Natali si Emely sa isang kasal na hindi niya ginusto at hindi kailanman gugustuhin. Ngunit para sa kaniyang pamilya, wala siyang hindi kayang gawin. Pinakasalan niya ang ama ng lalaking mahal niya, at nilunok ang lahat ng panghuhusga. Tiniis ang lahat ng masasakit na kapalaran, at pinilit lunukin ang kahihiyan. Kapalit ng pera, ibinenta niya ang sarili niyang kalayaan, pagmamahal, at kaligayahan. Sapat nga bang kabayaran ang pera kapalit ng kaniyang pagmamahal, kaligayahan, at kalayaan? Sapat nga ba ang pera para pawiin ang bawat masasalimuot niyang mga gabi? Sa pagpapakamartir at paghanap ng karamay, ano bang mas tamang piliin, kung ang pagpapakamartir ay papatay sa'yo at ang pagdamay ay mauuwi sa pangangaliwa? Saan hahantong ang kaniyang pag-ibig? Sa kaligayahan ba, katarungan, o sa bilangguan? [DISCLAIMER* The story contains sensitive themes such as marital rape, physical abuse, and adultery that are not suitable for young readers. The following chapters may trigger one's trauma. Read at your own risk.
View More[Strictly no readers under 18!!! The following chapter contains sexual violence-related scenes, which could trigger one's trauma. Read at your own risk!]***Walang imik si sir Rico sa tabi ko habang papunta kami sa venue ng party. Isang magarang brown satin dress ang ibinigay niya sa akin na may spaghetti straps. May kapares itong silver purse na mukhang mamahalin pati sapatos na silver din na four-inches ang taas ng takong. Minabuti kong ilugay ang mahaba kong buhok na plinantsa ko para naman mas humabang tignan, at matakluban ang balikat at ilang bahagi ng likod ko.Hindi ako sanay sa ganitong pananamit, pero kailangan kong tiisin dahil ilang oras lang naman. Nakarating kami sa party na ang venue ay sa isang 5-star hotel na pagmamay-ari ng isa sa mga busines partners ni sir Rico. Medyo out of place ako, at madalas napagkakamalang girlfriend ni sir, pero agad kong ipinapaliwanag na secretarya lang niya ako.Maraming beses kong hinahawi ang kamay niyang parati niyang inilalagay sa ba
EMELYFOUR YEARS AGONakatulala lang ako sa may mahabang pasilyo ng ospital, sa may labas ng room kung saan nakalagi si Papa. Natuyo na ang mga luha kong walang humpay kanina dahil sa takot na baka bigla na lang itong mawala sa amin. Marami pa akong pangarap para sa kanila ni Mama, kaya hindi ko pa kakayanin na mawala siya at mabawasan ang pamilya namin. "You father has COPD, at kinakailangan niyang sumailalim sa lung volume reduction...The surgery costs around 1.2 to 1.5 million pesos," naaalala kong sambit ng doktor kanina bago siya lumabas sa silid. Nasa loob si Mama, at nasa klase naman niya si Gigi na ngayo'y grade 8. Mabuti na lang at tapos na ang klase ko nang tumawag sa akin si Mama kanina. Tumulong muli ang mga luha ko. Matagal na palang may iniinda si Papa, pero pinili niyang huwag pansinin dahil wala kaming pera. Bukod doon ay dahil nag-aaral pa kami ni Gigi. Naibaon ko na lang sa mga palad ko ang mukha ko. Saan kami kukuha ng higit isang milyon para kay Papa? Kahit ya
"Leave, Em," mahinang sambit ni Drake matapos ang ilang sandali. Nakatalikod siya sa akin at wari'y hindi gusto ang lingunin manlang ako. Wala pa ring patid sa pag-agos ang mga luha ko nang dali-dali akong bumuhat sa pagkakaupo sa kama. Nanginginig pa rin ang mga tuhod at kamay ko kaya't walang imik akong tumakbo palabas ng silid. Lumabas ako sa condo ni Drake at diretsong sumakay ng elevator. Napa-upo ako sa sahig ng elevator dahil sa walang tigil na pagbuhos ng mga luha ko na hindi ko alam kung saan nanggagaling. Hindi maalis sa isip ko ang mukha ni Rico na nakita ko kay Drake kanina, at hindi ko magawang kumalma sa tuwing bumabalik sa akin ang masasalimuot na gabing iyon. Bumukas ang elevator, kaya agad akong bumuhat at lumabas. Nadaanan ko pa ang kotse ni Drake sa may parking lot pero nilagpasan ko na iyon at dali-daling pumara ng taxi para umuwi. Nakita ko pa ang pagsulyap sa akin ng driver sa rearview mirror nang marinig ang mga hikbi ko. Pinili ko na lang na hindi pansinin
