NIKO'S POV
“Dude, you’re cheesy.” Von who’s standing beside me chuckled when he saw me in tears so he handed me his hanky. But he’s obviously emotional as I am! I just smiled nervously as I wiped off my tears. Ah, can’t help it.
“Niko, oo naalala ko nga ang unang beses na nagkasalubong tayo..napaka suplado mo at sinungitan mo pa ako.” She said smiling.
“But I never thought na ‘yong guwapong suplado na ‘yon ay ang magiging asawa ko pala. I actually wrote my vow but I won’t read it anymore and I will just speak my heart out today; my vow to you in front of God and of our loved ones.”
“You are Mr. Suplado who eventually became my Mr. Perfect. Yes, you may not be perfect dahil wala naman talagang perpekto ‘di ba? Pero alam kong ikaw ang perpektong pinili ng Diyos para sa akin na makakatuwang ko sa habang buhay.”
“You showed me what love truly is. Niko, mahal na mahal kita. Handa na ako sa bagong kabanata ng buhay natin kasama ang anak natin at katulad nga ng sinabi mo pati na ang magiging mga anak pa natin.”
“I promise to honor you, love you, and cherish you as my husband today and every day. I will laugh with you, cry with you, scream with you, and grow old with you. I give you my hand.. for the second time. I give you my love, I give you myself, the good, the bad, and the yet to come. I love you forever my Mr. Perfect.”
God, I don’t know what I did right to deserve her. She’s the most amazing woman I have ever known and loved. And I promise to love her more and our family with all my heart and soul.
Jazmin’s POV
“Mommy, you’re so beautiful!” Masayang sabi ni Aedin habang nakatingala sa akin.
“Aw, thank you baby kong guwapo!” Sabi ko naman sa kanya at umupo pa ako ng bahagya para mahalikan siya.
“Aedin, let’s go?” Tawag naman ni Max sa kanya at pinapapunta na kasi sila sa venue.
“At the beach?!” Sabik nitong tanong at tumakbo na nga nang tumango si Max.
Napailing na lang si mommy at nakangiti pa itong bumaling sa akin. Ang ganda ni mommy lalo sa suot niya ngayon.
“Your happiness is my happiness, anak. Always remember to put God in the center of your marriage and of your family. And I know everything will fall into place.” Nakangiti at masuyo niyang sabi.
Hindi ko napigilan ang pagpatak ng luha ko at niyakap ko siya ng mahigpit. “Thank you so much,’my. Thank you for being the best mommy in the world. I love you!”
“I love you more, anak.”
“Are you ready?” Masayang tanong naman ni Jen habang palabas na kami ng suite. Napangiti pa siya lalo nang tumango ako.
Magpapakasal kami ni Niko sa pangalawang pagkakataon. Ngayon ay saksi na ang mga mahal namin sa buhay kaya sobra ang saya na nararamdaman ko.
Napangiti ako at halos matunaw ang puso ko nang makita ko siyang lumuluha sa harapan habang naglalakad ako palapit sa kanya. Napakaguwapo at napakakisig niya sa kanyang kasuotan kaya naman lalo pang nagwala ang puso ko.
“I still remember the very first time I saw you. You were so beautiful that I couldn’t take my eyes off you and even days after; I couldn’t.. I just couldn’t shake you off from my head no matter what I do. See, how smitten I was? I knew you will be the only girl I would want to spend the rest of my life with and here we are. This might not be our first wedding but this is the first time I get to say my vow to you in front of God and to our loved ones.”
“Jaz, baby, I love you so much and I always thank God for your life..from the very first day we met and until now and forever. Thank you for being the best mother to our son and to our future sons and daughters. I’m really looking forward to that.”
“I may not be perfect in so many ways but I promise to love, honor, and cherish you forever. I look forward to raising our family and building our relationship under the guidance of God. Your love and trust makes me a better person, each and every day. There’s no one else I’d want to build a life with. I get to have you by my side, my love, and my wife, for eternity. I love you forever, baby.”
“Daddy Niko, gising!"
Tinapik tapik ko pa siya sa pisngi para tuluyan siyang magising. Napangiti na lang ako nang bigla siyang mapabalikwas ng bangon kahit na inaantok pa siya.
"Yes, baby mommy?" Halos nakapikit pa niyang sagot. Natawa na nga ako nang tuluyan dahil napaka cute niya!
"Nagugutom ako eh.” Nakanguso kong sabi sa kanya.
“Hmm? What do you want to eat?” Tanong naman niya sa akin at pinipilit talaga niyang imulat ang mga mata niya. Naaawa na nga ako sa kanya pero ginugutom talaga ako eh.
“Patupat ang gusto ko eh..” Nag-aalangan kong sabi sa kanya.
"P-patupat? What's that?" Tuluyan na ngang nagising ang diwa niya.
Naaawa ako sa kanya pero diko talaga mapigilan mag crave at hindi lang basta crave dahil madalas ay sa madaling araw pa ito mangyari.
Mabilis niya akong hinalikan sa labi at agad na siyang tumayo at nagbihis. Mayroon kayang mabibilhan ng gano’n ngayon? Sa Pangasinan ko lang natikman ‘yon dati eh. Mahilig ako sa kakanin ngayon pangalawang pagbubuntis ko.
Napangiti naman ako nang maalala ko kung gaano kasaya si Niko nang malaman niyang buntis ako. Halos magtatatalon siya sa tuwa kaya naman mas lalo pa siyang naging maasikaso sa akin. Kulang na lang ay hindi niya ako palakarin.
Nasa first trimester pa lang ako kaya naman sobrang arte ko ngayon. Medyo nahihirapan din ako dahil sa morning sickness pero laking pasasalamat ko kay Niko dahil lagi siyang nandiyan at nakasuporta.
Sa tingin ko ay sa Sagada nabuo ang baby namin dahil doon kami nag honeymoon bago lumipad patungong Maldives. Natupad na din ‘yong sinabi namin noon na babalik kami muli doon ng kaming dalawa lang.
Pagkauwi naman namin galing sa Maldives ay lubos akong nasuprisa nang iuwi niya kami ni Aedin sa pinagawa niyang bahay para sa amin!
He has been working a lot lately. Minsan inuuwi pa niya ang work niya para kahit paano ay makasama pa din niya kami lagi. Kung dati ay ako ang napaka clingy, ngayon ay siya naman!
"OMG! Patupat! Thank you, daddy!" Tuwang tuwa kong saad nang makauwi siya kinaumagahan, I mean magtatanghali na!
Kaagad naman niya akong niyakap sa bewang. “Are you happy?” Masuyo niyang tanong kaya nakangiti naman akong tumango.
Ikinawit ko naman ang mga braso ko sa leeg niya at tumingkayad para halikan siya. Hindi siya nakahuma agad at nang makabawi siya at akmang lalaliman pa ang halik ay kaagad na akong bumitaw. Nagugutom na ako ng patupat! Wala na siyang nagawa kundi mapakamot sa batok kaya natawa ako sa itsura niyang parang nalugi.
"Saan mo to binili?" Tanong ko sa kanya habang nilalantakan ang binili niya.
Napakadami nga niyang binili at pakiramdam ko ay pinakyaw niya pa lahat ng paninda! Hmm grabe napakasarap talaga!
"I went to the moon just to buy patupat so you better finish that all." Nakangisi niyang sabi sa akin habang pinapanood akong kumain.
"Moon? Kaya pala ang tagal mo! Naiinip na si baby." Kunwari namang nakasimangot kong sabi.
"I’m sorry, baby! Daddy loves you so much!” Masuyo nitong sabi sa impis ko pang tiyan.
Uminit naman ang puso ko at halos matunaw pa ito dahil napakalambing niya at lagi niyang kinakausap ang baby.
“I think our baby is a girl." Sabi pa niya kaya napakunot noo akong napatingin sa kanya.
"Bakit mo nasabi?" Tanong ko.
"Maarte like mommy!" Nakangisi niyang sabi kaya inirapan ko siya.
