6
3RD POV Hindi pa rin mawala ang isip ni Dylan ang ginawa ni Anna sa kanya. Hindi pa rin siya makapaniwala na kayang gawin ‘yon sa kanya ni Anna. Isa pang pinagtataka niya ay parang may iba sa asawa niya. Pati ang kasuotan nito ay nag-iba narin. “May problema ba?” Napatingin siya sa pinto at nakita ang kaibigan niyang si Recca na nakatayo. Mabilis naman siyang umiling dito. “I though nag-aaway na naman kayo ng girlfriend mo.” Wika nito habang umupo sa harapan ng mesa niya. “We’re fine.” “Then? Bakit parang ang lalim yata ng problema mo? ‘Wag mong sabihin pinapahirapan ka ng asawa mo?” Natatawa niyang wika. “Parang ganun na nga.” Unti-unting nawawala ang ngiti sa labi ni Recca, dahil sa sagot sa kanya ni Dylan. “What do you mean Dude?” “Iwan, napansin ko lang na bigla siyang nagbago.” “Baka nauntog na at gusto nang makipag-divorce sa ‘yo.” “Mabuti sana kung ganun. Alam mo naman na wala talaga akong gusto sa kanya.” “Kung ganun, bakit hindi mo nalang siya unahan?” “Alam mo naman na mawawalan ako ng mana, kung gagawin ko ‘yon.” “Sa bagay. Pero Dude, paano kung malaman ni Britney?” Napahinga ng malalim si Dylan dahil sa tanong ni Recca sa kanya, dahil hindi niya alam, paano sasabihin sa girlfriend niya ang kanyang sitwasyon. Wala pa rin gana si Dylan na umuwi sa condo dahil ayaw niyang makita si Anna. Iniwasan niya rin ito, dahil inis na inis siya sa asawa niya. Ito kasi ang sinisisi niya, kung bakit naikasal sila. Malakas ang kutob niya na ito ang pumilit sa mga magulang niya para maikasal sila. “Love!” Ngiting wika ni Britney at agad humalik sa kanyang labi. Naisip niya na yayain itong kumain sa labas dahil mas gusto niya na ito ang makasalo niya sa pagkain. Mas-ganado rin siya kapag si Britney ang kanyang kasama. Sa isang mamahalin na restaurant sila kumain at pina-order niya kay Britney ang lahat ng gusto nito. Pero natigilan si Dylan ng makita niya sa kabilang table si Anna. ‘Ano bang ginagawa niya rito?’ Gusto niya man itong lapitan ay hindi niya magawa dahil kasama niya s Britney. Ayaw niyang maghinala ito sa kanya, kaya hinayaan nalang si Anna at lihim itong binabantayan. “Love, ‘di ba si Anna ‘yon?” Tanong sa kanya ni Britney habang tinuro ang kinaroroonan ni Anna. Tumango naman siya rito at hindi na nag-abala pa na tingnan si Anna. “Malaki ba ang pinapasahod mo sa kanya?” “Bakit mo naitanong?” “Wala lang, nagawa niya kasing makapasok dito. Alam naman natin na mahal ang restaurant na ‘to.” Wika ni Britney sa kanya, kaya hindi niya maiwasan na lingunin si Anna. Isa rin sa ipinagtataka niya, dahil napansin niya na hindi ginalaw ni Anna ang cash card na binigay niya rito. Napansin ni Dylan na na-unang lumabas si Anna sa kanila kaya ipinagpatuloy niya ang kanyang pagkain. Matapos niyang ihatid si Britney ay agad na siyang umuwi. Napansin niya na tahimik na ang bahay. Papasok na sana siya sa kanyang kwarto pero naisip niya na tingnan muna si Anna sa kanyang silid. “S-Sir.” Gulat na wika ni Luz ng mapansin si Dylan. “Nandito na po pala kayo? Kakain po ba kayo Sir? Ipag-hahanda ko po kayo.” Napakunot ang noo niya, dahil sa sinabi ni Luz sa kanya. Alam niya kasi na si Anna ang naghahanda ng pagkain niya at hindi si Luz. “Bakit Ikaw ang mag-hahanda? Nasa’n si Anna?” Kunot-noo niyang tanong dito. “Umalis po