EMELYHindi ko alam kung dapat ko bang punahin nang mapansin kong walang kahit anong ipinagbago ang Condo ni Drake. Malinaw na malinaw pa sa ala-ala ko kung anong hitsura nito noong huli akong maparito, at aaminin ko, kakaiba ang pakiramdam na nararamdaman kong naririto ako ulit. Hindi bilang girlfriend ni Drake, kundi step-mom. "Go change first, ikukuha kita ng inumin,"Napatingin ako sa gawi ni Drake nang marinig ko siyang magsalita. Sandali pa akong natulala bago ako nakasagot na, "Wala akong pamalit," "You're a fashion designer. I bet you can style yourself and make an outfit out of all the men's clothing I have inside. Just go and hunt for something decent, or spend the rest of the day looking like that. You choose," sambit naman niya kaya napatingin ako sa sarili ko at napaisip. Tama siya. Siguro hindi naman masamang humiram ng isang piraso sa mga shirt o polo niya? Napatango na lang ako bago nag-aalangang naglakad papasok sa kwarto niya. Isinara ko ang pintuan sa likuran k
Pinilit kong hindi makinig at ipagsawalang-bahala ang mga pangyayari, ngunit sa bawat hikbi ng plaintiff ay tila ba sinasakal ako. "Sinamantala niya ang kahinaan ko. Naging kumportable ako sa kaniya dahil akala ko'y hindi siya masamang tao, pero..." muling humagulgol ang defendant, kaya't sandaling naantala ang kaniyang pagsasalaysay sa mga pangyayari. "...ginahasa niya ako. Pinagsamantalahan niya ako dahil alam niyang wala akong laban at walang kakayahan ang pamilya kong tapatan ang impluwensya niya!"Dinig na dinig ko ang samu't-saring mga reaksyon mula sa mga naririto sa loob ng hukuman. Umiiyak ang ama ng plaintiff na ngayo'y nakaupo sa witness stand. Napasulyap ako rito, at nakita ang labis niyang paghihinagpis sa sinapit ng anak niya. May katandaan na ito, at sa wari ko'y kaedaran ito ni Papa. Sandali akong napaisip habang pilit ibinabaon sa likod ng puso't isip ko ang mga bagay na yumayakap sa akin mula sa likod ng mataas kong bakod. This is Drake's case. I am not supposed to
Nakagat ko ang ibabang labi ko kasabay ng paghagod patalikod sa buhok ko. Wala akong magawa kundi ang hilutin ng sintido ko habang nakikinig sa sinasabi ni Mikee sa kabilang linya. Wala namang problema, pero mukha kasing kakailanganin kong dumaan sa Em's mamaya bago umuwi. "Ms Em, gusto mo bang i-reschedule ang launch ng magazine?" tanong ni Mikee. "No," mabilis ko namang sagot. "We have to release the magazine the same day as the new designs. How about sending me the draft?" "That's an option, pero hindi ka ba mahihirapan, Ms Em?" "No. It's fine. I'll review the magazine layout and will send you the instructions tonight. You can forward them to the publishing team tomorrow morning," "Sige po," nag-aalangan niyang tugon. "Thanks. I'll be waiting for it, then." Agad kong pinatay ang tawag tapos ay bumalik na sa opisina ni Drake. Hindi naman ako ang abala kung hindi siya, dahil kanina pa siyang hindi umaawat sa pagkakatitig niya sa mga files. Hindi ko alam kung paano ako magpapa-