Tinawanan niya lang ako at kinintalan ng halik sa ulo. Lalo pa akong na-i in love sa kanya sa bawat araw. Para pa din kaming bagong mag boyfriend dahil hanggang ngayon ay sobra pa din akong kinikilig sa kanya lalo na kapag tinutugtugan niya kami ng gitara.
Nobody’s perfect but I believe God has destined us with someone perfect for us. And he indeed is my Mr. Perfect. I love him so much and I promise to be the best wife to him and the best mother to our children.
Niko's POV
"Daddy! When will my baby sister come out? You always tell me soon but what's taking her so long?"
"Oh! So impatient like daddy!" Jaz said laughing.
"Come here and let's ask the baby.” He immediately sat on my lap and he gently caressed his mommy’s big tummy.
"Hi baby sister! Come out already because I can’t wait to play with you!"
"Oh! The baby is kicking! You see that, baby?" I’m still amazed although I already saw it many times now!
"Wow! The baby's moving daddy!"
"Ouch! Nag co-contract na tiyan ko Niko!" She seemed in pain! I didn't know what to do so I immediately carried her.
"Are you going to give birth now, baby?" I said panicking but she suddenly laughed!
"Hey! Don’t tell me you’re kidding?"
"Ibaba mo ako Niko. I can still walk, you know! Nagco-contract pa lang naman. This will take hours pa before I give birth. So relax daddy!" I can't believe she can still laugh while here I am, already panicking!
"Are you sure? Shall I call your OB?"
After 8 long hours of labor, she finally gave birth to our beautiful baby girl. Hell yeah, I almost fainted when she screamed my name while pushing so hard.
I’m so proud of her. I have so much regrets that I wasn't there when she gave birth to Aedin.. So I gave my best when she got pregnant with our second child.
She always wakes me up in the middle of the night because she's hungry and she'd been craving for weird food like patupat, kambal na strawberry, tupig and so much more! But no complaints, I am willing to do anything for her and for our kids. Ah, I love her more with each passing day.
My heart melted when I heard our baby’s cry!
“You did well, I’m so proud of you. I love you, baby.”
“I love you, Niko.” She smiled sweetly back at me before she drifted off to sleep.
"Here's the baby, daddy!" The nurse happily handed me our precious little baby.
Tears suddenly ran down my face when I held her in my arms. I fell in love instantly for the third time. First to Jaz and then Aedin, and our little Nikkie. She's so beautiful like her mom! Oh, my little Jaz!
"Hi there, my little princess!”
My family is best thing that ever happened to me. Priceless!
WAKAS
Jazmin's POV"Oh my god! Jazmin, wake up! Nagising na ang mga kapitbahay pati mga nananahimik na patay sa ingay ng alarm mo pero ikaw tulog na tulog pa din!" Maktol ni Jen, kaibigan at ka roommate ko.Unti-unti kong binuksan ang namimigat ko pang mga talukap at hinagilap ang cellphone kong nag-iingay at agad na
