarating sa hospital bago mag-7:00. Paglabas ko ng bahay, ay agad akong napangiti dahil kay naghintay sa aking ng sasakyan nasa labas ng aking tinutuluyan naghihintay sa aking pag-alis, medyo na mangha pa ako at napatulala dahil napaka-ganda ng sasakyan na maghahatid sa akin.

"Bungga, para ako isang Prinsesang nawawala," usal ko sa aking sarili habang nakatingin sa magarang sasakyan. Hindi ko alam kung bakit ganito ang trato sa akin ng may-ari ng hospital, pero hindi ko na lang inisip at binaliwala ko na lang ang lahat.

"Hello po, kuya! Magandang umaga po!" bati ko sa driver na naghihintay sa akin.

"Magandang umaga po, senyorita," sagot niya sa akin.

Natawa na lang ako at napakamot sa aking ilong dahil napagkamalan pa naman niya akong senyorita.

"Kuya naman, kung maka-senyorita, hindi po ako hasindera. Isa lang po akong hamak na mamamayan na nangarap at nagsusumikap para sa aking kinabukasan at sa aking nag-iisang ina," mahaba kong paliwanag dito habang ngumingiwi sa aking sinabi.

Nginitian lang ako ng driver na parang naaliw pa ito sa aking sinabi.

"Ah, eh, hehehe. Pasensya na po, senyorita. Yun po kasi ang utos ng amo ko, kaya yun ang susundin ko. Mahirap na baka masisante pa ako dahil hindi kita tinawag na senyorita!" tugon niya sa akin.

Simangot lang ako sa sinabi niya. "Bahala po kayo, kuya, basta bilisan nyo na lang po, baka ma-late ako," tanging sagot ko na lamang. Naintindihan ko naman na sumunod ito sa utos ng kanyang amo.

"Masusunod, senyorita," sagot niya habang pinaandar ang sasakyan. Wala kaming imikan sa loob ng kotse. Kaya kinuha ko na lamang ang aking phone saka nagpatugtog ng love song habang ang aking mata ay nakatingin sa labas ng bintana.

Hindi gaano ka traffic ang dinadaanan namin kaya mabilis kami nakarating sa hospital.

"Salamat po, kuya!" sabi ko saka ako lumabas ng kotse at nagtungo sa entrance ng hospital.

Pagdating ko sa loob ng hospital, tulad ng inaasahan ko, abala ang mga nurse. Kahit sa Cebu, abala rin sila, pero dito parang mas mabilis ang galaw nila, parang may hinahabol na oras. Pumunta ako sa information desk at tinanong ko kung saan ang head office dito.

"Excuse po, nurse. Good morning! Pwede po magtanong? Baguhan lang po ako dito, at kalilipat ko lang galing Cebu. Sabi po ng boss ko, hanapin ko po ang head office dito," tanong ko dito.

"Ano po pangalan ninyo, nurse?" tanong ng receptionist sa akin.

"Heart Cruz," sagot ko dito agad.

Pagkatapos kong sabihin ay agad iyong nataranta na parang may kung ano sa aking pangalan dahilan upang mamutla ito at mautal. "S-Sorry, se-senyorita, hindi kita agad kilala. Na-nasa 12th floor po, sa VIP elevator po kayo sasakay," bigkas nito sa akin.

Napakamot ako sa ilong dahil ang weird ng mga tao nakasalamuha ko ngayong araw.

"Ah, miss, nurse, hindi po 'senyorita' ang pangalan ko, Heart. H-E-A-R-T, HEART. Ang pangalan ko po, sa Tagalog 'Puso'," sagot ko na medyo naiirita na rin.

"Pa-pasinya na po, senyorita! Dahil kabilin-bilinan ng head office na igalang kayo," sagot niya habang umiiwas.

