6
3RD POV Hindi pa rin mawala ang isip ni Dylan ang ginawa ni Anna sa kanya. Hindi pa rin siya makapaniwala na kayang gawin ‘yon sa kanya ni Anna. Isa pang pinagtataka niya ay parang may iba sa asawa niya. Pati ang kasuotan nito ay nag-iba narin. “May problema ba?” Napatingin siya sa pinto at nakita ang kaibigan niyang si Recca na nakatayo. Mabilis naman siyang umiling dito. “I though nag-aaway na naman kayo ng girlfriend mo.” Wika nito habang umupo sa harapan ng mesa niya. “We’re fine.” “Then? Bakit parang ang lalim yata ng problema mo? ‘Wag mong sabihin pinapahirapan ka ng asawa mo?” Natatawa niyang wika. “Parang ganun na nga.” Unti-unting nawawala ang ngiti sa labi ni Recca, dahil sa sagot sa kanya ni Dylan. “What do you mean Dude?” “Iwan, napansin ko lang na bigla siyang nagbago.” “Baka nauntog na at gusto nang makipag-divorce sa ‘yo.” “Mabuti sana kung ganun. Alam mo naman na wala talaga akong gusto sa kanya.” “Kung ganun, bakit hindi mo nalang siya unahan?” “Alam mo naman na mawawalan ako ng mana, kung gagawin ko ‘yon.” “Sa bagay. Pero Dude, paano kung malaman ni Britney?” Napahinga ng malalim si Dylan dahil sa tanong ni Recca sa kanya, dahil hindi niya alam, paano sasabihin sa girlfriend niya ang kanyang sitwasyon. Wala pa rin gana si Dylan na umuwi sa condo dahil ayaw niyang makita si Anna. Iniwasan niya rin ito, dahil inis na inis siya sa asawa niya. Ito kasi ang sinisisi niya, kung bakit naikasal sila. Malakas ang kutob niya na ito ang pumilit sa mga magulang niya para maikasal sila. “Love!” Ngiting wika ni Britney at agad humalik sa kanyang labi. Naisip niya na yayain itong kumain sa labas dahil mas gusto niya na ito ang makasalo niya sa pagkain. Mas-ganado rin siya kapag si Britney ang kanyang kasama. Sa isang mamahalin na restaurant sila kumain at pina-order niya kay Britney ang lahat ng gusto nito. Pero natigilan si Dylan ng makita niya sa kabilang table si Anna. ‘Ano bang ginagawa niya rito?’ Gusto niya man itong lapitan ay hindi niya magawa dahil kasama niya s Britney. Ayaw niyang maghinala ito sa kanya, kaya hinayaan nalang si Anna at lihim itong binabantayan. “Love, ‘di ba si Anna ‘yon?” Tanong sa kanya ni Britney habang tinuro ang kinaroroonan ni Anna. Tumango naman siya rito at hindi na nag-abala pa na tingnan si Anna. “Malaki ba ang pinapasahod mo sa kanya?” “Bakit mo naitanong?” “Wala lang, nagawa niya kasing makapasok dito. Alam naman natin na mahal ang restaurant na ‘to.” Wika ni Britney sa kanya, kaya hindi niya maiwasan na lingunin si Anna. Isa rin sa ipinagtataka niya, dahil napansin niya na hindi ginalaw ni Anna ang cash card na binigay niya rito. Napansin ni Dylan na na-unang lumabas si Anna sa kanila kaya ipinagpatuloy niya ang kanyang pagkain. Matapos niyang ihatid si Britney ay agad na siyang umuwi. Napansin niya na tahimik na ang bahay. Papasok na sana siya sa kanyang kwarto pero naisip niya na tingnan muna si Anna sa kanyang silid. “S-Sir.” Gulat na wika ni Luz ng mapansin si Dylan. “Nandito na po pala kayo? Kakain po ba kayo Sir? Ipag-hahanda ko po kayo.” Napakunot ang noo niya, dahil sa sinabi ni Luz sa kanya. Alam niya kasi na si Anna ang naghahanda ng pagkain niya at hindi si Luz. “Bakit Ikaw ang mag-hahanda? Nasa’n si Anna?” Kunot-noo niyang tanong dito. “Umalis po