Lumipas ng matulin ang mga araw at patapos na naman ang second semester! At syempre itong huling limang araw ang pinaka toxic sa lahat dahil finals na! Busy ang lahat sa pag re review. Tulad nga namin ni Jen ngayon."Ang sakit na ng ulo ko Jaz! Di ko talaga maintindihan to!" She exclaimed. She’s taking up civil engineering at tulad ko ay nasa 2nd year na din."Eh bat ka ba kasi nag engineering eh alam mo namang pareho lang tayong kamote pagdating sa mga numero na yan." Talak ko sa kanya at napailing na lang."Wala naman akong magagawa dahil yun ang gusto ni daddy." Nakasimangot niyang sabi."Na ginusto mo din." Binigyang diin ko pa talaga dahil hindi naman siya pinilit. Pero dahil ayaw niyang ma disappoint ang dad niya ay yun na nga din ang kinuha niyang kurso.Isa kasing successful civil engineer ang daddy nya sa isa sa pinaka malaking kumpanya sa Manila.Umalis ako mula sa aking k
"PUNO lahat ng taxi na dumadaan! Ano ba yan! Late na tayo!" Sabay kaway sa mga taxi na dumadaan si Max.Buti na lang at malamig dito sa Baguio at hindi kami pagpapawisan sa paghihintay ng taxi. Ganto kasi dito usually kapag natatapos ang finals. Puro party din ang mga estudyanteng tulad namin. Gusto lang din mag relax at mag unwind.Napansin kong may lumabas na kotseng itim sa gate ng katabi naming apartment. At nagulat ako nang bumusina ito nang tumapat sa amin at tumigil.Unti-unti namang binaba ang tinted window."Hi! Wow! Ang gaganda nyo naman!" Sabi ng lalaki na nag da drive.Siya din yung bolero na nag hi sakin nung nakaraan sa terrace! Napaka gwapo niya at mukha namang friendly. Tsinito sya at matangos ang ilong. May dimples pa sa magkabilaang pisngi.Pero ang talagang kumuha ng atensyon ko ay ang lalaking nakaupo sa passenger's seat. Diretso kasi ang tingin at di man lang nag abalang tumingin. Suplado.At napagtanto ko nga k
NANG nakalapit siya, umupo sya sa may tapat ko. Katabi ko naman si Von.Diko maintindihan ang sarili ko o dahil tamado na ako sa alak na nilaklak ko, lalo syang gumwapo sa paningin ko. Para akong na engkanto! Para kasi siyang greek god! At di hamak na mas gwapo siya sa malapitan. Patataubin nito ang mga sikat na artista! Matangkad pa, siguro mga 5'11 o abot sa 6 ft ang height nito. How come di ko siya nakikita sa university? Or baka naman sa ibang university sila. Kasi imposible naman na hindi ko mapansin tong mga lalaking to sa lakas ng dating nila lalo na syempre itong suplado.Eh paano, iisang lalaki lang naman nakikita mo? Sabi ng sutil kong brain!Hay ano ba, naalala ko na naman tuloy siya! Erase! Kelangan kong mag enjoy sa gabing to! Hindi pwedeng siya na lang palagi ang masaya. Samantalang ako ay laging wasak ang puso.Naputol ang iniisip ko nang biglang tumikhim si Von. Pakiramdam ko nag-init ang buong mukha ko dahil nakatitig na pala ako sa
His lips felt soft and warm against mine. So, this is how it feels like to be kissed..finally! But wait, I suddenly felt the urge to throw up! Teka, huwag naman ngayon. Sandali lang! Bakit hindi ako makagalaw? Baka masukahan ko siya, nakakahiya! Bakit para akong naipako sa kinatatayuan ko?Nagmulat siya ng mata at nakatitig lang sa akin. Wala siyang kahit anumang reaksyon! M-may problema kaya? Hindi ko na kaya, nasusuka na talaga ako! Pero hindi ako makaalis sa kinatatayuan ko. Sana panaginip lang to! Paulit ulit kong inusal na sana nga ay isang panaginip lang to! Hanggang sa hindi ko na talaga kaya at.."Ouch!" Ungol ko dahil bigla akong nagising. Ang sakit ng ulo ko! Hangover is real! Nakapikit ko namang hinahagilap ang cellphone ko at titignan ko kung anong oras na. Bakit kaya ang sama ng pakiramdam ko?Bago ko pa mahawakan ang cellphone ko ay bigla kong naalala an
