Kabanata 6

Nakagat ko ang ibabang labi ko kasabay ng paghagod patalikod sa buhok ko. Wala akong magawa kundi ang hilutin ng sintido ko habang nakikinig sa sinasabi ni Mikee sa kabilang linya. Wala namang problema, pero mukha kasing kakailanganin kong dumaan sa Em's mamaya bago umuwi. 

"Ms Em, gusto mo bang i-reschedule ang launch ng magazine?" tanong ni Mikee. 

"No," mabilis ko namang sagot. "We have to release the magazine the same day as the new designs. How about sending me the draft?" 

"That's an option, pero hindi ka ba mahihirapan, Ms Em?" 

"No. It's fine. I'll review the magazine layout and will send you the instructions tonight. You can forward them to the publishing team tomorrow morning," 

"Sige po," nag-aalangan niyang tugon. 

"Thanks. I'll be waiting for it, then." 

Agad kong pinatay ang tawag tapos ay bumalik na sa opisina ni Drake. Hindi naman ako ang abala kung hindi siya, dahil kanina pa siyang hindi umaawat sa pagkakatitig niya sa mga files. Hindi ko alam kung paano ako magpapa-alam sa kaniya na aalis na ako, dahil alam kong hindi niya gustong ginugulo sa tuwing may ginagawa. Natapos ko nang basahin ang ipinababasa niya, at nagawa ko na rin i-print ang mga dokumentong sinabi niyang i-print ko. Hindi naman ganoon kahirap maging legal assistant, pero mahirap magtanong kung maaari na ba akong umuwi o umalis dahil hindi naman malinaw sa naging usapan namin ang working hours ko. 

Bumalik ako sa desk at agad na binuksan ang email ko gamit ang computer na nakapatong doon. Sinilip ko pa si Drake na nilalaro-laro ang ballpen na hawak. Desidido talaga siyang maipanalo ang kaso. Sabagay, trabaho niya ito. 

Kagaya ng sinabi ni Mikee ay isinend niya sa akin ang draft kaya agad ko iyong tinignan, at marami akong napunang dapat baguhin dahil una, ay taliwas ito sa instruction na ibinigay ko nung nakaraan. Minabuti ko na lang na gawin din ang trabaho ko habang hinihintay si Drake na makaramdam ng pagod. Kaya lang, natapos ko na ang ginagawa ko't nai-send ko na kay Mikee ang instructions ay hindi pa rin siya tapos. 

Napasulyap ako sa oras, at sa gulat ko'y pasado alas siyete na ng gabi. Napatayo ako, dahilan para mabaling sa akin ang mata ni Drake. 

"I forgot you're still here. Bakit hindi ka pa umuuwi?" sambit ni Drake. 

Nalaglag ang panga ko sa sinabi niya. Seriously? He forgot?! 

"You seemed busy, kaya hindi kita magawang istorbohin para mag-paalam o magtanong kung anong oras ba ako pwedeng umalis," sabi ko naman. 

Sumulyap si Drake sa orasang nakabitin sa mya taas ng pintuan bago tumingin ulit sa akin. "Maaga pa naman. My legal assistant usually leaves at 10 PM, or later. Depende sa workload. It's your first day at wala naman akong masyadong kailangan. You can leave now," 

"E ikaw? Anong oras ka uuwi?" tanong ko. 

"Kung kailan ko gusto," 

Napabuntong hininga ako bago nagsimulang iligpit ang mga gamit ko. Pinatay ko na rin ang computer na ginamit ko at saka naglakad papunta sa may pintuan. Bago ako lumabas nilingon ko siya. 

"Go home and rest as soon as you finished what you're doing. I'll get going now."

Nagmadali akong pumunta sa sasakyan ko. Hindi ako nakapag-sabi kay Rico na male-late ako ng uwi, kaya naman atubili akong nagmaneho paalis.

DRAKE

I stopped and looked at the door when I heard it close. Nabitawan ko ang hawak kong files at napatitig sa pintuan kung saan siya lumabas. Naihilamos ko sa mukha ko ang palad ko at bahagyang napa-mura ng mahina. 

"Damn it!" Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin matantya ang sarili ko. 

Padabog kong ibinaba ang hawak kong ballpen at pinatay ang computer. Dinampot ko ang phone ko at saka pinatay ang ilaw ng office bago lumabas ng pintuan. Natanaw ko pa si Emely na tila nagmamadaling nagmaneho paalis. Ganoon ba talaga niya kamahal ang Daddy ko na hindi niya matiis na hindi ito agad makita?

Napaismid ako sa hangin sa naisip ko. 