Sir.” “Umalis? ‘Wag mong sabihin hindi pa siya umuwi?” “H-hindi pa nga po Sir. Ang sabi kasi ni Ma’am, sa labas siya kakain at ‘wag ko na raw po siyang hintayin dahil hindi po siya uuwi.” “Hindi uuwi? Bakit? Saan ba siya pupunta?” “Ang sabi niya po magba-bar.” Mabilis na nakaramdam ng inis ni Dylan dahil sa sinabi ni Luz sa kanya. Hindi niya inakala na may tinatagong ugali si Anna. Ang akala niya ay mahinhin ito pero hindi pala. Hindi nakatulog si Dylan, dahil sa kaiisip niya kay Anna. Dahil hindi nawawala ang galit na nararamdaman niya. Nang bumukas ang pinto ay agad siyang tumayo. “Bakit ngayon ka lang?” Galit niyang tanong dito at napansin na hindi man lang nagulat si Anna nang makita siya. Ni hindi niya ito nakitaan ng takot sa mukha. “Bakit ba? Isa pa, ano pang pakialam mo?” Lalong kumunot ang noo niya dahil sa sagot ni Anna sa kanya. “Tinatanong mo kung anong pakialam ko? Baka nakalimutan mong may asawa kang tao?!” Malakas na sigaw niya na siyang ikina-halakhak ni Anna. “Hmm, mukhang nakalimutan mo yata.” Wika nito habang tinapik ang kanyang balikat. “Nakalimutan mo ba na kasal lang tayo sa papel?” Wika nito at pinisil-pisil ang kanyang braso. “Tsk, bakit ang lambot ng braso mo? Bakit Wala ka man lang muscle?” Mabilis na napahawak si Dylan sa braso niya, dahil sa sinabi sa kanya ni Anna. “Anong wala? Hindi mo ba ‘to nakikita?” Wika niya habang tinaas ang kanyang damit at pinakita ang namumukol na abs niya. Hinawakan naman ‘to ni Anna at hinaplos. Nang mata-uhan si Dylan sa ginawa ni Anna ay mabilis niyang winaksi ang kamay nito. “Ang damot mo naman! Akala mo naman malaki!” Napa-awang ang labi ni Dylan dahil sa narinig niya mula kay Anna. Pipigilan pa sana niya ito, pero mabilis na itong pumasok sa kanyang kwarto. Kina-umagahan ay hinintay ni Dylan si Anna na lumabas. Hindi rin muna siya pumasok sa opisina para lang maka-usap si Anna. Hindi niya maintindihan ang sarili niya, kung bakit niya ito ginawa. Kung tutuusin, dapat maging masaya pa dapat siya sa ginawa ni Anna. “Manang!” Agad siyang napatingin kay Anna na lumabas sa silid nito. Hindi niya rin maiwasan na mapatitig sa asawa niya, dahil sa maikiling short na suot nito at halos makita na ang dibdib nito sa suot na pantulog. “Oh! Bakit nandito kapa?” Balewalang wika nito at tumabi sa kanya. Napalunok naman ng laway si Dylan dahil sa ginawang pagtabi ni Anna sa kanya sa sofa. “Bakit? Hindi ba ako manatili sa sarili kung bahay?” Sagot niya rito habang tumayo. Kailangan niya kasing umiwas kay Anna, dahil hindi niya maiwasan na makaramdam ng init sa kanyang katawan. “Ano naman ‘to?” Napatalon si Dylan ng biglang hinawakan ni Anna ang gitnang bahagi ng kanyang pantalon. “Damn it! What do you think you doin?” Galit niyang sigaw dito. “Bakit? Hinawakan ko lang naman ‘yan ah! Akala mo naman malaki maliit naman!” Agad namula ang buong mukha ni Dylan dahil sa sinabi ni Anna sa kanya.73RD POV“Where are you going?” Tanong sa kanya ni Dylan ng makitang bihis na bihis si Anna. “Bakit mo tinatanong?” Masungit na sagot niya.“Tsk, sabihin mo sa akin kung sa’n ka pupunta.” “Paano kung ayaw ko?” Napakuyom ang kamao ni Dylan habang malakas na binagsak ni Anna ang pinto ng condo unit nila. Akmang susunod na sana siya sa kanyang asawa, pero biglang tumunog ang kanyang phone.Ayaw sana ni Dylan na pumunta sa office, pero kailangan dahil may importante silang meeting, kaya agad niyang tinawagan si Recca.