CHAPTER 33RD POV Buong lakas na tinumba ni Daisy, ang taong nasa loob ng kurtina. Matapos niya itong maitumba, ay dali-dali niyang kinuha ang kurtina, para makita ang mukha nito. âS-sino ka?â Utal na tanong niya, nang makita ang mukha nito, na nakabalot ng isang silicone mask. Napangiti ito, at hinawakan nang mahigpit ang kanyang mga kamay. âBitawan mo ako!!â Malakas na sigaw niya. Habang binuhat siya at muling binalik sa kama. âA-anong gagawin mo?â Takot na wika niya rito, habang nakita ang hawak nitong tali. âAno ba! Bitawan mo ako!!â Patuloy na nanlaban si Daisy, sa lalaki. Pero matagumpay pa rin siyang naitali nito. âBakit mo ba ginagawa sa âkin âto? Sino kaba talaga?â Iyak na tanong niya, habang tinali nito ang kanyang mga paa. Nang matapos siyang itali nito, ay agad itong lumabas. Ni hindi man lang niya narinig ang boses ng lalaki. âPakawalan mo ako rito! Hay*p ka!!â Iyak na sigaw niya. Napalingon ulit si Daisy, sa pinto nang makitang bumukas ito. âSino kayo?â Tanong n
CHAPTER 4 3RD POV Napabalikwas si Daisy, sa kama at napatingin sa paligid. Ang akala niya, ay nanaginip lang siya. Pero nang magising siya, na nag-uunahan na naman sa paglandas ang kanyang mga luha sa kanyang mga mata. Nang makita niya ang mga paper bag, na nasa sofa ay tumayo siya at nilapitan ito. Isa-isa niya itong binuksan at tiningnan, ang laman. Napakunot ang kanyang noo, matapos niyang makita ang mga damit, na nasa loob ng paper bag. Puro kasi ito mga sexy na damit at kadalasan ay night dress. âAno ba ang akala mo sa akin? Sumasayaw sa night club?â Galit na wika niya, habang nakatingin sa cctv camera. Kinuha ni Daisy, ang isang damit at akmang pupunitin ito. Pero narinig niya ang malakas na sigaw mula sa speaker. âSubukan mong punitin âyan. Hindi mo magugustuhan ang gagawin ko sa âyo.â Galit na wika nito, kaya napalunok siya at binaba ito. Iniisip niya naman na mukhang wala itong trabaho at wala itong ibang ginagawa kunâdi ang tingnan siya. âMaligo kana.â Wika nito, kaya
CHAPTER 5 3RD POV Halos malula si Daisy, nang makita ang nag-tataasan na pader. Kanina pa siya paikot-ikot sa bakuran, pero wala siyang makitang gate. Mas lalo pa siyang nakaramdam ng kaba, matapos makita ang lalaking nakasuot ng mascara. Muli siyang tumakbo, at naghahanap muli ng daan, na pwede niyang labasan. âMapapagod ka lang!!â Napatingala siya, at doon niya nakita ang mga naglalakihang speaker na nasa taas. âKung ako sa âyo, bumalik kana.â Muling wika nito, pero hindi pa rin siya tumigil sa kata-takbo. âAnong klaseng lugar ba âto? Bakit walang daan palabas?â Hindi niya maiwasan na maiyak, habang nakaramdam na nang pagod. Gusto na niyang sumuko, pero nasa isip niya pa rin ang tumakas. Kailangan niyang makawala sa lalaki. âHindi kaba talaga hihinto?â Natigilan siya matapos makita itong nakatayo sa harapan niya. Namilog din ang kanyang mga mata, matapos niyang makita ang dala nito. Itinaas ni Daisy, ang kanyang mga kamay. Habang tinutok ng lalaki ang baril na hawak niya sa
