EMELY
Hindi ko alam kung dapat ko bang punahin nang mapansin kong walang kahit anong ipinagbago ang Condo ni Drake.
Malinaw na malinaw pa sa ala-ala ko kung anong hitsura nito noong huli akong maparito, at aaminin ko, kakaiba ang pakiramdam na nararamdaman kong naririto ako ulit. Hindi bilang girlfriend ni Drake, kundi step-mom.
"Go change first, ikukuha kita ng inumin,"
Napatingin ako sa gawi ni Drake nang marinig ko siyang magsalita. Sandali pa akong natulala bago ako nakasagot na, "Wala akong pamalit,"
"You're a fashion designer. I bet you can style yourself and make an outfit out of all the men's clothing I have inside. Just go and hunt for something decent, or spend the rest of the day looking like that. You choose," sambit naman niya kaya napatingin ako sa sarili ko at napaisip.
Tama siya. Siguro hindi naman masamang humiram ng isang piraso sa mga shirt o polo niya?
Napatango na lang ako bago nag-aalangang naglakad papasok sa kwarto niya. Isinara ko ang pintuan sa likuran ko saka iginala ang paningin. Tama ang hinala ko, wala ring nagbago sa kuwarto niya. Naroroon pa rin sa study table niya ang mga libro niya nung college, at kagaya ng palagi ay magulo pa rin ito.
Dumako naman ang mga mata ko sa side table at bahagyang kumirot ang dibdib ko ng hindi ko makita ang inaasahan ko'y naroroon. Alam kong walang dahilan para panatilihin niyang naroroon ang larawan namin, pero...ewan. Ang kapal ng mukha ko para umasa.
Isang malalim na hininga ang hinugot ko bago nagsimulang maglakad palapit sa closet niya. Bumungad sa akin ang mga damit niyang karamihan ay puti at itim na paborito niyang style. Button-up shirts, long sleeves, t-shirts, longsleeve polo ang mga naroroon at karamihan ay medyo malaki sa akin. Hindi na ako namili at basta na lang kumuha ng isang puting t-shirt pero natigilan ako nang sa pagkuha ko roon ay bumungad ang isang pamilyar na kamiseta.
Ibinalik ko ang kinuha kong t-shirt at kinuha ang nakita kong shirt na may design na lalaking baboy, at sa pagdampot ko roon ay nakita ko ang isa pang shirt na mas maliit ang size at may design na babaeng baboy.
Bakit nasa kaniya pa rin ito?
Kumabog ng pagkalakas-lakas ang puso ko. Regalo ko ito sa kaniya noong first anniversary namin, na sa pagkakatanda ko'y inaway ko pa siya suotin niya lang.
Wala sa sarili kong inilapag ang t-shirt na sa kaniya at isinuot ang sa akin. Nagtungo ako sa tapat ng salamin at napatitig sa sarili kong repleksyon.
"Drake, tara na kasi!" Pamimilit ko sa kaniya. Kanina pa siya nakasimangot at nababaduyan sa naisip kong gawin ngayong anniversary namin, pero gusto ko lang talagang maranasan ang bagay na ito. Huminto ako sa paghila sa kaniya at sumimangot. "Fine. Kung nahihiya kang kasama ako, mag-celebrate ka mag-isa mo."
Umirap ako at saka humakbang paalis.
"Teka, love!" pigil ni Drake sa akin na nagulantang sa biglaan kong pagka-inis. "Hindi sa ganun. I just think that this is too childish--"
"Then date a single mom or a matandang dalaga! Uuwi na ako,"
Sinubukan ko ulit maglakad paalis, pero hinila ako ni Drake at iniharap sa kaniya. Napairap siya bago hilaw na sinabing, "Fine. Manood na tayo,"
"Wala na akong gana. Manood ka mag-isa mo,"
"Love naman!" nakasimangot niyang sambit. "I'll do it, okay? 'Wag ka nang magalit."
Gusto ko pa sanang mag-inarte, pero automatikong sumilay ang ngiti sa mga labi ko. "Siguraduhin mo lang na 'di ka na mag-iinarte ha?" banta ko saka siya kinurot sa tagiliran.
Natawa si Drake saka napa-iling. "Gosh, paano mo nagagawang maging hot at cute ng magkasabay? You're 21 pero manonood ka ng Coco? Goodness!"
Sinamaan ko siya ng tingin. "Nagrereklamo ka?"
