Chapter 3: Family Dinner

ANG tagal ni Purity sa harap ng salamin. Malamlam ang mga mata na tinititigan niya ang sarili. Makakaharap niya ngayong gabi si Mr. Marcus Alanday, ang matandang binata na ipinagkasundo ng kanyang mga magulang sa kanya. Ni minsan ay hindi pa niya ito nakita ng personal. Pero nakikita niya ang mukha nito sa mga news.

Hindi niya malaman kung paanong pakikiharap ang gagawin niya mamaya. Sana'y 'di siya magkamali at makapagtimpi siya nang hindi panimulan ng sigalot nilang buong pamilya.

Huminga ng malalim na malalim si Purity. Sinuklay niya ang kanyang nakalugay na buhok at pagkatapos ay lumabas na ng kuwarto niya.

Dahan-dahan pa siyang bumaba sa hagdanan. Naririnig na niya ang tawanan sa sala. Ramdam niyang andito na ang pinakahihintay na bisita nila.

"Andito na pala si Purity," malambing na anunsyo ni Mama Sheena na nakatingin sa gawi niya. Alam niya kung bakit parang ang bait nito sa kanya.

Natuon ang tingin nilang lahat sa kanya. Ang mga mata ng kanilang bisita ay nakangiting nakatitig sa kanya, ngunit may kung anong kakaiba sa titig nito na nagbigay sa kanya ng kakaibang kilabot.

Napatayo si Marcus. Hindi maalis ang kanyang mga tingin sa magandang dalaga na naglalakad palapit sa kanila.

"Marcus, ito ang bunso kong anak na si Purity Manzano," pakilala ni Pat ng pormal kina Marcus at Purity.

"Good evening, Purity. I'm happy to finally meet you, my soon to be wife," nakangiti niyang bati sa dalaga nang makalapit ito sa kanila. Inilahad pa niya ang kanyang kamay sa dalaga. Tinanggap iyon ni Purity, pero laking gulat niya nang halikan nito ang kanyang palad. Agad din niyang binawi ang kanyang kamay.

"M-Magandang gabi rin po, Mr. Marcus," ganting bati ni Purity na may paggalang. Ngunit parang nailang siya sa ginawa ni Marcus.

"Purity, sanayin mo na akong tawaging Marcus at sana 'wag ka ng mag-po sa akin. Hindi naman siguro ganoon kalayo ang edad natin sa isa't isa.

Gustong matawa ni Purity. Pero pinigilan niya ang sarili. Sa sulok ng kanyang mata ay kita nita ang palihim na pagtawa ng kapatid niyang si Clarity.

'Tutal, andito na si Purity. Puwede na tayong kumain. Sa dining na lamang natin ipagpatuloy ang pagkukuwentuhan, Marcus," nakangiting aya ni Pat sa binatang bisita.

"Oo naman. Nagugutom na rin ako. I'm hoping one day ipagluluto naman ako ni Purity ng pagkain ko para matikman ko kung masarap ang luto niya." Anito na ang mata ay nakatuon sa dalaga. May kakaibang kislap ang mga mata nito at muling humarap kay Pat.

May makahulugang tingin si Sheena kay Purity. Itinuro nito ang bibig na ibig ipahiwatig, ngumiti sa kanilang bisita.

Napilitang ngumiti si Purity nang muling tumingin si Marcus sa kanya. Labag man sa kanyang kalooban, ginawa niya para wala na lamang gulo.

Pinauna ni Pat si Marcus sa paglalakad at sumunod na lang siya. Palihim naman na hinila ni Sheena si Purity kaya napahinto ito sa paglalakad.

"Ayusin mo ang pakikitungo mo kay Marcus. Malilintikan ka sa akin," banta niya at pinanlakihan ito ng mga mata.

Walang nagawa ang dalaga kundi ang umayon sa gusto ni Mama Sheena. May katapusan naman lahat ng ito.

Sa pagkarating nila sa dining ay umupo si Pat sa pinaunahan, sumunod sa kanyang kanan ay ang kanyang asawa na katabi si Clarity. Sa kaliwa naman niya si Marcus. Sinenyasan sa tingin ni Sheena si Purity na tabihan ang mapapangasawa.

Nagsimula na silang kumain. Si Marcus mismo ang naglalagay ng pagkain sa pinggan ni Purity. Hindi ito matanggihan ng dalaga at napipilitan na lamang siyang ngumiti saka ngitian ito.

"Pag-usapan na natin ang magiging kasal niyo ng anak ko, Marcus. Baka mayroon ka pang idagdag para malaman namin ni Sheena," saad ni Pat.

Napalingon si Marcus kay Purity at hinawakan niya ang kamay ng dalagang kimi lamang na nakaupo sa tabi niya. Napasinghap si Purity at nag-angat ng tingin sa kanyang katabi. Binawi niya ang kamay sa pagkakahawak nito.

