Chapter 5

His lips felt soft and warm against mine. So, this is how it feels like to be kissed..finally! But wait, I suddenly felt the urge to throw up! Teka, huwag naman ngayon. Sandali lang! Bakit hindi ako makagalaw? Baka masukahan ko siya, nakakahiya! Bakit para akong naipako sa kinatatayuan ko? 

Nagmulat siya ng mata at nakatitig lang sa akin. Wala siyang kahit anumang reaksyon! M-may problema kaya? Hindi ko na kaya, nasusuka na talaga ako! Pero hindi ako makaalis sa kinatatayuan ko. Sana panaginip lang to! Paulit ulit kong inusal na sana nga ay isang panaginip lang to! Hanggang sa hindi ko na talaga kaya at..

"Ouch!" Ungol ko dahil bigla akong nagising. Ang sakit ng ulo ko! Hangover is real! Nakapikit ko namang hinahagilap ang cellphone ko at titignan ko kung anong oras na. Bakit kaya ang sama ng pakiramdam ko? 

Bago ko pa mahawakan ang cellphone ko ay bigla kong naalala ang laman ng panaginip ko at ang mga nangyari kagabi. Dahil doon ay bigla akong napabangon. Pero muling napapikit hindi lang dahil sa sakit ng ulo kundi pati na din sa kagagahan ko!

"Shocks! Anong nagawa ko?!  Nakakahiya ka Jazmin!" Hindi ko napigilan ang sarili ko at napasigaw ako sa sobrang pagkabanas sa sarili ko! Nagulat naman ako at bigla akong napalingon nang batuhin ako ng unan ni Jen.

"Hoy ano ba! Ang ingay mo! Natutulog ang tao eh!" Antok na antok pang maktol ni Jen na haggard na ang itsura. Katabi niya si Max na kalat na din ang eye liner. Mukha silang mga multo. Kaya imbes na maiyak ako sa kagagahan ko kagabi ay natawa ako sa mga itsura nila. Hindi na sila nakapag linis ng katawan sa sobrang kalasingan.

Kung ako ay medyo nahimasmasan pa kagabi, itong dalawa, knocked out! Pero atleast naman walang nakaka embarassed na nangyari sa kanila, eh ikaw? 

Naaalala ko pa lahat ng nangyari kagabi at kung paano kami nakarating dito sa apartment. Parang gusto kong lamunin na lang ako ng lupa! Haaay Jazmin!

Flashback

Unti-unting siyang lumalapit sa akin kaya napaatras ako hanggang napasandal na ako sa lababo dahil wala ng maaatrasan pa.

Hindi maalis ang mga mata niya sa labi ko at ganun din ako sa kanya. Palakas na din ng palakas ang tibok ng puso ko. Nagwawala na ang mga hormones ko sa katawan dahil sa sari-saring emosyon na aking nararamdaman!

Magkakaroon na ba ako ng first kiss? Heto na ba talaga? For real? Shocks! Naiinggit kasi ako sa mga kaibigan ko na tuwing magkwe-kwentuhan sila about sa mga first kiss nila, iyong iba nga nakailan na. Ako? Nganga! Malay ko ba noh. Loyal kasi ako kay my loves kaya never pa akong nagka boyfriend. Tinutukso nga ako ng mga kaibigan ko dahil mag na nineteen na daw ako, wala pa din. Hindi naman sa atat na atat kaya lang na cu- curious lang ako. How does it feel like to be kissed?

Inangat niya ang kanang kamay niya sa aking mukha. Napasinghap ako at napapikit. His hand felt warm against my face. Grabe ang kabog ng puso ko habang hinihintay ko ang pagdampi ng labi niya. Oh my gosh, this is it! Pero bakit ang tagal naman ata? Ten seconds na wala pa din. Kaya muli akong nag mulat ng mata. Napakurap ako nang mataman siyang nakatitig sa akin. He looked amused!

"Tinanggal ko lang." Sabi niya at tipid siyang ngumiti at pinakita niya ang.. pilik mata?!

End of flashback

Nakakahiya talaga! Baka kung anong isipin nun! Aysus totoo naman kasing umasa ka di ba sabi ng sutil kong brain. Ahh! Gusto ko talagang sabunutan ang sarili ko ngayon! Tinanggal niya lang pala yung pilikmata kong nahulog at dumikit sa pisngi ko. Nag assume ako masyado. Wala na akong mukhang maihaharap dun. Halos tumakbo na ako palabas ng cr dahil sa pagkapahiya. Buti na lang kahit papaano ay gumaan ang pakiramdam ko nang mailabas ko halos lahat ng ininom kong alak. 

Hinding hindi na talaga ako iinom ng ganun kadami! Todo iwas ako sa kanya pagkabalik namin ng table. Di na din kami nagtagal at inaya ko na sila Jen dahil masyado na silang wild sa dance floor! At isa pa, di na talaga ako komportable at gusto ko na lang lamunin ng lupa! Nagpumilit naman sila Von na isabay kami pauwi kaya pumayag na din ako. Hinding hindi na talaga ako tumingin kay Niko. First kiss gone wrong! Tse. Nag assume ka lang talaga!

PAUWI kami ngayon ng Manila ni Jen dahil may 1 week vacation bago ang summer class. Hindi siya masusundo ng daddy niya kaya mag co- commute na lang kaming dalawa.

Wala din naman kasi akong aasahang susundo sa akin. Si mommy nasa London at nag ta trabaho bilang nurse. Si daddy pumanaw nung elementary pa ako dahil naaksidente. Mag isang anak lang ako kaya kay tita Jelai ako tumutuloy kapag andun ako sa Manila. Kapatid siya ni daddy. Mayroon siyang isang anak na lalaki, si Andrew, pinsan ko. Second year high school pa lang siya. Ang asawa naman ni tita Jelai ay nasa Saudi, doon nag ta trabaho bilang electrical engineer. Si tita ko naman ay teacher sa isang pribadong paaralan.

Napakadaming pasahero ang naghihintay ng masasakyan pauwi sa kani-kanilang mga probinsya kahit gabi na. May mga napakahabang pila. Halos mag unahan at magtulakan naman ang mga iba sa pagsakay ng bus.

"Buti na lang nakabili na tayo ng ticket nung nakaraan Jaz kung hindi aabutin tayo dito ng magdamag. Di nga lang tayo tabi." Sabi ni Jen na tinitignan ang seat number namin sa ticket. Di talaga kami magtatabi niyan dahil parehong sa may bintana ang gusto naming pwesto.

Nakaupo kami dito sa may waiting area. Susunod na atang paparada ang bus na sasakyan namin. Mag na night trip kami para di namin masyadong mamamalayan ang haba ng biyahe. Hindi pala uuwi si Jeff kasi taga Baguio lang girlfriend niya. Hay!Umasa na naman ako sa wala!

Hindi naman nagtagal ay umalis na ang mas naunang bus at sumunod na ngang pumarada sa harap namin ang sasakyan naming bus. Umakyat naman kami agad ni Jen. Pagkaupo ko ay nilagay ko sa tainga ko ang aking headset at nakinig ng music sa spotify. Ipinikit ko ang aking mga mata at ninamnam ang bawat lyrics ng kanta. Nag mulat ako nang mamalayan kong may umupo na sa aking tabi at umayos ako ng upo. Nanlaki ang mga mata ko nang malingunan ko kung sino ang katabi ko! Oh no! This can't be happening!

Ngumiti ito ng tipid sa akin at binati pa ako.

"Hi." Walang iba kundi si Niko! Parang gusto kong mahimatay! Naalala ko na naman yung kagagahan ko! Sa dinami dami ng tao, siya pa talaga?! 

"O-oh hi Niko! Y-you're with Von? Where is he?" Tuloy tuloy kong tanong at kunwaring nagpalinga linga. Kailangan kong iwala yung kahihiyan ko nung nakaraang gabi.

"No, im alone." Tipid naman niyang sagot at ngumiti ng bahagya.

"Ah okay." Sabi ko na lang.

Nahiya na tuloy akong magtanong pa at umayos na ako ng upo. Salpak ulit ng headset at pumikit dahil paalis na din ang bus. Puno agad dahil puro na naka reserved ang mga upuan eh.

Hindi ko namalayan na nakatulog pala ako. Naalimpungatan na lang ako dahil sobra akong giniginaw kahit makapal na ang jacket ko. Napatingin ako kay Niko. Natutulog din ito at medyo nakaawang pa ang kanyang mga labi. Ang cute niya. Para siyang batang natutulog. Napangiti tuloy ako. Picturan ko kaya? Yakapin ko na lang kaya para maibsan yung pagkaginaw ko. Napailing ako at kung anu-ano na naman ang pumapasok sa naughty brain ko.

Nakakainggit naman kasi tong mga lovers sa harapan naming upuan. Kung magyakapan akala mo wala ng bukas. Sarap siguro may kayakap kapag ganto kalamig? Ano kayang feeling na may kalambingan sa bus? Kung anu-ano na naman naiisip ko.

Namaluktot na lang ako at muli kong ipinikit ang aking mga mata kahit di na ako inaantok.

Makalipas ang ilang sandali ay naramdaman kong lumiko ang bus at tumigil. Naisip kong nasa bus stop kami kaya nagmulat ako ng mata. Dahil sa side ni Niko ako nakatingin, nagulat ako ng makitang nakatitig siya sakin. Nagulat din siya at biglang nag iwas ng tingin. Nagkibit balikat na lang ako.

Umayos na lamang ako ng upo at tumingin sa labas ng bintana. Nasa isang bus stop nga kami sa Pangasinan.

"Jaz, tara kain tayo." Mula sa likuran ko ay kinalabit ako ni Jen. Di pa kasi kami nag dinner. Umalis ang bus ng 6 pm. Tinignan ko ang relo ko at 8 pm na.

"Sige." Nag-inat ako sandali. Tumayo naman na si Jen mula sa likuran.

"O di ba si Niko to? Hi!" Sabi pa niya ng mapansing si Niko ang katabi ko.

Nginitian naman niya si Jen at binati.

"Excuse me, padaan muna ako ha.." mahinhin kong pakiusap sa kanya. Arte noh? Eh sa nahihiya ako.

Pero di pa man siya nakakatayo, tumayo na ako at humakbang. Na c- cr na din kasi ako eh. Napatid tuloy ako sa bag kong nasa paanan ko! Sobrang bilis ng mga pangyayari at namalayan ko na lang na napaupo ako sa kandungan niya! Napahawak siya sa bewang ko at ako naman sa balikat niya.

OMG! Nagkatinginan kami at sobrang lapit ng mukha namin sa isa't isa. At tulad noong nasa bar kami ay para bang may kuryenteng biglang dumaloy sa katawan ko at para akong napaso at sa nanlalaking mata ay agad akong napalayo at nagmadaling tumayo.

"S-sorry..sorry talaga Niko." Hinging paumanhin ko sa kanya. Sobra sobra na ang kahihiyan mo Jaz!

Pagtingin ko kay Jennifer Ronquillo na nakatayo sa aisle ng bus sa tabi ni Niko habang hinihintay ako ay nakahalukipkip ito at nakangisi. Tila tuwang tuwa pa siya sa nasaksihan niya.

"It's okay." Sabi naman ni Niko at umayos ng upo.

"D-di ka ba kakain? Baka gusto mong sumabay na lang din sa amin?" Nasabi ko na lang kahit naiilang ako para hindi naman awkward!

Akala ko tatanggi siya kaya nagulat ako sa sagot niya.

"Sure". At agad na din siyang tumayo at sumabay sa amin ni Jen.