"Hindi po, commander," sabi nito bago ako inakbayan at hinila papunta sa sinehan. "I'll play along with your childishness for now, mamaya tayo mag s-switch sa pagiging totoong adult."
Tumingin sa akin si Drake na may suot na isang pilyong ngiti. Napatawa ako. Siraulo talaga ito.
"Emely?" napabalik ako sa katotohanan nang maulinigan ang katok ni Drake sa pintuan, at bago pa man ako makasagot ay nabuksan na niya ang pintuan. Napatingin siya sa suot kong damit at sandaling napatulala.
"I didn't know you still have these," awkward kong sabi na itinuturo ang suot kong shirt at ang nasa kama.
Hindi siya umimik at namayani ang katimikan sa pagitan namin. Dinig na dinig ko na naman ang puso ko. Posible ba...ang mga tumatakbo sa isip ko?
"Where'd you get that?" Drake managed to ask after a long moment bago siya tuluyang pumasok sa loob.
"Sa loob ng closet m--- Drake? What are you doing?"
Nagulantang ako nang lumapit siya sa akin at hawakan ang laylayan ng suot kong damit tapos ay hilahin iyon pataas, na siya kong pinigilan.
"I didn't know it's still there. Take it off," wika niya habang pilit na ini-aangat ang damit na suot ko.
Hindi ko alam kung ano ang gagaiwn ko, pero naguguluhan ako sa ginagawa niya.
"Drake, stop!" Pigil ko sa kaniya.
Napahinto si Drake sa pag-angat sa damit ko at mukha namang napagtanto niya ang sinusubukan niyang gawin nang makita niya ang baywang at tiyan ko dahil sa pagkaka-angat niya rito. Agad siyang bumitaw at humakbang patalikod.
"Go change into something else," sabi niya saka dire-diretsong lumabas ng silid.
Napakunot ang noo ko at wala sa sarili siyang sinundan.
"Drake?" Tawag ko.
Lumingon siya sa akin at nakitang suot ko pa rin ang damit. Kumunot lalo ang noo niya. "Do you really want me to strip you off myself, Em?"
"Drake, why do you have to be like this over a petty shirt? You can tell me na hindi nagagalit--"
"Petty shirt?" ulit niya na naniningkit ang mga mata. "Now that you're married to my father, you call them petty? Ibang klase!"
Napatahimik ako. Yeah. I forgot, siguro nga hindi niya lang napansin na naroroon pa rin ito sa closet niya at ang pagkakakita rito na suot ko ay maaaring nakakainsulto para sa kaniya. Ang kapal talaga ng mukha ko.
"Have you no shame, Em?" tanong niya, at dama ko ang labis na galit niya. "You bought that five years ago and forced me to wear it to go watch a children's movie. You even threw a tantrum and acted as if that day was so special and I should not ruin it by acting so mature. And now..."
Umismid si Drake. "Take that off. I'll throw those...petty shirts...away,"
"Why--"
"Because you're now my step mom, Em! Bakit, may balak ka bang umarteng tayo pa behind Dad's back?"
"Drake--"
Hindi na naman ako nakapagsalita nang sumigaw si Drake ng ubod ng lakas.
"Just take the damn shirt off, Emely! For fuck's sake!"
Napaiwas ako ng tingin. "F-fine. I'll t-take them off," bulong ko na nanggigilid ang mga luha. "I'm sorry, Drake."
Dinig ko ang pagpakawala niya ng malalim na hininga. "Sorry saan, Em? Sa pagsuot ng damit na 'yan, sa nakaraang meron tayo, sa pag-iwan sa akin, o sa pagpapakasal sa tatay ko?"
Lumambot ang tono ng pananalita niya sa pagbanggit sa kada pamimilian. Nag-angat ako ng tingin sa kaniya at doon, nagtama ang mga mata naming kapwa pinanggigiliran ng luha. Wala sa sarili akong napahakbang palapit. Magmula noong ikasal kami ni Rico, ngayon ko na lang ulit nakita ang ganitong tingin mula kay Drake.
His eyes...they contain the same pain as that day.
"Drake..." utas ko bago marahang ini-angat ang kanang kamay ko para haplusin ang pisngi niya. Hindi ko madugtungan ang sasabihin ko.
"Bakit wala kahit isang sorry noong iniwan mo ako? Bakit walang paliwanag? Bakit sa dinami-rami ng lalaki sa mundo, tatay ko pa?" pumatak ang mga luha ni Drake matapos banggitin ang tanong na iyon sa isang bulong na halos mahirap nang maulinigan. "Akala mo ba magiging masa ka, Em? Hindi."
Napahinto ako sa tinuran niya at dahan-dahang lumaglag ang kamay ko sa gilid ko. Nakatingin si Drake sa mga mata ko, at ang kaninang sakit ay napalitan muli ng galit. "Hindi ako papayag na maging biktima mo. Hindi kita hahayaang sumaya kay Dad."
Humakbang si Drake palapit sa akin, at nanlamig ang mga kamay ko sa sunod niyang sinabi.
"Take this, and remember me every time, Em. Sisiguruhin kong hindi mo na magagawang kalimutan na bahagi ako ng buhay mo, at hindi ka makakatakas sa akin. Sisirain ko ang buhay mo, kagaya ng pagsira mo sa akin,"
Hindi na ako nakagalaw bagkus ay napatitig na lang sa mga mata niya. hindi rin ako kumibo nang mas lupait si Drake para hapitin ako sa baywang at siilin ng isang mapusok na hal*k.
Sandali akong natulala nang maramdaman ang mainit niyang labing nakalapt sa mga labi ko. Sa isang iglap ay bumalik ang mga ala-alang pilit kong ibinabaon sa kaibuturan ng isip ko. Naghaharumintado ang puso ko at naikuyom ko ang mga kamao ko. Pumikit si Drake at kahit na maypagka-agresibo ay tila ba dahan-dahan ang kaniyang paggalaw.
His lips moved against mine. Humigpit ang pagkakayakap niya sa baywang ko at marahang gumapang ang kaliwang kamay niya sa batok ko, at nang idiin ako ni Drake palapit sa kaniya ay kusa nang sumara ang mga mata ko na ang sunod ko na lang na napagtanto ay ang aktibo kong pagtugon sa hal*k niya.
The memories of our first kiss flashed in my memory, and just like how that moment felt magical, Drake's lips used to be my home, and I couldn't think of anything else right now aside from the fact that he's this close to me again.
Ang kaninang banayad ay unti-unting naging mariin. Drake kissed me with evident thirst, lightly biting my lower lip to make it part, and thrust his tongue inside my mouth. Tinangka kong magmulat, pero hindi ko na nagawa dahil na nag-iinit na sitwasyon.
I never stopped loving Drake, and I never once forget about us. I've been longing for him, and his kiss after so long is making me lose my sanity. I need to think straight dahil alam kong mali ito. Pero puso ko na ang nagdidikta na hindi ko kayang tanggihan ang isang bagay na matagal ko nang hinahanap—siya.
You're his step-mom. Paalala ko sa sarili ko habang pilit pinipigilan ang patuloy na pagtugon sa mga hal*k niya. Pero bagkus na bumitaw ay naipulupot ko pa ang mga braso so sa leeg niya.
Humakbang si Drake pasulong hanggang sa maitulak niya ako pasandal sa nakasarang pintuan ng kuwarto niya. Drake opened it without breaking the kiss, at bago pa man ako makatanggi ay naisandal na niya ako sa likod ng naisara na niyang pintuan.
"Drake," I tried to say something nang sandaling bumitaw si Drake, pero hindi ko na iyon nadugtungan nang muli niya akong h*likan.
Hinubad ni Drake ang suot niyang suit jacket at itinapon sa sahig. Niluwagan niya rin ang suot niyang necktie at kinalas ang tatlong butones ng suot niyang longsleeve polo. Bumaba ang hal*k niya sa panga ko at leeg, dahilan ng pagsinghap ko at pagmulat.
"Drake, stop," nagawa kong masabi bago muling napapikit nang maramdaman ang mainit at nakakikiliti niyang hal*k sa balikat at leeg ko. "Drake...uhmm"
Sinubukan ko siyang itulak, pero nanghihina ang mga kamay ko. I shouldn't be doing this to Rico. Drake is now my step-son!
"Don't even think of avoiding this, Em. Ipapaalala ko lang sa'yo kung anong nakakalimutan mo," seryoso niyang sambit bago itinuon ang kaliwang kamay sa may gilid ng ulo ko at tumitig sa akin.
Kinalas niya ng tuluyan ang suot niyang tie, at tinitigan ako ng tagos sa kaluluwa. Nagtatahip ang dibdib ko dahil alam kong malabong matakasan ko ito. "I'll make sure you'll long for this, Em. I'll make you ask for more."
Drake leaned closer again and gave me a peck on the lips. Nanggilid ang mga luha ko.
"Is this how you would punish me for hurting you, Drake?" tanong ko ng mahina.
Sandali niya akong tinitigan bago sumagot. "Yes. This is my wrath,"
Nanggilid muli ang mga luha ko nang marahas nya akong hilahin palapit sa kama. Para akong unan na itinapon sa gitna. Hinubad ni Drake ang natitirang pang-itaas at masama ang tingin sa akin na lumapit. Naalala ko si Rico sa tuwing tinatanggihan ko siya. Nanginig ang mga kamay at tuhod ko nang mas lumapit si Drake.
Napaatras ako habang takot na nakatitig sa galit niya. He pinned me against the soft matress, at doon nagsimulang tumulo ang mga luha ko. Hindi na si Drake ang nasa harapan ko, kundi si Rico.
"Hon," umiiyak kong bulong bago marahang pumikit. "Please don't hurt me."
Napasigaw ako at napamulat nang imbis na ang inaasahan kong mariing mga kapit ay nakarinig ako ng malakas na kalabog. Nakita ko si Drake na nakatayo sa gilid ng kama at ang basag na lampshade sa sahig. Galit na galit niy akong tinignan at naiiling na sinabing,
"Ganoon mo ba talaga kamahal ang Daddy ko na pati rito ay siya ang binabanggit mo?"
"Leave, Em," mahinang sambit ni Drake matapos ang ilang sandali. Nakatalikod siya sa akin at wari'y hindi gusto ang lingunin manlang ako. Wala pa ring patid sa pag-agos ang mga luha ko nang dali-dali akong bumuhat sa pagkakaupo sa kama. Nanginginig pa rin ang mga tuhod at kamay ko kaya't walang imik akong tumakbo palabas ng silid. Lumabas ako sa condo ni Drake at diretsong sumakay ng elevator. Napa-upo ako sa sahig ng elevator dahil sa walang tigil na pagbuhos ng mga luha ko na hindi ko alam kung saan nanggagaling. Hindi maalis sa isip ko ang mukha ni Rico na nakita ko kay Drake kanina, at hindi ko magawang kumalma sa tuwing bumabalik sa akin ang masasalimuot na gabing iyon. Bumukas ang elevator, kaya agad akong bumuhat at lumabas. Nadaanan ko pa ang kotse ni Drake sa may parking lot pero nilagpasan ko na iyon at dali-daling pumara ng taxi para umuwi. Nakita ko pa ang pagsulyap sa akin ng driver sa rearview mirror nang marinig ang mga hikbi ko. Pinili ko na lang na hindi pansinin
EMELYFOUR YEARS AGONakatulala lang ako sa may mahabang pasilyo ng ospital, sa may labas ng room kung saan nakalagi si Papa. Natuyo na ang mga luha kong walang humpay kanina dahil sa takot na baka bigla na lang itong mawala sa amin. Marami pa akong pangarap para sa kanila ni Mama, kaya hindi ko pa kakayanin na mawala siya at mabawasan ang pamilya namin. "You father has COPD, at kinakailangan niyang sumailalim sa lung volume reduction...The surgery costs around 1.2 to 1.5 million pesos," naaalala kong sambit ng doktor kanina bago siya lumabas sa silid. Nasa loob si Mama, at nasa klase naman niya si Gigi na ngayo'y grade 8. Mabuti na lang at tapos na ang klase ko nang tumawag sa akin si Mama kanina. Tumulong muli ang mga luha ko. Matagal na palang may iniinda si Papa, pero pinili niyang huwag pansinin dahil wala kaming pera. Bukod doon ay dahil nag-aaral pa kami ni Gigi. Naibaon ko na lang sa mga palad ko ang mukha ko. Saan kami kukuha ng higit isang milyon para kay Papa? Kahit ya
[Strictly no readers under 18!!! The following chapter contains sexual violence-related scenes, which could trigger one's trauma. Read at your own risk!]***Walang imik si sir Rico sa tabi ko habang papunta kami sa venue ng party. Isang magarang brown satin dress ang ibinigay niya sa akin na may spaghetti straps. May kapares itong silver purse na mukhang mamahalin pati sapatos na silver din na four-inches ang taas ng takong. Minabuti kong ilugay ang mahaba kong buhok na plinantsa ko para naman mas humabang tignan, at matakluban ang balikat at ilang bahagi ng likod ko.Hindi ako sanay sa ganitong pananamit, pero kailangan kong tiisin dahil ilang oras lang naman. Nakarating kami sa party na ang venue ay sa isang 5-star hotel na pagmamay-ari ng isa sa mga busines partners ni sir Rico. Medyo out of place ako, at madalas napagkakamalang girlfriend ni sir, pero agad kong ipinapaliwanag na secretarya lang niya ako.Maraming beses kong hinahawi ang kamay niyang parati niyang inilalagay sa ba
Malakas na palakpakan ang naririnig ko hindi pa man ako iniluluwa ng pintuang ito.They're all waiting.Tumulo ang luha ko hindi dahil sa saya kung hindi dahil sa pagdadalamhati sa kinahantungan ng buhay ko.Bumukas ang pintuan at sinalubong ako ng malakas na palakpakan ng lahat pati na rin ng mga matang halata namang walang kasiyahang laman. Sino bang matutuwa na ikakasal ako? Bukod sa wala akong kakilala rito ay napakabata ko pa. I'm only 24 yet I married a 48-year-old man. He's almost double my age! Hindi lang iyon. Isa siyang makapangyarihang tao na kayang bilhin kahit ang kaluluwa mo kagaya ng ginawa niya sa akin. BINILI NIYA AKO.Pinilit kong ngumiti sa kanila kahit lantad na lantad ang mga luha kong bumabasa sa mukha ko. Marahil ay iniisip nilang masaya ako kaya ako umiiyak pero nagdadalamhati ako."Here comes the bride! Everyone, let's congratulate Mr. And Mrs. El Fuente on their wedding!" Masiglang sigaw ng emcee na naging dahilan ng malakas pang palakpakan ng lahat na pumuno
Isang malalim na hininga ang hinugot ko bago bahagyang hinagod ang aking buhok, upang siguruhing hindi ito nagulo sa pagkakaayos. Abala ang lahat ng staff dahil sa ito na ang huling set ng mga designs na irarampa ng mga modelo, at sa ilan lamang sandali ay lalabas na ako rito kasama ang huling piraso ng designs ko."You got this, Emely," bulong ko sa sarili ko bago sinabayan ang huling modelo sa paglabas sa backstage.Nakasisilaw ang bawat flash ng camera ngunit pinanatili ko ang aking magandang ngiti bago nagsimulang maglakad sa runway."Ladies and gentlemen, Mrs. Emely El Fuente and her designs!"Hindi ito ang unang pagkakataon ngunit hindi ko maiwasang nerbiyosin sa tuwing maglalakad ako sa runway kasama ng mga modelong suot-suot ang mga designs ko. Ngunit kahit na ganon, walang paglagyan ang sayang nararamdaman ko dahil muli ay matagumpay ang fashion show at mukhang nagustuhan ng mga bisita ang mga designs ko."Congratulations, Emely! All your designs are mind-blowing. Grabe, iba
"Gigi!""Ate!"Ngumiti ako ng malapad at kumaway sa kapatid ko. Patakbo niya akong sinalubong at mahigpit na yumakap sa akin. "Akala ko hindi ka na darating," sambit niya saka bumitaw sa akin."Pwede ba 'yon?" sagot ko saka bumaling kina mama at papa para humalik at yumakap."Palagi ka na lang late. Hindi mo naabutan yung speech ko, nakaakinis ka!" atungal pa ni Gigi habang nakanguso.Today is her high school graduation, at late ako dahil sa meeting ko with Cheska. Gustohin ko mang ibakante ang araw na ito para sa selebrasyon ng graduation ni Gigi ay hindi ko magawa dahil ngayong araw lang bakante ang schedule ni Cheska. Isa siyang bigating artista, na gusto kong maging modelo ng panibagong designs ko."Sorry na nga!""Hay nako, magpasalamat ka na lang na umabot ang ate mo," saway ni mama kay Gigi na may kasamang hampas sa braso."Aray naman, ma!" reklamo ni Gigi.Sinagi ni papa ng mahina ang braso ni mama para sawayin ito. Kahit na nakatanggap na ng hampas si Gigi kay mama ay patuloy
