C5
3RD POV “Manang!” Napahinto si Luz at napatitig kay Anna. Ibang-iba kasi ito ngayon at ang sigla ng mukha niya. Hindi na rin nito nakikita sa mga mata ni Anna ang lungkot. “A-ayos na po ba kayo?” Taka niyang wika habang nilapitan ang amo. Dumako ang kanyang mga mata nang makita ang baso na may laman na alak. “Umiinom po kayo Ma’am Anna?” Tanong nito habang bakas sa kanyang mga mata ang pagtataka. Ngayon lang kasi niya nakitang umiinom ito. “Oo naman Manang, Minsan kailangan talaga natin uminom. Teka, bakit ba masyado kayong seryoso r’yan? Halika, uminom ka rin.” Ngiting wika nito habang inabot sa kanya ang baso. Kinuha naman ito ni Luz, habang hindi niya maiwasan na titigan ang mukha ni Anna. Sabay silang napalingon ng bigla nalang bumukas ang pinto. Kunot-noo na napatingin sa kanila si Dylan at dumilim pa lalo ang mukha nito ng makita ang bote ng alak sa harapan nila. “Mukhang nag-eenjoy ka ng husto?” Wika nito habang nilapitan sila. “Anong enjoy? Paano naman ako ma-enjoy, eh nandito lang ako sa bahay. Alam mo ang nag-eenjoy ‘yong nasa bar.” Balewalang wika ni Anna at muling uminom. Napatitig si Dylan sa kanya, dahil naninibago siya kay Anna. Hindi niya rin maiwasan na magtaka, dahil sa tuwing makikita siya ng kanyang asawa, ay agad siya nitong lalapitan, kukunin ang mga gamit at magtatanong kung kumain na siya. Lalo pa itong nagtaka nang makita ang suot ng kanyang asawa. Dati kasi ay laging dress ang suot nito at napaka-pormal, pero ngayon ay isang maikli na maong short at crop top. Hindi niya rin maiwasan na titigan ang harapan nito dahil nakabukaka ito habang nakaupo sa sofa. Hindi niya tuloy maiwasan na napalunok, dahil nakikita na ang maputi nitong singit. “Ano ba ‘yang suot mo?” Tanong ni Dylan, habang napa-yuko si Anna at tiningnan ang kanyang sarili. “Maiwan ko po muna kayo Sir, Ma’am, ilalagay ko lang ‘to.” Wika ni Luz, at iniwan ang dalawa. Hindi niya rin maiwasan na magtaka, dahil kinakausap ng matagal ni Dylan si Anna. Simula kasi noon ay napapansin nito na laging iniwasan ni Dylan si Anna. “Bakit? Anong masama sa suot ko?” Inis na wika ni Anna at tumayo. Ayaw na ayaw kasi nito na pakialaman ang susuotin niya. “Kinakausap pa kita.” Galit na wika ni Dylan ng makitang tinatalikuran siya ni Anna. “Ayaw kitang kausap.” Nakataas ang isang kilay na wika ni Anna. Napakuyom naman si Dylan sa kanyang kamao, dahil sa inasta ni Anna. Hindi niya akalain na babastusin siya nito. Napamaang si Luz nang marinig niya ang sinabi ni Anna sa asawa nito. Hindi niya rin maiwasan na makaramdam ng saya dahil sa ginawa ni Anna, napansin kasi nito na parang palaban na ito at hindi na sunod-sunuran kay Dylan. Tanghali na nagising si Dylan dahil wala itong pasok sa opisina. “Good morning po Sir, kumain na po kayo.” Bati ni Luz sa kanya, habang hindi siya umimik. Inililibot niya rin ang kanyang paningin sa loob ng bahay, dahil hindi niya nakita si Anna. Naninibago kasi ito sa kilos ng kanyang asawa, dahil simula noong nagsama sila ay maaga itong nagigising at naghahanda ng pagkain niya. “Where is she?” Hindi na nito napigilan ang sarili na tanungin si Luz. Hindi kasi siya sanay na Wala ito. Hindi niya rin maintindihan ang kanyang sarili, dahil dati naman ay ayaw niya na makita ang mukha nito. “Tulog pa po.” Natigilan siya ng marinig ang sinabi ni Luz. “Tulog? Ganitong oras?” Inis nitong wika at tumayo. Tinungo ni Dylan ang silid ni Anna at malakas na kinatok. “Ano ba?! Bakit ba ang ingay?!” Lalong nakaramdam ng inis si Dylan ng marinig ang galit na boses ni Anna sa loob. “Open this fvcking door!!!” Malakas niyang sigaw at para na nitong sisirain ang pinto. “Bakit ba? Ano bang kailangan mo?” Gulat na dumako ang tingin ni Dylan sa katawan ni Anna nang lumabas ito na hindi nagsuot ng damit. Mabilis nitong iniwas ang kanyang tingin kay Anna, dahil naka-panty at bra lamang ito. “Magdamit ka nga!” Inis nitong sigaw, habang malakas na napa-halakhak si Anna. “Ang O.A mo naman! Akala mo naman, virgin.” Gulat na napatingin si Dylan sa kanya, dahil sa sinabi nito. “Ano?” Taas kilay na tanong muli ni Anna kay Dylan. “Bakit, ba hindi ka na umimik? Ano bang kailangan mo? Alam mo, ang himbing sana ng tulog ko. Tapos ang ganda ng panaginip ko, pero sinira mo lang. Kung wala kang kailangan, pwede ba umalis ka na.” Inis na wika ni Anna at sinara ang pinto. Napa-awang ang mga labi ni Dylan dahil sa ginawa ni Anna. Hindi niya akalain na ang dating mahinhin at takot na asawa niya noon, ay magbabago ng ganito. Pero ano bang paki-alam niya? ‘Diba dapat masaya siya, dahil hindi na siya ginugulo ni Anna? “Fvck! ‘Di ba ito ang gusto mo?” Inis at mahina niyang wika sa kanyang sarili. “Sino ‘yan?” Tanong ni Dylan kay Luz nang makitang may kausap ito sa pinto. “Sir, naghahanap po kay Ma’am.” Napatingin si Dylan sa pinto at nakita ang isang lalaki. “Bakit? Ano raw ang kailangan?” “Nasa parking area na po kasi ‘yong kotse ni Ma’am.” “Kotse?” Gulat nitong tanong habang lumabas si Anna. Hindi muli maiwasan ni Dylan na mapatingin sa katawan ng kanyang asawa, dahil sa suot nito. “Here.” Narinig nitong wika habang may inabot na papel ang lalaki kay Anna. “Kumuha ka ng kotse?” Tanong ni Dylan habang dumaan si Anna sa kanya. “Hindi ko kinuha, binili.” Madiin nitong wika at iniwan siya. “Wala akong paki-alam kung kinuha o binili mo.” Inis na wika ni Dylan, kaya natigilan si Anna at nilingon niya si Dylan. “Then? Bakit ka nagtatanong?” Inis na nilapitan ni Dylan si Anna, dahil hindi na nito matiis ang kamalditahan na pinapakita ni Anna sa kanya. “Sagutin mo ng maayos ang Tanong ko.” Umigting ang kanyang panga habang mahigpit na hinawakan ang braso ni Anna. “Magtanong ka rin ng maayos, kung gusto mong sasagutin kita ng maayos. Isa pa, bitawan mo ‘yang braso ko kung ayaw mong maging bugok ‘yang itl*g mo.” Napangisi si Dylan, dahil sa narinig nito kay Anna. Hindi niya akalain na maging palaban ito sa kanya. “‘Wag mo akong subukan.” Wika ni Anna, sabay angat ng kanyang tuhod at tumama ito sa harapan ni Dylan. Malakas naman na napasigaw si Dylan, dahil sa sakit. “Binalaan na kita.” Balewalang wika ni Anna. “Isa pa, ‘wag kang mag-alala, dahil hindi mo naman pera ang ginagamit ko. Kahit sa sahod ni Luz ay bayad ko na.” Wika nito at muling pumasok sa kanyang kwarto.63RD POVHindi pa rin mawala ang isip ni Dylan ang ginawa ni Anna sa kanya. Hindi pa rin siya makapaniwala na kayang gawin ‘yon sa kanya ni Anna. Isa pang pinagtataka niya ay parang may iba sa asawa niya. Pati ang kasuotan nito ay nag-iba narin.“May problema ba?” Napatingin siya sa pinto at nakita ang kaibigan niyang si Recca na nakatayo. Mabilis naman siyang umiling dito.“I though nag-aaway na naman kayo ng girlfriend mo.” Wika nito habang umupo sa harapan ng mesa niya.“We’re fine.” “Then? Bakit parang ang lalim yata ng problema mo? ‘Wag mong sabihin pinapahirapan ka ng asawa mo?” Natatawa niyang wika.“Parang ganun na nga.” Unti-unting nawawala ang ngiti sa labi ni Recca, dahil sa sagot sa kanya ni Dylan.“What do you mean Dude?” “Iwan, napansin ko lang na bigla siyang nagbago.”“Baka nauntog na at gusto nang makipag-divorce sa ‘yo.” “Mabuti sana kung ganun. Alam mo naman na wala talaga akong gusto sa kanya.” “Kung ganun, bakit hindi mo nalang siya unahan?”“Alam mo naman na
73RD POV“Where are you going?” Tanong sa kanya ni Dylan ng makitang bihis na bihis si Anna. “Bakit mo tinatanong?” Masungit na sagot niya.“Tsk, sabihin mo sa akin kung sa’n ka pupunta.” “Paano kung ayaw ko?” Napakuyom ang kamao ni Dylan habang malakas na binagsak ni Anna ang pinto ng condo unit nila. Akmang susunod na sana siya sa kanyang asawa, pero biglang tumunog ang kanyang phone.Ayaw sana ni Dylan na pumunta sa office, pero kailangan dahil may importante silang meeting, kaya agad niyang tinawagan si Recca.“Ano? Gagawin mo pa talaga akong bodyguard sa asawa mo.” Natatawang wika ni Recca sa kabilang linya.”“Don’t worry I pay you.” Muling natawa si Recca, dahil alam niya na hindi siya mananalo kay Dylan.Samantala nagpunta si Anna sa isang sikat na boutique para bumili ng damit. Pagpasok niya pa lang ay pinagtitinginan na siya ng mga tao sa loob. Hindi rin siya pinansin ng mga sales lady roon. “Hey!” Napatingin si Anna kay Britney at hilaw na ngumiti.“Why are you here?” Na
83RD POV“Lumabas ka muna.” Gulat na napatingin sa kanya si Britney dahil sa kanyang narinig. Hindi niya akalain na siya ang palayasin nito at hindi si Anna.“Are you kidding me, Love?” Galit na wika nito“Pwede ba, ‘wag mo nang painitin pa ang ulo ko.” “Bakit ba ako ang pinapalabas mo? Bakit ba hindi siya?” Turo niya kay Anna.“Bingi ka ba? Hindi mo ba narinig ang sinabi sa ‘yo ni Dylan?” Galit na nilingon ni Britney si Anna, at susungurin na naman sana. Pero pinigilan siya muli ni Dylan.“Lumabas ka na.” Muling wika ni Dylan sa kanya, kaya winaksi niya ang kamay ni Dylan at mabilis na lumabas.“Bakit ka nandito?” Inis na tanong niya kay Anna.“Bakit? Bawal ba akong pumunta rito?” Ngiting tanong niya. Narinig naman nila ang pagbubukas ng pinto kaya sabay silang napatingin dito.Bakas sa mukha ni Recca ang gulat ng makita si Anna na naka-upo sa swivel chair ni Dylan. Hindi niya inakala na pupunta rito si Anna, at sanay rin siya na basta nalang pumasok sa office ni Dylan. “Hi pogi!”
93RD POVNaisip ni Luz na tama lang ang ginawa ni Anna kay Fely, dahil noong pumunta si Luz sa kanila ay pinagtabuyan lamang siya nito.“Manang!” Tawag ni Anna sa kanya, kaya dali-dali siyang lumapit dito. “Bakit po Ma’am? “Pwede mo ba akong ibili ng chocolate cake Manang? Gusto ko kasing kumain ng cake tapos tinatamad naman akong lumabas. Please Manang,” parang bata na wika ni Anna sa kanya. Hindi maiwasan ni Luz na mapatitig kay Anna, dahil noong unang pasok niya bilang katulong sa kanya, ay napansin niya na nagbi-bake ito ng cake.“Sige po Ma’am.” Wika niya habang kinuha ang pera na binigay ni Anna sa kanya. Bigla niya naman naalala ang sinabi sa kanya noon, na mas gusto nito na siya ang gumawa ng cake na kakainin niya.“Hmm, siguro pagod lang siya.” Wika ni Luz habang lumabas.Napalingon si Anna nang biglang bumukas ang pinto ng condo unit nila.Nang makita niya si Dylan ay muli niyang itinuon ang kanyang atensyon sa TV.“Nagugutom ako.” Wika ni Dylan habang huminto sa harapan
103RD POV “Masyado naman boring dito sa bahay Manang.” Wika ni Anna, matapos umupo sa sofa. “Naku! Ma'am Anna, kabilin-bilinan pa naman ni Sir Dylan na ‘wag ko kayong pa-alisin.” Kumunot ang noo ni Anna ng tingnan niya si Luz. “Anong pakialam niya kung aalis ako? Ang boring nga rito eh! Alam mo Manang, mas maganda sana kung mag-outing tayo.” Ngiti niyang wika kay Luz. “Kapag dumating nalang si Sir, Ma’am Anna.” Kinakabahan na wika ni Luz, dahil kapag umalis si Anna ay malalagot siya kay Dylan.“Bakit hindi ka nalang mag-swimming sa rooftop Ma’am Anna.” Wika ni Luz, dahil noon ay lagi siyang dinadala ni Anna sa rooftop para samahan siya mag-swimming. Malawak na napangiti si Anna, dahil sa sinabi sa kanya ni Luz. “Oo nga pala no? Bakit hindi ko ‘yan naalala.” Ngiting wika nito at dali-daling pumasok sa kanyang kwarto. Nakahinga naman ng maluwag si Luz, dahil hindi umalis si Anna. Minsan naisip niya, na kaya nagbago si Anna, dahil sa lamig ng pakikitungo ni Dylan sa kanya at sa mga
113RD POV“Ano po bang ginagawa niyo rito?” Tanong ni Dylan, para maiba ang usapan, dahil hindi na siya komportable sa mga pinagsasabi ni Anna sa mga magulang niya. “Gusto kasi namin na lumipat na kayo sa bago niyong bahay. Masyado na kasi itong masikip sa Inyong dalawa.” Ngiting wika ni Kim kay Dylan.“Wala naman problema sa akin, kung ayaw ni Dylan na umalis dito Mom, Dad. Ang totoo nga, mas nag-i-enjoy ako rito dahil maraming pog-.” Mabilis na tinakpan ni Dylan ang bibig ni Anna, kaya masama siyang tiningnan ni Anna.“Fine Mom, lilipat agad kami.” Gulat na napatingin si Kim kay Dylan dahil sa sinabi nito. Ilang beses na kasi niyang sinabihan si Dylan na lumipat na, pero sadyang nag-matigas ito, kaya hindi niya maiwasan na magtaka dahil mabilis lang itong sumang-ayon sa kanya.“Sinabi ko naman sa ‘yo na mas mabuti nga at pinuntahan natin sila rito.” Ngiting wika ni Kim kay Sandro, habang nasa elevator na sila.Samantala, galit na galit si Anna kay Dylan, dahil sa pagsang-ayon nito
123RD POV “Why?” Takang tanong ni Britney nang biglang tumayo si Dylan.“Love, anong problema?” Muli niyang tanong habang napahawak si Dylan sa noo niya, dahil bigla niyang naisip si Anna, at ang ikina-iinis pa nito sa kanyang sarili ay mukha ni Anna ang kanyang nakikita kay Britney.“I’m sorry, but I need to go.” Wika niya at dali-daling tumayo. Taka na napatingin si Britney sa kanya at susundan sana ito, pero hindi na niya ito naabutan sa labas. Panay ang ginawang paghampas ni Dylan sa manibela ng kanyang kotse dahil naiinis siya sa kanyang sarili. Hindi niya maintindihan kung bakit patuloy na gumugulo sa isip niya si Anna. “Manang!” Tawag niya nang makapasok siya sa loob ng condo. Binuhay niya ‘yong ilaw dahil madilim ito. “Fvck!” Malakas niyang sigaw ng makita si Anna sa harapan niya. Malawak naman itong napangiti sa kanya.“What are you doing?” Kunot-noo na tanong niya rito. “Hinintay ka.” Balewalang sagot nito at umupo sa kama.“Himala yata na hinintay mo ako.” Matamis na
13 3RD POV “Alam mo bang gusto ko ‘yon.” Napapikit si Dylan sa kanyang mga mata dahil nahihiya siya kay Luz. “Stop it Anna.” Nagbabanta niyang wika, pero hindi ito pinansin ni Anna. “Sige na kasi bihisan mo na ako.” Malawak na napangiti si Anna nang buhati siya ni Dylan. Ang akala niya ay sa kwarto siya dadalhin ng kanyang asawa pero nawala ang ngiti sa labi niya ng lumabas sila sa condo.“Bakit tayo lumabas?” Galit na tanong niya habang hindi pa rin siya binaba ni Dylan. “Bakit hindi?” “Teke nga lang! Saan mo ba ako dadalhin?” Tanong niya, habang buhat pa rin siya ni Dylan. “Sa office.”“Office? Ano naman ang gagawin ko ro’n?” Inis na tanong niya habang binaba na siya ni Dylan.“Sasama sa akin malamang.” “My God Dylan! Bakit mo ba ako isasama ro’n? Ang boring kaya ro’n. Isa pa, hindi mo ba alam na aalis kami ni Manang Luz.” Napatingin sa kanya si Dylan dahil sa kanyang sinabi. “Aalis? At Saan naman kayo pupunta?” “Sa Mall! Bibilhan ko siya ng mga damit, kasi magba-bar kami.
3153RD POV“Kanina pa kami magkasama sa taas.” Sagot nito kay Aaron, kaya napakunot ang noo nito. Habang napatingin sa kanya. “Kuya! Anong klaseng tingin ‘yan?” Inis na wika ni Dell, kaya hindi maiwasan ni Hanma, na mapangiti.“Bakit?” Asar na tanong niya rito. “Sumunod nalang kayong dalawa sa amin, at sa loob na tayo mag-usap.” Wika ni Aaron, habang pinulupot nito ang braso niya, sa bewang ng kanyang asawang si Hanma.“Paano ka nagising?” Mahina na tanong niya kay Noah, kaya taka itong napatingin sa kanya. “Ang ibig kung sabihin, paano mo nalaman na lumabas ako? Hindi ba kanina lang mahimbing ka pang natutulog?” Muling wika niya, habang napangiti ito sa kanya. “Hindi ka pa rin pala na sanay sa akin.” Iling na sagot nito, habang ginaya ang ginawa ni Aaron. Inis niya naman na winaksi ang braso nito, kaya malawak itong napangiti. “’Di kaba nagtataka kung paano ako nakapunta sa kulungan na ‘yon?” Wika niya kaya napakunot lalo ang noo ni Dell. “Bakit pa ako magtatanong, kung alam k
3143RD POV Hinayaan lang ni Dell, si Noah, at hindi na siya nagsalita pang muli. Hindi niya rin napansin ang mga bodyguard nito, at ang tangi niya lang nakita ay ang kotse nito. Pareho rin silang basang-basa, dahil nasira ang payong na kanyang dala, dahil sa lakas ng hangin. “Umuwi kana, baka magkasakit ka.” Wika nito, habang nakayuko. “Paano ka? Kailangan mo rin magpali, dahil basang-basa ka rin.” Nag-angat ito ng mukha at nakita niyang ngumiti ulit ito. Pero hindi abot sa kanyang mga mata. “Saan ‘yong hotel mo?” Muling wika niya, habang umiling ito. Napakunot naman ang kanyang mga mata, habang nakatitig kay Noah. “Anong ibig mong sabihin?” Tanong niya, rito, pero bigla nalang siyang tinalikuran ni Noah. “Sandali! Saan ka pupunta?” Tanong niya, habang sinundan ito. “Pwede bang umalis kana at iwan mo ako! Higit sa lahat, tigilan mo ‘yang pagkukunwari mo na may pakialam ka sa akin!!” Galit na sigaw niya, kay Dell. Natigilan si Dell, dahil sa kanyang narinig at hindi na ulit it
3133RD POV “Bakit ka pumasok dito?” Kunot-noo na tanong nito sa kanya. “Bakit bigla ka nalang umalis? Bakit hindi ka pumasok at sumama sa mga magulang mo?” Tanong niya rito, kaya napansin niya, na lalong napakunot ang noo nito. “Ano bang pakialam mo? At pwede bang lumabas kana.” Wika nito, habang hindi sinagot ang tanong niya. “Ayokong lumabas.” Nakataas na kilay na wika niya kay Noah. “Nagpapatawa kaba?” Inis na wika nito. “Hindi ako nagpapatawa, at lalabas lang ako, kapag i-urong mo ang kasal natin.” Ngiting wika niya habang nakita niya ang paggalaw ng pangga nito. “Paano kung ayaw ko?” Napakunot ang noo ni Dell, dahil sa sinabi nito sa kanya. “Bakit ayaw mo?! Bumalik na ang kapatid mo! Nasa inyo na siya?!” Inis na wika niya rito. “Wala akong pakialam, ang gusto ko. Maikasal tayo.” Kindat na wika nito, habang nawala ang dilim sa kanyang mukha.Hindi maiwasan ni Dell, na mapatitig sa kanya, dahil mula nang makita niya ulit ito, ay ngayon lang niya itong nakita na ngumiti.
3123RD POV ‘Ibig sabihin, siya ang anak niya?’ “Bakit hindi kana makasagot?” Taas kilay na wika nito sa kanya, kaya napangiti siya rito. “Si Lester, pala ang sinasabi mo?” Wika ni Dell, habang napatingin kay Noah. “Ngayon, naiintindihan ko na, at alam ko rin na ikaw at ang kasama ko noon sa probinsya, ay iisa lang.” Ngiting wika niya, kay Noah, kaya kunot-noo siyang tiningnan nito. “Ano ba ‘yang pinagsasabi mo?” Inis na tanong nito sa kanya. “Gusto ko lang malaman niyo, na hindi ko pinatay ang anak niyo, at alam ko kung nasa’n siya.” Wika niya at tinalikuran sila. “A-anong sinabi mo?” Gulat na tanong ni Alicia, sa kanya. “Mom, ‘wag kang maniwala sa kanya, dahil sinungaling ang babaeng ‘yan.” Galit na wika ni Noah. “Pwede bang sa loob na natin to, pag-usapan.” Madiin na wika ng kanyang asawa. Kinuha ni Dell, ang phone niya, at may tinawagan. “Manang.” Sambit niya, habang hinarap niya ang kanyang phone, sa mukha niya. “Nasa’n si Lester?” Wika niya, kaya lalong napakunot ang
3113RD POV THROWBACK “Para sa ‘yo.” Napatingin si Dell, sa lalaking nasa harapan niya. “Ano ‘yan?” Taas kilay na tanong niya rito. “Para sa ‘yo..” Muling wika nito, kaya napatitig siya sa hawak nitong bulaklak. “Hindi ako tumatanggap ng ganyan.” Inis na wika niya, dahil ayaw niya na may magbigay sa kanya ng bulaklak. Para sa kanya, ay gastos lamang ‘to, at nag-aksaya lang sila ng pera. “Tanggapin muna Dell…” Yukong wika nito sa kanya, dahil nahihiya na io. Pinagti-tinginan na kasi sila ng ibang mga estudyante. “Akin na nga, basta sa susunod, ‘wag ka nang magsayang pa ng pera. Lalo na at malayo ang pinanggalingan mo. Dapat ngayon matuto na tayong mag-ipon man lang.” Wika niya, habang kinuha ang hawak nitong bulaklak. Malawak naman itong napangiti at tumango sa kanya. “Salamat Dell.” Ngiting wika nito. Simula ng tanggapin ni Dell, ang bulaklak na binigay ng binata, ay lagi na niya itong kasama. Lalo na at pareho sila na hindi gaanong nakikipag-usap sa mga kaklase nila. “Uuwi
3103RD POV Napasinghap si Dell matapos iyang makita ang ginawang pagsampal ni Alicia, sa babaeng pinag-panggap niyang siya.“B-bakit niya ginawa ‘yon?” Inis na wika niya at akmang lalabas na sana sa kotse, pero mabilis siyang pinigilan ng kanang driver. “Hayaan na po muna Ma’am, mukhang hindiniya po alam na hindi po kayo ang kaharap niya.” Wika nito sa kanya. “Pero kahit na, dapat hindi niya pa rin ‘yon ginawa!” Galit na wika ni Dell. Matapos niyang makita silang umalis, ay agad niyang tinawagan si Beth. “Anong nangyari?” Tanong niya rito, habang naririnig ang iyak ng babae.“Galit na galit po si Madam Alicia, sa inyo Ma’am Dell, at nagbabanta po siya.” Napakunot ang kanyang noo, dahil sa kanyang narinig. “Nagbabanta? Bakit niya ako pinagbantaan?” Taka na tanong niya rito. “Ang sabi niya po ay layuan niyo po raw si Senyorito Noah.” Lalong napakunot ang noo ni Del, dahil sa narinig niya. Hindi niya akalain na ito ang sasabihin ni Alicia. “Ibalik niyo ang kotse.” Utos iniya kay
