Alas diyes na ng umaga pero tinatamad pa akong bumangon. Maaliwalas ang panahon at pumasok na talaga ang sinag ng araw dito sa kwarto dahil nakalimutan kong isara ang kurtina kagabi. Ito yung mga panahon na masarap sana mag swimming dahil paniguradong mainit sa labas. Summer na summer na talaga.
Tuesday ngayon at pangalawang araw ko dito sa bahay ni tita pero para akong nababagot at gusto ko na agad umakyat ng Baguio. Wala din naman kasi akong ginawa kundi humilata dito sa kama buong araw. May klase pa kasi si tita at Andrew kaya wala akong kasama buong araw.
Ay sus ang sabihin mo andun kasi si myloves mo at nami-miss mo na kahit di man lang nagpaparamdam sayo.
"Haaay! Kung ayaw mo wag mo!!!" Para akong siraulong kinakausap ang sarili ko. Nakagigil kasi si Jeff at hindi na naman nagpaparamdam. Dati naman ay siya tong laging nangungulit. Bigla na naman tuloy akong dinalaw ng lungkot.
Dumapa ako at pinanggigilan ang unan ko dahil sa inis at lungkot nang bigla ba namang pumasok sa isipan ko ang gwapong mukha ni Niko. Napaka gwapo niya kasi talaga kahit medyo suplado. Parang ang perfect niya. Perfect para sa akin. Para naman akong napahiya sa naisip ko kaya lalo kong binaon sa malambot kong unan ang mukha ko. Bakit ba puro na lang lalaki nasa isipan ko? Ganun na ba talaga ako ka atat? Hay ewan!
Tumunog ang cellphone ko at may tumatawag kaya agad akong bumangon. Bigla naman akong na excite at baka si Jeff na nga yan. Agad kong kinuha mula sa bedside table ang cellphone ko at tinignan kung sinong tumatawag. Pagtingin ko ay si Alex. Na guilty naman ako bigla dahil nakaramdam talaga ako ng pagka dismaya. Akala ko pa naman. Hay. Di pa ba nagsasawa to. Third year na siya and he's taking up accountancy. Gwapo din siya kaso hindi gaanong matangkad. Nasa 5'6 siguro siya. Nakilala ko siya nang minsang mag group study kami sa boarding house ng isa kong kaklase. Ka boardmate niya kaya ayun. Okay naman sana kaso nga iisa lang gusto ko. You already know who he is. But wait! Bakit ibang mukha ang nag pop sa isipan ko? Bakit si Niko?? Si Jeff dapat yun eh! Hala! Erase! Erase!
Hindi pa rin tumitigil sa pag ri-ring ang cellphone ko kaya sinagot ko na nga, kawawa naman eh. Kahit papano naman kasi ay mabait si Alex.
"Hello?" Sagot ko at muling ibinagsak sa kama ang katawan ko.
"Uy, Jaz! Kamusta?" Masaya naman niyang tanong.
"Okay naman. Ikaw?" Nakakatamad makipag-usap.
"Im good! I heard umuwi ka ng Maynila? Tagal natin hindi nagkita ah. Na miss kita.." Malambing niyang sabi. Actually, nagsabi din siya na uuwi siya ng Tarlac, kahit di naman ako nagtatanong. Iniiwasan ko na kasi siya dahil nga ayoko siyang paasahin.
Diko naman alam ang isasagot ko sa sinabi niyang na miss niya daw ako! Alangan namang sabihin kong hindi ko siya na miss. Di ako sanay sa ganto! Malay ko ba kasi at never pa naman akong nag ka boyfriend o kinilig man lang sa iba.
"Ah oo, umuwi ako." Iyon na lang talaga ang nasabi ko. Nagkwento naman siya at wala akong choice kundi makinig.
Hanggang sa nagpaalam na siya dahil tinatawag na siya ng kapatid niya. Buti na lang kasi mainit na tong tenga ko. Nakakahiya naman kasing ako ang unang magpapaalam. Sinabi ko na din naman sa kanya before pa na hanggang friends lang talaga kaya kong i- offer sakanya kaso persistent siya eh.
Napagpasyahan kong maglakad lakad na lang sa malapit na mall dito sa amin kesa kung anu-ano na lang tumatakbo sa isip ko. Doon na din ako mag la lunch tutal wala naman akong kasama sa bahay.
Kararating ko pa lang sa mall nang mag ring ang cellphone ko. Hirap kong kapain dahil natabunan sa bag kaya tumigil na kasi di ko nasagot agad. Sakto namang nakapa ko at kukunin na sana nang mag ring ulit ito. Pagkatingin ko ay si Jen pala.
"Oh bakit?" Bungad ko sa kanya. Wala din sigurong magawa to.
"Ginagawa mo?" Bagot na tanong niya.
"Heto naglalakad lakad lang dito sa mall, walang magawa sa bahay eh. Ikaw ba?" Sabi ko naman sa kanya habang naglalakad ako papunta sa department store.
"Hoy di ka man lang nag aya! Wala din magawa dito sa bahay. Sunod ako diyan, hintayin mo ako. Tawagan kita pag andiyan na ako." Mabilis niyang sabi at halatang nagkukumahog na ito sa pagbangon.
"Bilisan mo ha? Nagugutom na ako!" Pahabol kong sabi sa kanya dahil malapit nang mag alas dose at matagal talagang mag ayos yun.
Naka semi crop top lang ako ng gray ngayon at mini skirt na maong at birkenstock slippers na white naman ang sapin ko sa paa. Kung ano ang nahila ko sa cabinet ko, yun na yun. Nakalugay lang ang hanggang bewang at natural kong buhok. Hindi naman bagsak pero hindi rin kulot. Naglagay lang ako ng cheek and lip tint para di masyadong pale ang mukha ko. Di na ako nagkikilay dahil nabiyayaan naman ako kahit papaano ng kilay at mahahabang pilik mata.
'Pilik mata', what a big word! Naalala ko na naman tuloy! Meron na akong isasagot kapag may magtatanong sa akin ng ‘What is your most embarrassing moment?’. Hmm ano naman kayang ginagawa nun ngayon? Ahh erase! Kaya nga ako andito ngayon para mawala sila sa isipan ko.
Pumila na ako sa isang fastfood habang hinihintay ang bruhang si Jen. Paghintayin ba naman ako ng isang oras kaya gutom na gutom na tuloy ako. Eh halos magkalapit lang din naman kami ng village kaya malamang ay malapit din sa kanila tong mall kaya wala talagang mairarason sakin yan. Siguradong nag ayos pa yun ng pang malakasan. Maganda na nga siya kahit walang kahit ano sa mukha at kahit naka tshirt lang pero napaka hilig pa din sa mga kakikayan. And speaking of bruha, nandito na siya. Nagpapalinga linga siya labas nitong fastfood at tinatawagan ako. Natatawa akong nakatingin sa kanya sa labas at di nga ako nagkamali! Ang bruha naka sundress na hanggang sa gitna ng hita ang haba este iksi.
Hindi ko na sinagot ang tawag niya at kinawayan ko na lang siya. Lumapit naman agad siya sa akin habang nakangiti ng matamis. Inirapan ko naman siya kunwari dahil sa tagal niya at tinawanan naman niya ako.
"Hoy girlfriend! May surprise ako sayo!" Sabi niya sa akin habang kumakain kami. Sabay tingin niya sa cellphone niya.
Napatingin lang ako sa kanya sa nagtatanong na mata. Sarap na sarap ako sa kinakain kong fries eh.
Hinarap niya sa akin ang cellphone niya at may pinakita siyang picture pero one second lang ata kaya malamang diko nakita. Tawa naman siya ng tawa at tila kinikilig pa.
"Sino ba yan? May jowa ka na ulit? Picture nyo ba yan, ha?" Magkakasunod kong tanong sa kanya.
"Wala noh! Ikaw kaya to!" Sabi niya saka ulit siya parang timang na tumatawa.
"Ha?! Paanong ako yan? Ipakita mo na kasi!" Gulat ko namang sabi sa kanya. Paanong naging ako yun? Halos mamatay naman ako sa curiousity!
"Oh siya sige na baka umiyak ka pa eh. Hala ang cute nyo talaga!" sabi pa niya habang nakatitig sa cellphone niya at kumikinang pa ang mga mata kaya lalo tuloy akong na curious.
"Akin na nga kasi!" Hindi na ako nakapaghintay at pinilit ko nang inagaw ang cellphone niya. Napanganga ako sa gulat sa nakita ko! Ano na naman ba to, Jaz?!
Sino ba namang hindi magugulat kung makikita mo ang sarili mo sa picture na may kasamang lalaki? At hindi lang basta kung sino! Dahil walang iba ito kundi si Niko. Magkadikit ang ulo naming dalawa habang natutulog. Daig pa naman yung mag jowa sa harapan namin niyan eh. Mapagkakamalan talaga kaming mag jowa sa picture naming to.
"Oh di ba ang sweet niyo! Grabe! Bagay kayo!" Sabi pa niya na parang kinikiliti sa kilig.
"Nakakahiya! Sana ginising mo man lang ako!" Mangiyak ngiyak kong singhal sa kanya. Hindi pa nga ako nakaka move on dun sa pilikmata moment, meron na namang ganto.
"Sus! Magtigil ka nga diyan! Tama lang yan! Naku Jaz, it's your time to shine! Bagay kayo! Hayaan mo na yang Jeff na yan! Kahit pinsan ko yun, diko hahayaan na patuloy ka lang masaktan dahil sa kanya." Napasimangot siya nang mabanggit niya ang pangalan ng pinsan niya. Napabuntong hininga na lang din ako.
Hapon na nang matapos kaming mag libot at kahit papaano ay nakapag shopping din kami ng unti bago umuwi. Sinundo siya ng dad niya kaya sinabay na din nila ako.
"Hi tita! Si Andrew? Nag take out ako ng pizza oh." Sabi ko kay tita nang madatnan ko siya sa kusina pagkadating ko ng bahay. Ibinaba ko ang pizza sa table at humalik ako sa pisngi niya.
"Wow! favorite nga niya yan. Hala umakyat ka na sa taas at magbihis muna. Tawagin mo na din pinsan mo at magtitimpla lang ako ng juice para makapag meryenda na tayo." Masaya namang sabi ni tita.
"Sige po tita!" At agad na akong umakyat sa kwarto at nagbihis.
"Aalis ka na agad sa Saturday ate? Bat ang bilis naman?" Malungkot na tanong ni Andrew.
Ginulo ko buhok niya at ngumiti. Nagbibinata na din ang pinsan ko! Sigurado akong madami nang nagkaka crush dito dahil lalo siyang pumupogi habang lumalaki.
"Kelangan ko kasi mag summer class eh. Di kasi available yung subjects na yun sa susunod na sem." Paliwanag ko naman sa kanya. "Ah alam ko na, mag bakasyon kayo ni tita dun pagkatapos ng klase niyo. One week na lang kayo di ba? Exam week?" Dagdag ko nang maisip ko yun. Pwedeng pwede pala silang mag bakasyon doon.
"Pwedeng pwede! I like that idea, Jaz!” Excited namang sabat ni tita at maging si Andrew ay tuwang tuwa.
Show quoted text
"Hello, 'my?" Sagot ko, tumatawag si mommy."Hi anak! Nakarating ka na ba?" Tanong niya sa kabilang linya. Lagi ko kasi ina-update ang mommy ko sa mga ganap ng buhay ko.Kararating namin dito sa Baguio. Ang bilis natapos ng bakasyon."Heto po 'my kararating lang. Tawag na lang po ako mamaya kasi pababa na po kami ng bus.""Okay, thank God at nakarating ka ng maayos anak. Mag iingat ka palagi diyan ha? I miss you anak. Sige na at papasok na din ako. I love you nak!" Papasok na din siya sa work. Nami-miss ko na ang mommy ko pero wala naman akong magagagawa. Kaya ko din pinag-iigihan ang pag-aaral ko para hindi na kami magkakalayo pa.Mag tu- two years nang di nakakauwi si mommy kaya malapit na ulit siyang mag bakasyon. Every two years kasi ay umuuwi siya. Nasa early 40s pa lang ang mommy ko pero di na din siya nag asawa pang muli. Okay lang naman sa akin kung sakaling umibig pa siya. Ang kaligayahan niya ay kaligay
Me: Nakapagpa enroll ka na ba?Tinext ko si Jeff. Diko matiis!After 30 minutes, nag reply naman.Jeff: Hindi pa. Sabay na tayo bukas. Kita tayo sa main gate. 1 pm sharp.Me: okay, see you.Di man lang mangumusta kahit sana bilang bestfriend man lang. Kung hindi ako ang unang mag ti text, di na ata niya ako maaalala. Sakit sa heart. Oo naman, nasasaktan pa din ako. First love ko eh. Dapat na lang ba akong magpasalamat kasi atleast naman siya ang nag initiate na sabay kami mag enroll? Pero sa kabilang banda naman ng isip ko..tinanong ko kasi kaya siguro nag magandang loob na lang na isabay ako.Napabuntong hininga na lang ako. Ilang taon na din akong in love sa best friend ko. Transferee ako noong second year high school sa school nila. Dati kasi kami sa Quezon City pero nang
Pagkatapos naming kumain ay naglakad lakad muna kami. Buti hindi naman awkward kahit bago pa lang namin sila kakilala. Pakiramdam ko nga matagal na kaming magkakakilala. Masaya silang kasama, puro lang kami tawanan.Pati nga si Niko ay nakiki join sa kantyawan ng mga kaibigan niya. Diko akalaing kalog din pala siya na malayo sa personality ng Niko na una kong nakilala. Sabagay bago ko pa lang naman siya nakilala."Saan ang next, guys?" Tanong ni Erik na halatang inaantok na. Nakahiga siya sa may damuhan at maging si Von, nakaunan sila sa mga braso nila. Nakaupo naman kami. Nakaka antok dahil nabusog kami masyado. "Saan niyo gustong pumunta, Jaz?" Tanong naman ni Niko sa akin. Magkatabi kaming nakaupo at nakasandal sa puno. Unti-unti akong nagiging komportable sa kanya."Hmm? Rest muna tayo dito at mukhang inaantok si Von at Erik." Sabi ko naman sa kanya. Si Jeremy naman ay parang walang pakialam sa
Mabilis na dumaan ang mga araw. Patapos na ang summer class! Third year na kami sa first sem at magiging super busy na kami dahil mag du-duty na kami sa kung saan-saan na hospital.Nag iiwasan kami ni Jeff. Busy siya sa girlfriend niya. Hindi ko alam kung ano ang nagawa kong kasalanan sa kanya kaya pinabayaan ko na lang. Kelangan ko na din talagang tanggapin para makapag move on na din ako at nang di na ako laging nasasaktan.Si Niko naman lagi akong sinusundo o sinasabay sa pagpasok kapag pareho kami ng schedule. Lagi din silang nagtatambay sa apartment. Minsan naman kami nila Max at Jen ang tumatambay sa kanila. Tutugtugan nila kami ng gitara. Nakakatuwa dahil masarap sa pakiramdam kasi para kang hinaharana!Namasyal din pala si tita Jelai at si Andrew nung nakaraan at nag stay sila dito ng one week. Nagtabi na lang kami ni Jen sa bed niya at tabi ang mag-ina sa bed ko. Nakilala din nila ang mga kaibigan namin sa kabilang apartment. At si tita naman lagi
Nagpaalam na ako sa mga kaibigan ko at lumabas na ako ng bahay nila Princess. Hihintayin ko na lang si Niko sa labas. Baka kasi hindi niya alam kung saan ang exact location ko though nagtanong pala siya kanina kay Gab. Sinamahan naman ako Mike at baka may mga loko-loko daw sa labas."Grabe, nakapa ginaw! Mukhang di tayo giniginaw ah!” kantyaw ko naman kay Mike dahil naka tshirt lang siya. Hindi ko naman mapigilan ang sarili kong tumawa kahit walang nakakatawa. Napadami ka na naman ako ng inom!"Lasing ka na talaga Jaz!” Sabi naman niya sa akin at tinatawanan ako kaya napasimangot ako sa kanya.“Hindi ako lasing noh? Baka ikaw?” Kunwaring singhal ko sa kanya. Hindi pa din siya tumitigil sa katatawa. Mukha ba akong nakakatawa?“Oo na, oo na, hindi ka na lasing. I remind ko lang sayo yung napag aralan natin. Ano ulit ang number one defense mechanism ng lasenggo?” naninigkit na ang mga mata nitong nangangantiyaw sa akin.
"Naku sana naman andito pa yun." Mahinang usal ko habang kinakapa sa may paso sa gilid ng bahay yung spare key namin ni Jen. Hindi ko na to naalala kagabi dahil sa espiritu ng alcohol sa katawan ko. Sige palusot pa Jazmin, palusot pa!"Hay salamat! Nandito pa!" Napangiti ako dahil kung hindi, wala akong choice kung hindi bulabugin si Jen.Pagkapasok ko ng susi sa knob ay nanlaki ang mga mata ko dahil hindi naman pala naka lock! Naku, Jen, pambihira talaga! Paano na lang kung may masamang loob na pumasok? Dahan-dahan ko namang binuksan ang pintuan.Pagka bukas ko ng pinto, muntik na akong atakehin sa puso sa gulat! Akala ko kung sino ang lalaking nakaupo sa sofa! Yun pala
Lumabas ako ng terrace nang mabagot ako sa loob ng kwarto ko at umupo sa barandilya. Ang sarap mag relax dahil napaka lamig dito, libre aircon! Nagtimpla pa ako ng coffee at pinatugtog ang cellphone ko. Ang perfect! Kayakap na lang ang kulang!Speaking of kayakap bakit kaya hindi nag text buong araw yung mokong na yun? Nagkibit balikat na lang ako at baka kasama niya ang mga kaibigan niya dahil tapos na din ang exam nila. Parang gusto ko siyang kumustahin pero nauunahan ako ng hiya.Natawa ako ng mahina nang maalala ko si Jen at Max kanina dahil hindi talaga ako nakaligtas sa mga tanong nila. Hindi talaga nila ako tinigilan! Sabi ko nakitulog lang ako dahil nga naiwan ko yung susi pero hindi talaga sila naniniwala lalo na si Jen dahil alam naman niyang may spare key kaming nakatago sa paso. Napaka sweet daw
Napatunganga ako lalo sa sinabi niya! What the heck? May bahay sila dito sa Baguio pero lumipat sila dito dahil sa akin? Nanlalaki ang mga mata ko at napaawang ang mga labi dahil hindi ako makapaniwala! Bahagya naman siyang natawa sa itsura ko at pinisil ang pisngi ko.“Yeah I know. Daig ko pa ang stalker but I was desperate, Jaz. I really like you.” Sabi nito at pakiramdam ko ay nagkulay kamatis na naman ang traydor kong mukha."Hey..Are you mad?" Untag niya sa akin nang di ako nakapagsalita. Parang hindi ma process ng utak ko sa tindi ng revelations niya! Napakurap naman ako."N-no of course not. Hindi lang ako makapaniwala Niko. Sa dami ng nagkakagusto sayo, b-bakit ako?” Nauutal kong tanong sa kanya.Hinawakan niyang muli ang kamay ko at pinisil ito. “I love you, Jaz.” Masuyo nitong sinabi sa namumungay niyang mga mataOh my gosh! Seriously? Kinu
NIKO'S POVMy heart was beating so fast and my tears began to roll down my cheeks when I saw her walking slowly down the aisle. God, she’s so beautiful. I just can’t believe she’s all mine.“Dude, you’re cheesy.” Von who’s standing beside me chuckled when he saw me in tears so he handed me his hanky. But he’s obviously emotional as I am! I just smiled nervously as I wiped off my tears. Ah, can’t help it.“Niko, oo naalala ko nga ang unang beses na nagkasalubong tayo..napaka suplado mo at sinungitan mo pa ako.” She said smiling.“But I never thought na ‘yong guwapong suplado na ‘yon ay ang magiging asawa ko pala. I actually wrote my vow but I won’t read it anymore and I will just speak my heart out today; my vow to you in front of God and of our loved ones.”
