Si Tiffany Chua ay lumaki sa hirap at laging napapabayaan ng kaniyang ama at lola dahil sa dugong Chinese na nagtatangi sa kaniya mula sa kanilang paboritong anak, ang kapatid niyang si Ronald. Sa kanyang pagsisikap na mabuhay at umasenso, natanggap siya bilang sekretarya ni Lincon, isang istrikto, malamig, at walang pakialam na boss na may lihim na pagkatao sa likod ng kaniyang matigas na anyo. Isang araw, inalok siya ni Lincon na magpanggap bilang asawa niya para sa isang personal na dahilan, at dahil sa kawalan ng pagpipilian, tinanggap niya ang alok. Ngunit hindi naging madali para kay Tiffany ang mapabilang sa mundong ginagalawan ng kaniyang boss, lalo na nang bumalik ang dati nitong nobya, si Jillian, na nagbigay ng hamon sa kanilang kasunduan. Sa kabila ng mga pagdurusa, nagawa pa ring ibuhos ni Tiffany ang buong pagmamahal kay Lincon, kahit alam niyang may ibang laman ang puso nito. Ngunit sa hindi inaasahang pagkakataon, nalaman ni Lincon na nagdadalang-tao si Tiffany sa anak nila. Sa isang trahedyang nagdulot ng panganib sa buhay ni Tiffany, napilitang ipanganak ang kanilang anak via C-section habang siya ay nasa coma. Kasabay ng pagsilang ng kanilang anak, susubukin ng kapalaran ang hangganan ng pagmamahal at pagsasakripisyo ni Tiffany, pati na rin ang mga damdaming pilit ikinukubli ni Lincon. Pipiliin ba niya ang muling nagtangkang magbalik na si Jillian, o ang babaeng nag-alay ng lahat para sa kaniya—si Tiffany?
View MoreTahimik lang si Lincon sa tabi ko. Alam ko, tinulungan niya kami, ngunit parang hindi ko siya kayang tingnan. Hindi ko siya kayang tingnan sa mga mata ko. Ang mga mata ko ay laging nakatutok kay Mama at kay Bernadette. Sila ang pinaka-importanteng tao sa buhay ko, at ako’y natatakot na baka madali kong makalimutan ang mga taong nagbigay ng lakas sa akin, sa kabila ng tulong na ibinigay ni Lincon. Si Mama ang unang nagsalita, ang boses niya ay puno ng lungkot ngunit may halong pag-asa. “Tiffany…” Mahina ang kanyang boses. “Hindi ko alam kung anong nangyari sa ating pamilya, kung anong nagkamali. Pero, salamat sa lahat ng ginawa mo para sa amin. Kahit sa kabila ng lahat ng nangyari, pinili mo pa ring lumaban para sa amin.” Ang mga mata ko ay naiiyak, at hindi ko kayang ipaliwanag kung gaano kalaki ang pasasalamat ko kay Mama. “Mama, hindi ko alam kung paano ko kayang gawin ito, pero ang tanging alam ko lang ay hindi ko kayang makita kayong magdusa pa.” Tumagilid ako upang matanggal a
“Lincon… anak…” narinig kong mahina ang boses ni Papa, pero hindi siya pinansin ni Lincon. Parang wala siyang naririnig mula kay Papa, na tila binabalewala ang lahat ng koneksyon nila, lahat ng pakiusap. “Sir…. Hindi ko naman alam , kung alam ko lang hindi ako susuong dito please sir patawarin mo ako. Hindi ko talaga sinasadya. Kung alam ko lang hindi ko hahayaan ang mga lapastangang ito na pagsalitaan ng hindi maganda ang asawa niyo.” Tila maamong tuta na sabi ni Manager Sa halip, humakbang si Lincon palapit sa akin, at maingat na inalalayan niya ako. Nakita ko sa kanyang mga mata ang galit, ngunit may halong pag-aalala para sa akin. Hinawakan niya ako sa braso, tinapik niya nang mahigpit ang aking balikat, at saka niya kinuha si Bernadette na parang sinasabi sa kanya na ligtas na siya ngayon. “Sama-sama tayo. Kayo ni Bernadette at ang mama ninyo. Wala nang dapat manatili dito,” mahina niyang sinabi sa akin, ngunit ang boses niya ay puno ng determinasyon. Si Bernadette, na