Lumapit ako sa kotse ko at naupo sa driver's seat. Sandali muna akong tumulala sa harapan na animo'y problemado. Naiinis ako. Hindi ko maintindihan kung bakit. 

"Putang ina!" mura ko kasabay ng isang malakas na hampas sa manibela. 

Napapikit ako at napasubsob na lang sa manibela. "It's been four years, Drake. Four fucking years!" 

Apat na taon na pero galit na galit pa rin ako kay Emely. Apat na taon na, pero hindi ko pa rin kayang ngumiti at maging okay sa harapan niya. She's successful, and happy. Bakit ako hindi? This is so unfair. Bakit ako lang ang apektado? 

Sumandal ako sa likod at bago ko pa marealize, sunod-sunod nang pumapatak ang mga luha ko. Hanggang ngayon, hindi ko pa rin matanggap na iniwan ako ni Em para magpakasal sa tatay ko. 

"I couldn't believe I fell for someone like you, Em. I regret the day I met you."

EMELY

"Hon," bati ko kay Rico na nagtatahip ang dibdib pagpasok ko ng bahay. "Sorry, I lost track of time." 

Lumapit ako kay Rico na noo'y nakaupo sa sala at nagbabasa ng lumang magazine ng Em's. Humalik ako sa pisngi niya at alanganing ngumiti. 

"Drake made you work this late?" malamig niyang tanong habang isinasara ang magazine. 

Napakagat ako sa labi bago sumagot. "No. It's not like that. May kasong hawak si Drake at medyo maraming trabahong naiwan ang dating assistant niya. We even met with his client this morning," I said with fake enthusiasm. 

Napatangu-tango si Rico. "Is that so? How about Em's? I thought you'll ask Drake for a few more days bago ka magstart maging temporary legal assistant niya?" 

"I found a way," wika ko. 

"Well, that's good. Kumain ka na?" 

Umiling ako. "Hindi pa,"

"Diday!" tawag ni Rico sa katulong na agad naman lumabas mula sa kusina. 

"Yes, sir?" 

"Ipaghain mo si Emely." Utos nito bago tumingin sa akin. "Kumain na ako kanina. I'll wait for you upstairs." 

Tumayo siya at tumalikod saka naglakad pataas ng hagdanan na hindi ako nililingon. Nanlalamig naman ang mga kamay kong nagtungo sa kusina matapos ibaba sa may couch ang bag ko. Kumain ako at sumunod sa kaniya sa taas, at doon naman ay naabutan ko siyang kalalabas lang ng banyo at nakasuot ng robe. 

"You're done eating already?" tanong niya na may isang pekulyar na ngiti. 

Tumango ako. "You can go to bed first, Hon. I'll go wash up." 

Tumango lang rin siya kaya naman agad na akong dumeretso ng bathroom. Pinilit kong kumilos ng normal, pero alam kong hindi maayos ang takbo ng utak ni Rico. Sa lahat kasi ay ayaw na ayaw niyang uuwi ako ng wala sa oras. I can't work overtime at Em's, kaya madalas ay pinipilit kong tapusin ang mga dapat tapusin sa maghapon, para makasigurong makauuwi ako bago pumatak ang alas-sais ng hapon. 

Rico, have trust issues. Masyado rin siyang seloso... 

Inabot ako ng halos isang oras sa bayo, dahil akala ko'y paglabas ko ay tulog na siya, pero mukhang hinihintay niya ako. Nakaupo na siya sa kama na noo'y tinapik niya, senyas na tumabi ako sa kaniya kahit nakabalot pa ng tuwalya ang buhok ko. 

Lumapit na lang ako roon at naupo sa may gilid, patalikod sa gawi niya saka sinimulang tuyuin ang buhok ko. Halos mapatayo ako nang lumapit si Rico sa akin at humalik sa may balikat ko. Nanginig ang mga kamay ko nang tangkain kong magsalita. Hindi ko iyon nagawa matapos maramdaman ang mahigpit na kapit ni Rico sa kaliwang braso ko. 

"You smell nice, hon," bulong niya habang marahang hinahalikan ang batok at leeg ko. 

Napakagat ako sa ibabang labi ko at napangiwi nang mas lalong dumiin ang pagkakahawak niya sa braso ko, na pakiramdam ko'y pati buto ko ay mababali na. Wala akong magawa kundi ang marahang abutin ang kamay niyang nakakapit sa braso ko. "H-hon. M-masakit," 

Huminto si Rico sa ginagawa at marahang niluwagan ang kapit niya sa braso ko. Hindi naman niya inilayo ang mukha niya sa may balikat ko. "I'll let this pass, but don't ever think that I would trust you, Emely. You're mine," sambit niya bago itinulak paalis sa pagkakasamapay sa mga balikat ko ang suot kong robe. 

