Chapter 9

"SIGE na po, manong."

"Bakit ba ang kulit mo? Kanina pa kita pinapaalis, ah?"

"Saglit lang naman po ako. Kailangan na kailangan ko po talagang makausap si Sir Jerry."

"Hindi nga puwede dahil iyon ang mahigpit niyang bilin sa amin na huwag tataganggap ng bisita para sa kanya."

"Sampung minuto. Please?"

"Umalis ka na lang. Huwag nang makulit."

"Limang minuto. Sige na po, manong. Please?"

"Ano ba kasing kailangan mo sa kanya?"

Mabilis na nag-isip ng irarason si Jamilla. "Sisingilin ko lang po siya sa kabuuang bayad ng paglilinis ko sa kanyang condo. Naalala niyo po ba ako? Ikaw ang duty nang araw na pumunta ako rito."

"Oo, naalala kita. Pero hindi ganyan si Sir Jerry. Mayaman siya kaya bakit naman niya babayaran ng instalment ang serbisyo mo. Maraming cleaner sa penthouse, pero ikaw lang ang bukod-tanging nagreklamo."

"Maniwala po kayo sa akin, manong. Kahit tawagan niyo pa at itanong sa kanya."

"Ayaw niyang magpaistorbo. Sige na. Umalis ka na."

"Manong..."

"Kapag nangulit ka nang nangulit, mapipilitan akong tumawag ng pulis."

Laglag-balikat na umalis na lamang siya sa loob ng lobby, pero pinili niyang mamalagi muna sa labas ng gusali dahil baka sakaling magkita silang dalawa roon ni Jerry.

Matiyagang naghintay at nag-abang si Jamilla. Inabot na siya ng gabi sa gilid ng City Royale Condominium na tubig at biscuit lang ang laman ng tiyan.

Wala pa sanang balak umuwi ang dalaga kahit mangilan-ngilan na lang ang mga tao at sasakyan sa paligid kung hindi tumawag sa kanya ang nag-aalalang ina.

Pero kinabukasan hanggang umabot ng dalawang linggo ay hindi sumuko si Jamilla sa paghihintay. Hindi na siya halos pumapasok sa trabaho. Mula madaling-araw hanggang hatinggabi, nanatili siya sa parehong puwesto sa City Royale Condominium. Kulang na nga lang ay bilangin niya paisa-isa ang mga kotse na dumaraan at humihinto sa driveway, pero kahit na mahilo siya't maduling ay walang kahit na anino ni Jerry ang nagpapakita.

Nawawalan na siya ng pag-asa. Kung hindi dahil sa bata na nasa sinapupunan, siguro mas pipiliin na lang niya ang mamatay.

Eksaktong ika-tatlong linggo nang masilip ni Jamilla sa loob ng lobby na iba na ang guwardiya na nagbabantay roon. Mabilis siyang pumasok at inulit ang kanyang eksena tungkol sa paniningil.

"Naku, wala na rito si Sir Jerry."

"Ho? Anong wala na?"

"Ibinenta na niya ang condo at lumipat na."

Napatda si Jamilla. Hindi naman siya pumalya sa araw ng paghihintay at pag-aabang sa labas, pero wala sa kanyang nakarating na balita. "Alam niyo po ba kung saan siya lumipat?"

"Balita ko naninirahan na siya ngayon sa bahay ng mga magulang niya sa Makati."

"May address po ba siyang iniwan?"

"Wala. Pasensiya na. At kung meron man, hindi namin iyon puwedeng i-disclose sa mga outsider nang walang pahintulot mula sa tenant."

Nakaramdam ng panghihina si Jamilla habang palabas ng gusali. Sa mahigit dalawang buwan nilang magkakilala ni Jerry ay wala siyang alam sa pagkatao o pagkakakilanlan nito. Inuna niyang pinairal ang pag-ibig. Nagtiwala siya. Umasa. Nagmahal. At ngayon ay labis siyang nasasaktan.

Pinakawalan ng dalaga ang mga luha habang binabayo ang naninikip na dibdib. Muli ay hiniling niyang sana ay isa lang iyong panaginip na kinabukasan ay magigising din siyang nasa tabi uli ang pinakamamahal na lalaki.

"Are you okay?"

Wala sa sariling tinabig ni Jamilla ang humawak na kamay sa kanyang braso at paika-ikang naglakad palayo.

Naiiling habang hatid-tanaw ni Jordan ang dalaga. "It's her again."

Pumasok ang binata sa gusali ng City Royale Condominium at dumiretso sa reception.

"Good morning, sir."

"Manong, anong kailangan ng babaing kalalabas lang dito?"

"Hinahanap po si Sir Jerry. 'Yong may-ari ng penthouse na lilipatan niyo. May kulang pa raw na bayad sa kanya sa paglilinis."

Napakunot ng noo si Jordan dahil sa pagkakaalam nito ay saleslady si Jamilla sa Avalanche Shoe Mart. Imposibleng ang dahilan ng nakita nitong luha at panlulumo sa mukha ng dalaga ay pera.

"Titingnan niyo po ang pe-"

"Babalik ako."

Kahit may kapansanan sa paa si Jordan, mabilis pa rin itong nakalabas at sinundan agad ang direksyong tinahak kanina ni Jamilla.

"Darn!"

Napamura ang binata nang makitang nakahandusay na sa daan ang hinahanap. He hurriedly came to the rescue just like what he did on the first day they met.

"Miss?"

Nanghihina man ay pinilit ni Jamilla na imulat ang mga namimigat na mata. "Jerry? Jerry!" sabay humahagulhol na yakap sa lalaking nasa tabi. "Huwag mo akong iiwan! Nakikiusap ako! Kailangan na kailangan kita!"

"Miss..."

Natahimik ang paligid.

"Miss?"

Tuluyan nang nawalan ng ulirat ang dalaga. Agad na tinawagan ni Jordan ang driver nito at tumungo sila sa pinakamalapit na ospital.