“Ano? Gagawin mo pa talaga akong bodyguard sa asawa mo.” Natatawang wika ni Recca sa kabilang linya.”“Don’t worry I pay you.” Muling natawa si Recca, dahil alam niya na hindi siya mananalo kay Dylan.Samantala nagpunta si Anna sa isang sikat na boutique para bumili ng damit. Pagpasok niya pa lang ay pinagtitinginan na siya ng mga tao sa loob. Hindi rin siya pinansin ng mga sales lady roon. “Hey!” Napatingin si Anna kay Britney at hilaw na ngumiti.“Why are you here?” Na
83RD POV“Lumabas ka muna.” Gulat na napatingin sa kanya si Britney dahil sa kanyang narinig. Hindi niya akalain na siya ang palayasin nito at hindi si Anna.“Are you kidding me, Love?” Galit na wika nito“Pwede ba, ‘wag mo nang painitin pa ang ulo ko.” “Bakit ba ako ang pinapalabas mo? Bakit ba hindi siya?” Turo niya kay Anna.“Bingi ka ba? Hindi mo ba narinig ang sinabi sa ‘yo ni Dylan?” Galit na nilingon ni Britney si Anna, at susungurin na naman sana. Pero pinigilan siya muli ni Dylan.“Lumabas ka na.” Muling wika ni Dylan sa kanya, kaya winaksi niya ang kamay ni Dylan at mabilis na lumabas.“Bakit ka nandito?” Inis na tanong niya kay Anna.“Bakit? Bawal ba akong pumunta rito?” Ngiting tanong niya. Narinig naman nila ang pagbubukas ng pinto kaya sabay silang napatingin dito.Bakas sa mukha ni Recca ang gulat ng makita si Anna na naka-upo sa swivel chair ni Dylan. Hindi niya inakala na pupunta rito si Anna, at sanay rin siya na basta nalang pumasok sa office ni Dylan. “Hi pogi!”
93RD POVNaisip ni Luz na tama lang ang ginawa ni Anna kay Fely, dahil noong pumunta si Luz sa kanila ay pinagtabuyan lamang siya nito.“Manang!” Tawag ni Anna sa kanya, kaya dali-dali siyang lumapit dito. “Bakit po Ma’am? “Pwede mo ba akong ibili ng chocolate cake Manang? Gusto ko kasing kumain ng cake tapos tinatamad naman akong lumabas. Please Manang,” parang bata na wika ni Anna sa kanya. Hindi maiwasan ni Luz na mapatitig kay Anna, dahil noong unang pasok niya bilang katulong sa kanya, ay napansin niya na nagbi-bake ito ng cake.“Sige po Ma’am.” Wika niya habang kinuha ang pera na binigay ni Anna sa kanya. Bigla niya naman naalala ang sinabi sa kanya noon, na mas gusto nito na siya ang gumawa ng cake na kakainin niya.“Hmm, siguro pagod lang siya.” Wika ni Luz habang lumabas.Napalingon si Anna nang biglang bumukas ang pinto ng condo unit nila.Nang makita niya si Dylan ay muli niyang itinuon ang kanyang atensyon sa TV.“Nagugutom ako.” Wika ni Dylan habang huminto sa harapan
103RD POV “Masyado naman boring dito sa bahay Manang.” Wika ni Anna, matapos umupo sa sofa. “Naku! Ma'am Anna, kabilin-bilinan pa naman ni Sir Dylan na ‘wag ko kayong pa-alisin.” Kumunot ang noo ni Anna ng tingnan niya si Luz. “Anong pakialam niya kung aalis ako? Ang boring nga rito eh! Alam mo Manang, mas maganda sana kung mag-outing tayo.” Ngiti niyang wika kay Luz. “Kapag dumating nalang si Sir, Ma’am Anna.” Kinakabahan na wika ni Luz, dahil kapag umalis si Anna ay malalagot siya kay Dylan.“Bakit hindi ka nalang mag-swimming sa rooftop Ma’am Anna.” Wika ni Luz, dahil noon ay lagi siyang dinadala ni Anna sa rooftop para samahan siya mag-swimming. Malawak na napangiti si Anna, dahil sa sinabi sa kanya ni Luz. “Oo nga pala no? Bakit hindi ko ‘yan naalala.” Ngiting wika nito at dali-daling pumasok sa kanyang kwarto. Nakahinga naman ng maluwag si Luz, dahil hindi umalis si Anna. Minsan naisip niya, na kaya nagbago si Anna, dahil sa lamig ng pakikitungo ni Dylan sa kanya at sa mga
113RD POV“Ano po bang ginagawa niyo rito?” Tanong ni Dylan, para maiba ang usapan, dahil hindi na siya komportable sa mga pinagsasabi ni Anna sa mga magulang niya. “Gusto kasi namin na lumipat na kayo sa bago niyong bahay. Masyado na kasi itong masikip sa Inyong dalawa.” Ngiting wika ni Kim kay Dylan.“Wala naman problema sa akin, kung ayaw ni Dylan na umalis dito Mom, Dad. Ang totoo nga, mas nag-i-enjoy ako rito dahil maraming pog-.” Mabilis na tinakpan ni Dylan ang bibig ni Anna, kaya masama siyang tiningnan ni Anna.“Fine Mom, lilipat agad kami.” Gulat na napatingin si Kim kay Dylan dahil sa sinabi nito. Ilang beses na kasi niyang sinabihan si Dylan na lumipat na, pero sadyang nag-matigas ito, kaya hindi niya maiwasan na magtaka dahil mabilis lang itong sumang-ayon sa kanya.“Sinabi ko naman sa ‘yo na mas mabuti nga at pinuntahan natin sila rito.” Ngiting wika ni Kim kay Sandro, habang nasa elevator na sila.Samantala, galit na galit si Anna kay Dylan, dahil sa pagsang-ayon nito
123RD POV “Why?” Takang tanong ni Britney nang biglang tumayo si Dylan.“Love, anong problema?” Muli niyang tanong habang napahawak si Dylan sa noo niya, dahil bigla niyang naisip si Anna, at ang ikina-iinis pa nito sa kanyang sarili ay mukha ni Anna ang kanyang nakikita kay Britney.“I’m sorry, but I need to go.” Wika niya at dali-daling tumayo. Taka na napatingin si Britney sa kanya at susundan sana ito, pero hindi na niya ito naabutan sa labas. Panay ang ginawang paghampas ni Dylan sa manibela ng kanyang kotse dahil naiinis siya sa kanyang sarili. Hindi niya maintindihan kung bakit patuloy na gumugulo sa isip niya si Anna. “Manang!” Tawag niya nang makapasok siya sa loob ng condo. Binuhay niya ‘yong ilaw dahil madilim ito. “Fvck!” Malakas niyang sigaw ng makita si Anna sa harapan niya. Malawak naman itong napangiti sa kanya.“What are you doing?” Kunot-noo na tanong niya rito. “Hinintay ka.” Balewalang sagot nito at umupo sa kama.“Himala yata na hinintay mo ako.” Matamis na
13 3RD POV “Alam mo bang gusto ko ‘yon.” Napapikit si Dylan sa kanyang mga mata dahil nahihiya siya kay Luz. “Stop it Anna.” Nagbabanta niyang wika, pero hindi ito pinansin ni Anna. “Sige na kasi bihisan mo na ako.” Malawak na napangiti si Anna nang buhati siya ni Dylan. Ang akala niya ay sa kwarto siya dadalhin ng kanyang asawa pero nawala ang ngiti sa labi niya ng lumabas sila sa condo.“Bakit tayo lumabas?” Galit na tanong niya habang hindi pa rin siya binaba ni Dylan. “Bakit hindi?” “Teke nga lang! Saan mo ba ako dadalhin?” Tanong niya, habang buhat pa rin siya ni Dylan. “Sa office.”“Office? Ano naman ang gagawin ko ro’n?” Inis na tanong niya habang binaba na siya ni Dylan.“Sasama sa akin malamang.” “My God Dylan! Bakit mo ba ako isasama ro’n? Ang boring kaya ro’n. Isa pa, hindi mo ba alam na aalis kami ni Manang Luz.” Napatingin sa kanya si Dylan dahil sa kanyang sinabi. “Aalis? At Saan naman kayo pupunta?” “Sa Mall! Bibilhan ko siya ng mga damit, kasi magba-bar kami.
143RD POV“Hoy!” Gulat na napatingin si Dylan kay Anna. Habang nag-bubulung-bulungan ang mga tao na nasa paligid niya.“Fvck! Ano bang ginagawa niya?” Inis na wika niya at mabilis na nilapitan si Anna.“Ano ba? Ano ba ‘tong ginagawa mo?” Masama siyang tiningnan ni Anna at piningot ang kanyang tainga.Gulat na napahawak si Dylan sa tainga niya, dahil sa ginawa sa kanya ni Anna.“Stop it!” Mabilis niyang binuhat si Anna, kaya nagsisigawan ang mga tao na nasa paligid nila at tinutukso sila.“Ano bang pumasok sa utak mo, at nagwawala ka rito?” Tanong ni Dylan nang makapasok sila sa loob ng kanyang office.“Hindi ako nagwawala! Tinawag lang kita.” “Fvck! Ganun ba ang pagtawag Anna?” “Ano bang gusto mo? Dahan-dahan?”“Dapat naghintay ka nalang dito!”“Sa tingin mo makapaghintay pa ako sa ‘yo?”“Hindi mo ba alam na may meeting kami?”“Wala akong pakialam!” Irap na wika ni Anna at nilahad ang kamay niya sa harap ni Dylan. Napakunot ang noo ni Dylan habang nakatingin sa kanyang kamay.Naili
2793RD POV “Kuya naman eh! Bakit kaba nanggugulat?” Inis na wika niya, kay Evo. “Bakit ba?” Natatawa na tanong nito sa kanya. “Anong bakit? Baka may makakita sa atin?”“Ano naman?”“Ayoko kasi na malaman nila na magkapatid tayo.” Napakunot ang noo ni Evo, dahil sa sinabi ni Dell. “Bakit hindi pwede?” “Kuya, gusto ko pang mag-stay rito, kaya ayokong malaman nila. Baka kasi mailang sila sa akin.” “Kung gusto mo tanggalin ko silang lahat dito.” “Kuya, ‘wag mo ngang gawin ‘yan. Mas gusto ko pa silang makilala.” Ngiting wika ni Dell. “Sige, basta kung may problema ka, tawagan mo lang ako.” Ngiting wika ni Evo, kaya agad niya itong niyakap. “Salamat Kuya.” Ngiting wika niya, habang nag-angat siya ng kanyang mukha.“Basta ikaw Princess.” Ngiting wika niya. “Paano, uuwi na ako.” Napakunot ang noo niya, habang bumitaw dito. “Bakit?” “Alam mo naman ang Ate mo.” “Sos! Ang bilis mo naman siyang ma-miss.” “Ganun talaga.” Ngiting wika ni Evo, sa kanya. Matapos silang mag-usap ay umu
278 3RD POV “Sagutin mo nga ako!” Hinihingal na tanong ni Dell, sa kanya. “Nilalayo lang kita sa kanila.” “Nilalayo? Pero bakit? Wala naman tayong masamang ginawa? Isa pa kakain lang naman tayo?” “Sinasagot mo kasi sila. Alam mo bang pwede nila tayong tanggalin sa trabaho natin, dahil sa ginawa mo?” Nailing si Dell, habang napangiti. “Wala kabang tiwala sa akin?” “Wala sa tiwala ‘yan. Halika na, maghahanap nalang tayo ng iba.” “‘Wag na, nawalan na ako ng gana.” Wika ni Dell. “Uuwi nalang ako. Pagod na rin kasi ako.” Muling wika niya rito. “Paano, mauna na ako sa 'yo. Magkita nalang tayo bukas.” Wika ni Dell, habang tinalikuran siya at kinawayan. Napatitig naman ito sa likuran niya habang napangisi. ****“Ma'am Dell, kumain na po kayo.” Wika ng katulong niya. “Sige po, ako na po ang bahala. Magpahinga nalang po kayo.” Wika niya rito. Habang nakaupo si Dell, sa harapan ng mesa ay napatingin siya sa kanyang phone. Balak niya sana na ipatanggal ang mag-asawa na ‘yon, sa kump