Nalaglag iyon hanggang sa may balakang ko, kaya naman naiwang lantad ang itaas na bahagi ng katawan ko. Nanubig ang mga mata ko nang maramdamang hinahawi ni Rico ang buhok ko at bago pa man ako makapagsalita ay hinila na niya ako pahiga sa kama. Hinawakan niya ang kanang pulso ko at idiniin iyon sa may bandang ibabaw ng ulo ko. 

"Ang ganda mo talaga, Emely," sabi niya habang hinahaplos ang pisngi ko at leeg. 

"Hon, please don't hurt me tonight," pakiusap kong halos hindi ko alam kung narinig ba niya. Pero, ngumiti si Rico. 

"I won't. Just be good. Okay?" 

Dahan-dahan niyang ibinaba ang mukha niya para halikan ako sa leeg, at simula sa puntong iyon, ipinikit ko na lang ang mga mata ko at kinagat ng marahas ang labi ko para pigilan ang ano mang hikbi at luhang kakawala roon habang lumalandas sa buong katawan ko ang labi at kamay ni Rico. 

***

Hindi ko maituon ang atensyon ko sa pag-aayos ng dokumentong nagkagulo-gulo dahil sa kalutangan ko kanina. Nawala ito sa pagkakasuno-sunod dahil nahulog ang mga ito sa sahig, kaya naman naririto ako sa tabi ng printer at hindi malaman kung paano pagsusunud-sunurin. Higit sampung pahina ito, kaya kinailangan ko pang tignan sa file kung alin sa mga pahina ang mauuna, pero sa bawat sandali kasi na lilipas hindi ko maiwasang hindi hawakan ang leeg ko na para bang may kung ano roon. 

Nararamdaman ko pa rin kasi sa balat ko ang mga labi ni Rico at hindi ako mapakali. Para akong baliw at hindi ko maintindihan ang sarili ko kaya sandali akong tumigil at pumikit, pero lalo lamang noon ibinalik ang ala-alang sana'y kasama nang lumipas ng gabi. 

Nandidiri ako sa sarili ko...

Muli kong hinaplos ang gilid ng leeg ko na halos maluha-luha na dahil sa hindi ko maintindihang pakiramdam. Hindi ko na namalayan ang paglapit ni Drake sa gawi ko kaya naman napalingon ako sa kaniya nang maramdaman ang kamay niya sa batok ko. Napahakbang ako patalikod sa gulat. 

Nagtama ang mga mata namin ni Drake, at puno ng pagtataka niya akong minasdan. Hindi siya umimik, bagkus ay tinignan ulit ang leeg ko bago humakbang palapit at marahang ini-angat ang kamay niya. Napapa-ilag ako nang hawiin niya ang buhok ko at tignan kung anong mayroon doon. 

"Namumula na. Kanina mo pa kasi pinapahid. Ano bang meron?" tanong niya habang marahang ihinahaplos ang dulo ng mga daliri niya sa balat ko.

Umiwas ako ng tingin tapos ay tinabig ang kamay niya. "W-wala. Makati lang," pagsisinungaling ko. 

"Did you eat peanuts?" seryoso niyang tanong. 

I'm allergic to peanuts. Naalala niya? 

"Y-yeah. I guess," pagsisinungaling ko na naman. 

Umismid lang siya bago naglakad patungo sa may water dispencer. Kumuha siya ng tubig at ini-abot iyon sa akin. 

"Inumin mo 'to." Utos niya na siya ko namang ginawa ng walang imik. Pagkatapos noon ay naglakad siya pabalik sa desk niya. Kinuha niya ang phone niya at isinilid sa bulsa bago naman naglakad papunta sa may pintuan.

"Saan ka pupunta?" tanong ko bago siya tuluyang makaalis. 

Huminto si Drake at nilingon ako. Sasagot na sana siya nang biglang tumunog ang phone niya. Tinignan niya ang caller bago tumingin sa akin. 

"I'm going to meet someone. I'll be back in 10 minutes," sabi niya bago sinagot ang tawag. "Cheska," bati niya sa taong nasa kabilang linya bago isinara ang pintuan paglabas. 

Napahinto ako. Ayaw kong manging usyusera, pero, Drake's meeting Cheska during working hours. Since when did they become close? 

I shook my head. Wala akong pakialam dahil kung ano man ang dahilan para makipag-meet si Drake kay Cheska sa mga oras na ito ay nasa kanila na iyong dalawa. Pero, hindi ko mapigilang mapaisip dahil simula nang maghiwalay kami, wala akong nabalitan o nakitang babaeng kinikita si Drake. 

Are they dating? 

Napangiti ako ng hilaw sa hangin.