Tumingin ako kay Papa, ang mga mata ko ay puno ng sakit at pagkasuklam. “Ikaw pa talaga Papa , of all people ang gaganito samin. Napakawalang kwenta mong ama!,” sabi ko sa kaniya. Galit na galit ito sa akin. Muli niya akong hinampas. Naramdaman ko din ang paglapat ng kamay ni Ronald sa aking mukha. "Ang kapal ng mukha mong sabihan ng ganyan si Papa" sagot niya sa akin Ginantihan ko siya ng sampal at mariing inaway ito "mas makapal ang mukha mo, bagutan at palamunin!. " sigaw ko sa kaniya. Natulala siya dahil hindi niya inaasahan na ang isang Tiffany ay sasagot ng walang takot sa kanila. Ang dating inaapi nila ngayon ay lumalaban na. "Pa, ohhh.. si Tiffany..." pagsusumbong niya kay Papa pero hindi ko siya pinansin. Dumiretso ang tingin ko kay Roque. Hindi na ako nagdalawang-isip. Hinila ko si Bernadette mula sa kanyang kamay, halos mapunit ang damit niya sa lakas ng paghila ko. Hindi ko siya bibitiwan. Hindi ko hahayaang sirain nila ang kapatid ko, ang pamilya ko. “Sinabi ko n
Sa puntong iyon, naramdaman ko na hindi ko na kayang pigilin ang galit na nag-uumapaw sa loob ko. Tumayo ako nang matuwid at nagsalita, ang tinig ko ay malakas at matatag. "AKO SI TIFFANY MOORE, ANG CEO NG MOORE CORPORATION" sigaw ko sa kanilang lahat. “CEO daw ng Moore Corporation?” pangungutya niya. “Ang babaeng ito? Nagbibiro ka ba? Huwag ka ngang nagpapanggap!” “Maniwala ka man o hindi, wala akong pakialam,” sabi ko, ang tinig ko ay naging malamig at matalim. “Pero mananagot ka sa bawat sinabi at ginawa mo sa kapatid ko. At sa susunod na makita kita, hindi lang salita ang tatanggapin mo. Maghanda ka, dahil sisiguraduhin kong pagsisishan mo ang lahat ng mga pinagsasasabi mo sakin, lahat kayo.” Alam kong hindi lahat ay naniniwala, pero sa puntong iyon, hindi na iyon mahalaga. Ang mahalaga, alam kong ipinaglaban ko si Bernadette, at alam niyang hindi ko siya pababayaan, kahit ano pa ang mangyari. Galit na galit ako. Ang mga insulto, kasinungalingan, at pang-aalipustang
Napasandal ako sa upuan. Hindi ko matanggap na ang aking ama, na siyang dapat simbolo ng proteksyon sa amin, ay siya ngayon ang nagiging sanhi ng lahat ng ito. Ang mga salitang binitiwan ni Noel ay parang mga palaso na tumama sa puso ko, at sa bawat kilometro, mas lalo akong nagiging balisa. “Hintayin nyo ako. Malapit na ako,” sabi ko, at pinilit kong magsalita nang matatag, kahit na ang puso ko ay puno ng pangamba. Nasa kalahating daan pa lang ako, at ang agos ng aking damdamin ay parang hindi ko kayang kontrolin. Parang may malalaking pader na unti-unting bumangon sa harap ko, at hindi ko alam kung paano ko sila babanggain. Makalipas ang halos isang oras ay dumating na din kami sa aming lugar. Pagdating ko sa bahay, tumigil ang lahat ng usapan ng mga taong nakiki-usyoso sa ngyayari sa bahay namin. Parang tumigil ang oras sa bawat hakbang na ginawa ko mula sa sasakyan. Tahimik ang paligid, pero ang bigat ng mga matang nakatingin sa akin ay nararamdaman ko. Mga mata na puno ng pag
After 30 monthsTIFFANNY POVMalapit nang matapos ang kontrata namin ni Lincon, habang nakatayo ako sa harap ng salamin at nagmumuni muni, ramdam ko ang matinding pag-aalboroto sa aking dibdib. Hindi ko kayang itago ang sakit at init ng galit na hindi ko maipaliwanag. Ang mga mata ko, tila isang saglit na nagsusumbong ng lahat ng hindi ko kayang sabihin. Ang lahat ng nangyayari sa pagitan namin, parang isang malaking kasinungalingan. Lincon. Hindi ko ma-imagine na sa loob ng mahabang panahon ay ginawa lang niya akong parausan, pagtatalik na walang pagmamahal. Bakit ba ako nagtiwala? Puno ng tanong, puno ng hinagpis, ngunit ang pinakamabigat puno ng galit ang puso ko. Hindi ko na kaya. Ang mga araw na dumaan, palagi na lang kaming nag-aaway. Parang bawat araw, siya’y isang estranghero. At ako? ako ang kaniyang s*x slave na buhay.Habang binabaybay ko ang malamlam na mukha ko sa salamin, narinig ko ang tunog ng aking telepono. Isang tawag mula sa tauhan ko. Ang boses niya, mabilis at n
Hindi ko mapigilang hindi mapaatras sa hapdi ng ipasok niya ito sa loob ng aking pagkababae. Muli na naman itong umindayo ng pagbayo sa aking ibabaw. Parang hayok sa laman si Lincon . Naguguluhan na ako sa pinapakita sa akin ni Lincon. Panay ang kaniyang halik sa aking noo. “OH TIFANNY! ANG SIKIP SIKIP MO TALAGA. AHHHH ANG SARAP.... NAKAKABALIW KA! I WANT TO FVCK YOU MORE" kinapitan niya ang isa kong daliri at sinubo ito habang patuloy ang paglalaro niya sa loob ng aking pagkababae gamit ang kaniyang pagkalalake na walang tigil sa pagtigas. Parang bakal itong kumikiskis sa loob ng aking perlas. Inangat niya ako sa at siya naman ang umilalim., hinayaan niya akong gumiling mula sa kaniyang ibabaw. Dahil sa mas maliit ako kaysa kay Lincon ay naging para akong bata. Mas ramdam na ramdam ko ang pag-ulos ng matigas niyang pagkalalake. Hinawi ko ang aking mahabang buhok. At hinayaan ko ang aking sarili na magtaas baba sa kaniyang ibabaw. "ahhh..... ahhhh... " napakapit siya sa kaniyang
TIFFANY CHUA POV Napayuko na lang ako ng iwan ako ni Licon sa kusina. Papaiyak na ako ng magulat ako. Mabilis na naglakad pasulong sa akin si Lincon. Seryoso ang mga mata at tila handang sumunggab ano mang oras. Nang dumating siya sa aking tapat ay agad niyang hinapit ang aking balakang. "ito lang naman ang gusto mo hindi ba?" ang kaniyang mga mata ay naniningkit sa galit. Pulang pula ang kaniyang mukha sa poot na kaniyang nararamdaman. Pilit akong nagpupumiglas ng sunggaban niya ng marahas na halik ang aking mga labi. Halik na nakakapaso, halik na mapanakit. Bahagya kong kinagat ang kaniyang labi dahilan para magdugo ito. "ahhhh" malakas na sigaw niya sabay tingin sa kaniyang palad na pinangkapit niya sa duguan niyang labi. "wag please Lincon wag ganito." sagot ko sa kaniya ng makita kong walang awa ito sa gagawin niya sa akin. Ngunit parang isang tigreng nakakita ng oportunidad para kainin ako ng buong buo. Muli niyang inangkin ang aking labi sa pagkakataong ito ay mas
Pwes wala naman na akong pakielam dun. Mabuhay ka sa madilim na mundong gusto mong tahakin mag isa.” Sagot pa niiya sa akin. Nagulat ako sa sinabi niya. “Hindi mo alam ang sinasabi mo,” sagot ko, tila takot na takot. “Hindi mo alam kung gaano kasakit ang mga pinagdaanan ko.” “Pwes hayaan mo akong alamin ang mga pinagdaan mo. Hindi ako tau-tauhan dito not unless wala ka tlaagang naramdaman na pagmamahal sa ating dalawa” sagot niya. Sa bawat sagot niya, ang kanyang mga mata ay tila nag-aapoy, puno ng determinasyon. “Hindi na kailangan. Hindi mo kailangang malaman ang lahat lahat tungkol sa magulo kong buhay,” sagot ko, ngunit ang damdamin ko ay unti-unting nagiging mas matindi. “Bakit? Dahil takot kang masaktan ulit? Takot kang umibig?” tanong niya, at naramdaman ko ang bigat ng bawat salita. “Wala akong takot. Takot akong magkamali,” tugon ko, pero sa loob loob ko hindi ko na kayang pigilan ang aking nararamdaman. Ngunit sa huli, hindi ko kayang sabihin lahat ng saloobin ko sa ka
TIFFANY CHUA; "Tiffany , come to my office now!" ma awtoridad na utos sa akin ni Mr.Moore ang aking boss na madalas pinagtitimpian ko na lang dahil sa kaialangan kong makapag ipon para mabawi ko ang aking kapatid at nanay. Walang lingon lingon ay dumiretso siya sa pagpunta sa loob ng kaniyang opisina. Nagkatinginan kaming dalawa ni Estella. "Sige na girl mamaya mo na balikan tong kinakain mo mukhang mainit na naman ang ulo ng amo mo. Mabulyawan ka pa niyan" pagtataboy sa akin ng aking kaibigan. Halos magkandarapa-rapa na ako sa pag sa pagmamadali sa pagpunta sa kaniyang opisina. Dahan dahan akong pumasok sa loob ng kaniyang opisina. Nagulat ako sa paglipad ng kaniyang mga gamit na muntik ng tumama sa mukha ko. Kung hindi ako nakaiwas ay paniguradong malaking bukol ang inabot ko. "bwisit talaga tong lalaking to, idadamay na naman ako sa init ng ulo niya. Pinagmadali-madali akong pumunta dito sa opisina niya hindi pa pala tapos makipagtalo sa kausap niya." naghihimutok kong sabi
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments