NASAGOT ang pagtataka ni Jerry sa sinabi ng ina nang pumasok ang babaing halos magpaluwa sa kanyang mga mata.
"Hi, Tita." "Corrie, hija. Come here, come here." Nakaawang ang bibig ni Jerry habang nakasunod ng tingin sa umiindayog na makurbang balakang ng bisita. She's a perfect picture of a living goddess; from head to toe. "Good to be here again," wika ni Corrie. Nagbeso-beso ang mga ito. "Thanks for coming, hija!" nasisiyahan namang pasasalamat ng ginang. "Ehem!" pasimpleng tikhim ni Jerry upang kunin ang atensiyon ng dalawang babae. Tumayo siya at saka inilahad ang palad. "Hello." Nakangiting tinanggap ni Corrie ang pakikipagkamay na binata. "Hi,"Nice to see you." "Kailan ba kayo huling nagkita?" tanong ni Amelita. "When I was fifteen, tita." Napakunot ng noo ang binata. "Magkakilala tayo?" "It's me. Choco. Remember?" Muling napamulagat si Jerry. Pinasadahan niya ng tingin ang kabuuan ng diyosang kaharap. "Ang kababata ko noon na mataba at kakulay ng tsokolate?" "That was a long time ago!" asik ni Corrie. "Huwag mo nang babanggitin 'yon! I hate that old self of mine!" "Fine. But how did you do that?" "What do you mean?" "Did you undergo plastic surgery?" "Ofcourse not!" singhal na depensa ng dalaga. "This is my true form!" "Anak," singit ni Amelita. "Hindi mo lang nakita ang totoong ganda ni Corrie noon dahil madalas siya ang maging sentro ng panunukso mo." "Totoo po 'yan, tita!" Tila bata itong nakahanap ng kakampi. "And he looks more arrogant now!" "Siguradong magkakasundo rin kayo kapag ikinasal na kayong dalawa." "Mum!" Bumalik sa sandaling pagkawala ng katinuan si Jerry dahil sa sinabi ng ina. "I told you na wala pa sa isip ko ang pag-aasawa." "Corrie personally came here for the marital agreement." Nabaling ang tingin ni Jerry sa dalaga. "Pumayag ka?" "It will help to strengthen our families' business, so why not?" "Good thing Corrie has a very broad understanding," wika ni Amelita. "But I'm not like her!" asik ng binata. "You should be like her!" "Mum!" himig-protesta ni Jerry. "Come to think of this, hijo. Once Go-Villar Group and Han Sin Limited unite, we will emerge as powerful as Ayala and Sy." "We were at the peak of success. Why aiming for more?" "Because in this world, hindi lang yaman ang magdadala sa 'yo sa katanyagan. We will need the power." "Pero-" "Tita, leave that matters to me." Napatingin ang mag-ina kay Corrie na taliwas sa inis na nararamdaman ni Jerry, kalmado ito na animo'y hindi apektado ng tensyon. "Mabuti pa nga. Ikaw na ang bahalang kumausap sa kanya." "Go and rest, tita." "Okay." Humakbang palapit si Corrie kay Jerry na agad namang napatitig sa malulusog na dibdib nito na halos lumuwa na sa suot na fitted red dress. It's suits her pearly white skin. "You can have it once we get married," panunukso ng dalaga. Umiwas si Jerry ng tingin sa nakakatakam na grasya. "As I have said, wala pa sa plano ko ang pagpapakasal." "Gawin mo iyon sa pamilya mo dahil ginagawa ko rin ito para sa pamilya ko." "I'm not a good son." "So am I." "Pero bakit pumayag ka?" Buong pang-aakit nitong hinaplos ang pisngi ng binata pababa sa leeg hanggang sa matitipunong dibdib. "Simply because I liked you. Alam mo bang ikaw ang dahilan kung bakit binago ko ang aking sarili? I want you to like me, own me, and use me. Sounds good, right?" Napalunok si Jerry nang dumikit sa kanya ang dibdib ng kababata. "Tempting, yes. But-" Pinigil nito ng daliri ang bibig ng binata. "No but's, honey. Sigurado na hindi ka naman magsisisi. I can make you happy." Jerry felt his manhood erected as hard as brick. Gusto niyang magpigil, but he's just a man. Naroon na sa harapan niya ang palay, how could he resist that devilish temptation. "Let's talk inside my room." "That's a good idea." Mabibilis ang mga hakbang ng dalawa habang paakyat sa pangalawang palapag ng bahay. Pagkasara pa lang ng pinto ay agad nang inangkin ni Jerry ang mapupulang labi ng dalaga. Buong pananabik din niyang ikinulong sa mga palad ang malulusog nitong dibdib. "Hey, relax!" wika nito matapos marahang itinulak ang binata. "Hindi ka maaagawan ng iba." "I'm not in the mood to relax." Napaigtad si Corrie na nasundan pa ng mahabang pag-ungol nang bumaba ang bibig ni Jerry patungo sa leeg nito hanggang sa nakasilip na parte ng dibdib. Tila walang kapaguran ang dila ng binata na animo'y navigator na naglalakbay sa makinis at maputing kutis ng kababata. Kinapa niya ang zipper ng damit ni Corrie at dere-deretso naman iyong bumagsak sa sahig kasunod ang suot nitong bra. "Oohhhh!" Napangiti si Jerry sa narinig na muling pag-ungol ni Corrie na sinamahan pa ng madiing pagpiga sa kanyang balikat. "Oohhhh!" Lumakas ang halinghing ng dalaga nang maramdaman ang mainit na bibig na halos sumakop sa kabuuan ng kanang dibdib nito habang ang kaliwa ay pinaglalaruan ng mga daliri ni Jerry. Pareho nang nagpapawis ang dalawa sa nagaganap na mainit na tagpo kaya kinapa ng binata sa dingding na pinagsasandalan kay Corrie ang switch ng aircon at pagkatapos ay binuhat ito patungo sa kama. Umibabaw si Jerry at muling inangkin ang mga labi ng dalaga habang paisa-isang hinuhubad ang sariling mga kasuotan. Tumigil ang paglilikot ng dila ng binata nang muli siyang itulak ng kababata. "What? Bibitinin mo ba ako?" "I'll drive." "Ha?" "I told you, I will make you happy." Iniyakap ni Corrie ang mga hita sa beywang ng binata at ibinuwal sa kama. Nagpalit sila ng puwesto. Ang dalaga na ang nasa ibabaw. Natawa naman si Jerry. He's a womanizer. But suddenly, he forgot about driving. He used to be on top. Karamihan kasi sa mga naging babae niya ay laging gustong nasa ilalim kaya siya ang pagod na pagod sa tuwing magtatapos ang pagniniig. "Do you have a license?" "Of course. I'm an expert. I can even handle a helicopter in a single blow." Nadagdagan ang pag-iinit ng katawan ni Jerry sa narinig lalo na nang sinabayan iyon ng dalaga ng pagpapaikot ng daliri nito sa paligid ng isa niyang dibdib. The sensation gives him an assurance that their journey to heaven is surely promising. "Will you marry me after this, honey?" Napangisi si Jerry. "That depends on your performance." Napasinghap ang binata nang upuan ni Corrie ang maselang bahagi ng kanyang katawan at gumiling-giling ito. Mukhang eksperto nga sa pagmamaneho ang dalaga. She knows exactly his weakest point.NAPATIGIL sa paglilibot-libot sa buong departamento ng men's section ang supervisor nang marinig at makita nito ang pagkalaglag ng sapatos na inaayos ni Jamilla sa metal shoe rack. Nakapameywang at nakataas ang isang kilay nito nang lapitan ang dalaga."Anong ginagawa mo?""Sorry po, ma'am!"Marahas nitong hinablot