Chapter 116.1

SAMANTALA, HINDI PA RIN NAMAN SIYA BINITAWAN ni Pierce. Naramdaman niya ang mainit na hininga nito sa kanyang tenga. “Hindi kita bibitawan, kahit na sumigaw ka pa.” sabi nito sa kaniya sa paos na tinig. Dahil dito ay agad na namula ang kanyang mukha.

Pinilit niyang makatakas rito ngunit sadyang mahigpit talaga ng pagkakahawak nito sa kaniya idagdag pa nang mga oras na iyon ay nakaupo siya sa kandungan nito kung saan ay ramdam na ramdam niya ang pagkabuhay ng kinauupuan niya. Bigla siyang napapikit ng mariin at naging marahas ang kanyang paghinga. Hiyang-hiya siya ng mga oras na iyon dahil apektado ang katawan niya sa paglalapit ng mga katawan nila.

Sa halip, pinagdikit niya ang kanyang mga labi at pilit inilayo rito ang kanyang mukha. Ang kamay nito na nasa loob ng kanyang damit ay patuloy na humihimas sa kanyang dibdib na mas lalo pang nagpainit ng pakiramdam niya. Mula sa maliit na salamin na sa cabinet ay kitang-kita ni Serene ang makinis na mukha nito na mas nagiging kaakit-akit s