C5
3RD POV “Manang!” Napahinto si Luz at napatitig kay Anna. Ibang-iba kasi ito ngayon at ang sigla ng mukha niya. Hindi na rin nito nakikita sa mga mata ni Anna ang lungkot. “A-ayos na po ba kayo?” Taka niyang wika habang nilapitan ang amo. Dumako ang kanyang mga mata nang makita ang baso na may laman na alak. “Umiinom po kayo Ma’am Anna?” Tanong nito habang bakas sa kanyang mga mata ang pagtataka. Ngayon lang kasi niya nakitang umiinom ito. “Oo naman Manang, Minsan kailangan talaga natin uminom. Teka, bakit ba masyado kayong seryoso r’yan? Halika, uminom ka rin.” Ngiting wika nito habang inabot sa kanya ang baso. Kinuha naman ito ni Luz, habang hindi niya maiwasan na titigan ang mukha ni Anna. Sabay silang napalingon ng bigla nalang bumukas ang pinto. Kunot-noo na napatingin sa kanila si Dylan at dumilim pa lalo ang mukha nito ng makita ang bote ng alak sa harapan nila. “Mukhang nag-eenjoy ka ng husto?” Wika nito habang nilapitan sila. “Anong enjoy? Paano naman ako ma-enjoy, eh nandito lang ako sa bahay. Alam mo ang nag-eenjoy ‘yong nasa bar.” Balewalang wika ni Anna at muling uminom. Napatitig si Dylan sa kanya, dahil naninibago siya kay Anna. Hindi niya rin maiwasan na magtaka, dahil sa tuwing makikita siya ng kanyang asawa, ay agad siya nitong lalapitan, kukunin ang mga gamit at magtatanong kung kumain na siya. Lalo pa itong nagtaka nang makita ang suot ng kanyang asawa. Dati kasi ay laging dress ang suot nito at napaka-pormal, pero ngayon ay isang maikli na maong short at crop top. Hindi niya rin maiwasan na titigan ang harapan nito dahil nakabukaka ito habang nakaupo sa sofa. Hindi niya tuloy maiwasan na napalunok, dahil nakikita na ang maputi nitong singit. “Ano ba ‘yang suot mo?” Tanong ni Dylan, habang napa-yuko si Anna at tiningnan ang kanyang sarili. “Maiwan ko po muna kayo Sir, Ma’am, ilalagay ko lang ‘to.” Wika ni Luz, at iniwan ang dalawa. Hindi niya rin maiwasan na magtaka, dahil kinakausap ng matagal ni Dylan si Anna. Simula kasi noon ay napapansin nito na laging iniwasan ni Dylan si Anna. “Bakit? Anong masama sa suot ko?” Inis na wika ni Anna at tumayo. Ayaw na ayaw kasi nito na pakialaman ang susuotin niya. “Kinakausap pa kita.” Galit na wika ni Dylan ng makitang tinatalikuran siya ni Anna. “Ayaw kitang kausap.” Nakataas ang isang kilay na wika ni Anna. Napakuyom naman si Dylan sa kanyang kamao, dahil sa inasta ni Anna. Hindi niya akalain na babastusin siya nito. Napamaang si Luz nang marinig niya ang sinabi ni Anna sa asawa nito. Hindi niya rin maiwasan na makaramdam ng saya dahil sa ginawa ni Anna, napansin kasi nito na parang palaban na ito at hindi na sunod-sunuran kay Dylan. Tanghali na nagising si Dylan dahil wala itong pasok sa opisina. “Good morning po Sir, kumain na po kayo.” Bati ni Luz sa kanya, habang hindi siya umimik. Inililibot niya rin ang kanyang paningin sa loob ng bahay, dahil hindi niya nakita si Anna. Naninibago kasi ito sa kilos ng kanyang asawa, dahil simula noong nagsama sila ay maaga itong nagigising at naghahanda ng pagkain niya. “Where is she?” Hindi na nito napigilan ang sarili na tanungin si Luz. Hindi kasi siya sanay na Wala ito. Hindi niya rin maintindihan ang kanyang sarili, dahil dati naman ay ayaw niya na makita ang mukha nito. “Tulog pa po.” Natigilan siya ng marinig ang sinabi ni Luz. “Tulog? Ganitong oras?” Inis nitong wika at tumayo. Tinungo ni Dylan ang silid ni Anna at malakas na kinatok. “Ano ba?! Bakit ba ang ingay?!” Lalong nakaramdam ng inis si Dylan ng marinig ang galit na boses ni Anna sa loob. “Open this fvcking door!!!” Malakas niyang sigaw at para na nitong sisirain ang pinto. “Bakit ba? Ano bang kailangan mo?” Gulat na dumako ang tingin ni Dylan sa katawan ni Anna nang lumabas ito na hindi nagsuot ng damit. Mabilis nitong iniwas ang kanyang tingin kay Anna, dahil naka-panty at bra lamang ito. “Magdamit ka nga!” Inis nitong sigaw, habang malakas na napa-halakhak si Anna. “Ang O.A mo naman! Akala mo naman, virgin.” Gulat na napatingin si Dylan sa kanya, dahil sa sinabi nito. “Ano?” Taas kilay na tanong muli ni Anna kay Dylan. “Bakit, ba hindi ka na umimik? Ano bang kailangan mo? Alam mo, ang himbing sana ng tulog ko. Tapos ang ganda ng panaginip ko, pero sinira mo lang. Kung wala kang kailangan, pwede ba umalis ka na.” Inis na wika ni Anna at sinara ang pinto. Napa-awang ang mga labi ni Dylan dahil sa ginawa ni Anna. Hindi niya akalain na ang dating mahinhin at takot na asawa niya noon, ay magbabago ng ganito. Pero ano bang paki-alam niya? ‘Diba dapat masaya siya, dahil hindi na siya ginugulo ni Anna? “Fvck! ‘Di ba ito ang gusto mo?” Inis at mahina niyang wika sa kanyang sarili. “Sino ‘yan?” Tanong ni Dylan kay Luz nang makitang may kausap ito sa pinto. “Sir, naghahanap po kay Ma’am.” Napatingin si Dylan sa pinto at nakita ang isang lalaki. “Bakit? Ano raw ang kailangan?” “Nasa parking area na po kasi ‘yong kotse ni Ma’am.” “Kotse?” Gulat nitong tanong habang lumabas si Anna. Hindi muli maiwasan ni Dylan na mapatingin sa katawan ng kanyang asawa, dahil sa suot nito. “Here.” Narinig nitong wika habang may inabot na papel ang lalaki kay Anna. “Kumuha ka ng kotse?” Tanong ni Dylan habang dumaan si Anna sa kanya. “Hindi ko kinuha, binili.” Madiin nitong wika at iniwan siya. “Wala akong paki-alam kung kinuha o binili mo.” Inis na wika ni Dylan, kaya natigilan si Anna at nilingon niya si Dylan. “Then? Bakit ka nagtatanong?” Inis na nilapitan ni Dylan si Anna, dahil hindi na nito matiis ang kamalditahan na pinapakita ni Anna sa kanya. “Sagutin mo ng maayos ang Tanong ko.” Umigting ang kanyang panga habang mahigpit na hinawakan ang braso ni Anna. “Magtanong ka rin ng maayos, kung gusto mong sasagutin kita ng maayos. Isa pa, bitawan mo ‘yang braso ko kung ayaw mong maging bugok ‘yang itl*g mo.” Napangisi si Dylan, dahil sa narinig nito kay Anna. Hindi niya akalain na maging palaban ito sa kanya. “‘Wag mo akong subukan.” Wika ni Anna, sabay angat ng kanyang tuhod at tumama ito sa harapan ni Dylan. Malakas naman na napasigaw si Dylan, dahil sa sakit. “Binalaan na kita.” Balewalang wika ni Anna. “Isa pa, ‘wag kang mag-alala, dahil hindi mo naman pera ang ginagamit ko. Kahit sa sahod ni Luz ay bayad ko na.” Wika nito at muling pumasok sa kanyang kwarto.63RD POVHindi pa rin mawala ang isip ni Dylan ang ginawa ni Anna sa kanya. Hindi pa rin siya makapaniwala na kayang gawin ‘yon sa kanya ni Anna. Isa pang pinagtataka niya ay parang may iba sa asawa niya. Pati ang kasuotan nito ay nag-iba narin.“May problema ba?” Napatingin siya sa pinto at nakita ang kaibigan niyang si Recca na nakatayo. Mabilis naman siyang umiling dito.“I though nag-aaway na naman kayo ng girlfriend mo.” Wika nito habang umupo sa harapan ng mesa niya.“We’re fine.” “Then? Bakit parang ang lalim yata ng problema mo? ‘Wag mong sabihin pinapahirapan ka ng asawa mo?” Natatawa niyang wika.“Parang ganun na nga.” Unti-unting nawawala ang ngiti sa labi ni Recca, dahil sa sagot sa kanya ni Dylan.“What do you mean Dude?” “Iwan, napansin ko lang na bigla siyang nagbago.”“Baka nauntog na at gusto nang makipag-divorce sa ‘yo.” “Mabuti sana kung ganun. Alam mo naman na wala talaga akong gusto sa kanya.” “Kung ganun, bakit hindi mo nalang siya unahan?”“Alam mo naman na
73RD POV“Where are you going?” Tanong sa kanya ni Dylan ng makitang bihis na bihis si Anna. “Bakit mo tinatanong?” Masungit na sagot niya.“Tsk, sabihin mo sa akin kung sa’n ka pupunta.” “Paano kung ayaw ko?” Napakuyom ang kamao ni Dylan habang malakas na binagsak ni Anna ang pinto ng condo unit nila. Akmang susunod na sana siya sa kanyang asawa, pero biglang tumunog ang kanyang phone.Ayaw sana ni Dylan na pumunta sa office, pero kailangan dahil may importante silang meeting, kaya agad niyang tinawagan si Recca.“Ano? Gagawin mo pa talaga akong bodyguard sa asawa mo.” Natatawang wika ni Recca sa kabilang linya.”“Don’t worry I pay you.” Muling natawa si Recca, dahil alam niya na hindi siya mananalo kay Dylan.Samantala nagpunta si Anna sa isang sikat na boutique para bumili ng damit. Pagpasok niya pa lang ay pinagtitinginan na siya ng mga tao sa loob. Hindi rin siya pinansin ng mga sales lady roon. “Hey!” Napatingin si Anna kay Britney at hilaw na ngumiti.“Why are you here?” Na
83RD POV“Lumabas ka muna.” Gulat na napatingin sa kanya si Britney dahil sa kanyang narinig. Hindi niya akalain na siya ang palayasin nito at hindi si Anna.“Are you kidding me, Love?” Galit na wika nito“Pwede ba, ‘wag mo nang painitin pa ang ulo ko.” “Bakit ba ako ang pinapalabas mo? Bakit ba hindi siya?” Turo niya kay Anna.“Bingi ka ba? Hindi mo ba narinig ang sinabi sa ‘yo ni Dylan?” Galit na nilingon ni Britney si Anna, at susungurin na naman sana. Pero pinigilan siya muli ni Dylan.“Lumabas ka na.” Muling wika ni Dylan sa kanya, kaya winaksi niya ang kamay ni Dylan at mabilis na lumabas.“Bakit ka nandito?” Inis na tanong niya kay Anna.“Bakit? Bawal ba akong pumunta rito?” Ngiting tanong niya. Narinig naman nila ang pagbubukas ng pinto kaya sabay silang napatingin dito.Bakas sa mukha ni Recca ang gulat ng makita si Anna na naka-upo sa swivel chair ni Dylan. Hindi niya inakala na pupunta rito si Anna, at sanay rin siya na basta nalang pumasok sa office ni Dylan. “Hi pogi!”
93RD POVNaisip ni Luz na tama lang ang ginawa ni Anna kay Fely, dahil noong pumunta si Luz sa kanila ay pinagtabuyan lamang siya nito.“Manang!” Tawag ni Anna sa kanya, kaya dali-dali siyang lumapit dito. “Bakit po Ma’am? “Pwede mo ba akong ibili ng chocolate cake Manang? Gusto ko kasing kumain ng cake tapos tinatamad naman akong lumabas. Please Manang,” parang bata na wika ni Anna sa kanya. Hindi maiwasan ni Luz na mapatitig kay Anna, dahil noong unang pasok niya bilang katulong sa kanya, ay napansin niya na nagbi-bake ito ng cake.“Sige po Ma’am.” Wika niya habang kinuha ang pera na binigay ni Anna sa kanya. Bigla niya naman naalala ang sinabi sa kanya noon, na mas gusto nito na siya ang gumawa ng cake na kakainin niya.“Hmm, siguro pagod lang siya.” Wika ni Luz habang lumabas.Napalingon si Anna nang biglang bumukas ang pinto ng condo unit nila.Nang makita niya si Dylan ay muli niyang itinuon ang kanyang atensyon sa TV.“Nagugutom ako.” Wika ni Dylan habang huminto sa harapan
103RD POV “Masyado naman boring dito sa bahay Manang.” Wika ni Anna, matapos umupo sa sofa. “Naku! Ma'am Anna, kabilin-bilinan pa naman ni Sir Dylan na ‘wag ko kayong pa-alisin.” Kumunot ang noo ni Anna ng tingnan niya si Luz. “Anong pakialam niya kung aalis ako? Ang boring nga rito eh! Alam mo Manang, mas maganda sana kung mag-outing tayo.” Ngiti niyang wika kay Luz. “Kapag dumating nalang si Sir, Ma’am Anna.” Kinakabahan na wika ni Luz, dahil kapag umalis si Anna ay malalagot siya kay Dylan.“Bakit hindi ka nalang mag-swimming sa rooftop Ma’am Anna.” Wika ni Luz, dahil noon ay lagi siyang dinadala ni Anna sa rooftop para samahan siya mag-swimming. Malawak na napangiti si Anna, dahil sa sinabi sa kanya ni Luz. “Oo nga pala no? Bakit hindi ko ‘yan naalala.” Ngiting wika nito at dali-daling pumasok sa kanyang kwarto. Nakahinga naman ng maluwag si Luz, dahil hindi umalis si Anna. Minsan naisip niya, na kaya nagbago si Anna, dahil sa lamig ng pakikitungo ni Dylan sa kanya at sa mga
113RD POV“Ano po bang ginagawa niyo rito?” Tanong ni Dylan, para maiba ang usapan, dahil hindi na siya komportable sa mga pinagsasabi ni Anna sa mga magulang niya. “Gusto kasi namin na lumipat na kayo sa bago niyong bahay. Masyado na kasi itong masikip sa Inyong dalawa.” Ngiting wika ni Kim kay Dylan.“Wala naman problema sa akin, kung ayaw ni Dylan na umalis dito Mom, Dad. Ang totoo nga, mas nag-i-enjoy ako rito dahil maraming pog-.” Mabilis na tinakpan ni Dylan ang bibig ni Anna, kaya masama siyang tiningnan ni Anna.“Fine Mom, lilipat agad kami.” Gulat na napatingin si Kim kay Dylan dahil sa sinabi nito. Ilang beses na kasi niyang sinabihan si Dylan na lumipat na, pero sadyang nag-matigas ito, kaya hindi niya maiwasan na magtaka dahil mabilis lang itong sumang-ayon sa kanya.“Sinabi ko naman sa ‘yo na mas mabuti nga at pinuntahan natin sila rito.” Ngiting wika ni Kim kay Sandro, habang nasa elevator na sila.Samantala, galit na galit si Anna kay Dylan, dahil sa pagsang-ayon nito
123RD POV “Why?” Takang tanong ni Britney nang biglang tumayo si Dylan.“Love, anong problema?” Muli niyang tanong habang napahawak si Dylan sa noo niya, dahil bigla niyang naisip si Anna, at ang ikina-iinis pa nito sa kanyang sarili ay mukha ni Anna ang kanyang nakikita kay Britney.“I’m sorry, but I need to go.” Wika niya at dali-daling tumayo. Taka na napatingin si Britney sa kanya at susundan sana ito, pero hindi na niya ito naabutan sa labas. Panay ang ginawang paghampas ni Dylan sa manibela ng kanyang kotse dahil naiinis siya sa kanyang sarili. Hindi niya maintindihan kung bakit patuloy na gumugulo sa isip niya si Anna. “Manang!” Tawag niya nang makapasok siya sa loob ng condo. Binuhay niya ‘yong ilaw dahil madilim ito. “Fvck!” Malakas niyang sigaw ng makita si Anna sa harapan niya. Malawak naman itong napangiti sa kanya.“What are you doing?” Kunot-noo na tanong niya rito. “Hinintay ka.” Balewalang sagot nito at umupo sa kama.“Himala yata na hinintay mo ako.” Matamis na
13 3RD POV “Alam mo bang gusto ko ‘yon.” Napapikit si Dylan sa kanyang mga mata dahil nahihiya siya kay Luz. “Stop it Anna.” Nagbabanta niyang wika, pero hindi ito pinansin ni Anna. “Sige na kasi bihisan mo na ako.” Malawak na napangiti si Anna nang buhati siya ni Dylan. Ang akala niya ay sa kwarto siya dadalhin ng kanyang asawa pero nawala ang ngiti sa labi niya ng lumabas sila sa condo.“Bakit tayo lumabas?” Galit na tanong niya habang hindi pa rin siya binaba ni Dylan. “Bakit hindi?” “Teke nga lang! Saan mo ba ako dadalhin?” Tanong niya, habang buhat pa rin siya ni Dylan. “Sa office.”“Office? Ano naman ang gagawin ko ro’n?” Inis na tanong niya habang binaba na siya ni Dylan.“Sasama sa akin malamang.” “My God Dylan! Bakit mo ba ako isasama ro’n? Ang boring kaya ro’n. Isa pa, hindi mo ba alam na aalis kami ni Manang Luz.” Napatingin sa kanya si Dylan dahil sa kanyang sinabi. “Aalis? At Saan naman kayo pupunta?” “Sa Mall! Bibilhan ko siya ng mga damit, kasi magba-bar kami.