Sir.” “Umalis? ‘Wag mong sabihin hindi pa siya umuwi?” “H-hindi pa nga po Sir. Ang sabi kasi ni Ma’am, sa labas siya kakain at ‘wag ko na raw po siyang hintayin dahil hindi po siya uuwi.” “Hindi uuwi? Bakit? Saan ba siya pupunta?” “Ang sabi niya po magba-bar.” Mabilis na nakaramdam ng inis ni Dylan dahil sa sinabi ni Luz sa kanya. Hindi niya inakala na may tinatagong ugali si Anna. Ang akala niya ay mahinhin ito pero hindi pala. Hindi nakatulog si Dylan, dahil sa kaiisip niya kay Anna. Dahil hindi nawawala ang galit na nararamdaman niya. Nang bumukas ang pinto ay agad siyang tumayo. “Bakit ngayon ka lang?” Galit niyang tanong dito at napansin na hindi man lang nagulat si Anna nang makita siya. Ni hindi niya ito nakitaan ng takot sa mukha. “Bakit ba? Isa pa, ano pang pakialam mo?” Lalong kumunot ang noo niya dahil sa sagot ni Anna sa kanya. “Tinatanong mo kung anong pakialam ko? Baka nakalimutan mong may asawa kang tao?!” Malakas na sigaw niya na siyang ikina-halakhak ni Anna. “Hmm, mukhang nakalimutan mo yata.” Wika nito habang tinapik ang kanyang balikat. “Nakalimutan mo ba na kasal lang tayo sa papel?” Wika nito at pinisil-pisil ang kanyang braso. “Tsk, bakit ang lambot ng braso mo? Bakit Wala ka man lang muscle?” Mabilis na napahawak si Dylan sa braso niya, dahil sa sinabi sa kanya ni Anna. “Anong wala? Hindi mo ba ‘to nakikita?” Wika niya habang tinaas ang kanyang damit at pinakita ang namumukol na abs niya. Hinawakan naman ‘to ni Anna at hinaplos. Nang mata-uhan si Dylan sa ginawa ni Anna ay mabilis niyang winaksi ang kamay nito. “Ang damot mo naman! Akala mo naman malaki!” Napa-awang ang labi ni Dylan dahil sa narinig niya mula kay Anna. Pipigilan pa sana niya ito, pero mabilis na itong pumasok sa kanyang kwarto. Kina-umagahan ay hinintay ni Dylan si Anna na lumabas. Hindi rin muna siya pumasok sa opisina para lang maka-usap si Anna. Hindi niya maintindihan ang sarili niya, kung bakit niya ito ginawa. Kung tutuusin, dapat maging masaya pa dapat siya sa ginawa ni Anna. “Manang!” Agad siyang napatingin kay Anna na lumabas sa silid nito. Hindi niya rin maiwasan na mapatitig sa asawa niya, dahil sa maikiling short na suot nito at halos makita na ang dibdib nito sa suot na pantulog. “Oh! Bakit nandito kapa?” Balewalang wika nito at tumabi sa kanya. Napalunok naman ng laway si Dylan dahil sa ginawang pagtabi ni Anna sa kanya sa sofa. “Bakit? Hindi ba ako manatili sa sarili kung bahay?” Sagot niya rito habang tumayo. Kailangan niya kasing umiwas kay Anna, dahil hindi niya maiwasan na makaramdam ng init sa kanyang katawan. “Ano naman ‘to?” Napatalon si Dylan ng biglang hinawakan ni Anna ang gitnang bahagi ng kanyang pantalon. “Damn it! What do you think you doin?” Galit niyang sigaw dito. “Bakit? Hinawakan ko lang naman ‘yan ah! Akala mo naman malaki maliit naman!” Agad namula ang buong mukha ni Dylan dahil sa sinabi ni Anna sa kanya.73RD POV“Where are you going?” Tanong sa kanya ni Dylan ng makitang bihis na bihis si Anna. “Bakit mo tinatanong?” Masungit na sagot niya.“Tsk, sabihin mo sa akin kung sa’n ka pupunta.” “Paano kung ayaw ko?” Napakuyom ang kamao ni Dylan habang malakas na binagsak ni Anna ang pinto ng condo unit nila. Akmang susunod na sana siya sa kanyang asawa, pero biglang tumunog ang kanyang phone.Ayaw sana ni Dylan na pumunta sa office, pero kailangan dahil may importante silang meeting, kaya agad niyang tinawagan si Recca.