C13RD POVâDad! Ayoko pong magpakasal sa kanya!â Iyak na wika ni Anna sa kanyang ama. Hindi niya kasi inakala na basta nalang itong mag-desisyon na ipakasal siya sa anak ng kaibigan nito na si Dylan. Hindi naman maipagkakaila ng dalaga na may gusto siya sa binata, pero alam niya kasi na may girlfriend ito at mahal na mahal ito ni Dylan. âAng pinaka-ayaw kung marinig Anna ay ang tanggihan mo ako sa lahat ng gusto ko! Alam mong si Dylan lang ang makaka-salba sa negosyo natin na palubog na!â âPero Dad!â âTumigil ka na Anna! Dapat kang sumunod sa iyong ama! Alam mo kung gaano siya nagsikap, para sa kumpanya natin, tapos hindi mo pa siya magawang pagbigyan?â âPaano ko siya pagbigyan Tita? Alam mo naman na masyado pa akong Bata. Isa ka, kaka-graduate ko lang.ââWala kaming paki-alam! Basta ang gusto namin ang sundin mo.â Napa-upo si Anna, matapos niyang marinig ang sinabi ng stepmother niya. âDadâŠâ Mahina niyang sambit sa kanyang ama at hinawakan ang braso nito.âKung gusto mo pang
C23RD POVâKumain ka na, ipinaghanda kita ng pagkain.â Ngiting wika ni Anna, nang dumating si Dylan. Halos mamuti na rin ang kanyang mga mata sa kahihintay ng kanyang asawa. Ilang beses na rin niyang ininit ang mga pagkain, para hindi ito malamig kapag kumain na si Dylan. âKumain na ako.â Balewalang wika ni Dylan at nilampasan lang siya. Napatingin naman si Anna sa mga pagkain at umupo sa mesa nang makitang pumasok na si Dylan sa loob ng kwarto nito. Hindi napigilan ni Anna ang kanyang sarili na mapa-iyak, habang nag-uumpisa na itong kumain. Akala niya, sa paglipas ng buwan na magkasama sila ni Dylan ay magbabago ang pakikitungo nito sa kanya. Pero habang tumatagal, ay mas lalo lamang na lumayo ang loob ni Dylan kay Anna. Kina-umagahan ay hindi na naabutan ni Anna si Dylan. Gusto niya sana itong ipaghanda ng pagkain, pero maaga itong umalis. Naisipan ni Anna, na dalhan nalang ulit ng pagkain si Dylan sa opisina nito. Alam niya kasi na sobrang busy nito at halos hindi na kumakai
C33RD POVâPwede bang âwag ka munang umalis?â Kunot-noong nilingon ni Dylan si Anna, dahil sa sinabi nito.âAt anong gusto mong gawin ko rito sa bahay? Magmukmok at titigan ka?â Insulto nitong wika kay Anna, habang natatawa. âGusto ko lang malaman mo, na ayaw na ayaw kung makita âyang mukha mo! Hindi mo ba napapansin? Kaya nga ayaw kung mag-stay ng matagal dito sa bahay, dahil sa âyo!â Sigaw ni Dylan habang mabilis na tinalikuran si Anna. Napayuko si Anna, habang nag-uunahan sa pagbagsak ang kanyang mga luha. Gusto lang naman sana niya na may kasama, dahil masama ang kanyang pakiramdam. Pinunasan niya ang kanyang mga luha at kinuha ang kanyang telepono. Dial niya ang isang agency para kukuha ito ng katulong. Hindi niya kasi kaya ang magluto at tapusin ang paglilinis na ginawa niya, dahil biglang sumama ang kanyang pakiramdam. Matapos tawagan ni Anna ang isang agency, para bigyan siya ng katulong ay naisipan niya na humiga muna sa sofa at dito nalang ito hintayin. Napamulat si An
C4 3RD POV âBakit hindi mo man lang ako pinagtanggol!â Malakas na sigaw ni Anna kay Dylan ng maka-uwi dito. Hilaw na napangiti si Dylan sa kanya at tinitingnan siya, mula ulo Hanggang paa. âAt bakit ko naman âyon gagawin?â âDylan, asawa mo ako!ââAsawa? Baka nakalimutan mo na asawa lang kita sa papel! Isa pa, ito ang tandaan mo Anna, ayokong saktan si Britney, kaya âwag na âwag mong sabihin sa kanya na pinakasalan kita.â Muling napa-iyak si Anna, dahil sa narinig niya mula kay Dylan. Ni wala man lang itong pakialam sa nararamdaman niya. Napatingin si Anna kay Luz ng abutan siya nito ng tubig. Mabilis din na tumabi si Luz nang makitang muling lumabas si Dylan. âS-saan ka pupunta?â Takang tanong ni Anna, habang nakita niya ang dalang maleta ni Dylan. Mabilis na lumapit sa kanya si Anna at hinawakan ang kanyang maleta.âSaan ka ba pupunta? Pwede bang âwag kang umalis..â Iyak nitong pagmamakaawa sa kanya. Pero parang bingi si Dylan at walang narinig. Muling hinawakan ni Anna ang ma