Alas diyes na ng umaga pero tinatamad pa akong bumangon. Maaliwalas ang panahon at pumasok na talaga ang sinag ng araw dito sa kwarto dahil nakalimutan kong isara ang kurtina kagabi. Ito yung mga panahon na masarap sana mag swimming dahil paniguradong mainit sa labas. Summer na summer na talaga.Tuesday ngayon at pangalawang araw ko dito sa bahay ni tita pero para akong nababagot at gusto ko na agad umakyat ng Baguio. Wala din naman kasi akong ginawa kundi humilata dito sa kama buong araw. May klase pa kasi si tita at Andrew kaya wala akong kasama buong araw.Ay sus ang sabihin mo andun kasi si myloves mo at nami-miss mo na kahit di man lang nagpaparamdam sayo."Haaay! Kung ayaw mo wag mo!!!" Para akong siraulong kinakausap ang sarili ko. Nakagigil kasi si Jeff at hindi na naman nagpaparamdam. Dati naman ay siya tong laging nangungulit. Bigla na naman tuloy akong dinalaw ng lungkot.Dumapa ako at pinanggigilan
"Hello, 'my?" Sagot ko, tumatawag si mommy."Hi anak! Nakarating ka na ba?" Tanong niya sa kabilang linya. Lagi ko kasi ina-update ang mommy ko sa mga ganap ng buhay ko.Kararating namin dito sa Baguio. Ang bilis natapos ng bakasyon."Heto po 'my kararating lang. Tawag na lang po ako mamaya kasi pababa na po kami ng bus.""Okay, thank God at nakarating ka ng maayos anak. Mag iingat ka palagi diyan ha? I miss you anak. Sige na at papasok na din ako. I love you nak!" Papasok na din siya sa work. Nami-miss ko na ang mommy ko pero wala naman akong magagagawa. Kaya ko din pinag-iigihan ang pag-aaral ko para hindi na kami magkakalayo pa.Mag tu- two years nang di nakakauwi si mommy kaya malapit na ulit siyang mag bakasyon. Every two years kasi ay umuuwi siya. Nasa early 40s pa lang ang mommy ko pero di na din siya nag asawa pang muli. Okay lang naman sa akin kung sakaling umibig pa siya. Ang kaligayahan niya ay kaligay
Me: Nakapagpa enroll ka na ba?Tinext ko si Jeff. Diko matiis!After 30 minutes, nag reply naman.Jeff: Hindi pa. Sabay na tayo bukas. Kita tayo sa main gate. 1 pm sharp.Me: okay, see you.Di man lang mangumusta kahit sana bilang bestfriend man lang. Kung hindi ako ang unang mag ti text, di na ata niya ako maaalala. Sakit sa heart. Oo naman, nasasaktan pa din ako. First love ko eh. Dapat na lang ba akong magpasalamat kasi atleast naman siya ang nag initiate na sabay kami mag enroll? Pero sa kabilang banda naman ng isip ko..tinanong ko kasi kaya siguro nag magandang loob na lang na isabay ako.Napabuntong hininga na lang ako. Ilang taon na din akong in love sa best friend ko. Transferee ako noong second year high school sa school nila. Dati kasi kami sa Quezon City pero nang
NIKO'S POVMy heart was beating so fast and my tears began to roll down my cheeks when I saw her walking slowly down the aisle. God, she’s so beautiful. I just can’t believe she’s all mine.“Dude, you’re cheesy.” Von who’s standing beside me chuckled when he saw me in tears so he handed me his hanky. But he’s obviously emotional as I am! I just smiled nervously as I wiped off my tears. Ah, can’t help it.“Niko, oo naalala ko nga ang unang beses na nagkasalubong tayo..napaka suplado mo at sinungitan mo pa ako.” She said smiling.“But I never thought na ‘yong guwapong suplado na ‘yon ay ang magiging asawa ko pala. I actually wrote my vow but I won’t read it anymore and I will just speak my heart out today; my vow to you in front of God and of our loved ones.”
Jazmin's POV"Sabagay ma'am Jazmin, hindi na talaga kami magtataka na na- in love sa’yo si Boss Niko. Sa ganda mong yan ma'am!"Nalaman na nila na asawa ko si Niko. Gulat na gulat sila pero hindi na daw nakapagtataka. Mga bolero."Kaya pala magre-resign na si ma'am, siguro aalagaan na lang niya si sir!" Tudyo naman ng iba."Pero ma'am bakit iba ‘yong kasama ni boss no’ng nag random inspection sila tapos parang hindi kayo magkakilala?"My gosh, napapansin nila lahat! Mga kalalaking mga tao, mga tsismoso."Mas maganda ka naman do’n ma'am Jazmin! May LQ lang siguro, ‘di ba ma'am? Bawing bawi naman si sir ngayon. Parang nililigawan ulit si ma'am!" Sabi naman ng isa pang engineer. Kaloka sila.Halos dalawang linggo na din mula noong nagkausap kami. Hindi ko pa din siya kinikibo hanggang ngayon pero ayan nga at inar
"Daddy! Daddy!" Nagulat ako nang sumigaw si Aedin at masayang masaya siyang nakatingin sa dalampasigan!Halos malaglag ang panga ko nang makita si Niko na masayang nakatingin sa amin! Kung hindi pa ako siniko ni Max ay hindi pa ako makakakilos sa kinatatayuan ko.Kaagad namang nagpababa si Aedin kay Jen dahil nasa mababaw na lang kami at tumakbo na ito patungo kay Niko. Kaagad naman niya itong sinalubong ng yakap at binuhat. Nakangiti sila pareho pero napasimangot ako at padabog na umahon mula sa dagat.Nakangiti siyang nakatingin sa akin na akala mo ay parang walang nangyari kaya tinignan ko siya ng masama nang tuluyan akong makaahon. Tinawag niya ako nang nilampasan ko siya pero hindi ko siya pinansin at dumiretso na ako sa lounge chair dahil nandoon ang tuwalya ko.Para naman siyang nagulat sa inakto ko pero sumunod pa din siya habang karga si Aedin. Hinawakan niya ako sa braso ko nang hindi ako tumitingin sa kanya kaya iwinaksi ko ito."Mommy,
"Jazmin, hindi ka na ba talaga mag-i-extend?" Tanong ng project manager sa akin.Sa totoo lang ay hindi na malinaw ang magiging plano ko ngayong bumalik na si Niko. Hindi pa malinaw sa amin ang lahat. Gusto ko ding mainis sa sarili ko dahil hindi pa ito malinaw kung tutuusin pero ilang beses ko nang naipagkaloob sa kanya ang aking sarili. Ganon ako karupok pagdating sa kanya. Oo nga at mag-asawa nga kami pero matagal kaming nagkahiwalay at ni hindi pa kami nakapag-usap sa mga nangyari.Sinabi niyang mag-uusap kami pagkabalik niya dahil kinailangan niyang magpunta sa Davao kinaumagahan no’n. Nagkaroon daw kasi ng problema kaya kahit ayaw niya pa sanang umalis ay wala siyang nagawa.“Papasok na din po sa preschool ang anak ko kaya kailangan ko muna siyang personal na asikasuhin sir. Pasensiya na po..” Magalang kong sagot kaya naintindihan naman niya ako.Si Aedin na muna ang aasikasuhin ko
“Getting back together?” Nakangiting tanong ni Ethan habang nagmamaneho siya pero hindi ito umabot sa kaniyang mga mata.Sa huli ay kay Ethan din ako sumama dahil mahuhuli na talaga ako sa trabaho at isa pa, ayaw din siyang payagang umalis ni Aedin kaya lihim akong nagpasalamat."I..I honestly don't know. Ethan, I’m sorry.." Halos makurot ko ang mga daliri ko at hindi ako makatingin sa kaniya.Pakiramdam ko kasi ay napaka unfair ko sa kaniya. Lagi siya sa tabi ko at kasama ko siya sa pagpapalaki kay Aedin pero ilang araw ko pa lang nakakasama si Niko ay tumiklop na ako agad. Hindi man niya aminin ay alam kong kahit papaano ay umaasa pa din siyang maibaling ko sa kaniya ang pagmamahal ko. Sinubukan ko naman..pero iisa lang tala ang itinitibok ng puso ko."It's okay, Jaz. You don't have to be sorry. As long as you and Aedin are happy then I am also happy. You know that, right?"Ano bang nagawa ko at bakit napakabuti niya sa akin? Na