"Kayo na ang bahala sa mga gusto niyo. Ang mahalaga naman sa akin ay ang maikasal kay Purity," sabi ni Marcus nang may determinasyon. "Ang gusto ko ay ipaalam sa lahat ang pagpapakasal ko sa anak mo, Pat. I want to give what's best for her. And I want everyone to know that I am getting married soon."

Nagkatinginan sina Pat at Purity. Sa loob-loob ni Purity, hindi pa rin siya makapaniwala sa bilis ng mga pangyayari.

"Marcus, walang problema sa akin. Kailan ko gustong gawin ang engagement party niyo ng anak ko?" tanong ni Pat.

"As soon as possible and don't worry about the expenses. Ako ang sasagot sa lahat ng gagatusin sa engagement party namin,l" tugon ni Marcus na hindi inaalis ang tingin kay Purity, na ngayon ay nakangiti na ng bahagya.

Ngunit si Purity ay nakaramdam ng bigat sa kanyang dibdib. Naglakas-loob siyang magsalita, "Mr. Marcus, patawad pero hindi pa ako handa sa kasal. Hindi ko pa kayang magpakasal sa ngayon."

Nagulat si Marcus at Pat sa sinabi ni Purity. Maging si Sheena ay naalarma. Ipapahiya pa sila ng anak-anakan niya sa kanilang bisita.

"Bakit, Purity?" tanong ni Marcus, kita sa mukha niya ang pagkabigla at pag-aalala.

"Marami pa akong gustong gawin at maranasan sa buhay bago ako magpakasal. Hindi pa ako handa sa responsibilidad na iyon," paliwanag ni Purity, pilit na pinipigil ang pagluha.

Tumalim ang tingin ni Marcus at biglang napatayo.

"Purity, hindi mo puwedeng gawin 'yan! Ipinapahiya mo kami kay Marcus!" Asik ni Sheena sa dalaga. Napabaling siya kay Marcus. "Pagpasensiyahan mo na itong anak namin. Alam mo na bata pa kasi siya. Kaya pabago-bago ang desisyon sa buhay. Maupo ka muna, Marcus. Sige na." Pakiusap pa niya sa lalaki.

Napayuko si Purity. Nagbabadya na naman ang kanyang mga luha. Wala naman siyang magiging kakampi sa kanila. Ipipilit lamang ang mga gusto nila.

Lumambot ang ekspresyon ng mukha ni Marcus at muling umupo. Napabuntong hininga si Marcus.

"Ayokong mag-aksaya ng pera sa inyo kung hindi niyo din naman itutuloy ang napag-usapan. Tandaan niyo, kapalit ng muling paglago ng kompanya niyo ay ipapakasal ninyo sa akin si Purity. Sinabi ko na ihanda niyo siya. Limitado lamang ang pasensiya ko. Kapag naubos 'yon, pasensiyahan na lamang tayo," banta ni Marcus kay Pat.

Napaayos ng upo si Pat at tumingin sa kanyang bunsong anak. "Purity, hindi mo naman gustong suwayin ako. Di ba? Malaki ang ibibigay na tulong ni Marcus sa atin. Alam ko naman na hindi ka niya pababayaan," sabi niya at napatingin kay Marcus. "Hindi ba, Marcus? 'Di mo pababayaan ang aking anak?"

"Of course. Ibibigay ko ang lahat sa kanya. Pag-aaralin ko siya sa magandang university. Ititira ko siya sa mansyon ko. Gusto mo ng kotse, name it. Kahit ano, Purity. Hindi mo pagsisihan na nagpakasal ka sa akin," paniniguradong sagot ni Marcus.

Hindi naman 'yon. Paano siya magpapaksal sa taong hindi niya naman gusto? Gusto niyang sa lalaking mahal niya magpakasal. Doon sa lalaking mas karapat-dapat sa kanya. 'Di sa lalaking gusto ng pamilya niya at dahil lamang sa pera kaya siya magpapakasal.

"Nakita mo na, Purity. Hindi ka pababayaan ni Marcus sa oras na maikasal ka sa kanya. He is the best guy for you. Darating din ang araw na matutunan mo siyang mahalin. Mabait siyang tao kaya alam ko na hindi rin iyon magtatagal," sabat na pangungumbinsi ni Sheena.

Tahimik lamang si Clarity na itinuloy ang kanyang pagkain. Wala siyang pakialam sa kanyang haft sister.

"I keep going, Pat and Sheena. It is better to convince your daughter. Ayokong magkaroon ako ng problema sa araw mismo ng kasal ko. I told you, masama akong kaaway," sabi ni Marcus na tumayo muli at nagpaalam.

Napilitan na lamang na tumango si Pat. Tatayo sana siya para ihatid ito hanggang paglabas. Pero pinigilan siya nito. Iritadong naglakad paalis sa si Marcus sa dining. Ni hindi tinapunan ng tingin si Purity.

Masamang tingin ang ipinukol ni Sheena kay Purity na nanatiling nakayuko ang ulo.