Chapter 4: Mabuting Anak

Nang makaalis si Marcus ay tumayo si Sheena at malalaki ang hakbang na nilapitan si Purity. Hinaklit niya ito sa braso at sapilitang itinayo. Napasinghap si Pat at si Purity. Hila ni Sheena ang dalaga papunta sa sala.

"Wala ka na talagang ginawang tama! Nakita mo ang kahihiyang ginawa mo kanina? Masyado mo kaming ipinahiya sa harapan ni Marcus. Ayaw mo talaga kaming tulungan ng papa mo. Eh, kung hindi na kaya kita papasukin sa university? 'Wag ka ng mag-aral. Tutal naman napatapos ka na namin ng senior high. Siguro tama na 'yong para sayo. Hindi na namin pag-aaksayahan pa ng pera ang pag-aaral mo!" Galit na galit na pananakot ni Sheena.

"H-Huwag po, mama. Gusto ko pong mag-aral. 'Wag niyo po akong tanggalan ng karapatan kong makapag-aral at makatapos," pagmamakaawa ni Purity. Dumaloy na ang luha na kanina pa niya pinipigilan. Napalingon siya sa kanyang ama, humihingi ng awa rito.

"Hmmp. Ang galing mong makiusap pero ayaw mo namang sundin ang gusto nina mama at papa. Ikaw nga ang makakapagsalba sa kompanya ni papa. Pagkatapos aayaw-aayaw ka. Ang arte mo," sabat ni Clarity na humalukipkip.

Hindi naman madali ang gusto nila. 'Wag nila sana ipilit ang mga bagay na labag sa kanyang kalooban. 'Di siguro dapat na maging sagot ang pagpapakasal niya kay Marcus para nila maibangon ang lumulubog na kompanya ng papa niya.

"Wala na po ba akong karapatan para ipaglaban ko ang sarili ko. Hindi magiging sagot ang pagpapakasal ko kay Marcus para lamang maitayo niyo ulit ang kompanya. Nakita niyo naman kung paano siya kanina. Sa tingin niyo magiging masaya ako kasama ni Marcus?"

Sila lamang ang magiging masaya dahil nagkaroon sila ng malaking pera.

"Purity, ako na lang ang makikiusap sa'yo. Pagbigyan mo na ang gusto ko. Anak, hindi ko na maibibigay sa inyo ang lahat kapag nawala ang kompanyang bumubuhay sa atin. Mawawala ang bahay na 'to. Masisira pa ang pangalan ko sa lahat. 'Di mo kilala si Marcus. Ako ang higit na nakakakilala sa kanya. Kahit maawa ka na lang sa papa mo," maluha-luhang pagsusumamo ni Pat. Nilapitan pa niya ang kanyang anak at hinawakan ito sa kamay.

Napatitig si Purity sa kanyang ama. Paano ba niya matatanggihan ang kahilingan ng ama? Gayong, napakatagal niyang inasam ang pagmamahal nito. Sa kanilang dalawa ni Clarity, ang nakakatandang kapatid ang pinaka-paborito nito. Halos hindi nga siya mapansin. Kahit pa mayroon siyang mga achievements sa school ay wala ito para sa kanya.

Napilitan na na tumango si Purity. Matimbang pa rin sa kanya ang papa niya. Kinabig siya ng yakap nito.

"Salamat, anak," sabi pa nito na todo ang pasasalamat sa kanya habang yakap pa rin siya ng papa niya.

Pinunasan ni Purity ang mga luha niya at bumitaw ng yakap sa papa niya. "Punta na po ako sa kuwarto ko. Magpapahinga na po ako." Paalam niya na 'di tumitingin sa kanila. Tumalikod siya sa pamilya niya. Ramdam niyang malapad na ang ngiti ng mama at papa niya. Pati na rin ng kanyang kapatid.

Nang makarating si Purity sa loob ng kuwarto niya ay ibinagsak niya ang katawan sa kama. Napabaluktot siya ng higa, niyakap ang kanyang tuhod.

Umaga, nang magising si Purity. Naghahanda na siya sa pagpasok sa university. Nasa harap siya ng salamin. Biglang bumukas ang pinto ng kuwarto niya at pumasok ang mama, naglakad ito palapit sa kanya.

