"Sa tingin mo mamahalin kita? Hinding-hindi kita magawang mahalin Anna, kaya 'wag mo ng ituloy pa ang pagpapakasal saakin!!" "Alam kung matutunan mo rin akong mahalin Dylan, kaya pakiusap.. Pakasalan mo ako.." "Hinding-hindi kita mamahalin isinusumpa ko!" -Dylan "Nagustuhan mo ba?" Hindi ako pa rin ako makapaniwala sa nakikita ko sa kanya, bakit bigla nalang siyang nag-iba? Bakit gumaganda siya sa paningin ko? At bakit.... Bakit Minahal ko siya? Siya ba talaga ang asawa ko?- DYLAN
Lihat lebih banyakCHAPTER 27 3RD POV Habang lolan ng eroplano ay pinili ni Ellie, na manahimik, dahil takot siyang magsalita. Ayaw niya rin na marinig ang sasabihin sa kanya ni Jameson, lalo na at alam na nito ang katotohanan. “Tita, bakit wala si Mama?” Mahina na tanong sa kanya ni Jun-Jun.” “May pinuntahan lang siya.” Sagot niya habang ngumiti sa kanyang anak. Napatingin siya kay Jameson, nang makita na nakatingin ito sa kanila. “Tita, bakit sumakay tayo ng ganito?” Tanong naman ni John-John.“Pupunta ulit tayo sa malaking bahay mo, Tita?” Tanong nitong muli. “Hindi, ibang bahay ang pupuntahan natin, bahay ko at ‘yon na ang magiging bahay niyo.” Wika nito na kinagulat niya. “A-anong bahay? B-bakit do’n mo sila patirahin? Hindi pwede!” Galit na wika niya rito. “At saan sila titira? Sa bahay niyo? Baka nakalimutan mo na tinago mo sila sa mga magulang mo Ellie, at gusto ko lang ipaalala sa ‘yo, na hindi nila tanggap ang mga Anak ko.” Madiin nitong wika. “Alam ko na hindi mo sila kayang panindig
CHAPTER 26 3RD POV “Wala kang maisagot? Akala mo ba hindi ko alam ang totoo? Ang sama niyo! Niloko niyo akong magpinsan!” Taka siyang napatingin dito, dahil sa kanyang narinig. “Niloko? Anong niloko?” Tanong niya, habang mahigpit na hinawakan ni Jameson, ang braso niya. “Niloko niyo akong dalawa ni Daisy, kaya pagbabayaran niyo ang ginawa niyo.” Madiin na wika nito. Nang mapatingin ito sa pinto, ay dali-dali na pinunasan ni Ellie, ang kanyang mga luha at tiningnan ang mga anak niya. “Away kayo Tita?” Mahina na tanong sa kanya ni Jun-Jun. Umiling naman siya rito at pilit na ngumiti. Nang makita ni Ellie, na lumabas si Jameson, ay dali-dali niyang tinanggal ang mga nakakabit sa kamay ni Jun-Jun. “Ma’am Ellie, ano po ang ginagawa niyo?” Taka na tanong sa kanya ni Arlene. “’Wag kang maingay Manang, tulungan mo nalang ako.” Wika niya habang binuhat si Jun-Jun. Dali-dali naman na binuhat ni Arlene, si John-John, habang nasa pinto si Ellie, at sumilip. “Tara, bilisan mo.” Wika niya,
CHAPTER 253RD POV Gulong-gulo ang isip ni Ellie, habang nakatingin kay Jameson, na kinukuhanan ng dugo. Hindi niya rin alam kung paano niya kausapin si Jameson, nababalot siya ng takot... Takot na baka alam na nito ang totoo. ‘Paano niya ako nasundan? At b-bakit niya ako sinusundan?’ “Ma’am Ellie.” Napalingon siya kay Arlene, at napatingin sa dala nito. “Ano ‘yan Manang?” Tanong niya rito. “Ipapakain ko po kay Sir, Ma’am Ellie.” Sagot nito sa kanya. “Kailangan niya po, ito. Lalo na at kinuhaan siya ng dugo.” Muling wika nito sa kanya. Hindi siya sumagot dito, at iniwan si Arlene. Pinuntahan niya muna ang isang anak niya, na nasa loob ng kanyang kotse. Pinakuha niya ito sa kanyang bodyguard, dahil ayaw niya na maiwan ito sa bahay. “Tita.” Wika nito, habang kita niya sa mukha ni John-John, ang lungkot. “Si Jun-Jun..” Hikbing wika nito, kaya niyakap niya ito habang naglandas ang kanyang mga luha. “’Wag kang mag-alala. Magiging maayos na siya.” Wika niya habang mahigpit na niya