2773RD POV “Pasensya kana.” Yukong wika nito, kaya nilapitan ito ni Dell. “Bakit ka humihingi ng tawad? Wala ka namang ginagawang masama?” Nag-angat ito ng mukha niya, at napatitig sa kanya. “H-hindi ka galit?” Wika nito, habang bakas sa mukha nito ang saya. “Hindi, bakit naman ako magagalit. Upo ka.” Yaya ni Dell, sa kanya. Mabilis naman itong umupo sa kanyang tabi. “Gusto mo?” Alok ni Dell, sa kanya. Hindi niya naman maiwasan na mapatitig dito, dahil sa nakatingin lang ito sa hawak niya. “Sige lang sa 'yo nalang ‘yan.” Ngiting wika nito sa kanya. “Nakakapunta kana pala sa hotel dito?” Tanong niya, at kita niya sa mukha nito ang gulat. “O-oo..” “Kung ganun, pwede mo ba akong ipasyal do’n?” Ngiting wika niya, habang hindi naman ito makapaniwala na tumingin sa kanya. “I-ibig mong sabihin, sasama ka sa akin?” “Oo naman, bakit hindi? Maganda nga ‘yon, may tour guide ako.” “Dell!” Malakas na sigaw ni Kyla, hindi niya ito napansin na nasa likuran na nila ito. “Halika! At ‘wag
2763RD POV “Bakit kaba nakikipag-usap sa kanya?” Tanong ni Kyla. “Anong masama?” Balewala na tanong niya rito. “Alam mo bang ang weird ng taong ‘yan, kaya hindi namin siya pinapansin. Ang sabi-sabi pa nga ng iba, ay bal*w siya.” Napatingin si Dell, sa lalaki na busy sa trabaho nito. “Normal naman siya.” Sagot niya kay Kyla. “Anong normal? Hindi siya normal. Sa mga naririnig ko, ay isa siyang killer.” Hindi napigilan ni Dell, na matawa, dahil sa sinabi ni Kyla, kaya napatingin sa kanila ang lahat ng kasamahan nila. Sinaway naman siya ni Kyla, kaya siya tumigil. “Anong nakakatawa?” Tanong ni Kyla, sa kanya. “Paano mo kasi na isip na isa siyang mamamatay tao?” Natatawa pa rin na wika ni Dell. “‘Yon kasi ang sabi nila, isa pa. Mukha naman na totoo, kasi tingnan mo naman ang kanyang itsura.” “‘Wag mo siyang husgahan, dahil lang sa itsura niya, malay mo. Kapag inayos na niya ang sarili niya, baka ma-inlove ka sa kanya.” Si Kyla, naman ang natawa dahil sa kanyang sinabi. “Malabo
My Mysterious Wife Book VIII Chapter 2753RD POV “Nasa’n kana naman?” Wika ng kanyang ina, matapos niyang sagutin ang phone niya. “Mommy, nasa probinsya ako.” Sagot niya rito. “Probinsya? Bakit nand’yan kana naman? Nakalimutan mo ba ang nangyari sa ‘yo noon?” Wika ni Aira sa kanya. “Mommy, kalimutan niyo na po ‘yon, Isa pa. Wala naman nakakakilala sa akin dito.” “'Yon nga ang inaalala ko. Lalo na at wala ka pang dalang bodyguard.” Napangiti si Dell, dahil sa narinig niya, mula sa kanyang ina. Hindi pa kasi ito nasanay sa kanya. “Mom, ako na po ang bahala sa sarili ko, Isa pa wala naman pong nakakakilala sa akin dito.”“Kaya nga, bakit ba kasi ang hilig mo sa lugar na ganyan? Pwede ka naman sana rito?” “Mom, hayaan niyo na po muna ako, I love you Mommy..” Malambing na wika ni Dell, kaya napahinga ng malalim si Aira, bago nito pinutol ang tawag niya. Noon paman ay ito na talaga ang hilig ni Dellemarre. Ang pumunta sa mga probinsya, at magmasid sa mga tauhan nila. “Napa-angat s
274WARNING MATURED CONTEXT!!!SPG3RD POV Napahigpit ang pag-kapit ni Hanma, sa kanyang unan, nang umpisan ni Aaron, na sips*pin ang isang ut*ng niya. Habang ang isang kamay nito ay minamasahe ang kabila.“Ohhh..” Malakas siyang napa-ungol ng ilabas ni Aaron, ang dila niya, at dinila*n ang kanyang dibdib at ang ut*ng niya. Napahawak naman siya sa ulo ni Aaron, at mas diniin niya pa ito sa kanyang dibdib. Nang mag-sawa sa Aaron, ay ang kabila naman ang kanyang sinips*p at dinilaan. Unti-unti na bumaba ang kanyang labi, patungo sa t'yan ni Hanma, at puson. Habang nasa puson nito ang kanyang labi, ay dinidila*n niya ang ilalim ng pusod nito at dahan-dahan na sinips*p. Parang mababaliw si Hanma, dahil sa sarap na nararamdaman niya, na pinapalasap sa kanya ni Aaron. Nang muling bumaba ang labi nito, papunta sa kanyang p********e, ay bigla siyang napasinghap, kaya natigilan si Aaron, at napatingin ito sa kanya. “Pwede ba?” Parang bata na tanong niya rito. Namula naman ang pisngi ni H
