Chapter 116.4

ANG MUKHA NI SERENE AY NAMUTLA nang marinig niya ang mga sinabi nito. Para siyang binuhusan ng malamig na tubig at halos mawalan na nang pag-asa. Ilang sandali pa ay parang baha ang pagragasa ng kanyang mga luha at nag-uunahang pumatak ang mga ito. Hindi, hindi! Wala siyang magawa, ni sumigaw ay hindi niya magawa dahil sa busal ng bibig niya.

Takot na takot siya at halos mamanhid na ang buong katawan niya. Napapikit siya ng mariin, isang tao lang ang nasa isip niya ng mga oras na iyon. Pierce… iligtas mo ako… bulong niya sa kanyang isip na para bang maririnig siya nito.

Ilang sandali pa ay biglang tila may sumipa ng malakas sa may pinto na naging dahilan para umalingaw-ngaw ang napakalakas na tunog. “Serene!” ang pamilyar na tinig ni Pierce ang sumunod na narinig niya.

Nagmulat siya ng kanyang mga mata. Nakita niya ito na puno ng galit ang mga mata habang nakating sa lalaking nasa tabi niya at mabilis na sinipa. Ang isa ay agad na umatras sa takot. Dali-dali itong lumapit sa kaniya at