3093RD POV “Nagulat ba kita?” Ngiting wika ni Dell, kay Noah. Naisipan niya kasi itong puntahan sa opisina nito. “Sa’n ka galing? Bakit ngayon ka lang?” Muling tanong niya rito, habang napakunot ang noo nito. “Ano bang pakialam mo? At isa pa, anong ginagawa mo rito?” “Pinuntahan ka, hindi kana kasi bumalik sa amin.” Sagot niya habang umupo sa sofa. “Busy ako, kaya ‘wag mo akong guluhin.” Madiin na wika nito, habang tinitigan ito ni Dell, na umupo sa kanyang swivel chair. Mabilis na tumayo si Dell, at lumapit ito kay Noah.Umupo siya sa harapan nito at tinititigan itong muli. “’Wag mo akong tingnan ng ganyan.” Inis na wika nito sa kanya. “Bakit? Naiilang kaba? Takot kabang malaman ko ang totoo?” Wika ni Dell, kaya nag-angat ito ng mukha, at lalong kumunot ang kanyang noo. “Malaman? Ano naman ang malalaman mo?” Tanong niya, habang madilim na tinitigan ni Dell, ang kanyang mga mata. ‘Teka lang? Bakit bigla nalang nag-iba ang kulay ng kanyang mga mata?’ “Hindi kana yata naka-p
3083RD POV “Kumusta kana?” Ngising tanong nito sa kanya. “B-bakit g-ganyan ang mukha mo?” Utal na tanong ni Dell, habang napatitig ito kay Noah. “Bakit Princess? Hindi ba siya ang Noah, na sinabi mong kumidnap sa ‘yo?” Taka na tanong ni Evo, sa kanya. “S-siya..” Mahina na wika ni Dell. “P-pero ‘yong mukha niya noong nakita ko siya, h-hindi ganyan… Naging kamukha niya si Noah Park..” Wika ni Dell, kaya napahawak si Aaron, sa noo niya. “Alam mo Dell, ang gulo mo. Ang sabi mo siya si Noah, at alam mo bang lahat ng impormasyon niya, ay tiningnan na namin.” Wika ni Aaron. “Ganito na talaga ang mukha ko Dell, alam mo naman ‘yan ‘di ba?” “Hindi! Alam kung hindi ganyan ang mukha mo! Kaya tanggalin mo ‘yang salamin mo, at ayusin mo ‘yang sarili mo!” “Tama na Dell!!” Malakas na sigaw ni Aaron, sa kanya. “Bro, pwede bang ‘wag mo siyang sigawan!” Inis na saway ni Evo, sa kakambal niya. “Pwede bang ikaw ang kuma-usap d’yan sa kapatid mo, dahil pati ako, naguguluhan na sa kanya.” Inis n
307 3RD POV “Ito! Bakit mo ‘to kinuha?!” Galit na sigaw nito sa kanya. Agad naman na tinulak ni Dylan, si Noah. Nang makita ang ginawa nito sa anak niya. “’Wag na ‘wag mong sigawan ang Anak ko, sa harapan ko!” Galit na sigaw nito, kaya mabilis na tinutok ng mga tauhan nito ang mga hawak nitong baril. Ganun din ang mga tauhan ni Dylan, kaya malakas na napasigaw si Aira. “Ibaba niyo ‘yan!” Galit nitong sigaw. Suminyas naman si Noah, sa kanyang mga tauhan para ibaba nila ang kanilang mga baril. “Hindi ko kinuha ‘yan! May nagbigay lang sa akin niyan.” “Sinungaling! Alam mo bang ikaw ang pinaka-sinungaling na nakilala ko! Kaya dapat kang makulong!” “Tama na!” Muling sigaw ni Aira. “Mr. Park, siguro naman ay pwede nating pag-usapan ‘to, at pwede bang ‘wag niyong pairalin ang init ng inyong ulo! Lalo kana Dylan!” Wika niya sa kanyang asawa. “Lumabas muna kayo.” Wika ni Aira, kaya gulat na napatingin sa kanya si Dylan. “Bakit kailangan kung umalis?” Inis na tanong nito sa kanya. “D