"Sana naman nakita mo na ang importansya ng pagpapakasal mo kay Marcus. At hindi na natin ito pagtatalunan sa susunod. Noong iniwan ka ng nanay mo sa labas ng gate at may nakalakip na sulat. Nagpapatunay na anak ka ni Patricio, kahit masakit sa dibdib ko. Tinanggap kita sa pamilyang ito, Purity. Inisip ko na ang kasalanan ng magulang ay hindi kasalanan ng mga anak. Kaya wala lang kasalanan sa akin," litanya ni Sheena. Nakikinig lamang si Purity sa sinasabi ng kanyang Mama Sheena.

Tinanggap siya sa bahay pero sa buhay niya, hindi. Para lamang siyang tau-tauhan nito sa bahay. Totoong binigyan siya ng bahay na masisilungan, inaruga at pinag-aral. Iyong pagmamahal, kulanf na kulang. Halos manlimos nga siya sa papa niya at kay Mama Sheena. Parang hindi siya nag-e-exist sa kanila.

"Gagawin ko na po para sa pamilyang ito. Para naman masabi niyo na isa akong mabuting anak, na sumusunod sa lahat ng gusto niyo ni papa. Ako po ba, nakikita niyo po ba ang importansya ko sa pamilyang ito?" Tugon ni Purity sa sinabi ni Mama Sheena. Kita niya na parang nagbago ang ekspresyon ng mukha nito.

Napaamang si Sheena sa pagsagot ni Purity. "Binabalik mo ang sinabi ko sayo. Parang pinapalabas mo na hindi namin itinuturing ng anak."

Napaharap ang dalaga sa mama niya. "Bakit hindi po ba totoo? Itinuring niyo po ba akong anak? Ma, tinanggap niyo lang po ako sa bahay pero araw-araw ramdam na ramdam ko kung gaano ako kalayo sa inyo. Dahil anak ako ni papa sa ibang babae. Hindi niyo nga po isinusumbat sa akin ang kasalanan ni papa. Sa akin niyo naman po na bunga ng kasalanan niya, ipinaparamdam kung ano ako sa bahay na ito."

Hindi nakapagsalita si Sheena. Matiim lamang siyang nakatitig sa dalaga.

"Aalis na po ako," magalang pa na paalam ni Purity at lumabas ng kuwarto niya.

Naiwan si Sheena na sinusundan ng mata ang papalabas na dalaga.

Hingal na hingal si Purity nang makalabas ng bahay nila. Pakiramdam niya sakal na sakal na siya. Palagi na lamang nilang ipinipilit ang pagpapakasal niya kay Marcus. Ang makakasalba sa kompanya ng papa niya. Gagawin niya para iyon sa kanila. Nang matigil na sila sa pagmumukha sa kanya kung sino siya at ano siya.

Sa university, walang imik si Purity habang nakaupo. Nasa loob siya ng classroom at katatapos lamang ng first subject niya. Wala pa si Ara, late na naman ang kaibigan niya. Palagi namang late iyon pumapasok dahil sa may part time job ito sa gabi.

Ikang sandali pa ay humahangos na pumapasok si Ara sa loob ng classroom. Napaangat ang tingin ni Purity sa best friend niya.

"Late ka na naman," bungad niya.

"Nag-OT ako. Alam mo naman kailangan kong mag-doble kayod. Manghihiram na lang ako ng notes mo mamaya." Rason ni Ara habang inaayos ang kanyang gamit.

"Buti wala pa si Ma'am Dimaano. Nag-apurahan na ako na pumasok ngayong umaga," dagdag pa nito.

"Kung late ka do'n, 'wag ka ng pumasok."

Napaismid si Ara. "Ang harsh mo naman sa akin. May problema ka na naman kaya mainit ang ulo mo. Hindi na ako magtataka kung ang problema mo hanggang ngayon ay ang pagpapakasal mo sa matandang binata na bilyonaryong 'yon."

Marahas na napabuntong hininga si Purity. "Ano pa ba ang magagawa ko? Kailangan kong pakasalan si Marcus. Dahil kung hindi ko gagawin 'yon itatakwil nila ako."

"Natatakot ka naman. Sarili mo ng kaligayahan ang inaapakan nila. Hindi mo pa nga naranasan magka-boyfriend. Asawa kaagad."

Natatakot siya dahil hindi siya sanay mag-isa at ang papa na lang niya ang kanyang tunay na pamilya.