1593RD POV “Akala ko pa naman, ang asawa mo ‘yon.” Natatawang wika ni Evo, sa kanya. Hindi sumagot si Aaron, habang ininom niya ang alak na nasa kanyang baso. Panay din ang tingin niya kay Hailey, habang kasama nito ang kanyang nobyo. “Bakit ba, hindi mo alam. Kung ilan silang magkakapatid Bro?” Muling tanong ni Evo. “Wala akong pakialam, kung ilan sila. Isa pa, hiwalayan ko rin naman ang kapatid nila.” Sagot ni Aaron sa kanya. “Talaga? Pero bakit? Sayang naman.” Masamang tiningnan ni Aaron, si Evo, dahil sa kanyang sinabi. “‘Wag mong sabihin, pinagnanasahan mo si Hanma?” Kunot-noo na tanong niya sa kanyang kapatid. “Hindi siya, hindi naman ‘yon maganda. Namimili pa nga ako sa dalawa niyang kamba-.” “Gusto mo bang tamaan?” Galit na wika ni Aaron, habang tinaas nito ang kamao niya. Hindi napigilan ni Evo, na matawa dahil sa ginawa ng kambal niya. “Hindi ka takot? Sabihin ko nalang sa asaw-.” “‘Wag! Hindi ka naman mabiro!” Inis na wika ni Evo, habang muli siyang pina-upo nito.
1583RD POV “Good morning.” Napakunot ang noo ni Aaron, nang makita niya si Helena, na nakaupo sa gilid ng kanyang opisina. “Anong ginagawa mo rito?” Tanong niya, habang tumayo ito at malawak na ngumiti sa kanya. “Pinalitan ko ang kapatid ko.” Balewala na wika nito, habang inabot sa kanya ang isang tablet.“Nand’yan na lahat ng schedule mo Sir.” “Bilib din ako sa kapal ng pagmumukha mo.” Insulto na wika ni Aaron, sa kanya.“Mas mabuti ng makapal ang mukha, kaysa walang mukha ‘diba?” Ngiting wika nito, kaya inis niya itong tiningnan. “Lumayas kana, kung ayaw mong masaktan.” “Nakikita mo ba ‘to?” Wika niya, habang itinaas ang isang papel. Napakunot naman ang noo ni Aaron, habang nakatingin dito. “Baka lang kasi nakalimutan mo. Five years pa ang contract ko, bilang secretary mo.” Ngising wika ni Helena, sa kanya. “Kaya, wala kang karapatan na palayasin ako, aalis ako kung kailan ko gusto.” Wika nito at tinalikuran siya. Inis niya itong tiningnan, habang binuksan nito ang pinto ng
1573RD POV Agad na nag-bawi ng tingin si Hanma, sa kanya at muli itong kumain. “Para ‘yon, sa kaligtasan nila.” Wika ni Hanma, at itinuon na nito ang atensyon niya, sa kanyang pagkain. Gustong iwasan ni Aaron, ang pamilya niya, dahil kinakahiya niya si Hanma. Gusto niya rin sana na iwanan na ito, pero naisip niya, ang pakiusap ng daddy Recca niya sa kanya. “Magbihis ka.” Wika niya rito, habang naka-upo ito sa sahig. “Bakit po Sir?” Tanong ni Hanma, habang tumayo ito. “‘Wag kana ngang magtanong! Isa pa, bakit ba r'yan ka naka-upo? Gusto mo bang pagalitan na naman ako nila Daddy?” “S-sorry po Sir.. Baka po kasi magalit kayo, kapag sa sofa ako uupo.” Inis niya itong tiningnan at iniwan. “Bilisan mo!” Malakas na sigaw ni Aaron, sa kanya. “Ang Dami pang palusot, akala mo naman maawa ako sa kanya.” Inis na wika niya, habang kinuha ang kanyang bag. “Tapos kana ba?” Tanong niya rito, at agad naman na tumango si Hanma, sa kanya. “Wala kabang ibang damit?” Tanong niya rito, habang u
