Chapter 117.3

DAHIL SA INIS AY HINDI NA NIYA napigil pa na hawakan ang likod ng ulo nito upang halikan ng marahas at bigyan ito ng parusa. Mas lalo pa namang nanlaban si Serene at pinagpapalo niya ng dibdib nito. Ngunit ang lakas nito kumpara sa kanyang lakas ay walang saysay.

Hingal na hingal si Serene at ang kanyang mga mata ay namumula habang ang mga mata nito ay mabangis na nakatitig sa kaniya na para bang galit na galit na hayop. Ilang sandali pa ay napatitig ito sa kaniya at pagkatapos ay napangisi. “Ano, titingnan mo na lang ba ako?” tanong nito sa kaniya.

Nang mga oras na iyon naubos na nang tuluyan ang pasensya ni Pierce rito at pagkatapos ay binuhat na niya ito at binuksan ang pinto. Agad na namutla ang mukha ni Serene sa labis na pagkagulat. “Paano mo nabuksan ang pinto ko?” puno ng pagtatakang tanong niya.

Walang ekspresyon ang mukha ni Pierce at hindi nagsalita. Bago pa man niya ulit maibuka ang kanyang bibig ay ibinaba na siya nito sa may kama at biglang pumatong sa kanya at hinalikan