"Haist, ang weird ng mga taong nakasalamuhang ko ngayong araw. Uulitin ko, Ms. Nurse. Hindi po 'senyorita,' ang pangalan ko, HEART po!" sabi ko, pero hindi ko na pinansin ang kanyang reaction at agad akong naglakad papunta sa VIP elevator na sinabi nito.

Pinindot ko agad ang 12th floor. Pagdating ko doon, agad kong kinatok ang pinto, at nang bumukas, napatulala ako sa nakita ko. Napakaganda ng loob ng opisina. Pumasok ako at nakita ko ang isang babae na naka-talikod. Tumikhim muna ako.

"Ehem, magandang umaga po, madam. Ako po pala si Heart Cruz, ang pinalipat galing Cebu," wika ko.

Lumingon siya, at napa-singhap ako. Hindi ako makapaniwala sa aking nakita. Ang babae sa harap ko ay ang aking pinakamamahal na ina.

"Mama?" tanong ko, medyo naguguluhan.

"Hahaha..." tawa ng babae, ngunit iba ang tawa niya. Tinitigan ko siya ng mabuti, at kitang-kita ko ang mukha ng aking ina sa kanya.

"Ahem. Ako si Hope at kakambal ko si Faith," sabi niya.

Nagulat ako. "Wow, may kakambal pala ang mama ko. Kumusta po kayo, madam?" magalang kong sabi.

"Oh dear, wag mo akong tawaging madam. Kapag tayo lang, tawagin mo akong mama Hope," wika nito.

"Ah, sige po, mama Hope," sagot ko, medyo nahihiya ng kaunti.

"By the way, dahil first day mo ngayon, itutour kita dito para malaman mo kung ano ang dapat mong gawin," sabi ni mama Hope sa akin. Hindi ko pa rin inaalis ang aking mata sa kanyang mukha. Sobrang magkamukha talaga silang dalawa, maliban lang sa buhok.

"So, tayo na!" sambit nito saka ngumiti sa akin.

Walang lumabas na boses sa aking bibig, tanging tango lang ang bilang sagot ko dito.

Una naming pinuntahan ang canteen, at ipinakilala niya ako sa mga kasamahan ko dito sa hospital. Naging magalang sila sa akin at mainit nila akong tinanggap, halos sila ay mabait sa akin.

Sobrang laki ng hospital kaya natagalan kami matapos sa kaka-tour niya sa akin. Hindi nagtagal, natapos ang tour, at nagsimula na ang aking trabaho bilang isang nurse dito sa hospital.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Related chapters

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 7

    Chapter 7 Napaka-busy ngayong araw na ito. Kahit mag tatanghalin pa lang, may mga nurse na nag-aasikaso sa mga pasyente at may mga doctor na rin na nagmamadali. Habang naglalakad ako, napansin ko ang isang lalaki na kasama sa pagtulong sa isang buntis. "Hmm, siguro mayaman yung manganganak," sabi ko sa isip ko, dahil kitang-kita ko ang pagka-kandarapa ng mga staff sa paligid na parang hindi nila alam ang kanilang gagawin. Natapos ko ang mga gawain ko, kaya agad kung inunat ang aking katawan at saka pagkatapos ay pumunta ako sa lobby ng hospital dahil doon ako dadaan patungo sa pasyenteng kailanga kung i-check ang kanyang kalagayan. Ngunit hindi ko inaasahan na may isang lalaki na bigla na lang bumangga sa akin, dahilan para mabigla ako at hindi ako nakagalaw. Agad ako nagalit at nainis ako sa ginawa niya, ang akala ko ay hihingi siya ng tawad sa akin. Pero mas lalo akong nagalit dahil bigla na lang niyang hawakan ang dibdib ko na hindi makapaniwala at pinisil-pisil niya pa

    Last Updated : 2024-11-07
  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Author Note

    Hello all, sana ay magustuhan ninyo ang bag o kung akda. Kung may nais kayong sabihin o napuna. Wag po kayong magdalawang-isip na mag-comment. Sana ay ibuto din po ninyo ang aking story. Follow rin ninyo ako. Maraming salamat po sa inyong lahat.

    Last Updated : 2024-11-07
  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 8

    Chapter 8Pagkatapos kong lumabas ay agad na naman ako pinapunta sa isa pang VIP room, dahil nasa kabilang silid lang ito ay agad akong nakarating. Kumatok muna ako bago ko binuksan ito. "Hello po, check ko lang po ang pasyente," sabi ko habang pumasok sa loob ng silid. Ngunit bigla akong natigilan, at naglaki ang mga mata ko nang makita ko kung sino ang pasyenteng nanganganak."O M G... Janith! Bakla, ikaw ba yan?!" sabay tawa ko. "Bakit hindi mo ako tinawagan? Buti na lang at dito ako na-assign sayo! Wow, ang cute ng baby mo, at apat pala, ang saya ko, besty!" sabi ko. "Wait, kasama mo ba si isang bakla?" tanong ko, sabay turo kay Althea. Hindi ko mapigilang ngumiti."Waaaa! Atis, ikaw ba yan? Infernis, hindi ka na astig, mukha ka nang babae!" biro ko habang naglalakad palapit sa kanila. "Aray nako, mama Athea, hindi ka talaga nagbabago, mahilig ka pa rin mang-batok! Pero miss na miss ko na kayo, buti na lang talaga nalipat ako dito!" saad ko sabay yakap ko kay Althea."Tsk... Kani

    Last Updated : 2024-11-07
  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 9

    Chapter 9 Brandon POV Buti na lang at nakatakas ako. Sabi ko sa aking sarili habang tahimik na naglalakad. Ang liit talaga ng mundo—magkaibigan pala ang apat. Nakakatakot. Parang mga amazona. Ano pa ba ang maasahan ko sa magkaibigan na 'yun, at tunay talaga silang magkaibigang puro mga amazona. "Shit ka, Brandon! Ano bang pumasok sa iyong isip? Bakit mo kasi hinawakan ang kanyang dibdib?" galit kong bulong sa aking sarili. Habang naglalakad ako at nag-iisip kung anong pumasok sa aking kukuti kanina ay biglang nag-ring ang aking phone. Kaya agad ko itong tinignan kung sino ang tumawag. Bro Kurt calling... "Ano kaya ang kailangan nito?" bulong ko sa akin sarili. Tumikim muna ako ng mahina bago sinagot ang tawag sa kaibigan ko. "Ehemm..." sabay sagot sa phone, "hel—" pero hindi ko natuloy ang pagbati ko dito dahil sa narinig kong tawa mula sa kabilang linya. Kaya Napa hinto ako saka nakakunot ang aking noo dahil sa tawa nito. Hindi lang si Kurt ang tumawa pati din si

    Last Updated : 2024-11-08
  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 10

    Chapter 10 Heart POV "Walang hiya, pangalawa na nya ito. Ninakaw pa nya ang unang halik na sana'y para sa magiging first boyfriend ko. Sa sobrang pagka-bigla ko, napatulala ako. Humanda ka sa akin, lalake ka," sabi ko sa aking isipan. Napa-kuyom na lang ako sa aking kamay habang nanlilisik ang aking mata. "Kailangan malalaman ko kung saan siya nakatira. Kailangan kong makausap si Althea," wika ko. Kaya agad akong bumalik sa loob ng hospital at binalikan ko ang silid kung saan naroon ang tatlo kong kaibigan. Pagdating ko, agad siyang kumatok at binuksan ang pinto. "Ah, hi!" bati ko sa kanilang lahat. "Oh, may nakalimutan ka ba, Puso?" tanong ni Janeth. "Ah, kasi, may itatanong lang ako kay Atis." "Sayo pala, may kailangan si Puso, Atis," bigkas ni Angie. "Bakit?" tanong ni Althea na may halong pagtataka. "Ah, pwede ba kitang makausap ng masinsinan?" saad ko dito. Tumango lang ito. Kahit kailan, tipid talaga siyang magsalita. Kaya agad kaming lumabas at nag

    Last Updated : 2024-11-09
  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 11

    Chapter 11 Brandon POV Napa-mura ako sa aking isip nang may gumising sa akin. Papagalitan ko sana, pero nagulat ako sa aking nakita. Yung babae—yung nurse na hinalikan ko kanina—na may hawak na gunting at nakangiti ng nakakatakot. Habang papunta siya sa aking gitna, lalo akong nagulat nang makita kong ginupit niya ang aking talong. "Ahhhhhhhhhhhh!" Tanging sigaw ko lang iyon dahil sa takot at, sa sobrang gulat, nahimatay ako. Pag-gising ko kinabukasan, saka ko lang napansin na bukas ang aking mata, at iniisip ko na panaginip lang lahat ng nangyari—isang masamang panaginip. "Akala ko talaga totoo ang lahat," bulong ko sa aking sarili, umiiling-iling pa ako habang hawak-hawak ang aking gitna. Nang maramdaman kong may basa at malagkit, kinabahan ako ng sobra kaya agad kong tinignan ang aking kamay at biglang napa sigaw ako sa takot. "Dudugoooo... dugo, dugo... Ahhhhhhh my my nooooo! Nanaaaaa!" malakas kong sigaw mula sa aking silid. Dahil sa sobrang takot at taranta, tum

    Last Updated : 2024-11-10
  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 12

    Chapter 12 Pagkatapos kong maligo agad akong nagbihis ay kinuha ang aking phone. Dahil buo na ang aking desisyon ang tanungin ang isa kong kaibigan. Habang nag ring ang aking tinawa ay saka naman ako nagbibihis. Si Jayson ang aking tinawagan at sya ang hiningan ko ng pabor. Ilang ring lang ay agad itong sinagot kaya wala akong dalawang isip na sabihin ang kailangan ko, laking tuwa ko dahil pumayag ito. Ngunit may kapalit ang kanyang tulong, ako daw ang sagot sa gastusin ng binyag sa kanyang mga anak. Wala akong choice kaya pumayag sa kagustuhang upang makaganti lang ako sa babae na -yun. Kung totoosin ay maliit lang na halaga iyon kaya agad akong pumayag. Pinahintay muna niya ako ng ilang oras bago niya binigay ang address nito. Pagkatapos i-bigay ni Jayson ang address ay napa ngite ako dahil hindi ako mahihirap sapagkat ay pareho lang pala kami ng subdivision tinitirhan at ilang bahay lang ang pagitan naming. "Hmmm, humanda ka babae, tinakot ko ako kanina. Kaya

    Last Updated : 2024-11-11
  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 13

    Chapter 13 Heart POV Nagising ako sa sakit na sa'kin ulo kaya napa mura ma lamang ako sa sobrang sakit. "Shit ang sakit ng ulo ko, nalasing yata ako kagabi!" sabay mulat sa aking mata. Agad din ako nagtataka, "sandali lang paano ako napunta dito sa loob sa aking silid?" takang tanong ko s asking sari habang hawak pa rin ang aking ulo dahil sa sakit. "Siguro dahil sa lasing ako hindi ko alam na pumasok ako dito, buti na lang at hindi ako tumalon sa ibaba at dito ako dinala sa aking mga paa!" dagdag kong sabi. Hanggang naisip ko kung anong oras na kaya napatingin ako sa orasan nasa wall. Nanlaki ang aking mata ng nakita ang oras kaya napabalikwas na lang ako sa akung pagkahiga dahil malapit ng mag alas-dos ng hapon. "Haist! kaya pala kumakalam ang sikmura ko," sambit ko, saka daling-dali kung inayos ang aking higaan at pumunta sa banyo para makaligo kahit papaano ay mabawas bawasan ang aking hang-over. Pagpasok ko ay agad kung hinubad ang lahat na damit ko saka binuksan ang sho