FOUR YEARS AGO It's already 6:30 in the morning, yet I still can't get a hold of Drake. May klase ako ngayong umaga, pero tinawagan ako ng kaklase niyang si Mark, itinatanong kung kasama ko raw ba ang hinay*pak. Tatlumpung minuto na lang ay magsisimula na ang final exam nila, kaya naman imbis na dumeretso sa klase ko ay dali-dali akong pumara ng jeep papunta sa condo niya. Sa pagbukas ng pintuan ay nakumpirma kong tama nga ang kutob kong tulog pa siya. Sandali akong napailing at napatitig sa kaniya habang nakasubsob sa kaniyang study table. Nagkalat ang mga libro at reviewers niya na animo'y binagyo. Lumapit ako sa kaniya at bahagya siyang niyugyog. "Drake, wake up!" Bumukas ang dalawang mata niya na magkasabay na halos magpatalon sa akin sa gulat. Tumuwid siya ng upo saka tumingin sa akin, "Love, what time is it?" Napabuntong-hininga ako bago sumagot. "6:34," Napapikit si Drake at napasabunot sa buhok niya. "Shit!" Mangiyak-ngiyak niyang sambit. Drake is a graduating law s
"Nice one, Cheska! Now lean closer to Mr. El Fuente-- that's it!" Blanko lang akong nakamasid kay Drake at Cheska habang nakahalukipkip sa likuran ng photographer. They're doing great, at mukhang masayang-masaya si Cheska."Ms. Em, magre-resign na ako bilang sekretarya mo," sambit ni Mikee na nakakuha ng atensyon ko. Kunot noo ko siyang nilingon at nakitang nakatitig siya ng seryoso kina Drake at Cheska."Why? Anong problema?" nag-aalala kong tanong.Nilingon ako ni Mikee saka ngumiti at kumapit sa braso ko. "Mag-aapply ako bilang daughter-in-law mo," sabay bungisngis.Naiiling akong natawa saka siya inirapan. "Puro ka kalokohan, Mikee,""Seryoso nga, Ms. Em! Pwede ba?" Pangungulit pa niya habang kinikilig na pinagmamasdan si Drake.Hindi ko siya masisisi dahil guwapo naman talaga si Drake at bukod sa hitsura ay matalino rin ito. Walang ka ayaw-ayaw sa kaniya, maliban na lang sa pagiging straightforward niyang tao."Ask him. Bakit ako ang tinatanong mo?""Baka naman," utas niya saka
Abala ako sa aking opisina nang nabulahaw ako ng tatlong sunod-sunod na katok. Paglingon ko'y bumungad sa akin ang mukha ng sekretarya kong si Mikee at sa nakabusangot niyang mukha ay nahihinuha ko nang hindi maganda ang ipinarito niya."Ms. Em," tawag niya habang lumalapit sa desk ko. "May malaki tayong problema."Napakunot ang noo ko sa sinabi niya, at wala akong nagawa kung hindi ang masapo ang noo ko nang makarating kami sa studio kung saan ginaganap ngayon ang photoshoot ni Cheska. Bumungad sa akin ang malaking problema na tinutukoy ni Mikee."Gosh! How do you expect me to work with that rookie e mukhang hindi yata alam yung ginagawa niya?!" Sigaw ni Cheska sa mga staff na naroroon pati na rin sa photographer."Ms. Cheska, please calm down," pag-aalo naman ng mga staff sa gigil na gigil na aktres."Calm down? Sinasayang niyo yung oras ko! Do you know how busy I am? Dahil sa kanya ang daming oras na nasasayang!"Binalingan ko ng tingin ang male model ng Em's na ipinagmamaktol ni C
Malakas na palakpakan ang naririnig ko hindi pa man ako iniluluwa ng pintuang ito.They're all waiting.Tumulo ang luha ko hindi dahil sa saya kung hindi dahil sa pagdadalamhati sa kinahantungan ng buhay ko.Bumukas ang pintuan at sinalubong ako ng malakas na palakpakan ng lahat pati na rin ng mga matang halata namang walang kasiyahang laman. Sino bang matutuwa na ikakasal ako? Bukod sa wala akong kakilala rito ay napakabata ko pa. I'm only 24 yet I married a 48-year-old man. He's almost double my age! Hindi lang iyon. Isa siyang makapangyarihang tao na kayang bilhin kahit ang kaluluwa mo kagaya ng ginawa niya sa akin. BINILI NIYA AKO.Pinilit kong ngumiti sa kanila kahit lantad na lantad ang mga luha kong bumabasa sa mukha ko. Marahil ay iniisip nilang masaya ako kaya ako umiiyak pero nagdadalamhati ako."Here comes the bride! Everyone, let's congratulate Mr. And Mrs. El Fuente on their wedding!" Masiglang sigaw ng emcee na naging dahilan ng malakas pang palakpakan ng lahat na pumuno...
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments