Carrying the Mafia's Son

Dark Severilla POV**"Are you deaf? Or you want to be dead? Ang sabi ko, patayin mo na lahat," utos ko sa aking assassin na tila hindi makapaniwala sa sinabi ko.He heard it right. Subalit, gulat na gulat siya sa utos ko.Maya-maya pa ay naramdaman ko ang pagpasok ni Carissa sa kwarto kaya't ibinulsa ko agad ang aking cellphone at hinarap siya."What took you so long?" galit na bungad ko sa kanya. Napatitig ako sa kaniya na pupungas-pungas pa ang mata na lumapit sa akin."Sorry, nakatulog ako at napagod kagabi, Dark," paliwanag niya.Hinilingan ko ang mukha niya. Napakaganda nito. Her effortless beauty took me. Wala akong kahirap-hirap pagdating sa babae pero kinailangan ko pang ilagay sa bingit ng kamatayan ang ama niya just to get her. Wala na nga dapat akong pakialam sa kaniyang ama na nagtaksil sa akin at muntik ng nakawin lahat ng records and file ko para lang ibenta sa kalaban. That damn asshole! Pero hindi na rin ako manghihinayang dahil kung hindi mangyayari iyon ay hindi ko m

Carissa's POVMatapos ang sunod-sunod na putukan kanina, humupa na rin ang kaguluhan nang mawala si Dark at ang mga kaibigan niya. Ramdam ko pa rin ang kirot sa aking hita na ngayon ay tinitingnan ng mga medics."Ma'am, tara na po at dadalhin namin kayo sa ospital," wika ng isa sa mga medics habang nakaupo ako sa guest chair.Nagsialisan na ang mga bisita, pati na rin si Father na alalang-alala sa nangyari at ayaw pang umuwi upang tulungan kami. Gayunpaman, nagpasya ang mga tauhan ni Dark na ihatid na siya dahil baka madamay pa siya sa gulo. Ako na lamang ang natira sa venue ng kasal kasama ang mga medics at mga tauhan ng resort na nagliligpit ng mga gamit."Okay lang po ako," tugon ko sa medic. Ayoko nang pumunta sa ospital dahil sa daplis na ito. Masakit man sa pakiramdam, pero mas iniisip ko na makakapagpahinga ako nang mas mabuti sa bahay."Ma'am, kailangan pong magamot ang sugat ninyo.""Please, gusto ko lang magpahinga," paliwanag ko habang tumatayo. Insistido kong pinakita na o

Carissa’s POV.Kinabukasan, nagising ako sa tunog ng nahulog na babasaging gamit. Tiningnan ko ang orasan sa gilid ng kama at napagtanto kong 10 o'clock na pala. Madalas akong nagigising ng alas-6 ng umaga, kaya’t nagulat ako sa pagkaantok ko. Kumikirot pa ang sugat sa hita ko at ang mga bahagi ng katawan ko mula sa nangyari kagabi, pero pinilit kong bumangon upang tingnan.Pipihitin ko pa lang ang doorknob ng pintuan nang may kumalabog na namang bagay sa labas. Nagdalawang-isip akong buksan ang pintuan, lalo na nang marinig ko ang yabag ng mga paa.“Nasan kaya ang kwarto ng asawa ni Dark?” tanong ng isang lalaki.“Nandito lang iyon. Malaki man ang bahay ng gunggong na 'yon, mahahanap di na natin siya. Gaya nitong pintuan, mukhang malaki ang kwarto sa loob. Halika, silipin natin,” sagot ng kasama niya.Narinig ko ang yabag ng mga paa patungo sa pintuan ko kaya’t dali-dali kong hinawakan ang doorknob kahit sarado pa ito. Tila hinahabol ako ng kabayo sa bilis ng takbo ng puso ko. Ano na

Dark sat in his dimly lit office, a gun in one hand and pictures all across his desk. It was a photo of Carissa, his wife—or more rightly, ex-wife—with their child, Malia. It showed them on a beach resort, happily making juice as though they did not have any care in the world. His blood boiled. "Damn it," he muttered through gritted teeth. Matagal niya silang hinanap, at ngayon lang niya sila natagpuan, living a life without him. He couldn't believe it—the woman he had loved, the woman who left him and took their child—the woman whom, after all, was out there living her life, na parang walang nangyari.He pressed the intercom on his desk. "Pedro, Ramon, come to my office," he ordered, his voice cold and commanding. He didn't intend to show up in front of Carissa now, but he would see to it that she wouldn't be able to escape him anymore. He wasn't just going to let this slide. *No, Carissa would pay for leaving him behind.*Maya-maya pa'y pumasok na ang dalawang tauhan niya, parehong

"Make sure you take care of Malia today," ordered Dark to Luna as he put on his coat. "Don't come in. I have an important meeting today, and I just need to have peace of mind that Malia is okay without me." Tumango si Luna, may bahagyang takot sa kanyang mga mata. "Sige, ako na ang bahala kay Malia. But, Dark, siguradong ayos ka lang ba? You look. tense," dagdag niya, alam ang bigat ng dinadala ni Dark. "I'm fine," sagot ni Dark nang walang emosyon. Hindi niya gustong ipakita ang tunay niyang nararamdaman. "It's just business, nothing personal." Ngunit alam ni Luna na higit pa roon ang nasa isip ni Dark. Matagal na niyang kilala ang kanyanh boss, at alam niya kung gaano kaseryoso ito pagdating sa ganitong klaseng mga bagay. Pagkatapos ng maikling pag-uusap, umalis na si Dark, dala ang lahat ng plano sa utak niya. Sumakay siya sa kanyang itim na kotse at nagmaneho patungo sa isang high-end na lugar kung saan nakatakdang maganap ang kanyang meeting kay Amando. --- Pagdating