“Ano? Gagawin mo pa talaga akong bodyguard sa asawa mo.” Natatawang wika ni Recca sa kabilang linya.”“Don’t worry I pay you.” Muling natawa si Recca, dahil alam niya na hindi siya mananalo kay Dylan.Samantala nagpunta si Anna sa isang sikat na boutique para bumili ng damit. Pagpasok niya pa lang ay pinagtitinginan na siya ng mga tao sa loob. Hindi rin siya pinansin ng mga sales lady roon. “Hey!” Napatingin si Anna kay Britney at hilaw na ngumiti.“Why are you here?” Na
83RD POV“Lumabas ka muna.” Gulat na napatingin sa kanya si Britney dahil sa kanyang narinig. Hindi niya akalain na siya ang palayasin nito at hindi si Anna.“Are you kidding me, Love?” Galit na wika nito“Pwede ba, ‘wag mo nang painitin pa ang ulo ko.” “Bakit ba ako ang pinapalabas mo? Bakit ba hindi siya?” Turo niya kay Anna.“Bingi ka ba? Hindi mo ba narinig ang sinabi sa ‘yo ni Dylan?” Galit na nilingon ni Britney si Anna, at susungurin na naman sana. Pero pinigilan siya muli ni Dylan.“Lumabas ka na.” Muling wika ni Dylan sa kanya, kaya winaksi niya ang kamay ni Dylan at mabilis na lumabas.“Bakit ka nandito?” Inis na tanong niya kay Anna.“Bakit? Bawal ba akong pumunta rito?” Ngiting tanong niya. Narinig naman nila ang pagbubukas ng pinto kaya sabay silang napatingin dito.Bakas sa mukha ni Recca ang gulat ng makita si Anna na naka-upo sa swivel chair ni Dylan. Hindi niya inakala na pupunta rito si Anna, at sanay rin siya na basta nalang pumasok sa office ni Dylan. “Hi pogi!”
93RD POVNaisip ni Luz na tama lang ang ginawa ni Anna kay Fely, dahil noong pumunta si Luz sa kanila ay pinagtabuyan lamang siya nito.“Manang!” Tawag ni Anna sa kanya, kaya dali-dali siyang lumapit dito. “Bakit po Ma’am? “Pwede mo ba akong ibili ng chocolate cake Manang? Gusto ko kasing kumain ng cake tapos tinatamad naman akong lumabas. Please Manang,” parang bata na wika ni Anna sa kanya. Hindi maiwasan ni Luz na mapatitig kay Anna, dahil noong unang pasok niya bilang katulong sa kanya, ay napansin niya na nagbi-bake ito ng cake.“Sige po Ma’am.” Wika niya habang kinuha ang pera na binigay ni Anna sa kanya. Bigla niya naman naalala ang sinabi sa kanya noon, na mas gusto nito na siya ang gumawa ng cake na kakainin niya.“Hmm, siguro pagod lang siya.” Wika ni Luz habang lumabas.Napalingon si Anna nang biglang bumukas ang pinto ng condo unit nila.Nang makita niya si Dylan ay muli niyang itinuon ang kanyang atensyon sa TV.“Nagugutom ako.” Wika ni Dylan habang huminto sa harapan
103RD POV “Masyado naman boring dito sa bahay Manang.” Wika ni Anna, matapos umupo sa sofa. “Naku! Ma'am Anna, kabilin-bilinan pa naman ni Sir Dylan na ‘wag ko kayong pa-alisin.” Kumunot ang noo ni Anna ng tingnan niya si Luz. “Anong pakialam niya kung aalis ako? Ang boring nga rito eh! Alam mo Manang, mas maganda sana kung mag-outing tayo.” Ngiti niyang wika kay Luz. “Kapag dumating nalang si Sir, Ma’am Anna.” Kinakabahan na wika ni Luz, dahil kapag umalis si Anna ay malalagot siya kay Dylan.“Bakit hindi ka nalang mag-swimming sa rooftop Ma’am Anna.” Wika ni Luz, dahil noon ay lagi siyang dinadala ni Anna sa rooftop para samahan siya mag-swimming. Malawak na napangiti si Anna, dahil sa sinabi sa kanya ni Luz. “Oo nga pala no? Bakit hindi ko ‘yan naalala.” Ngiting wika nito at dali-daling pumasok sa kanyang kwarto. Nakahinga naman ng maluwag si Luz, dahil hindi umalis si Anna. Minsan naisip niya, na kaya nagbago si Anna, dahil sa lamig ng pakikitungo ni Dylan sa kanya at sa mga