    Last Updated : 2024-11-12

Latest chapter

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Last Chapter

    Author’s Note Maraming salamat sa lahat ng nagbasa at sumubaybay sa kwentong ito. Isa itong kwento ng pagmamahal, pamilya, at tunay na pagkakaibigan—mga bagay na hindi nasusukat ng panahon o distansya. Sa kabila ng mga pagsubok, sa dulo ng lahat, ang mahalaga ay ang mga taong nananatili sa ating tabi, anuman ang mangyari. Ang pagsusulat ng kwentong ito ay isang magandang paglalakbay, at umaasa akong naiparamdam ko sa inyo ang tamis ng pag-ibig at ang halaga ng matibay na samahan. Hanggang sa susunod nating kwento! — INDAY STORIES Sana sabay-sabay ang kwento ni Althea qt Angie ang dalawang pa nilang magkaibigan sa Book #2 at suportahan po ninyo ang bago kong story upang makapasok man lang sa ranking pamamagitan pag vote po ninyo ang THE CONTRACT WIFE: A DANGEROUS UNCLE. Maraming salamat po....

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 293

    Chapter 293 The Last Chapter. Kinabukasan Habang abala ako sa pag-aayos ng mesa para sa almusal, biglang nag-ring ang aking phone. Agad kong sinagot ito nang makita ang pangalan ng tumatawag. "Bruha! Guess what?!" sigaw sa kabilang linya. Napangiti ako. "Angie?! Diyos ko, ang aga-aga, sigaw ka agad!" sagot ko, pero hindi ko maitago ang excitement sa boses ko. "Alam mo bang andito na ako sa bansa? At hindi lang ako—kasama ko si Heart!" Halos mabitiwan ko ang phone sa sobrang tuwa. "What?! Totoo ba ‘yan?! Kailan pa?! Nasaan kayo ngayon?!" "Surprise! Nasa harap na kami ng bahay mo!" Napamura ako sa gulat at dali-daling tumakbo palabas. Pagbukas ko ng pinto, tumambad sa akin sina Angie at Heart, parehong nakangiti nang malapad habang kumakaway. "Bruhaaaaaa!!!" sigaw ko sabay takbo at niyakap silang dalawa ng mahigpit. "Althea, dahan-dahan naman! Para kang toro!" natatawang reklamo ni Heart pero niyakap niya rin ako pabalik. "Grabe, ang tagal nating ‘di nagkita! Parang kailan

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 292

    Back to Present “Oh my gosh, Mommy. Nakakilig naman ang love life ninyo ni Dad!” sabi ni Elena habang nakangiti at yakap-yakap ang unan niya. “Parang sa pelikula lang! Ang daming eksena, tapos may action, comedy, at super sweet na moments!” Napatawa ako sa reaksyon ng anak ko. “Talaga, anak?” “Oo naman! Grabe, Mommy, hindi ko in-expect na si Daddy pala ‘yung laging napag-tripan ni Tito Brandon at Tito Kurt noon! Tapos ikaw pa ‘yung strong and independent woman na kinatatakutan nila dati? Wow! Goals!” Napangiti ako at tinignan ang asawa kong nakaupo sa tabi ko. Nakangiti rin ito habang nakikinig sa amin. “Pero Mommy, ang pinaka-nakakatawa talaga—‘yung kay Tito Brandon at kay Nurse Heart! Ano kaya nangyari sa kanila after no’n? Diba parang may something?” tanong ni Elena, sabik na malaman ang sumunod na kwento. Napatingin ako sa asawa ko, at kita ko ang pag-iling niya na may halong tawa. “Huwag mong sabihin sa’kin na gusto mong marinig ang love story ni Brandon?” “Yes, Mom

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 291

    Chapter 291Final ChapterTahimik ang silid nang biglang marinig ko ang boses ni Kurt—pero parang may halong boses ni Brandon habang nagsasalita siya.“Ilang views na ba ‘yan?” tanong ni Kurt, kaya nagtataka ako. Hindi muna ako nagpahalata na kanina pa akong gising.“Walang hiya, bro! Malapit nang maabutan ang sayo! Hahaha!” sagot ni Brandon. Napilitang akong bumangon sa kama.“Views? Ano na namang pinag-uusapan n’yo, Kurt?”“Oh, gising ka na pala, Jay,” sagot niya. “Akalain mo ‘yon, isang bully ni Kurt noon, hinimatay sa delivery room? Hahaha!” sabat ni Althea, may halong panunukso.“Ang pangit ng mukha mo, bro, nung lumabas ka sa delivery room! Mukha kang takot na takot! Hahaha!” dagdag pa ni Brandon, lalong ginagatungan ang asaran.“Hoy, Brandon! Baka mas malala pa sayo ‘yan kapag nag-asawa ka,” sagot ko.“No, no, no! Hindi mangyayari ‘yon, bro!” mabilis niyang tanggi.Biglang bumukas ang pinto at lumabas ang isang nurse. “Hello, everyone! Andito na ang mga cute-cute na babies!”Do

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 290

    Chapter 290 Jayson POV Four Years Later “Mom, good morning!” sabay tawag ng tatlong taong gulang na kambal naming sina Emerson at Esmerald habang masiglang tumatakbo papunta kay Janeth. “Good morning, babies!” Masayang sinalubong ni Janeth ang dalawa at hinalikan sa pisngi. “Good morning din, Hubby…” malambing niyang bati sa akin. “Good morning too, Wife…” sagot ko naman, sabay halik sa kanyang labi. “Ewww! Nakakadiri ka, Dad! Hindi pa nga nagbabrush si Mommy ng teeth,” reklamo ni Eme habang patawa-tawang sumampa sa kama at tumatalon-talon pa. “Careful, Eme, baka madaganan mo ang tummy ni Mommy…” paalala ni Emer sa kapatid niya. “Ups… sorry, Kuya! Halika na, Mommy, let’s eat na! I’m so hungry na…” “Let’s go, Wife…” Akmang tatayo na ito nang bigla itong napangiwi sa sakit na naramdaman niya sa kanyang tiyan. “Hubby, parang manganganak na ata ako… Ahhh! Ang sakit!” Napamura ako sa gulat. “F**k! Emer, tawagin mo ang driver! Kunin mo ang cellphone ko at tawagan si Daddylo mo

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 289

    Chapter 289Jayson POVFlashback Pagkalabas ni Janeth sa library, hindi ko maiwasang mapangiti habang sinusundan siya ng tingin. Hindi pa rin ako makapaniwala—ang babaeng bumuhay muli sa matagal nang natutulog kong puso ay siya rin palang aking napangasawa. At hindi lang basta asawa, kundi ang sekretaryang ilang gabi ko nang pinapantasya.Shit. Ramdam ko ang paninigas ng alaga ko sa loob ng suot kong slacks. Ilang minuto akong nanatili sa library, pinapakalma ang sarili, bago ako lumabas. Sakto namang pababa sina Mom at Dad mula sa hagdan."Mom, Dad, saan kayo pupunta?" tanong ko, bahagyang nag-aalangan sa kanilang malalawak na ngiti."Aalis muna kami ng daddy mo, son," sagot ni Mom, may kasamang pilyang kindat. "Para may pagkakataon kayong makabuo ng apo ko. Sana babae, para may maisasama akong mag-shopping at mag-ayos ng buhok!""Mom… apo agad?" Napakamot ako sa batok, hindi makapaniwala sa diretsahan niyang sagot."Why not?" singit naman ni Dad. "Matanda na kami, gusto naming may

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 288

    Chapter 288Janeth’s POV"Sa sandali lang ha, maliligo muna ako," sabi ko dito upang makaiwas sa kanyang mapanuksong tingin sa akin. Habang nasa loob pa din ako sa kanyang silid ay hindi mo maiwasang mag-isip kong totoo ba itong lahat. "Totoo ba ‘to? As in real?" Yan ang paulit-ulit na tanong sa isip ko habang nakatayo sa loob ng kwarto ni Jayson. Kung panaginip lang ito, sana ‘wag na akong magising.Napatingin ako sa kama, at doon ko napansin ang isang neatly folded na damit pang-babae—may kasamang underwear at bra. Hmmm... kanino kaya ‘to?Lumapit ako at napansin ang isang maliit na note sa ibabaw. Agad ko itong binasa.To: JanethWear this, honey.From: MommyNapangiti ako nang makita ang sulat. Talaga si Mommy, ha? Ang bilis akong tanggapin bilang asawa ng anak niya.Wala na akong sinayang na oras at dumiretso na ako sa banyo para maligo.Ahhhh, ang sarap ng tubig.Habang sinasabon ang katawan, napatingin ako sa lagayan ng shampoo at sabon. Napangiti ako nang makita ang panglal

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 287

    Chapter 287 Jayson POV "By the way, hindi tayo papasok ngayon," sabi ko habang nakasandal sa upuan, pinagmamasdan ang reaksyon ni Janeth. Napakunot ang noo niya. "Bakit, boss? May pupuntahan ho ba kayo? Kung gano'n, pwede na ho ba akong mag-mall? Pawala lang ng stress, hehehe." Napailing ako. "Yes and no." "H-ho?" nagtatakang tanong niya. "Yes, dahil may pupuntahan tayo. No, dahil honeymoon natin ngayon." Halos mapatalon siya sa kinatatayuan niya. "A-ano ho? H-honeymoon natin?" Ngumiti ako at tumayo mula sa aking upuan, dahan-dahang lumapit sa kanya. "Yes. And stop calling me boss. Just call me hubby." "Pe-pero, boss—" "Shhh..." Pinatigil ko siya, sabay taas ng kilay. Napalunok siya. "H-hubby..." Ngumiti ako sa narinig ko, pero halatang labag sa loob niya kaya masama ang tingin niya sa akin. "Bakit parang napipilitan ka?" tanong ko, nakataas ang isang kilay. "Gusto mo ba dito na lang tayo mag-honeymoon?" Bigla siyang napailing nang mabilis. "Sabi ko nga, hubby ang tawag

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 286

    Chapter 286Janeth POV"Shit! Ang sakit ng ulo ko..." Napaungol ako habang marahang hinawakan ang aking noo. Ngunit natigilan ako nang mapansin kong hindi ito ang kwarto ko. Napabangon ako at napatingin sa paligid, nagtataka.Napako ang tingin ko sa isang picture frame."Shit! Shit! Bakit ako nandito sa kwarto ni boss?" Mabilis akong bumangon, sinikap kong hindi gumawa ng ingay habang dahan-dahang binuksan ang pinto. Ngunit halos mabangga ko si boss nang bigla siyang lumitaw sa harapan ko, nakakunot ang noo.Napalunok ako at pilit na ngumiti. "Hehehe… G-good morning, boss!""Follow me to the library.""Y-yes, boss..."Kinakabahan akong sumunod sa kanya. Ang daming tumatakbo sa isip ko—baka may nagawa akong mali? Baka tanggalin niya ako sa trabaho? Wag naman sana, Lord!Nang makarating ako sa harap ng library, nanlalamig na ang kamay ko sa kaba. Wala akong choice kundi kumatok.Tok! Tok! Tok!"Come in."Dahan-dahan akong pumasok at agad na nagmakaawa. "B-boss, kung ano man ang kasalana

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status