LOVE ISLAND: HER SWEET LIES

LOVE ISLAND: HER SWEET LIES

last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
โดย:   Minettie   ยังไม่จบ
ภาษา: Filipino
goodnovel18goodnovel
คะแนนไม่เพียงพอ
16บท
52views
อ่าน
เพิ่มลงในห้องสมุด

แชร์:  

รายงาน
ภาพรวม
แค็ตตาล็อก
แสดงความคิดเห็นของคุณในแอพพลิเคชัน

คำโปรย

The first time Daphne and Steven met, she knew they will hate each other. Kaya naman nang muli silang magkita sa isla na pagmamay-ari ni Steven sa Albay ay kinailangan pa niyang magtahi ng kwento para lamang manatili siya roon ng matagal. Bukod dun ay may matinding atraso siya rito. Ngunit mas lalong nagalit si Steven sa ginawa niya kaya balak siya nitong ipakulong. Paano kung unti-unti na siyang napapamahal rito pero balak pala na ibenta ni Steven ang isla na tila paraiso na nagugustuhan niya na? Sapat na kaya ang pag-ibig ni Ryse para iligtas ang kanilang paraiso at ayusin ang kanilang mga nabasag na nakaraan, o ang mga anino ng panlilinlang ay maghihiwalay sa kanila magpakailanman?---

ดูเพิ่มเติม

บทล่าสุด

การดูตัวอย่างฟรี

KABANATA 1

Natigil ako sa pagtipa sa keyboard sa laptop. Nakatitig na lamang ako sa monitor niyon na siyang tanging nagbibigay ng liwanag sa madilim na silid na kinaroroonan ko. Isang mainit na likido ang naramdaman kong tumulo sa aking pisngi. Mabilis akong umalis sa harap ng computer at dumapa sa kama. Isinubsob ko ang akinng mukha sa malambot na unan at doon ako humagulhol.Nasa ganoon akong sitwasyon nang mag-ring ang akinng cellphone. Madali kong napansin iyon sa kabila ng madilim na silid dahil sa maliwanang na backlight nito.“Hello?” bati ko sa nasa kabilang linya. “Ryse? Bakit mukhang paos ang boses mo?” Umayos ako ng upo sa kama. Ang kaibigan ko ang nasa kabilang linya—si Irish.“Umiiyak ka ba?”“Medyo.”Binuksan ko ang katabing lampshade. Nang kumalat ang liwanag sa boung silid ay nawala na ang mushy mood niya. “Pasensya na hindi ko mapigilan na ma-carried away rito sa isinusulat kong nobela. Nakakaawa kasi yung bida kong babae. Minsan lang siyang nagmahal ay nawala pa sa kanya dah...

หนังสือน่าสนใจจากยุคเดียวกัน

ถึงผู้อ่าน

Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang  manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.