ang sapatos na dinampot ni Jamilla sa sahig. "Alam mo ba kung magkano ito, ha?"Sa halip na sumagot ay lalong ibinaba ng dalaga ang ulo sa pagkakayuko dahil ilang mga kostumer ang napapatingin sa kanilang direksyon."Apat na buwan mo lang namang sahod ang katumbas nito. Kaya mo bang bayaran 'yon kapag nagasgasan ito?""Sorry po, Ma'am Eds. Hindi na po mauulit.""Haist! Bakit kaya hanggang ngayon, nandito ka pa rin? Tatanga-tanga ka naman!"Lalong itinago ni Jamilla sa pagkakayuko ang namumula niyang mukha. Pigil din niya sa pagkagat ng ibabang labi ang pagpatak ng mga luha."Sa susunod, tatanggalin na kita sa trabaho." Inis nitong ibinalik sa istante ang hawak na sapatos. "
PALABAS na sana ng stock room si Jamilla nang tumigil siya sa likuran ng dalawang katrabaho na nakatutok ang atensiyon sa pinanonood na balita sa hawak na iPad. May narinig kasi siya roong pamilyar na tinig."Isa na namang playboy ang ikinasal.""Siguradong playboy pa rin iyan kahit mag-asawa na."Nagkatawanan ang dalawang lalaki habang mas inilapit naman ni Jamilla ang sarili sa mga ito upang malinaw na matitigan ang screen ng iPad.At bigla siyang nanghihina nang makita ang nobyo roon na may kahawak-kamay na ibang babae. Nakangiti ito na parang nasisiyahan sa nagaganap na okasyon. The news talks about their upcoming engagement party.Napakagat-labi si Jamilla, pero hindi niyon napigilan ang paglaglagan ng kanyang mga luha.Mabilis na siyang tumalikod bago pa may makapansin sa kanya. Dumiretso siya sa malapit na ladies' room at pinakawalan doon ang impit na pag-iyak.Kaya siguro pinutol na ni Jerry ang komunikasyon nila dahil ikakasal na ito. Pero paano siya? Paano ang puso at dangal
"CONGRATS. Three weeks ka nang nagdadalang-tao."Napaawang ang bibig niya sa kaharap. Resident doctor ito ng Avalanche Shoe Mart. At kasalukuyan siyang nasa loob ng clinic nito. Nagising siyang naroon na matapos siyang mawalan ng malay. "Ho?""Hindi mo ba inaasahan ang ibinalita ko? I mean, siguro may asawa ka naman."Nahihiya siyang yumuko at marahang umiling."I see. But for sure, may boyfriend ka."Tumango si Jamilla."Good. Anyway, I don't know if this is good news.""Maganda po iyong balita, doc.""So, dapat masaya ka.""U-uhm, masaya naman po ako."Nabuhayan ng pag-asa si Jamilla sa balitang narinig. Ang pagkakaroon nila ng anak ni Jerry ay sapat nang dahilan para ipaglaban niya rito ang kanyang karapatan."Umuwi ka muna. Kinausap na ng manager mo ang iyong supervisor for your sick leave today. Bibigyan kita ng mga prescription para manatiling malusog kayong mag-ina.""Salamat po, doc."Nagsulat sa prescription pad ang doktor. At pagkatapos niyon ay iniabot kay Jamilla ang papel
"SIGE na po, manong.""Bakit ba ang kulit mo? Kanina pa kita pinapaalis, ah?""Saglit lang naman po ako. Kailangan na kailangan ko po talagang makausap si Sir Jerry.""Hindi nga puwede dahil iyon ang mahigpit niyang bilin sa amin na huwag tataganggap ng bisita para sa kanya.""Sampung minuto. Please?""Umalis ka na lang. Huwag nang makulit.""Limang minuto. Sige na po, manong. Please?""Ano ba kasing kailangan mo sa kanya?"Mabilis na nag-isip ng irarason si Jamilla. "Sisingilin ko lang po siya sa kabuuang bayad ng paglilinis ko sa kanyang condo. Naalala niyo po ba ako? Ikaw ang duty nang araw na pumunta ako rito.""Oo, naalala kita. Pero hindi ganyan si Sir Jerry. Mayaman siya kaya bakit naman niya babayaran ng instalment ang serbisyo mo. Maraming cleaner sa penthouse, pero ikaw lang ang bukod-tanging nagreklamo.""Maniwala po kayo sa akin, manong. Kahit tawagan niyo pa at itanong sa kanya.""Ayaw niyang magpaistorbo. Sige na. Umalis ka na.""Manong...""Kapag nangulit ka nang nangul
"HOW'S the baby?""Maayos ang lagay ng bata. But I'm more worried about the mother.""Bakit, doc?""Sa lumabas na resulta ng kanyang mga lab test, she's malnourished.""Malnourished?" pag-uulit na tanong ni Jordan.Tumango naman ang doktor. "At hindi lang iyon. She's under stress, depression and over fatigue. Maaaring malagay sa panganib ang buhay niya lalo na ang sanggol sa oras na magpatuloy ito. Magkakilala ba kayo?""No. We're just an acquaintance. I personally don't know her.""Nasaan ang pamilya niya?"Umiling si Jordan. "I think hindi niya gustong malaman ng kanyang pamilya ang tungkol sa kalagayan niya.""You mean, wala silang alam na buntis ang pasyente?"Tumango si Jordan. "It's better to wait for her na magising at hayaang siya na lang ang magdesisyon. In the meantime, can you please take care of her?""Don't worry. We will give her the best care.""Salamat, doc.""Anyway, in any case, just for the record, kakailanganin ko pa rin na makuha ang contact details ng kanyang pam
"ANAK, saan ka na naman pupunta sa ganito kaagang oras?"Hindi napansin ni Jamilla na naroon na sa kusina ang kanyang ama. Tahimik at patingkayad siyang naglalakad upang hindi maistorbo ang natutulog pang pamilya. "Pa.""Ilang araw ko nang napapansin na halos inuunahan mo sa pag-alis ang pagsikat ng araw."Alam ng kanyang ama ang oras ng pasok niya sa Avalanche. "Naghahanap po ako ng bagong trabaho," pagsisinungaling ni Jamilla."Ha? Umalis ka na ba sa dati mong pinapasukan?" pagtatakang tanong ng ginoo. "Bakit wala yata kaming alam?""Ayoko po kasing dumagdag pa sa mga isipin niyo rito sa bahay.""Anak, ano bang pinagsasasabi mo?""Umalis po ako kasi hindi kami magkasundo ng supervisor ko.""Gan'on ba?" Hindi na nito pinansin ang pag-iwas ni Jamilla sa nais sana nitong pag-usisa sa naunang pahayag ng anak. "Okay lang iyan. Kung hindi ka na masaya roon, bakit nga naman magtitiyaga ka pa at magtitiis? Halika rito. Sabayan mo ako sa almusal. Kailangang may laman lagi ang tiyan mo para h
NAPANGIWI si Jamilla nang marahas siyang isandal ni Jerry sa tagiliran ng kotse matapos niyang makababa roon."Ano ba? Nasasaktan ako!""Talagang masasaktan kita sa oras na pumunta ka uli sa kompanya."Napatitig siya sa nag-aapoy na mga mata ng nobyo. Hindi na iyon ang dating Jerry na nakilala niyang maginoo at mahinahon. "Hindi mo kasi sinasagot ang mga tawag at text ko kaya nag-alala ako.""Manhid ka ba o tanga? You should clearly know na kaya hindi ako sumasagot dahil pinutol ko na ang anumang relasyon natin!"Nag-init ang magkabilang tainga ni Jamilla sa narinig. "Ganoon lang kasimple 'yon? May nangyari sa atin. At isa pa, nangako ka na hanggang sa pagtanda ay magkasama tayong dalawa."Natatawang binitiwan nito ang dalaga. "You're insane! Naniwala ka? I mean, everything I said is a joke. And everything happened to us is just for fun.""Anong ibig mong sabihin?""Those sweet lines, those promises, I have said it to countless women."Tila rebultong nanigas sa kinatatayuan si Jamilla
"MR. Dela Rivas, wala kang dapat na ipag-alala. Hindi ko naman plano na kuhain ang forty percent ng shares ko sa kompanya mo once I migrated to Switzerland. Yes, please be at ease. Afterall, I have been a loyal investor. So, set aside your worries. Hindi ko kayo ilulubog sa problema. Just send me on my email an annual report for my shares' status. Okay, okay. Magkikita pa tayo bago ako umalis para mapag-usapan natin itong mabuti. See you, then. Bye."Matapos ibaba ni Jordan ang cellphone, pinasadahan niya ang ilan pang papeles na nasa loob ng nakabukas na attaché case.He's been finalizing his assets before leaving the country. Hindi niya alam kung kailan siya makakabalik. Sigurado na matatagalan iyon."Rex, dumaan muna tayo sa banko. I almost forgot na may appointment pala ako roon ng alas diyes.""Yes, sir!" tugon ng drayber.Maayos na ibinalik ni Jordan sa loob ng attaché case ang mga papeles at ipinahinga sa sandalan ng backseat ang pagal na likod. Aktong pipikit sana ang binata n
PATINGKAYAD ang mga hakbang ni Amberlyn maging ang pagbukas at pagsara ng pinto ng kanyang silid.Dahan-dahan din ang pagbaba niya sa hagdan, palinga-linga sa paligid. Hindi niya pa naririnig ang boses ng kanyang lolo't lola. Wala ang Mommy niya.Tumungo si Amberlyn sa kusina. Naroon ang Yaya Erin niya. Abala ito sa pagkain habang nakikipagkuwentuhan sa isang bagong katulong.Nang masiguro niyang may oras pa siya bago bumalik ang Yaya niya ay saka niya tinahak ang patungo sa silid ng kanyang ama.Sandali munang huminto si Amberlyn nang tumapat sa pinto. Nang walang marinig na ingay sa loob ay marahan niyang pinihit ang seradura.Dere-deretso na siyang pumasok at tumungo sa higaan ng ama."Daddy, when will you wake up? Let's play.""Let's play and be happy!" pag-iingay ng manika nang pindutin ng bata ang tiyan nito."Daddy, Angel also wants to play with you. We miss you. Please, wake up."Biglang naalarma si Amberlyn nang makarinig siya ng mga yabag sa labas. Nasundan iyon ng tinig ng
"MAGALING magtago si Herman. Mukhang magaling din ang taong tumutulong sa kanya..."Pasimple namang napasulyap si Jamilla kay Jordan. Blangko ang reaksiyon nito. Marahil mali talaga siya ng hinala. Hindi nito magagawang maglihim sa kanya."Ang ipinagtataka ko, anong rason bakit siya itinatago?" patuloy na kumento ni Gener."It's either he will be used as a bomb na pasasabugin sa tamang oras o posibleng may kailangan silang protektahan," saad ni Jamilla na hindi naiwasan na sulyapan uli si Jordan."Kung mangyari man iyan o totoo iyan, then it is against the Villar. Kalaban ng mga ito ang tumutulong sa kanya," ani Jack. "Magandang senyales iyan, hindi ba?"Tumango-tango si Jordan. "If that's the case, should we stop looking for him?""Wala rin namang progress ang stakeout ng grupo dahil nga magaling magtago si Herman," wika ni Gener. "How about we focused on the three musketeers?"Natuon ang tingin ng lahat kay Jack."Sina Miguel, Amelita at Corrie Villar ang tinutukoy ko. Sa pagkakaal
"SO, they started the counterpart..."Napahinto sa paghakbang si Jamilla na may tangan na tray ng apat na tasa ng umuusok na tsaa. Sandali muna siyang nanatili roon at pinakinggan ang usapan sa veranda."May mga tao pa rin ang tumutulong sa kanila," wika ni Vhen."Hindi sila madaling bumitiw," tugon ni Jordan. Kasama nito ang tatlo sa mga malalapit na kaibigan. "Not because of loyalty but fear na kapag nakabangon ulit ang mga Villar ay babalikan sila ng mga ito.""Anyway, may nakakatawang balitang nakarating sa akin."Natuon ang tingin ng lahat kay Jack-- the nosy one who loves interfering to other's people lives."Ano 'yon?" tanong ni Jordan."Hindi ko alam kung matatawa ba rito o magagalit ang Daddy mo.""Why?""He was linked to Jamilla.""I heard about it to my daughter," wika ni Dick na sinundan ng pagtawa. "At lalong ginagatungan ni Fred ang kumakalat na tsismis.""Ano ba kasi iyon?" pag-aapura ni Jordan."The Villar called Ella as your Dad's mistress," tugon ni Jack."WHAT?"Nag
"WHO are you?"Napatingin ang babaing nagkakabit ng dextrose sa pagpasok ni Corrie sa silid."Hello, Ma'am.""Tinatanong ko kung sino ka?" Napansin nito ang pagtaas ng isang kilay ng babae. "Aba! Parang gusto mo ng giyera!""Ako po si Monette. I was hired as a private nurse.""Private nurse?" Pinasadahan ng tingin nito ang kabuuan ng kaharap. "And why are you not wearing your uniform?"Napasuyod naman muna si Monette sa suot na white shirt, apricot skirt at itim na rubber shoes. "Uhm, hindi pa lang po ako nakakapagbihis. Inuna kong palitan kasi ang dextrose.""And you're planning to change your clothes in my husband's room?"Napasulyap si Monette sa walang malay na pasyente. At napangisi siya na lalong ikinainis ni Corrie. "Kung magigising man ang asawa niyo kapag naghubad ako rito, siguradong matutuwa si Madam Amelita.""You -""But I always respect my patients and my self kaya imposible ang iniisip ninyo. Sige po, Ma'am." Kinuha niya ang ipinatong na bag sa ibabaw ng isang silya. "M
"ANONG ginagawa mo rito?""Yaya.""Halika ngang bata ka!" Hinatak ni Erin si Amberlyn na inabutan niya sa kuwarto ni Corrie na nagkakalkal doon. "Ang tigas ng ulo mo!""Yaya, sandali lang po!""Hindi!""Please, Yaya?""Naghahanap ka talaga ng sakit ng katawan!"Wala nang nagawa si Amberlyn habang hatak-hatak ni Erin hanggang makabalik sa silid nito."Ayaw mo ba talagang makinig sa akin, ha?" asik niya nang maiupo ang bata sa kama nito. "Alam mong laging mainit sa 'yo ang ulo ng mga tao rito, bakit panay ang gawa mo ng mga bagay na ikaw rin lang ang masasaktan?"Nakayuko ito at nangingiid ang luha. "Sorry po, Yaya.""Sorry ka nang sorry, pero inuulit mo nang inuulit! Anong ginagawa mo sa kuwarta ng nanay mo?""I was looking for my phone."Sandaling napipilan si Erin. Noong isang araw kasi ay kinumpiska ng amo niyang babae ang cellphone ni Amberlyn dahil lang mainit ang ulo nito nang umuwi ng bahay. At nabalingan na naman nito ang bata."Puwede mo namang gamitin ang phone ko.""But Tita
"ALAM mo bang may nakilala akong bata na kapareho nang panlasa ko pagdating dito sa spaghetti."Napasulyap muna si Jordan sa pagkain na ibinibida ni Jamilla. "Really?""She's adorable and cute.""Who's adorable and cute? Me or that child?""What?""Ngayon lang kita narinig na nagbanggit ka nang tungkol sa bata. That's the topic you usually hate and avoid.""Iba si Amberlyn." Ngumiti si Jamilla habang nakatanaw sa kawalan. "Para kasing nakikita ko sa kanya ang anak ko."Hindi umimik si Jordan."Wait here."Tumayo si Jamilla at tumungo sa silid niya. Kinuha niya roon ang cellphone at agad ipinakita kay Jordan ang larawan nilang dalawa ni Amberlyn."Look. I gave her a hard copy. Gusto niya na i-display iyon sa sarili niyang silid.""I'm jealous," saad nito na sinabayan pa ng mahinang pag-iling. "Walong taon na rin tayong magkasama, pero hindi mo pa ginawang wallpaper ang mukha ko."Natawa si Jamilla. "She's just a kid, okay? Huwag mo siyang pagselosan.""Tsk!" Patuloy ito sa pag-iling,
NAMIMIGAT pa ang talukap ng kanyang mga mata. Ang gusto niya ay manatiling tulog upang wala siyang maalala at wala siyang iisipin. Pero ang haplod ng mainit na palad sa pisngi niya ay nag-iimbita sa kanyang kamalayan na gumising. She is longing for that touch since she felt it for the first time. Tila ang dantay niyon ay pumapawi sa mga problema't alalahanin niya sa buhay.Nang dumilat si Jamilla, ngumiti siya sa taong nagbibigay lagi ng kaligtasan at kasiyahan sa kanya. Without this man, she can't be on her own. Ito ang lakas niya, noon at ngayon."How are you?""Jordan.""You sleep like a princess.""Are you my Prince Charming who wakes me up from my deep sleep?"Nakangiting tumango si Jordan. "There's no witch around, so I easily found my way here.""Mabuti naman at hindi ka nahirapan. But for sure, pinagsawaan mo muna akong titigan."Ngumiti ulit ito. "May masakit ba sa 'yo? Do you feel better now?"Bumaba ang tingin ni Jamilla sa kumot na nakatabing sa kanyang katawan. At napamu
"TAHAN na, tahan na.""I want to see my Daddy!""Hindi pa nga puwede kasi nasa ospital pa siya," patuloy na pag-aalo ni Erin sa umiiyak na alaga."But children can go also to the hospital!""Oo, pero hindi papayag ang pamilya mo na pumunta tayo roon.""Bakit po?""Uhm..." Nag-isip siya ng idadahilan, "Baka kasi magkasakit ka rin.""No, Yaya. I'm strong. Please? I want to see my Daddy.""Amber -""Ano bang ingay rito, ha?"Parehong napapitlag sina Amberlyn at Erin nang dumating si Miguel. Halatang lasing ito.Nasa sala ang dalawa at hindi nila inaasahang darating ng maaga ang ginoo.Madalas hatinggabi o madaling-araw na ang buong pamilya umuuwi dahil kaliwa't kanan ang mga party na dinadaluhan ng mga ito. Pero iyon ay noong may DBK at Fab & Style pa.Baka lagi nang umuwi ng maaga ang mag-asawa. At delikado na ang alaga niya ang pagbuntunan ng galit ng mga ito."Lolo..." Lumapit ito sa matanda, "Where's Daddy?""Ikaw!" Hinablot nito sa damit ang apo, "Ikaw ang nagdala ng kamalasan sa bu
HALOS hindi na umabot si Jamilla sa pinto ng penthouse. Mula pa lang sa ospital hanggang sasakyan at pauwi, nakakaramdam na siya ng panghihina.Meeting with Delda Ancheta drains her strength. Para kasing may mali sa mga paliwanag nito. May sinasabi itong hindi kapani-paniwala. At rila may gusto itong ilihim.Agad na ibinagsak ni Jamilla ang sarili sa mahabang sofa nang makapasok siya sa loob ng penthouse. Pumikit siya. At saka muling binalikan sa isip ang paghaharap nila ng dati niyang doktora.That day, on the way to the hospital, she was in preterm labour. Pero nagkataong walang bakanteng operating room nang araw na iyon. At wala ring doktor dahil sa mass road accident.Ramdam niya ang paglaban ng kanyang anak sa kamatayan kahit inagasan siya noon ng maraming dugo. Pareho nilang pinatatag at pinalakas ang isa't isa.When she's about to give birth, Delda was approachable. Mabait ito. Kaya nga hindi naging mahirap sa kanya na malagpasan ang sakit ng panganganak.Nang magising siya, gu