273 WARNING MATURED CONTEXT!!!SPG3RD POV “Aaron, saan ba tayo pupunta? Bakit tayo umalis do’n? Baka magalit si Mommy Aira, kapag nalaman niya na umalis tayo at hindi man lang nagpaalam sa kanya.” Wika ni Hanma, matapos silang sumakay sa kotse ni Aaron. “Pupuntahan tayo sa lugar na tayo lang. ‘Yong walang istorbo.” Ngiting wika nito sa kanya. Napakunot naman ang noo ni Hanma, habang tinitigan siya. “Alam mo ikaw, ang laki talaga ng pagbabago mo. Mas pilyo kapa yata ngayon kay Evo.” “Ganito naman ako, lalo na kapag kasama ko ang pinakamahal kung babae.” Hindi maiwasan ni Hanma, ang mapangiti, dahil sa sinabi ni Aaron. “Isa pa ‘yan, naging bolero kana rin katulad ni Rey, ang akala ko noon, naiiba ka sa kanila.” “Malabong mangyari ‘yon, dahil iisa lang ang mga dugo namin.” Kindat na wika niya habang nailing sa kanya si Hanma. “Paano naman ako? Baka nakalimutan mo na kadugo ko rin sila.” “Malayo naman kayo.” Hinampas niya si Aaron, dahil sa sinabi nito sa kanya. Napalingon nama
2723RD POV “Tulog.” Iling na wika ni Dylan, matapos niyang makita ang babae, na bumagsak sa sahig. “Walang kwentang kalaban.” Wika ni Aira, at iniwan ito. Agad naman itong kinuha sa mga tauhan nila. “Saan mo ba nakita ang babaeng ‘yon? Bakit niya inakala na mapapasa-kanya ang yaman mo?” Tanong ni Aira, kay Paula. “Hindi ko rin alam..” Wika ni Paula. “Kumusta na ang pina-pagawa ko sa mga tauhan natin?” Tanong ni Paula. “Nakahanda na Mommy,” Sagot sa kanya ni Helen. “Mabuti naman.” Ngiting wika nito, habang lumapit si Aaron, sa kanyang ina. “Pwede ba kitang makausap Mommy?” Wika niya, kaya napatingin si Aira, sa kanya. Tumango ito sa kanya, at nauna na naglakad, sumunod agad si Aaron, dahil baka biglang magbago ang isip ng kanyang ina. “Ano ang kailangan mo?” Malamig na wika nito. Gulat naman na napatingin si Aira, sa kanya, nang bigla niya itong niyakap ng mahigpit. Simula noong bata pa lang si Aaron, ay hindi na siya malambing sa kanyang ina. “Aaron..” Mahina na sambit nit
2713RD POV “Anong nangyar-.” Natigilan si Aaron, matapos niyang makita ang ina niyang si Aira. “Mommy..” Sambit niya rito, habang nasa sahig si Patricia. “Ano bang nangyari rito?” Tanong ni Helen, nang makapasok siya sa silid ng kanyang ina. “Aira..” Sambit niya nang makita niya ito. “Bakit Apo?” Gulat na tanong ni Paula, matapos itong magising dahil sa ingay. “Ang babaeng ‘yan!” Galit na turo niya kay Patricia. “A-Aira..” Gulat na wika ni Paula, dahil ang akala niya ay si Anna, ang nasa harapan niya. “Alam mo ba ang ginagawa niyan Mommy?” Muling wika ni Aira, sa Galit na boses. “Ito, hindi ko alam kung ano ‘to, pero muntik na niya itong iturok kay Lola.” Malakas na wika ni Aira. Napangiti naman sa kanya si Paula, habang pilit na inabot ang kamay niya. “Bumalik kana Apo.” Iyak na wika nito, matapos nitong hawakan ang kamay niya. Hindi makagalaw si Aira, habang tinitigan niya ang lola Paula niya. Ngayon niya lang kasi ito nakita, simula noong pinili niya si Dylan. “Patawar