113RD POV“Ano po bang ginagawa niyo rito?” Tanong ni Dylan, para maiba ang usapan, dahil hindi na siya komportable sa mga pinagsasabi ni Anna sa mga magulang niya. “Gusto kasi namin na lumipat na kayo sa bago niyong bahay. Masyado na kasi itong masikip sa Inyong dalawa.” Ngiting wika ni Kim kay Dylan.“Wala naman problema sa akin, kung ayaw ni Dylan na umalis dito Mom, Dad. Ang totoo nga, mas nag-i-enjoy ako rito dahil maraming pog-.” Mabilis na tinakpan ni Dylan ang bibig ni Anna, kaya masama siyang tiningnan ni Anna.“Fine Mom, lilipat agad kami.” Gulat na napatingin si Kim kay Dylan dahil sa sinabi nito. Ilang beses na kasi niyang sinabihan si Dylan na lumipat na, pero sadyang nag-matigas ito, kaya hindi niya maiwasan na magtaka dahil mabilis lang itong sumang-ayon sa kanya.“Sinabi ko naman sa ‘yo na mas mabuti nga at pinuntahan natin sila rito.” Ngiting wika ni Kim kay Sandro, habang nasa elevator na sila.Samantala, galit na galit si Anna kay Dylan, dahil sa pagsang-ayon nito
123RD POV “Why?” Takang tanong ni Britney nang biglang tumayo si Dylan.“Love, anong problema?” Muli niyang tanong habang napahawak si Dylan sa noo niya, dahil bigla niyang naisip si Anna, at ang ikina-iinis pa nito sa kanyang sarili ay mukha ni Anna ang kanyang nakikita kay Britney.“I’m sorry, but I need to go.” Wika niya at dali-daling tumayo. Taka na napatingin si Britney sa kanya at susundan sana ito, pero hindi na niya ito naabutan sa labas. Panay ang ginawang paghampas ni Dylan sa manibela ng kanyang kotse dahil naiinis siya sa kanyang sarili. Hindi niya maintindihan kung bakit patuloy na gumugulo sa isip niya si Anna. “Manang!” Tawag niya nang makapasok siya sa loob ng condo. Binuhay niya ‘yong ilaw dahil madilim ito. “Fvck!” Malakas niyang sigaw ng makita si Anna sa harapan niya. Malawak naman itong napangiti sa kanya.“What are you doing?” Kunot-noo na tanong niya rito. “Hinintay ka.” Balewalang sagot nito at umupo sa kama.“Himala yata na hinintay mo ako.” Matamis na
13 3RD POV “Alam mo bang gusto ko ‘yon.” Napapikit si Dylan sa kanyang mga mata dahil nahihiya siya kay Luz. “Stop it Anna.” Nagbabanta niyang wika, pero hindi ito pinansin ni Anna. “Sige na kasi bihisan mo na ako.” Malawak na napangiti si Anna nang buhati siya ni Dylan. Ang akala niya ay sa kwarto siya dadalhin ng kanyang asawa pero nawala ang ngiti sa labi niya ng lumabas sila sa condo.“Bakit tayo lumabas?” Galit na tanong niya habang hindi pa rin siya binaba ni Dylan. “Bakit hindi?” “Teke nga lang! Saan mo ba ako dadalhin?” Tanong niya, habang buhat pa rin siya ni Dylan. “Sa office.”“Office? Ano naman ang gagawin ko ro’n?” Inis na tanong niya habang binaba na siya ni Dylan.“Sasama sa akin malamang.” “My God Dylan! Bakit mo ba ako isasama ro’n? Ang boring kaya ro’n. Isa pa, hindi mo ba alam na aalis kami ni Manang Luz.” Napatingin sa kanya si Dylan dahil sa kanyang sinabi. “Aalis? At Saan naman kayo pupunta?” “Sa Mall! Bibilhan ko siya ng mga damit, kasi magba-bar kami.