Abala ako sa aking opisina nang nabulahaw ako ng tatlong sunod-sunod na katok. Paglingon ko'y bumungad sa akin ang mukha ng sekretarya kong si Mikee at sa nakabusangot niyang mukha ay nahihinuha ko nang hindi maganda ang ipinarito niya."Ms. Em," tawag niya habang lumalapit sa desk ko. "May malaki tayong problema."Napakunot ang noo ko sa sinabi niya, at wala akong nagawa kung hindi ang masapo ang noo ko nang makarating kami sa studio kung saan ginaganap ngayon ang photoshoot ni Cheska. Bumungad sa akin ang malaking problema na tinutukoy ni Mikee."Gosh! How do you expect me to work with that rookie e mukhang hindi yata alam yung ginagawa niya?!" Sigaw ni Cheska sa mga staff na naroroon pati na rin sa photographer."Ms. Cheska, please calm down," pag-aalo naman ng mga staff sa gigil na gigil na aktres."Calm down? Sinasayang niyo yung oras ko! Do you know how busy I am? Dahil sa kanya ang daming oras na nasasayang!"Binalingan ko ng tingin ang male model ng Em's na ipinagmamaktol ni C
"Nice one, Cheska! Now lean closer to Mr. El Fuente-- that's it!" Blanko lang akong nakamasid kay Drake at Cheska habang nakahalukipkip sa likuran ng photographer. They're doing great, at mukhang masayang-masaya si Cheska."Ms. Em, magre-resign na ako bilang sekretarya mo," sambit ni Mikee na nakakuha ng atensyon ko. Kunot noo ko siyang nilingon at nakitang nakatitig siya ng seryoso kina Drake at Cheska."Why? Anong problema?" nag-aalala kong tanong.Nilingon ako ni Mikee saka ngumiti at kumapit sa braso ko. "Mag-aapply ako bilang daughter-in-law mo," sabay bungisngis.Naiiling akong natawa saka siya inirapan. "Puro ka kalokohan, Mikee,""Seryoso nga, Ms. Em! Pwede ba?" Pangungulit pa niya habang kinikilig na pinagmamasdan si Drake.Hindi ko siya masisisi dahil guwapo naman talaga si Drake at bukod sa hitsura ay matalino rin ito. Walang ka ayaw-ayaw sa kaniya, maliban na lang sa pagiging straightforward niyang tao."Ask him. Bakit ako ang tinatanong mo?""Baka naman," utas niya saka
[Strictly no readers under 18!!! The following chapter contains sexual violence-related scenes, which could trigger one's trauma. Read at your own risk!]***Walang imik si sir Rico sa tabi ko habang papunta kami sa venue ng party. Isang magarang brown satin dress ang ibinigay niya sa akin na may spaghetti straps. May kapares itong silver purse na mukhang mamahalin pati sapatos na silver din na four-inches ang taas ng takong. Minabuti kong ilugay ang mahaba kong buhok na plinantsa ko para naman mas humabang tignan, at matakluban ang balikat at ilang bahagi ng likod ko.Hindi ako sanay sa ganitong pananamit, pero kailangan kong tiisin dahil ilang oras lang naman. Nakarating kami sa party na ang venue ay sa isang 5-star hotel na pagmamay-ari ng isa sa mga busines partners ni sir Rico. Medyo out of place ako, at madalas napagkakamalang girlfriend ni sir, pero agad kong ipinapaliwanag na secretarya lang niya ako.Maraming beses kong hinahawi ang kamay niyang parati niyang inilalagay sa ba
EMELYFOUR YEARS AGONakatulala lang ako sa may mahabang pasilyo ng ospital, sa may labas ng room kung saan nakalagi si Papa. Natuyo na ang mga luha kong walang humpay kanina dahil sa takot na baka bigla na lang itong mawala sa amin. Marami pa akong pangarap para sa kanila ni Mama, kaya hindi ko pa kakayanin na mawala siya at mabawasan ang pamilya namin. "You father has COPD, at kinakailangan niyang sumailalim sa lung volume reduction...The surgery costs around 1.2 to 1.5 million pesos," naaalala kong sambit ng doktor kanina bago siya lumabas sa silid. Nasa loob si Mama, at nasa klase naman niya si Gigi na ngayo'y grade 8. Mabuti na lang at tapos na ang klase ko nang tumawag sa akin si Mama kanina. Tumulong muli ang mga luha ko. Matagal na palang may iniinda si Papa, pero pinili niyang huwag pansinin dahil wala kaming pera. Bukod doon ay dahil nag-aaral pa kami ni Gigi. Naibaon ko na lang sa mga palad ko ang mukha ko. Saan kami kukuha ng higit isang milyon para kay Papa? Kahit ya
"Leave, Em," mahinang sambit ni Drake matapos ang ilang sandali. Nakatalikod siya sa akin at wari'y hindi gusto ang lingunin manlang ako. Wala pa ring patid sa pag-agos ang mga luha ko nang dali-dali akong bumuhat sa pagkakaupo sa kama. Nanginginig pa rin ang mga tuhod at kamay ko kaya't walang imik akong tumakbo palabas ng silid. Lumabas ako sa condo ni Drake at diretsong sumakay ng elevator. Napa-upo ako sa sahig ng elevator dahil sa walang tigil na pagbuhos ng mga luha ko na hindi ko alam kung saan nanggagaling. Hindi maalis sa isip ko ang mukha ni Rico na nakita ko kay Drake kanina, at hindi ko magawang kumalma sa tuwing bumabalik sa akin ang masasalimuot na gabing iyon. Bumukas ang elevator, kaya agad akong bumuhat at lumabas. Nadaanan ko pa ang kotse ni Drake sa may parking lot pero nilagpasan ko na iyon at dali-daling pumara ng taxi para umuwi. Nakita ko pa ang pagsulyap sa akin ng driver sa rearview mirror nang marinig ang mga hikbi ko. Pinili ko na lang na hindi pansinin
EMELYHindi ko alam kung dapat ko bang punahin nang mapansin kong walang kahit anong ipinagbago ang Condo ni Drake. Malinaw na malinaw pa sa ala-ala ko kung anong hitsura nito noong huli akong maparito, at aaminin ko, kakaiba ang pakiramdam na nararamdaman kong naririto ako ulit. Hindi bilang girlfriend ni Drake, kundi step-mom. "Go change first, ikukuha kita ng inumin,"Napatingin ako sa gawi ni Drake nang marinig ko siyang magsalita. Sandali pa akong natulala bago ako nakasagot na, "Wala akong pamalit," "You're a fashion designer. I bet you can style yourself and make an outfit out of all the men's clothing I have inside. Just go and hunt for something decent, or spend the rest of the day looking like that. You choose," sambit naman niya kaya napatingin ako sa sarili ko at napaisip. Tama siya. Siguro hindi naman masamang humiram ng isang piraso sa mga shirt o polo niya? Napatango na lang ako bago nag-aalangang naglakad papasok sa kwarto niya. Isinara ko ang pintuan sa likuran k
Pinilit kong hindi makinig at ipagsawalang-bahala ang mga pangyayari, ngunit sa bawat hikbi ng plaintiff ay tila ba sinasakal ako. "Sinamantala niya ang kahinaan ko. Naging kumportable ako sa kaniya dahil akala ko'y hindi siya masamang tao, pero..." muling humagulgol ang defendant, kaya't sandaling naantala ang kaniyang pagsasalaysay sa mga pangyayari. "...ginahasa niya ako. Pinagsamantalahan niya ako dahil alam niyang wala akong laban at walang kakayahan ang pamilya kong tapatan ang impluwensya niya!"Dinig na dinig ko ang samu't-saring mga reaksyon mula sa mga naririto sa loob ng hukuman. Umiiyak ang ama ng plaintiff na ngayo'y nakaupo sa witness stand. Napasulyap ako rito, at nakita ang labis niyang paghihinagpis sa sinapit ng anak niya. May katandaan na ito, at sa wari ko'y kaedaran ito ni Papa. Sandali akong napaisip habang pilit ibinabaon sa likod ng puso't isip ko ang mga bagay na yumayakap sa akin mula sa likod ng mataas kong bakod. This is Drake's case. I am not supposed to
Nakagat ko ang ibabang labi ko kasabay ng paghagod patalikod sa buhok ko. Wala akong magawa kundi ang hilutin ng sintido ko habang nakikinig sa sinasabi ni Mikee sa kabilang linya. Wala namang problema, pero mukha kasing kakailanganin kong dumaan sa Em's mamaya bago umuwi. "Ms Em, gusto mo bang i-reschedule ang launch ng magazine?" tanong ni Mikee. "No," mabilis ko namang sagot. "We have to release the magazine the same day as the new designs. How about sending me the draft?" "That's an option, pero hindi ka ba mahihirapan, Ms Em?" "No. It's fine. I'll review the magazine layout and will send you the instructions tonight. You can forward them to the publishing team tomorrow morning," "Sige po," nag-aalangan niyang tugon. "Thanks. I'll be waiting for it, then." Agad kong pinatay ang tawag tapos ay bumalik na sa opisina ni Drake. Hindi naman ako ang abala kung hindi siya, dahil kanina pa siyang hindi umaawat sa pagkakatitig niya sa mga files. Hindi ko alam kung paano ako magpapa-
FOUR YEARS AGO It's already 6:30 in the morning, yet I still can't get a hold of Drake. May klase ako ngayong umaga, pero tinawagan ako ng kaklase niyang si Mark, itinatanong kung kasama ko raw ba ang hinay*pak. Tatlumpung minuto na lang ay magsisimula na ang final exam nila, kaya naman imbis na dumeretso sa klase ko ay dali-dali akong pumara ng jeep papunta sa condo niya. Sa pagbukas ng pintuan ay nakumpirma kong tama nga ang kutob kong tulog pa siya. Sandali akong napailing at napatitig sa kaniya habang nakasubsob sa kaniyang study table. Nagkalat ang mga libro at reviewers niya na animo'y binagyo. Lumapit ako sa kaniya at bahagya siyang niyugyog. "Drake, wake up!" Bumukas ang dalawang mata niya na magkasabay na halos magpatalon sa akin sa gulat. Tumuwid siya ng upo saka tumingin sa akin, "Love, what time is it?" Napabuntong-hininga ako bago sumagot. "6:34," Napapikit si Drake at napasabunot sa buhok niya. "Shit!" Mangiyak-ngiyak niyang sambit. Drake is a graduating law s
"Nice one, Cheska! Now lean closer to Mr. El Fuente-- that's it!" Blanko lang akong nakamasid kay Drake at Cheska habang nakahalukipkip sa likuran ng photographer. They're doing great, at mukhang masayang-masaya si Cheska."Ms. Em, magre-resign na ako bilang sekretarya mo," sambit ni Mikee na nakakuha ng atensyon ko. Kunot noo ko siyang nilingon at nakitang nakatitig siya ng seryoso kina Drake at Cheska."Why? Anong problema?" nag-aalala kong tanong.Nilingon ako ni Mikee saka ngumiti at kumapit sa braso ko. "Mag-aapply ako bilang daughter-in-law mo," sabay bungisngis.Naiiling akong natawa saka siya inirapan. "Puro ka kalokohan, Mikee,""Seryoso nga, Ms. Em! Pwede ba?" Pangungulit pa niya habang kinikilig na pinagmamasdan si Drake.Hindi ko siya masisisi dahil guwapo naman talaga si Drake at bukod sa hitsura ay matalino rin ito. Walang ka ayaw-ayaw sa kaniya, maliban na lang sa pagiging straightforward niyang tao."Ask him. Bakit ako ang tinatanong mo?""Baka naman," utas niya saka
Abala ako sa aking opisina nang nabulahaw ako ng tatlong sunod-sunod na katok. Paglingon ko'y bumungad sa akin ang mukha ng sekretarya kong si Mikee at sa nakabusangot niyang mukha ay nahihinuha ko nang hindi maganda ang ipinarito niya."Ms. Em," tawag niya habang lumalapit sa desk ko. "May malaki tayong problema."Napakunot ang noo ko sa sinabi niya, at wala akong nagawa kung hindi ang masapo ang noo ko nang makarating kami sa studio kung saan ginaganap ngayon ang photoshoot ni Cheska. Bumungad sa akin ang malaking problema na tinutukoy ni Mikee."Gosh! How do you expect me to work with that rookie e mukhang hindi yata alam yung ginagawa niya?!" Sigaw ni Cheska sa mga staff na naroroon pati na rin sa photographer."Ms. Cheska, please calm down," pag-aalo naman ng mga staff sa gigil na gigil na aktres."Calm down? Sinasayang niyo yung oras ko! Do you know how busy I am? Dahil sa kanya ang daming oras na nasasayang!"Binalingan ko ng tingin ang male model ng Em's na ipinagmamaktol ni C