1563RD POV Lumipas ang isang linggo, na hindi nagpakita si Hanma, kay Aaron. Labis naman ang tuwa na nararamdaman ni Aaron, dahil sa hindi pagpapakita nito. Naiirita kasi siya, sa tuwing nakikita ito. Lalo na ngayon. Hindi pa rin niya naiisip kung paano niya na-pakasalan si Hanma. Sa tuwing iniisip niya ang itsura nito ay nandidiri siya. “Dad.” Wika niya, nang masagot niya ang tawag sa kanyang phone. “Aaron, bakit wala sa condo niyo ang asawa mo?” Napakunot ang noo niya, dahil sa tanong ng kanyang ama. “Anong ginagawa niyo, r’yan Dad?” “Hindi ako ang pumunta ro'n, ang daddy Recca mo. Ang sabi niya, wala raw doon ang asawa mo.” “Matagal na siyang hindi bumalik sa condo, Dad. Hindi ko alam kung nasa'n siya.”“Anong ibig mong sabihin? Ni hindi mo man lang siya hinanap?” Galit na tanong ni Dylan, sa kanya. “Dad, hindi ko naman kagustuhan na maikasal sa kanya, kaya wala akong pakialam kung sa’n, man siya magpunta, dahil hindi ko siya responsibilidad.” “Aaron!” Sigaw ni Dylan, sa k
1553RD POV “S-Sir.. Nasasaktan po ako…” Napahawak si Hanma, sa kamay ni Aaron. Habang sinakal siya nito. “Paano mo nagawa ‘yon?!” Galit na sigaw ni Aaron, sa kanya. “H-hindi ko po kayo maintindihan…” Iyak na wika niya, kaya mabilis siyang sinampal ni Aaron. “Palampa-lampa ka lang pala! Tapos niloloko mo ako!” “A-ano pong sinasab-.” Nahihirapan na tanong ni Hanma, sa kanya. “Bro! Bitawan mo siya, baka mapatay mo ‘yan!” Awat ni Evo, sa kanya. “Talagang mapapatay ko ang pangit na ‘yan!!” Galit na sigaw ni Aaron, at hindi pa rin, binitawan ang leeg ni Hanma. “Tama na ‘yan Aaron!” Sigaw ni Dylan. Habang galit na nilapitan nito si Aaron. Tinulak ni Dylan, ang anak niyang si Aaron, nang hindi ito nakinig sa kanya. Napahawak naman si Hanma, sa leeg niya habang tinulungan siya ni Dylan, na tumayo. “Bakit mo siya sinaktan?!” Galit na sigaw ng kanyang ama sa kanya. “Dahil manloloko siya Dad!” Malakas na sigaw ni Aaron, sa kanya. “Wala akong ginawang masama sa ‘yo Sir Aaron…” “Man
154 3RD POV “Aaron.” Agad na napatayo si Aaron, habang papalapit sa kanya ang kanyang ina. “Mom.” Lumapit siya kay Aira, at humalik dito.“Bakit, wala na naman ang secretary mo? Pinalayas mo na naman ba?” Galit na tanong ni Aira sa kanya. “Hindi ko siya pinalayas Mom,” “Kung ganun, nasa'n siya? Bakit wala akong makita sa labas?” “Wala, dahil ginawa ko siyang katulong.” Napakunot ang noo ni Aira, dahil sa sinabi ng anak niyang si Aaron, sa kanya. “Bakit mo naman siya, ginawang katulong? Hindi mo ba alam na matalino ang batang ‘yon? Isa pa, graduate rin siya sa paaralan na pinasukan niyo noon.” Napatingin si Aaron, sa kanyang ina, dahil sa sinabi nito sa kanya. “Hindi naman, kasi siya ang na-hire niyo. ‘Yong mayabang niyang kambal.” “Kahit na, mabait naman si Hanma.” “Ano bang gagawin ko sa mabait Mom? Kung tatanga-tanga naman ito?” “Aaron,” “Mom, don't worry, kaya ko naman kahit wala akong secretary. Isa pa, mas magaling naman ‘yon sa bahay, kaya ro'n ko nalang siya nilagay
153 3RD POV “Daddy!!” Malakas na sigaw ng mga bata, habang papalapit ito sa kanya.Isa-isa niyang hinalikan ang mga bata, habang malawak na ngumiti si Evo, sa kanya. “Akala ko hindi ka pupunta rito Bro.” Wika nito, habang hinawakan siya sa balikat. Winaksi naman ni Aaron, ang kamay ni Evo. “Wala ka pa rin talagang pagbabago.” Iling na wika ni Evo sa kanya. “Ikaw ba meron?” “Naman! alam mong may asawa at mga anak na ako, kaya balewala na sa akin, ‘yang mga babae na ‘yan.” “Ikaw nga ang walang pagbabago. Puro babae pa rin talaga ‘yang nasa isip mo.” “Shhh! Manahimik ka nga Bro, baka marinig tayo ni Kai, gusto mo bang malagot ako sa kanya?” “Tinatanong mo pa talaga.” Ngiting wika ni Aaron, sa kanya, kaya masama siyang tiningnan ni Evo. “Kuya!” Mahigpit na yumakap si Dell kay Evo. “Hi my Princess.” Ngiting wika ni Evo. “Ang tagal niyo naman bumalik dito.” Himig nagtatampo na wika ni Dell, kaya napakunot ang noo ni Aaron. “Umuwi kaba rito?” Tanong niya habang mabilis na tumang
1523RD POV Gabi na ng matapos ang meeting ni Aaron, sa mga tauhan niya. Naisipan din niya na mag-stay muna, sa probinsya. Para makapag-relax. “Kumain na po kayo Sir..” Wika ni Hanma sa kanya, kaya napatingin siya sa lamesa. “Bakit ang dami niyan?” Kunot-noo na tanong niya rito. “P-para po ito sa mga nasa labas Sir.” Sagot niya kay Aaron. “Bakit? Binabayaran kaba nila, para i-pagluto sila?” Umiling si Hanma, sa tanong ni Aaron. “Hindi naman pala, pero bakit mo sila pinagluto?” Hindi sumagot si Hanma, kay Aaron, at nanatili itong nakayuko. “Ibaba mo ‘yan.” Wika ni Aaron, kaya binaba niya ang kanyang dala. “Dalhin mo nalang ang pagkain ko, sa taas.” Muling wika niya kay Hanma. Nang makapasok si Aaron, sa silid niya ay napatingin siya sa kanyang phone, nang tumunog ito. “Bro, kumusta?” Tanong ni Evo, sa kanya. Matapos niyang masagot ang tawag nito. “Maayos lang ako. Wala pa rin ba kayong balak umuwi? Hindi mo ba alam, na hinahanap na kayo ng mga anak niyo.” “Baka bukas Bro,
1513RD POV“Anong binugbog? Babae lang ‘yong pina-sundan ko sa kanya!” “‘Y-yon nga pong babae ang bumugbog sa kanya Sir.” Napakuyom si Aaron, sa kamao niya, dahil sa kanyang narinig. ‘Hmm, kaya pala siya mayabang.’ Nang makarating si Aaron, sa condo niya ay napahinto siya habang nakatingin sa babaeng nakaupo sa sahig, at nakayakap sa kanyang bag. “Anong ginagawa mo r’yan?” Kunot-noo na tanong niya rito. Nang mag-angat ito ng mukha, ay roon niya ito nakilala. “Bakit kaba naka-upo r’yan?” Tanong ni Aaron, sa kanya. “H-hinihintay po kita Sir..” Yukong sagot ni Hanma sa kanya. “Damn! Kanina ka pa ba?” Muling tanong niya rito. Tumango naman si Hanma, habang binuksan niya ang pinto. “Pumasok ka.” Wika nito sa kanya. “Bakit hindi mo nalang ako tinawagan?” Muling tanong ni Aaron, habang pina-upo niya si Hanma, sa sofa. “B-baka po kasi magalit ka Sir.” Sagot nito sa kanya. Alam ni Aaron nilalamig ito, dahil kanina pa ito sa labas. “Kumuha ka ng kumot sa cabinet.” Utos ni Aaron sa k