143RD POV“Hoy!” Gulat na napatingin si Dylan kay Anna. Habang nag-bubulung-bulungan ang mga tao na nasa paligid niya.“Fvck! Ano bang ginagawa niya?” Inis na wika niya at mabilis na nilapitan si Anna.“Ano ba? Ano ba ‘tong ginagawa mo?” Masama siyang tiningnan ni Anna at piningot ang kanyang tainga.Gulat na napahawak si Dylan sa tainga niya, dahil sa ginawa sa kanya ni Anna.“Stop it!” Mabilis niyang binuhat si Anna, kaya nagsisigawan ang mga tao na nasa paligid nila at tinutukso sila.“Ano bang pumasok sa utak mo, at nagwawala ka rito?” Tanong ni Dylan nang makapasok sila sa loob ng kanyang office.“Hindi ako nagwawala! Tinawag lang kita.” “Fvck! Ganun ba ang pagtawag Anna?” “Ano bang gusto mo? Dahan-dahan?”“Dapat naghintay ka nalang dito!”“Sa tingin mo makapaghintay pa ako sa ‘yo?”“Hindi mo ba alam na may meeting kami?”“Wala akong pakialam!” Irap na wika ni Anna at nilahad ang kamay niya sa harap ni Dylan. Napakunot ang noo ni Dylan habang nakatingin sa kanyang kamay.Naili
CHAPTER 7 3RD POVGulat na napatingin si Daisy, sa matanda. Nang bigla nalang nitong iwaksi ang tatlong lalaki na may hawak sa kanya. Diritso nitong nilapitan ang lalaking may hawak sa kanya at malakas itong binalibag. Akmang bubunot sana ng baril ang mga lalaking nasa likuran niya. Pero nauna siyang nagpaputok rito. “’Wag! M-maawa ka B-Boss..” Nagmamakaawang wika nito, habang lumuhod. “Awa? Bakit? Dapat kabang kaawaan?” Narinif niyang wika ng matanda sa lalaki. “Pero sige, pagbibigyan pa rin kita. Tumakas ka, hanggang kaya mo, dahil kapag nahuli kita. Patay ka sa akin.” Ngising wika nito, kaya dali-dali itong tumayo at mabilis na tinakbo ang pinto. Tulala naman na napatingin si Daisy, sa matanda. Habang kinalagan siya nito. “Lumipat ka muna ng ibang silid.” Wika nito, habang inalalayan siyang tumayo. “Talagang lilipat ako, dahil nakakatakot dito!” Galit na sigaw niya rito, habang humawak sa braso. “Bakit ba wala kang ibang kasama rito? Nasa’n ba ‘yong mga taong pumasok noon?
CHAPTER 6 3RD POV Lalo pang namilog ang mga mata ni Daisy, habang tinakpan pa rin ng matanda ang kanyang bibig. Mas lumakas pa kasi ang kalabog na narinig niya mula sa labas. Naisipan ni Daisy, naapakan ang para ng matanda. Para makasigaw siya at mabitawan nito, napatitig lang ito sa kanya at wala rin siyang makitang reaksyon, mula rito. “Fcvk!” Narinig niyang wika nito, habang hinila siya nito pabalik sa kama. Mabilis din ang galaw nito, na kinuha ang isang panyo at nilagay ito sa kanyang bibig. “Umm..” Ungol niya, matapos nitong matali ang panyo, sa bibig niya. Mahigpit naman nitong hinawakan ang kanyang mga kamay, para matali ito sa kama. “Ummm!!!” Ungol muli ni Daisy, habang napatingin ito sa matanda na palabas. ‘Tulong!!’ Gusto niya itong isigaw, pero walang lumalabas na boses sa kanyang bibig kun’di puro ungol, dahil sa panyo. ‘Kailangan kung makawala rito. Alam kung ito na ang pagkakataon, para mailigtas ako rito, nang taong nasa labas.’ Napapitlag siya, matapos niyang m
CHAPTER 5 3RD POV Halos malula si Daisy, nang makita ang nag-tataasan na pader. Kanina pa siya paikot-ikot sa bakuran, pero wala siyang makitang gate. Mas lalo pa siyang nakaramdam ng kaba, matapos makita ang lalaking nakasuot ng mascara. Muli siyang tumakbo, at naghahanap muli ng daan, na pwede niyang labasan. “Mapapagod ka lang!!” Napatingala siya, at doon niya nakita ang mga naglalakihang speaker na nasa taas. “Kung ako sa ‘yo, bumalik kana.” Muling wika nito, pero hindi pa rin siya tumigil sa kata-takbo. ‘Anong klaseng lugar ba ‘to? Bakit walang daan palabas?’ Hindi niya maiwasan na maiyak, habang nakaramdam na nang pagod. Gusto na niyang sumuko, pero nasa isip niya pa rin ang tumakas. Kailangan niyang makawala sa lalaki. “Hindi kaba talaga hihinto?” Natigilan siya matapos makita itong nakatayo sa harapan niya. Namilog din ang kanyang mga mata, matapos niyang makita ang dala nito. Itinaas ni Daisy, ang kanyang mga kamay. Habang tinutok ng lalaki ang baril na hawak niya sa
CHAPTER 4 3RD POV Napabalikwas si Daisy, sa kama at napatingin sa paligid. Ang akala niya, ay nanaginip lang siya. Pero nang magising siya, na nag-uunahan na naman sa paglandas ang kanyang mga luha sa kanyang mga mata. Nang makita niya ang mga paper bag, na nasa sofa ay tumayo siya at nilapitan ito. Isa-isa niya itong binuksan at tiningnan, ang laman. Napakunot ang kanyang noo, matapos niyang makita ang mga damit, na nasa loob ng paper bag. Puro kasi ito mga sexy na damit at kadalasan ay night dress. “Ano ba ang akala mo sa akin? Sumasayaw sa night club?” Galit na wika niya, habang nakatingin sa cctv camera. Kinuha ni Daisy, ang isang damit at akmang pupunitin ito. Pero narinig niya ang malakas na sigaw mula sa speaker. “Subukan mong punitin ‘yan. Hindi mo magugustuhan ang gagawin ko sa ‘yo.” Galit na wika nito, kaya napalunok siya at binaba ito. Iniisip niya naman na mukhang wala itong trabaho at wala itong ibang ginagawa kun’di ang tingnan siya. “Maligo kana.” Wika nito, kaya
CHAPTER 33RD POV Buong lakas na tinumba ni Daisy, ang taong nasa loob ng kurtina. Matapos niya itong maitumba, ay dali-dali niyang kinuha ang kurtina, para makita ang mukha nito. “S-sino ka?” Utal na tanong niya, nang makita ang mukha nito, na nakabalot ng isang silicone mask. Napangiti ito, at hinawakan nang mahigpit ang kanyang mga kamay. “Bitawan mo ako!!” Malakas na sigaw niya. Habang binuhat siya at muling binalik sa kama. “A-anong gagawin mo?” Takot na wika niya rito, habang nakita ang hawak nitong tali. “Ano ba! Bitawan mo ako!!” Patuloy na nanlaban si Daisy, sa lalaki. Pero matagumpay pa rin siyang naitali nito. “Bakit mo ba ginagawa sa ‘kin ‘to? Sino kaba talaga?” Iyak na tanong niya, habang tinali nito ang kanyang mga paa. Nang matapos siyang itali nito, ay agad itong lumabas. Ni hindi man lang niya narinig ang boses ng lalaki. “Pakawalan mo ako rito! Hay*p ka!!” Iyak na sigaw niya. Napalingon ulit si Daisy, sa pinto nang makitang bumukas ito. “Sino kayo?” Tanong n
CHAPTER 23RD POV Nang magising si Daisy, ay napatingin siya sa paligid. Wala siyang ibang nakita kun’di puro maitim na kurtina. Mabilis siyang napa-bangon at lumapit sa pinto. Sinubukan niya itong buksan pero hindi niya ito mabuksan. “Buksan niyo ang pinto!!” Malakas na sigaw niya, habang hinampas ang pinto. “May tao ba r’yan?!” Muling sigaw ni Daisy. “Mapapagod ka lang.” Napatingala siya matapos marinig ang isang boses. Doon niya nakita ang mga cctv camera na nakapaligid sa kanya. Kasama ng isang malaki na speaker. “Sino ka?” Galit na wika niya, habang masama na tiningnan ang cctv camera. “Sumagot ka!!” Malakas na sigaw niya. “Pakawalan mo ako rito!!” Muling sigaw niya, pero hindi na niya ulit ito narinig. Mabilis naman ang kilos niya, at isa-isa na binuksan ang mga kurtina. Pero wala siyang ibang nakikita kun’di puro pader. “Sino kaba talaga? Bakit mo ba ‘to, ginagawa? Ano bang naging kasalanan ko sa ‘yo?!” Hindi na niya napigilan pa na mapa-iyak, dahil sa galit na kanyang
MY MYSTERIOUS WIFE BOOK X CHAPTER 1 3RD POV Kahit pinipigilan ni Daisy, ang kanyang mga luha ay kusa pa rin itong bumagsak. “Ayos lang po ba kayo Ma’am?” Nag-alala na tanong ng kanyang driver sa kanya. Kahit hindi siya okay, ay pilit siyang tumango at ngumiti rito. “’Wag mo akong intindihin Manong, ayos lang ako.” Ngiting wika niya, habang pinunasan ang kanyang mga luha. Sa tuwing iniisip niya kasi si Johnson, ay bumabalik ang sakit na nararamdaman niya. Hindi niya akalain na-mamahalin niya ito ng husto, kahit pa alam niya na hindi siya ang mahal nito. Sinubukan niyang gawin ang lahat para mahalin siya nito, pero bigo pa rin siya, dahil ang kanyang ate Ellie, ang mahal nito. “Wala naman talaga akong laban kay Ate..” Iyak na wika niya, kaya muling napatingin sa kanya ang kanyang driver. “’Wag mo na akong pansinin pa.” Wika niya at pilit na kinalma ang sarili. Nang tumunog ang phone niya, ay agad niya itong tiningnan. Nakita niya naman ang pangalan ng kakambal niya sa screen n
CHAPTER 42 3RD POV “Hindi mo ba talaga ako nakilala?” Iling na wika ni Ellie, habang tinitigan ito mula ulo. Hanggang paa. “Itinuring kita na parang kapatid noon, pero ano ang ginawa mo? Niloko mo lang ako!” Galit na sigaw niya rito. Akmang aawat sana sa kanya ang kasama nitong bodyguard. Pero mabilis itong hinarang sa mga kasama nilang bodyguard. “Pinagmukha mo akong tanga.” “E-Ellie..” Hindi makapaniwala na wika nito, at tumingin kay Johnson. “I-ikaw ba ito Ellie?” “Ako nga.” Taas kilay na sagot niya rito. “Jameson.. B-bakit ka nakipag-balikan sa kanya? Hindi ba sinabi ko sa ‘yo, na ‘wag mo siyang mahali-.” Malakas siyang sinampal ni Ellie, kaya hindi nito natapos ang sasabihin nito. “Ang kapal talaga ng mukha mo!” Galit na sigaw niya. “Anong nangyari rito?” Tanong ng isang lalaki na medyo may edad na. “Mahal, sinampal ako ng babaeng ‘yan!” Iyak na wika ni Camille, habang niyakap ang lalaki. Halos matawa naman si Ellie, dahil sa itsura ng lalaki. Para na kasi itong tatay
CHAPTER 413RD POV “Daddy, saan tayo pupunta?” Tanong ni John-John, kaya napalingon dito si Johnson. “Mamasyal.” Ngiting sagot nito. “Mamasyal? Bakit hindi mo sinabi? Ang pangit tuloy ng suot ko.” Inis na wika niya rito. Hindi na kasi siya nagbihis, dahil ang sabi ni Johnson, ay lalabas lang sila saglit. “Hindi mo na kailangan pang mag-ayos pa, Wife. Kahit ano pang isuot mo. Maganda ka pa rin.” Wika nito, habang napatingin siya kay Johnson. “Tse!” Wika niya, habang lihim na napangiti at tumingin sa bintana ng kotse. “Totoo naman ang sinabi ko, kahit pa nga may laway ka sa labi. Maganda ka pa rin.” Dagdag nito, kaya hindi na niya napigilan pa na mapangiti. “Mommy, bakit ka tumawa?” Tanong sa kanya ng anak nilang si Jun-Jun. “Hindi tumawa ang mommy mo, Anak. Ngumiti lang.” Sagot ni Johnson, dito. “Kasi bolero ang daddy niyo.” Ngiting wika niya, habang napatingin kay Johnson. “Sasakay pa tayo rito?” Taka na tanong niya, habang nakikita ang private plane ni Johnson. “Oo, bakit?