"Mommy, I want to be near the window!"Pinahiga ko kasi siya sa gitna ng kama. Ano bang gagawin ko sa’yo anak? Nakadikit kasi sa wall malapit sa bintana ang kama namin dahil malikot siyang matulog. Doon ang kinasanayan niyang pwesto maliban na lang kagabi na pinagitnaan namin siya ni Niko dahil tulog naman na siya. Ngayon, gising na gising pa at ayaw nga niyang pumayag na sa gitna ko siya patutulugin.Nagdahilan ako kanina na may gagawin pa ang daddy niya at kailangang umuwi pero umiyak lang siya nang umiyak kaya wala na nga akong nagawa. Mukha namang tuwang tuwa ang kumag at hindi halatang handa siya dahil may dala na siyang damit niya sa sasakyan!Napabuntong hininga na lang ako. "Alright, sleep ka na.""I'll wait for daddy!" Sabi niya kahit na inaantok na siya. Napailing na lang ako at parang gusto ko nang magselos dahil puro siya daddy!"Daddy!" Tuwang tuwa niyang sigaw nang makalabas ng banyo si Niko. Kaagad pa siyang b
"Jaz! Di ka pa nagkukwento kung anong nangyari noong tinakbo ang lolo ni Niko sa ospital ha?"Kararating ko pa lang sa trabaho pero nakiki chismis na agad ang babaeng 'to pero napangiti pa din ako."Grabe ka Jennifer, kararating ko pa lang chumichika ka na agad." Kunwaring napapailing kong sagot sa kaniya."Kwento mo mamaya ha? Uy ako may chika din sa'yo! Kaya nga gusto ko sana mag kwento ka kasi ano.." Sabi nito pero agad nang tumalikod at tinuloy na ang ginagawa niya na parang walang nangyari! Aba't bitinin ba naman ako?!"Hoy! Anong ano?" Nahampas ko pa tuloy siya sa balikat pero mahina lang naman."Uy grabe ha! Walang hampasan! Hmp!" Sabi naman nito sa akin at inirapan ako. Natawa na lang ako sa itsura niya pero kinulit ko pa din siya."Hindi na si Von ang head engineer dito ngayon." Sabi nito nang nakangisi.
"What took you so long? Anong pinag-usapan niyo?" Bungad niyang tanong sa akin nang makaalis si Ethan kaya nangunot ang noo ko."Bakit ko naman sasabihin sa’yo?" Mataray kong tanong.Naalimpungatan naman si Aedin dahil hindi ko namalayang medyo napalakas pala ang boses ko!"Mommy.." Sabi nitong pupungas pungas at agad niyang inumang ang mga kamay niya sa akin at nagpapabuhat na.Kinuha ko siya mula kay Niko nang muli na namang nagdaiti ang braso naming dalawa at para na naman tuloy akong nakuryente. Sobrang lapit din ng mga mukha namin at naramdaman ko pa ang pagdapyo ng kanyang hininga sa aking mukha. Gusto ko kurutin ang sarili ko sa pag re-react ng katawan ko sa simpleng pagkakalapit! My gosh, Jaz!"Umuwi ka na, iaakyat ko na si Aedin." Sabi ko sa kanya nang makuha ko si Aedin."He's heavy, kaya mo ba siyang iakyat sa taas?" Marahang tanong niya."Oo naman.” Sabi ko lang at muli
Hindi ko naman tinatago ang anak ko sa kanila. Sila lang itong walang pakialam at wala din naman akong planong ipagpilitan ang anak ko sa kanila. Nunca.Walang nakapagsalita kaagad sa kanila lalo na nang lumingon si Aedin sa kanila. Nanlalaki ang mga mata ni madame at napanganga pa.Hindi rin agad nakahuma ang daddy ni Niko na nakamata lang kay lolo at Aedin. They look puzzled."I told you not to come here!" Singhal ni lolo sa kanila nang makabawi ito."Oh! Look mommy! Your friend is here!" Masayang sabi ni Aedin at itinuro pa si Niko! Hay, anak! Napalingon tuloy ang tila nagulat ding babae na nakakapit sa braso ni Niko na parang tuko nang ituro siya ni Aedin.Napasinghap ako nang marahang tanggalin ni Niko ang kamay ni Celine na nakakapit sa braso niya at kaagad na lumapit kay Aedin nang hindi man lang lumingon sa babae! Lalo naman akong nagulat nang hindi siya nag alinlangang yakapin ng