ความคิดเห็น

ไม่มีความคิดเห็น
16
KABANATA 1
Natigil ako sa pagtipa sa keyboard sa laptop. Nakatitig na lamang ako sa monitor niyon na siyang tanging nagbibigay ng liwanag sa madilim na silid na kinaroroonan ko. Isang mainit na likido ang naramdaman kong tumulo sa aking pisngi. Mabilis akong umalis sa harap ng computer at dumapa sa kama. Isinubsob ko ang akinng mukha sa malambot na unan at doon ako humagulhol.Nasa ganoon akong sitwasyon nang mag-ring ang akinng cellphone. Madali kong napansin iyon sa kabila ng madilim na silid dahil sa maliwanang na backlight nito.“Hello?” bati ko sa nasa kabilang linya. “Ryse? Bakit mukhang paos ang boses mo?” Umayos ako ng upo sa kama. Ang kaibigan ko ang nasa kabilang linya—si Irish.“Umiiyak ka ba?”“Medyo.”Binuksan ko ang katabing lampshade. Nang kumalat ang liwanag sa boung silid ay nawala na ang mushy mood niya. “Pasensya na hindi ko mapigilan na ma-carried away rito sa isinusulat kong nobela. Nakakaawa kasi yung bida kong babae. Minsan lang siyang nagmahal ay nawala pa sa kanya dah
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-04
อ่านเพิ่มเติม
KABANATA 2
Hindi ako mapakali sa labas ng pinto ng Café Inggo. Inutusan ko kasi ang security guard na si Darwin upang alamin kung kailan ang good timing para magpakita ako kay Jannah. I'm late. Siguradong sasabunin na naman ako nito kapag nagkataon. Ayaw na ayaw pa naman ni Jannah ng tardiness. Ayaw sana ni Darwin na mag-espiya para sa akin dahil walang papalit sa puwesto nito kung hindi ko sinabing ako na muna ang bahala sa trabaho nito.I was still pacing impatiently when someone walked past me. Sa gulat ay hinampas niya ang glass door upang pilgilan itong makapasok.The man glared at her. “What the hell is your problem?” singhal nito sa kanya.Malakas ang boses nito ngunit hindi siya nagpasindak. Kailangan panindigan niya ang pagiging security guard at baka si Darwin pa ang masisi kapag may nakapasok na masamang tao sa Café Inggo. Although hindi naman kahina-hinala ang itsura ng lalaking kaharap niya. Hindi ito mukhang masamang tao, bad mood siguro, pwede pa.“Hindi ka pwedeng pumasok,” diret
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-04
อ่านเพิ่มเติม
KABANATA 3
“That's love, you know.” aniya.“That's pathetic.”sagot naman niya.Mataman siyang tiningnan nito kaya ibinaling na lamang niya ang tingin sa dokumento na hawak-hawak niya. Wala siyang balak na makipagtalo sa mga bagay na walang katuturan.“You know what?” maya-maya ay wika nito. “That polo yours says a lot more of who you are—organized, serious, rich, plain and dull.”Tiningnan niya ito nang masama ngunit gaya ng dati ay balewala lamang ito rito.“But that stain gave your shirt a little life on it.” pagpapatuloy nito.“It's an ugly stain which ruined my shirt.” depensa niya.“It's a sign that your dull and plain life will have a sudden turn.” Tumango-tango pa ito na animo manghuhula na nakikita ang mangyayari sa hinaharap. “ and it is there to stay.” sabay turo sa damit niya.“Hindi naman talaga natatanggal ang mantsa sa damit.”“Well, you know what I mean.” nakangiti lamang na sagot nito.“I don't.” Tumayo na siya. “Siya nga pala, tell your stupidpartner of yours, I want a word wit
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-04
อ่านเพิ่มเติม
KABANATA 4
Habang nag-aayos, napansin ko ang isang lumang larawan na nakasabit sa dingding ng kubo. Isang larawan ng pamilyang nakangiti at kasama roon si Aling Flor nung medyo bata pa siya. Naroon rin ang tila pamilyar na lalaki na nakita ko sa mga larawan sa mansyon."Aling Flor, sino po ang nasa larawan?" tanong ko, habang itinuturo ang litrato."Lumang larawan na iyan ng pamilya Clores," sagot ni Aling Flor, na may lungkot sa kanyang mga mata. "Ang lalaking iyan ay si Señor Greg, ang dating amo ko at isa sa pinakamabait na taong nakilala ko.” tinutukoy niya iyong matandang lalaki.“Nasaan na po siya?” “Matagal ng patay si Señor. Mahabang kwento, hija. Mukhang marami ka pang tanong, pero para sa ngayon, magpahinga ka na muna,” saad ni Aling Flor.Hindi na nga ako nagtanong pang muli. Nagpaalam na din si Aling Flor na babalik siya sa mansyon dahil marami pa silang gagawin at aayusin bago dumating ang kanilang amo.“Babalik na lang ako mamayang gabi,” sabi ni Aling Flor. “Pahahatidan na lang k
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-22
อ่านเพิ่มเติม
KABANATA 5
Sa dalampasigan ako madalas magpunta kapag walang ginagawa para mag-isip at mangarap ng mga scene na maisusulat ko. Nakagawian ko na magpalipas ng oras doon dahil bukod sa maganda at sariwa din ang hangin na nalalanghap ko ay nakakapag-pahinga ako ng maayos.It's a peaceful place. It's looks like a paradise for me.Sa sobrang tahimik ay hindi ko namalayan na nakatulog ako kaya inabot ako ng gabi sa dalampasigan. Hindi ko na rin napanood ang magandang paglubog ng araw. Napakamot na lang ako sa ulo habang naglalakad pabalik sa mansyon. Hindi ko pa naman kabisado ang pasikut-sikot sa isla kapag madilim na. Kaya sumasabay lang ako kay Aling Flor pauwi pagkatapos ng trabaho sa mansyon. Paano na kaya ako nito makakauwi? Inabutan na ako ng gabi sa daan.Alas syete pa lang naman ng gabi ngunit nakapagtataka ang katahimikan sa mansyon ng makarating ako. Hindi rin nakabukas ang lahat ng ilaw. That was very unusual dahil sa halos isang linggo kong pananatili sa isla ay sigurado akong hindi pina
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27
อ่านเพิ่มเติม
KABANATA 6
“Daphne, Ryse, whatever.” sang-ayon niya sa sinabi ko “Ikaw pa rin ang babaeng may malaking atraso sa akin sa Maynila."“Wala ho akong natatandaan. Baka ho ay kapangalan ko lamang,” sagot ko.“Hindi pa ako ulyanin kaya ‘wag mo akong gawing tanga,” inis na sagot niya.I winced. “Hindi ko ho alam ang sinasabi niyo.”“Of course you do!” malakas ang boses na sigaw nito.Right. But I wouldn't admit it. “Dito ako nagtatrabaho sa isla, Sir.”There was a moment of silence.Namaywang siya saka nagpakawala ng buntong hininga. “I see.” Sa tingin ko hindi pa rin ito naniniwala.“Kung ganoon ay gaano kana katagal nagtatrabaho rito? Hindi ko yata matandaan na nakita na kita rito kahit minsan.”Naalala ko bigla ang binanggit noon ni Aling Flor tungkol sa madalang na pagbisita nito sa mansyon. “Matagal na rin ho. Hindi niyo lang ho ako nakikita dahil hindi naman kayo rito pumirpirmi ng matagal.” I knew it. Mukhang nag-iba ang ekspresyon ng mukha nito sa sinabi ko.Agad nagbalik ang iritasyon sa mukh
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27
อ่านเพิ่มเติม
KABANATA 7
“Kung college graduate ako, sa tingin mo ba ay magpapakahirap akong magtrabaho sa bahay ninyo bilang katulong?”“I guess not,” lumagok ito ng tubig. “Unless you're just lying. Anyway, it's already past seven. Masyado ng gabi para umuwi kang mag-isa. Doon ka na muna sa servants quarter matulog. Mag-lock ka na lang kung wala kang tiwala sa akin,” utos nito.“Thanks for the reminder.” Hindi yata nito nagustuhan ang sinabi ko dahil bigla itong pumormal. “How old are you?” tanong nito.“Twenty-five.”sagot niya.“You’re too young for my taste,. Siyanga pala, anong apelyedo mo?” usisa ulit nito. Akala mo ay imbestigador.Napairap ako sa sinabi niya.“Ragual,” Huli na para ma-realize na hindi ko dapat sinabi ang totoong apelyedo ko.“Hmmm.. sounds familiar,” napahawak pa siya sa baba niya na parang may inaalala.Who wouldn't know? Maliit lang ang mundo ng mga negosyante. Hindi nga malayong makilala niya ang mga kapatid ko kung isa rin siyang aktibong negosyante hindi lamang sa Pilipinas kund
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27
อ่านเพิ่มเติม
KABANATA 8
He was wearing a gray shirt and a pair of jeans. Bagay na bagay rito ang suot nito. The day we first met in Manila nasabi ko sa sarili na may itsura talaga ito. Ngunit hindi ko akalain na mas gwapo ito in a broad daylight. Kahit hindi ko gusto ang ugali nya, he was still a sight worth seeing.“Magandang umaga rin, Sir,” bati ko pabalik rito.Bitbit ang binabasang magazine at sa kabilang kamay naman ay ang mug, lumapit ito sa akin. Nahigit ko ang aking hininga nang makita ko lalo ito ng malapitan. Bakit ko pa naisipan na iwasan ito?Ang gwapo! Iwinaksi ko ang aking iniisip. Hindi maaari na magustuhan ko siya.Ikinurap ko ang aking mga mata. He was now looking at me. Gusto ko pa sana itong pagmasdan pero baka makahalata kaya ibinaling ko na lamang ang paningin sa sa pagbubungkal ng lupa.“Nagtatanim ho,” Inayos ko rin ang mga nasirang halaman nang mag-jumping jack ako doon ng nagdaang araw.“Nagsasayang ka lang ng oras. Hindi mo na maibabalik ang dating itsura niyan,” aniya.Pinagmasdan
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27
อ่านเพิ่มเติม
KABANATA 9
Nilingon ko ito at halos lumuwa ang mata ko nang makitang papalapit sa kanila si Aling Flor.“Ryse!” sigaw nito sa akin. “Saan ka ba nagpalipas ng gabi, hija? Alalang-alala ako—Ay, magandang umaga ho, Señorito.”Isang masamang tingin ang ipinukol sa akin ni Steven. Hindi na iyon kataka-taka nang tawagin ako ni Aling Flor na Ryse sa halip na “Daphne.” Hindi ko rin naman sa kanya nasabi ang buong pangalan ko, kaya ang alam lang ni Aling Flor ay ako si Ryse.“Sino ang tinawag niyong Ryse, Aling Flor?” tanong nito.Tumingin lamang sa akin si Aling Flor. It was enough to answer his question. Kulang na lang ay bugahan ako nito ng apoy at maging dragon. Wala naman akong ibang maisagot dahil kahit ano pang alibi ang sabihin ko ay alam kong hindi na ako makakalusot.Nginitian ko na lamang siya.Inilibot ko ang paningin sa kabuuan ng study room..Tinapik-tapik ko ang aking hita upang kahit paano ay maibsan ang pagkailang ko. Kahit hindi ako tumingin ay alam kong mataman akong pinagmamasdan nito
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27
อ่านเพิ่มเติม
KABANATA 10
“Look, I'm really sorry,” seryoso kong paghingi ng tawad sa kanya. Ayaw ko kasing madamay sila Aling Flor at baka totohanin ni Steven ang pagpapakulong na tinutukoy nito. “You know what I mean, Ryse,” sambit ni Steven na parang hindi naririnig ang paghingi ko ng tawad.Realization hit me. Parurusahan nito si Aling Flor at iba pang katiwala na tumanggap sa akin sa Isla.“I told you, mahigpit kong ipinagbabawal ang pagtanggap ng bisita sa islang ito. Sinuway nila ako. So, kailangan nilang kaharapin ang consequence ng ginawa nila at damay ka doon,” saad nito.“I’m really sorry and I mean it. Alam kong matindi ang galit mo sa akin kaya ako na lang ang ipakulong mo. ‘Wag mo na silang idamay pa,” sagot ko. “If you want me to go to jail, then fine. Pero ako na lang, tutal, sa akin ka naman talaga galit, hindi ba?”“I'm not—” kung ano man ang gusto niyang sabihin ay hindi nita na itinuloy. He was staring at me na para bang naninimbang.Wala rin akong ibang nagawa kundi titigan siya . Gusto k
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-27
อ่านเพิ่มเติม
DMCA.com Protection Status