CHAPTER 24 3RD POV Nang mapansin niya, na nakatitig lang ito sa kanya, ay basta niya nalang itong tinalikuran at sumakay siya sa kanyang kotse. “Sa opisina tayo.” Wika niya sa kanyang driver, kaya mabilis na binuhay nito ang makina. Hindi niya naman maiwasan na mapatingin kay Jameson, dahil nakatanaw pa rin ito sa kotse niya. Nang makarating siya sa kanyang opisina, ay agad siyang humiga sa sofa. Wala siyang balak na umuwi, dahil ayaw niyang marinig ang sermon ng kanyang ama, pagdating nito. Alam niya na magagalit ito, dahil sa bigla niyang pagkawala sa party. Wala kasi siya sa mood, at wala rin siyang gana, na makipag-salamuha sa mga tao na nandun. Lalo rin siyang nabadtrip sa lalaking pinakilala sa kanya ni Dahlia. Gusto niya sana na tawagan si Arlene, para kausapin ang mga bata, pero pinigilan niya ang kanyang sarili, dahil malalim na ang gabi. Baka maisturbo rin niya ang tulog nila. Bigla na naman siyang nakaramdam ng lungkot, dahil na-alala niya ang kanyang mga anak. Pakira
CHAPTER 233RD POV “Sigurado kana ba, sa desisyon mo Ma’am Ellie?” Tanong ni Arlene, sa kanya. Patuloy naman niyang pinupunasan ang mga luha niya sa kanyang mga mata, habang nakatingin sa mga anak niya. “Kahit masakit Manang, kailangan ko ‘tong gawin. Hindi ko sila pwedeng piliin, dahil hindi ko maibibigay sa kanila, ang buhay na nararapat sa mga anak ko.” Hikbing wika ni Ellie. “’Wag kang mag-alala Manang, kapag makatakas ako sa pamilya ko, pupuntahan ko sila.” Wika niya, habang pilit na ngumiti. “Pero bakit kailangan pa naming lumipat Ma’am Ellie, baka maninibago na naman sila?” “Kailangan Beth, dahil kilala ko ang babaeng asawa ng mayor sa lugar niyo.” Wika niya, kaya gulat itong napatingin sa kanya. “Kilala niyo po si Ma’am Camille?” Wika nito, habang tumango siya. “Mama, uuwi na tayo?” Tanong ni John-John, matapos itong lumapit kay Arlene.“Oo, Anak.” Sagot nito kay John-John. Habang tumingin ito sa kanya. “Hindi ka sasama Tita?” Lalo siyang napa-iyak, dahil sa tanong ng
CHAPTER 223RD POV “Fvck! Bakit hindi mo alam na may allergy siya?” Galit na wika ni Jameson, sa kanya. “H-hindi ko a-alam..” Iyak na wika ni Ellie, habang patuloy na sinilip si John-John. “Sh!t! Sino ba kasi ang nagluto nun?” Galit na wika nito. “’Yong isang bata? Nasa’n siya?” Tanong nito sa kanya, kaya roon lang niya naalala si Jun-Jun. “N-nasa bahay mo. B-balikan mo siya ro’n, b-baka may masamang mangyari sa kanya.” Iyak na wika ni Ellie. “Sh!t! Pwede bang ‘wag ka nang umiyak, ‘wag mo na rin sisihin ang sarili mo, dahil hindi naman ikaw ang kanilang ina.” Wika nito, habang tinalikuran siya. Patuloy naman siyang umiyak, habang kinuha niya ang kanyang phone at tinawagan si Arlene. Matapos niya itong tawagan, ay mabilis niyang nilapitan ang doctor, nang makita itong lumabas. “Doc, kumusta na ang anak ko?” Wika niya, kaya napatitig ang doctor sa kanya. “Kayo po ba ang nanay?” Muling tanong nito, kaya natigilan siya. “A-ako po ang nanay ng bata.” Napalingon si Ellie, at nakit
CHAPTER 21 3RD POV “Ayoko ko.” Wika niya habang pinunasan ang kanyang mga luha. “Anong ayaw mo? Gusto mo bang itakwil ka ng pamilya mo?” Kunot-noo na wika nito. “Kung itakwil man nila ako kasalanan mo ‘yon!” Galit na sigaw niya rito. “Kasalanan ko?” Taka na wika nito sa kanya. “Alam mo, ang gulo mo talagang kausap.” Masama niya itong tiningnan, dahil sa sinabi nito. “Sumama nalang kayo sa akin.” “At bakit kami sasama sa ‘yo?” Asik niya rito. “Basta.” Sagot nito, habang kinuha sa kanyang kamay si John-John, at binuhat ito. “Saan mo ba kami balak na dalhin?” Muling wika niya, kaya nilingon siya nito. “Alam mo ang ingay mo. Hindi naman sana kita isama. Kaso ayaw mong dalhin ko sila.” Wika nito, at muling naglakad. “Hoy! Kung sa tingin mo gusto ko rin na makasama ka. Pwes! Nagkakamali ka!” Sigaw niya rito. “Ako na ang mag-drive. Sumunod nalang kayo sa amin.” Narinig niyang wika nito sa isang lalaki, kaya napatingin siya rito. Napakunot din ang noo niya, matapos niyang makita
CHAPTER 20 3RD POV “Anong ginagawa mo rito?” Galit na wika niya. “Bawiin mo ‘yong sinabi mo!” Malakas na sigaw nito, kaya lumapit sa kanila si Marie. “Sandali! Bakit mo sinisigawan si Ate? Guard!!” Malakas na sigaw nito, kaya napatingin ang binata sa kanya. “Fvck!” Mura nito, nang bigla nalang matamaan ang kanyang itl*g. Gulat naman na napatingin si Ellie, sa dalawang anak niya, na pinag-susuntok ang hita ni Jameson. “Bakit mo away Tita? Daddy?” Lalong namilog ang kanyang mga mata, dahil sa kanyang narinig. Habang gulat na napatingin si Jameson, sa isang bata. “Bad ka!! Away mo Tita namin!!” Galit na sigaw ni Jun-Jun, habang patuloy siyang sinuntok. “A-Ate..” Utal na wika ni Marie, habang nakatingin sa dalawang bata. “Lumabas kana, ako na ang bahala rito. ‘Wag ka rin mag-alala. Walang mangyayari na masama sa akin, ‘wag kana rin tumawag ng mga bodyguard, dahil may dalawa na akong bodyguard.” Wika niya, habang pilit na ngumiti rito. Ang totoo ay gusto niya lang na umalis ang pi
CHAPTER 193RD POV “Mom, a-anong nakita? Ngayon pa nga lang namin sila dinala ni Daddy.” Kabado at utal na wika niya sa kanyang ina. “Basta, parang nakikita ko na sila. Hindi ko lang maalala kung saan.” Wika ng kanyang ina. Habang tinitigan si John-John.“Nagkakamali ka lang Mom, dahil ngayon mo lang sila nakita.” Pilit siyang ngumiti, habang kinakausap ang kanyang ina. “Basta Mommy, Daddy. Ayoko na ampunin niyo ang mga batang ‘yan. Kung gagawin niyo ‘yon, aalis ako rito!” Galit na wika ni Eloise, at tinalikuran sila. Hindi naman mapigilan ni Ellie, na makaramdam ng galit sa kapatid niya, dahil sa inasal nito. “Ibalik niyo na sila Evo, Ellie. Hindi pwede na ampunin niyo sila, dahil magagalit si Eloise.” Wika ng kanyang ina, kaya napatingin siya sa kanyang ama. “Wala tayong magagawa Ellie, kapatid mo ang ayaw.” Wika nito sa kanya.Pinipigilan ni Ellie, ang kanyang mga luha, habang binaba ng kanyang ama si John-John, at sumunod ito sa kanyang ina. Gusto niyang isigaw sa kanila, na
C13RD POV“Dad! Ayoko pong magpakasal sa kanya!” Iyak na wika ni Anna sa kanyang ama. Hindi niya kasi inakala na basta nalang itong mag-desisyon na ipakasal siya sa anak ng kaibigan nito na si Dylan. Hindi naman maipagkakaila ng dalaga na may gusto siya sa binata, pero alam niya kasi na may girlfriend ito at mahal na mahal ito ni Dylan. “Ang pinaka-ayaw kung marinig Anna ay ang tanggihan mo ako sa lahat ng gusto ko! Alam mong si Dylan lang ang makaka-salba sa negosyo natin na palubog na!” “Pero Dad!” “Tumigil ka na Anna! Dapat kang sumunod sa iyong ama! Alam mo kung gaano siya nagsikap, para sa kumpanya natin, tapos hindi mo pa siya magawang pagbigyan?” “Paano ko siya pagbigyan Tita? Alam mo naman na masyado pa akong Bata. Isa ka, kaka-graduate ko lang.”“Wala kaming paki-alam! Basta ang gusto namin ang sundin mo.” Napa-upo si Anna, matapos niyang marinig ang sinabi ng stepmother niya. “Dad…” Mahina niyang sambit sa kanyang ama at hinawakan ang braso nito.“Kung gusto mo pang ...
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Komen