C5 3RD POVâManang!â Napahinto si Luz at napatitig kay Anna. Ibang-iba kasi ito ngayon at ang sigla ng mukha niya. Hindi na rin nito nakikita sa mga mata ni Anna ang lungkot. âA-ayos na po ba kayo?â Taka niyang wika habang nilapitan ang amo. Dumako ang kanyang mga mata nang makita ang baso na may laman na alak. âUmiinom po kayo Maâam Anna?â Tanong nito habang bakas sa kanyang mga mata ang pagtataka. Ngayon lang kasi niya nakitang umiinom ito. âOo naman Manang, Minsan kailangan talaga natin uminom. Teka, bakit ba masyado kayong seryoso râyan? Halika, uminom ka rin.â Ngiting wika nito habang inabot sa kanya ang baso. Kinuha naman ito ni Luz, habang hindi niya maiwasan na titigan ang mukha ni Anna. Sabay silang napalingon ng bigla nalang bumukas ang pinto. Kunot-noo na napatingin sa kanila si Dylan at dumilim pa lalo ang mukha nito ng makita ang bote ng alak sa harapan nila. âMukhang nag-eenjoy ka ng husto?â Wika nito habang nilapitan sila. âAnong enjoy? Paano naman ako ma-enjoy,
CHAPTER 5 3RD POV Halos malula si Daisy, nang makita ang nag-tataasan na pader. Kanina pa siya paikot-ikot sa bakuran, pero wala siyang makitang gate. Mas lalo pa siyang nakaramdam ng kaba, matapos makita ang lalaking nakasuot ng mascara. Muli siyang tumakbo, at naghahanap muli ng daan, na pwede niyang labasan. âMapapagod ka lang!!â Napatingala siya, at doon niya nakita ang mga naglalakihang speaker na nasa taas. âKung ako sa âyo, bumalik kana.â Muling wika nito, pero hindi pa rin siya tumigil sa kata-takbo. âAnong klaseng lugar ba âto? Bakit walang daan palabas?â Hindi niya maiwasan na maiyak, habang nakaramdam na nang pagod. Gusto na niyang sumuko, pero nasa isip niya pa rin ang tumakas. Kailangan niyang makawala sa lalaki. âHindi kaba talaga hihinto?â Natigilan siya matapos makita itong nakatayo sa harapan niya. Namilog din ang kanyang mga mata, matapos niyang makita ang dala nito. Itinaas ni Daisy, ang kanyang mga kamay. Habang tinutok ng lalaki ang baril na hawak niya sa
CHAPTER 4 3RD POV Napabalikwas si Daisy, sa kama at napatingin sa paligid. Ang akala niya, ay nanaginip lang siya. Pero nang magising siya, na nag-uunahan na naman sa paglandas ang kanyang mga luha sa kanyang mga mata. Nang makita niya ang mga paper bag, na nasa sofa ay tumayo siya at nilapitan ito. Isa-isa niya itong binuksan at tiningnan, ang laman. Napakunot ang kanyang noo, matapos niyang makita ang mga damit, na nasa loob ng paper bag. Puro kasi ito mga sexy na damit at kadalasan ay night dress. âAno ba ang akala mo sa akin? Sumasayaw sa night club?â Galit na wika niya, habang nakatingin sa cctv camera. Kinuha ni Daisy, ang isang damit at akmang pupunitin ito. Pero narinig niya ang malakas na sigaw mula sa speaker. âSubukan mong punitin âyan. Hindi mo magugustuhan ang gagawin ko sa âyo.â Galit na wika nito, kaya napalunok siya at binaba ito. Iniisip niya naman na mukhang wala itong trabaho at wala itong ibang ginagawa kunâdi ang tingnan siya. âMaligo kana.â Wika nito, kaya
CHAPTER 33RD POV Buong lakas na tinumba ni Daisy, ang taong nasa loob ng kurtina. Matapos niya itong maitumba, ay dali-dali niyang kinuha ang kurtina, para makita ang mukha nito. âS-sino ka?â Utal na tanong niya, nang makita ang mukha nito, na nakabalot ng isang silicone mask. Napangiti ito, at hinawakan nang mahigpit ang kanyang mga kamay. âBitawan mo ako!!â Malakas na sigaw niya. Habang binuhat siya at muling binalik sa kama. âA-anong gagawin mo?â Takot na wika niya rito, habang nakita ang hawak nitong tali. âAno ba! Bitawan mo ako!!â Patuloy na nanlaban si Daisy, sa lalaki. Pero matagumpay pa rin siyang naitali nito. âBakit mo ba ginagawa sa âkin âto? Sino kaba talaga?â Iyak na tanong niya, habang tinali nito ang kanyang mga paa. Nang matapos siyang itali nito, ay agad itong lumabas. Ni hindi man lang niya narinig ang boses ng lalaki. âPakawalan mo ako rito! Hay*p ka!!â Iyak na sigaw niya. Napalingon ulit si Daisy, sa pinto nang makitang bumukas ito. âSino kayo?â Tanong n
CHAPTER 23RD POV Nang magising si Daisy, ay napatingin siya sa paligid. Wala siyang ibang nakita kunâdi puro maitim na kurtina. Mabilis siyang napa-bangon at lumapit sa pinto. Sinubukan niya itong buksan pero hindi niya ito mabuksan. âBuksan niyo ang pinto!!â Malakas na sigaw niya, habang hinampas ang pinto. âMay tao ba râyan?!â Muling sigaw ni Daisy. âMapapagod ka lang.â Napatingala siya matapos marinig ang isang boses. Doon niya nakita ang mga cctv camera na nakapaligid sa kanya. Kasama ng isang malaki na speaker. âSino ka?â Galit na wika niya, habang masama na tiningnan ang cctv camera. âSumagot ka!!â Malakas na sigaw niya. âPakawalan mo ako rito!!â Muling sigaw niya, pero hindi na niya ulit ito narinig. Mabilis naman ang kilos niya, at isa-isa na binuksan ang mga kurtina. Pero wala siyang ibang nakikita kunâdi puro pader. âSino kaba talaga? Bakit mo ba âto, ginagawa? Ano bang naging kasalanan ko sa âyo?!â Hindi na niya napigilan pa na mapa-iyak, dahil sa galit na kanyang
MY MYSTERIOUS WIFE BOOK X CHAPTER 1 3RD POV Kahit pinipigilan ni Daisy, ang kanyang mga luha ay kusa pa rin itong bumagsak. âAyos lang po ba kayo Maâam?â Nag-alala na tanong ng kanyang driver sa kanya. Kahit hindi siya okay, ay pilit siyang tumango at ngumiti rito. ââWag mo akong intindihin Manong, ayos lang ako.â Ngiting wika niya, habang pinunasan ang kanyang mga luha. Sa tuwing iniisip niya kasi si Johnson, ay bumabalik ang sakit na nararamdaman niya. Hindi niya akalain na-mamahalin niya ito ng husto, kahit pa alam niya na hindi siya ang mahal nito. Sinubukan niyang gawin ang lahat para mahalin siya nito, pero bigo pa rin siya, dahil ang kanyang ate Ellie, ang mahal nito. âWala naman talaga akong laban kay Ate..â Iyak na wika niya, kaya muling napatingin sa kanya ang kanyang driver. ââWag mo na akong pansinin pa.â Wika niya at pilit na kinalma ang sarili. Nang tumunog ang phone niya, ay agad niya itong tiningnan. Nakita niya naman ang pangalan ng kakambal niya sa screen n
CHAPTER 42 3RD POV âHindi mo ba talaga ako nakilala?â Iling na wika ni Ellie, habang tinitigan ito mula ulo. Hanggang paa. âItinuring kita na parang kapatid noon, pero ano ang ginawa mo? Niloko mo lang ako!â Galit na sigaw niya rito. Akmang aawat sana sa kanya ang kasama nitong bodyguard. Pero mabilis itong hinarang sa mga kasama nilang bodyguard. âPinagmukha mo akong tanga.â âE-Ellie..â Hindi makapaniwala na wika nito, at tumingin kay Johnson. âI-ikaw ba ito Ellie?â âAko nga.â Taas kilay na sagot niya rito. âJameson.. B-bakit ka nakipag-balikan sa kanya? Hindi ba sinabi ko sa âyo, na âwag mo siyang mahali-.â Malakas siyang sinampal ni Ellie, kaya hindi nito natapos ang sasabihin nito. âAng kapal talaga ng mukha mo!â Galit na sigaw niya. âAnong nangyari rito?â Tanong ng isang lalaki na medyo may edad na. âMahal, sinampal ako ng babaeng âyan!â Iyak na wika ni Camille, habang niyakap ang lalaki. Halos matawa naman si Ellie, dahil sa itsura ng lalaki. Para na kasi itong tatay
CHAPTER 413RD POV âDaddy, saan tayo pupunta?â Tanong ni John-John, kaya napalingon dito si Johnson. âMamasyal.â Ngiting sagot nito. âMamasyal? Bakit hindi mo sinabi? Ang pangit tuloy ng suot ko.â Inis na wika niya rito. Hindi na kasi siya nagbihis, dahil ang sabi ni Johnson, ay lalabas lang sila saglit. âHindi mo na kailangan pang mag-ayos pa, Wife. Kahit ano pang isuot mo. Maganda ka pa rin.â Wika nito, habang napatingin siya kay Johnson. âTse!â Wika niya, habang lihim na napangiti at tumingin sa bintana ng kotse. âTotoo naman ang sinabi ko, kahit pa nga may laway ka sa labi. Maganda ka pa rin.â Dagdag nito, kaya hindi na niya napigilan pa na mapangiti. âMommy, bakit ka tumawa?â Tanong sa kanya ng anak nilang si Jun-Jun. âHindi tumawa ang mommy mo, Anak. Ngumiti lang.â Sagot ni Johnson, dito. âKasi bolero ang daddy niyo.â Ngiting wika niya, habang napatingin kay Johnson. âSasakay pa tayo rito?â Taka na tanong niya, habang nakikita ang private plane ni Johnson. âOo, bakit?
CHAPTER 40 3RD POV Hindi maiwasan ni Ellie, na magtaka. Matapos siyang makababa sa kanyang kotse. Masyado kasing tahimik ang bahay nila. âWala ba si Johnson, sa loob?â Tanong niya sa guard. âHindi ko po alam Maâam.â Napakunot naman ang kanyang noo, dahil sa sinabi nito. âHindi ba ikaw âyong guard? Bakit hindi mo alam?â Wika niya, habang nag-yuko ito ng ulo. âKapapalit ko pa lang po sa kasama ko Maâam.â Mahinang sagot nito sa kanya. Napahinga naman siya nang malalim, at iniwan ito. âAng sabi niya, nandito siya. Sinungaling talag-.â Natigilan si Ellie, matapos makita ang mga bulaklak na nasa sahig. âAno naman âto?â Inis siyang nagyuko para kunin sana ang mga bulaklak, pero agad siyang natigilan nang bigla nalang lumiwanag ang paligid at narinig niya ang sigawan ng kanyang mga anak. Nang mag-angat siya nang kanyang mukha ay nakita niya si Johnson, na may hawak na bulaklak. Ganun din ang dalawa nilang anak. âD-Dad..â Sambit niya, matapos makita ang kanyang ama. Na nakangiti sa k
CHAPTER 393RD POV Gulat na napatingin si Ellie, sa mga taong naghakot sa mga gamit niya. Kagigising niya lang, at hindi niya alam kung saan nila dadalhin ang kanyang mga gamit. âIbaba niyo nga âyan! Saan niyo ba âyan, dadalhin ha?â Galit na wika niya, habang sinusundan sila. âHija..â Napalingon siya sa kanyang ina, at dali-dali itong nilapitan. âMom, saân nila dadalhin ang mga gamit ko? At nasaân ang mga Anak ko? Bakit hindi ko sila nakikita?â Taka na tanong niya rito. âHiniram ng mga biyenan mo. Ibabalik nalang daw nila mamaya, hindi kana rin nila ginising.â Sagot nito sa kanya. âA-ang mga gamit ko? Bakit nila kinuha? Pinapalayas niyo na ba ako Mom?â Halos maiyak na tanong niya rito. âPina-lipat na âyan ni Johnson. Ang sabi niya, dapat nasa bahay niyo na raw ang mga gamit niyo ng mga bata.â Sagot nito, na kina-bilog ng kanyang mga mata. âBakit kayo pumayag Mom? Hindi niya naman âyon, sinabi sa akin?â Inis na wika niya, kaya hinawakan ng kanyang ina ang kanyang kamay. âAsawa