Jazmin's POV"Sabagay ma'am Jazmin, hindi na talaga kami magtataka na na- in love sa’yo si Boss Niko. Sa ganda mong yan ma'am!"Nalaman na nila na asawa ko si Niko. Gulat na gulat sila pero hindi na daw nakapagtataka. Mga bolero."Kaya pala magre-resign na si ma'am, siguro aalagaan na lang niya si sir!" Tudyo naman ng iba."Pero ma'am bakit iba ‘yong kasama ni boss no’ng nag random inspection sila tapos parang hindi kayo magkakilala?"My gosh, napapansin nila lahat! Mga kalalaking mga tao, mga tsismoso."Mas maganda ka naman do’n ma'am Jazmin! May LQ lang siguro, ‘di ba ma'am? Bawing bawi naman si sir ngayon. Parang nililigawan ulit si ma'am!" Sabi naman ng isa pang engineer. Kaloka sila.Halos dalawang linggo na din mula noong nagkausap kami. Hindi ko pa din siya kinikibo hanggang ngayon pero ayan nga at inar
"Daddy! Daddy!" Nagulat ako nang sumigaw si Aedin at masayang masaya siyang nakatingin sa dalampasigan!Halos malaglag ang panga ko nang makita si Niko na masayang nakatingin sa amin! Kung hindi pa ako siniko ni Max ay hindi pa ako makakakilos sa kinatatayuan ko.Kaagad namang nagpababa si Aedin kay Jen dahil nasa mababaw na lang kami at tumakbo na ito patungo kay Niko. Kaagad naman niya itong sinalubong ng yakap at binuhat. Nakangiti sila pareho pero napasimangot ako at padabog na umahon mula sa dagat.Nakangiti siyang nakatingin sa akin na akala mo ay parang walang nangyari kaya tinignan ko siya ng masama nang tuluyan akong makaahon. Tinawag niya ako nang nilampasan ko siya pero hindi ko siya pinansin at dumiretso na ako sa lounge chair dahil nandoon ang tuwalya ko.Para naman siyang nagulat sa inakto ko pero sumunod pa din siya habang karga si Aedin. Hinawakan niya ako sa braso ko nang hindi ako tumitingin sa kanya kaya iwinaksi ko ito."Mommy,
"Jazmin, hindi ka na ba talaga mag-i-extend?" Tanong ng project manager sa akin.Sa totoo lang ay hindi na malinaw ang magiging plano ko ngayong bumalik na si Niko. Hindi pa malinaw sa amin ang lahat. Gusto ko ding mainis sa sarili ko dahil hindi pa ito malinaw kung tutuusin pero ilang beses ko nang naipagkaloob sa kanya ang aking sarili. Ganon ako karupok pagdating sa kanya. Oo nga at mag-asawa nga kami pero matagal kaming nagkahiwalay at ni hindi pa kami nakapag-usap sa mga nangyari.Sinabi niyang mag-uusap kami pagkabalik niya dahil kinailangan niyang magpunta sa Davao kinaumagahan no’n. Nagkaroon daw kasi ng problema kaya kahit ayaw niya pa sanang umalis ay wala siyang nagawa.“Papasok na din po sa preschool ang anak ko kaya kailangan ko muna siyang personal na asikasuhin sir. Pasensiya na po..” Magalang kong sagot kaya naintindihan naman niya ako.Si Aedin na muna ang aasikasuhin ko
“Getting back together?” Nakangiting tanong ni Ethan habang nagmamaneho siya pero hindi ito umabot sa kaniyang mga mata.Sa huli ay kay Ethan din ako sumama dahil mahuhuli na talaga ako sa trabaho at isa pa, ayaw din siyang payagang umalis ni Aedin kaya lihim akong nagpasalamat."I..I honestly don't know. Ethan, I’m sorry.." Halos makurot ko ang mga daliri ko at hindi ako makatingin sa kaniya.Pakiramdam ko kasi ay napaka unfair ko sa kaniya. Lagi siya sa tabi ko at kasama ko siya sa pagpapalaki kay Aedin pero ilang araw ko pa lang nakakasama si Niko ay tumiklop na ako agad. Hindi man niya aminin ay alam kong kahit papaano ay umaasa pa din siyang maibaling ko sa kaniya ang pagmamahal ko. Sinubukan ko naman..pero iisa lang tala ang itinitibok ng puso ko."It's okay, Jaz. You don't have to be sorry. As long as you and Aedin are happy then I am also happy. You know that, right?"Ano bang nagawa ko at bakit napakabuti niya sa akin? Na
"Mommy, I want to be near the window!"Pinahiga ko kasi siya sa gitna ng kama. Ano bang gagawin ko sa’yo anak? Nakadikit kasi sa wall malapit sa bintana ang kama namin dahil malikot siyang matulog. Doon ang kinasanayan niyang pwesto maliban na lang kagabi na pinagitnaan namin siya ni Niko dahil tulog naman na siya. Ngayon, gising na gising pa at ayaw nga niyang pumayag na sa gitna ko siya patutulugin.Nagdahilan ako kanina na may gagawin pa ang daddy niya at kailangang umuwi pero umiyak lang siya nang umiyak kaya wala na nga akong nagawa. Mukha namang tuwang tuwa ang kumag at hindi halatang handa siya dahil may dala na siyang damit niya sa sasakyan!Napabuntong hininga na lang ako. "Alright, sleep ka na.""I'll wait for daddy!" Sabi niya kahit na inaantok na siya. Napailing na lang ako at parang gusto ko nang magselos dahil puro siya daddy!"Daddy!" Tuwang tuwa niyang sigaw nang makalabas ng banyo si Niko. Kaagad pa siyang b
"Jaz! Di ka pa nagkukwento kung anong nangyari noong tinakbo ang lolo ni Niko sa ospital ha?"Kararating ko pa lang sa trabaho pero nakiki chismis na agad ang babaeng 'to pero napangiti pa din ako."Grabe ka Jennifer, kararating ko pa lang chumichika ka na agad." Kunwaring napapailing kong sagot sa kaniya."Kwento mo mamaya ha? Uy ako may chika din sa'yo! Kaya nga gusto ko sana mag kwento ka kasi ano.." Sabi nito pero agad nang tumalikod at tinuloy na ang ginagawa niya na parang walang nangyari! Aba't bitinin ba naman ako?!"Hoy! Anong ano?" Nahampas ko pa tuloy siya sa balikat pero mahina lang naman."Uy grabe ha! Walang hampasan! Hmp!" Sabi naman nito sa akin at inirapan ako. Natawa na lang ako sa itsura niya pero kinulit ko pa din siya."Hindi na si Von ang head engineer dito ngayon." Sabi nito nang nakangisi.
"What took you so long? Anong pinag-usapan niyo?" Bungad niyang tanong sa akin nang makaalis si Ethan kaya nangunot ang noo ko."Bakit ko naman sasabihin sa’yo?" Mataray kong tanong.Naalimpungatan naman si Aedin dahil hindi ko namalayang medyo napalakas pala ang boses ko!"Mommy.." Sabi nitong pupungas pungas at agad niyang inumang ang mga kamay niya sa akin at nagpapabuhat na.Kinuha ko siya mula kay Niko nang muli na namang nagdaiti ang braso naming dalawa at para na naman tuloy akong nakuryente. Sobrang lapit din ng mga mukha namin at naramdaman ko pa ang pagdapyo ng kanyang hininga sa aking mukha. Gusto ko kurutin ang sarili ko sa pag re-react ng katawan ko sa simpleng pagkakalapit! My gosh, Jaz!"Umuwi ka na, iaakyat ko na si Aedin." Sabi ko sa kanya nang makuha ko si Aedin."He's heavy, kaya mo ba siyang iakyat sa taas?" Marahang tanong niya."Oo naman.” Sabi ko lang at muli
Hindi ko naman tinatago ang anak ko sa kanila. Sila lang itong walang pakialam at wala din naman akong planong ipagpilitan ang anak ko sa kanila. Nunca.Walang nakapagsalita kaagad sa kanila lalo na nang lumingon si Aedin sa kanila. Nanlalaki ang mga mata ni madame at napanganga pa.Hindi rin agad nakahuma ang daddy ni Niko na nakamata lang kay lolo at Aedin. They look puzzled."I told you not to come here!" Singhal ni lolo sa kanila nang makabawi ito."Oh! Look mommy! Your friend is here!" Masayang sabi ni Aedin at itinuro pa si Niko! Hay, anak! Napalingon tuloy ang tila nagulat ding babae na nakakapit sa braso ni Niko na parang tuko nang ituro siya ni Aedin.Napasinghap ako nang marahang tanggalin ni Niko ang kamay ni Celine na nakakapit sa braso niya at kaagad na lumapit kay Aedin nang hindi man lang lumingon sa babae! Lalo naman akong nagulat nang hindi siya nag alinlangang yakapin ng