Chapter 2: The Billionaire's Twin Sons

THREE YEARS LATER…

“Ohhh, Rogue… yeah… keep thrústing, baby. Ohhh, yeah… ughmmm… I love your huge cóck…” nababaliw na ungol ni Seraphina.

“Like it, huh? You whóre!” kagat-labing usal ni Rogue habang walang humpay niyang bínabayo si Seraphina mula sa likuran.

Hila-hila niya ang buhok nito habang patuloy siya sa pag-ulos. Nakatayo siya habang si Seraphina at nakatúwad sa kama. Rinig na rinig sa apat na sulok ng kinalalagyan nilang dalawa ang pagtatama ng mga katawan nila na nagpapadagdag init sa kanilang dalawa.

“Yes, baby… keep calling me that. Oh my God… your huge cóck is filling my tight hóle.”

Tirik na tirik na ang mga mata ni Seraphina habang wala pa ring kapaguran si Rogue sa paglabas-masok ng kaniyang kárgada sa butas ng babae.

“You're so tight, baby. Your pússy is so tight that my huge cóck couldn't fit. I'm gonna destroy your pússy, baby. I'm gonna fúcking destroy it…” wala na sa sariling sambit ni Rogue.

Mas lalong lumakas ang mga ungol nila ng sandaling iyon. Hindi iyon alintana sa kanilang dalawa sapagkat sound proof ang suite na kinalalagyan nila ngayon. Lalo pang binilisan ni Rogue ang paglabas-masok ng kaniyang kahabaan sa loob ni Seraphina. Tagaktak na rin sila ng pawis habang patuloy na pinapaligaya ang mga sarili.

Mayamaya pa, naramdaman ni Rogue na malapit na siya kaya halos mabali na ang mga binti niya sa sobrang lakas nang pag-ulos kay Seraphina. Makalipas pa ang ilang segundo, isang mahaba at nakakabaliw na ungol ang namutawi sa lalamunan ni Rogue bago tuluyang sumabog ang kátas niya sa kalooban ni Seraphina.

Napahalinghing si Seraphina habang nararamdaman ang mainit na katas na kasalukuyang pinupuno ang kaniyang kalooban. Gumihit ang isang ngiti sa mga labi niya dahil sa lubusang kasiyahan.

“Did you like it?” hinihingal na tanong ni Rogue bago bumagsak sa tabi ni Seraphina.

Nilapitan ni Seraphina si Rogue at siniil ito ng halik. “I liked it… very much. I love you, Rogue,” sambit niya nang humiwalay kay Rogue.

“Susunduin ka ba ng boyfriend mo?” tanong ni Rogue.

Tumango si Seraphina. “Yes.”

“You should clean yourself now then leave.”

“No,” agad na tanggi ni Seraphina at niyakap ang leeg ni Rogue. “I'll stay here. He didn't even know I was here, so don't worry about it.”

Napangisi na lang si Rogue at hindi na sinagot ang babae. Kakagaling lang nila sa studio dahil nagkaroon sila ng photoshoot para sa fashion brand na kanilang ini-endorso.

They're both models who have known each other for a year because they did a lot of endorsements together. They became close and didn’t even notice that they were doing such things so frequently.

Dahil sa matinding pagod ni Rogue, nakatulog agad siya. Ngunit nagising siya nang mag-ingay ang cellphone niya. Inalis niya ang braso ni Seraphina na nakadantay sa kaniyang dibdib bago kinuha ang cellphone. At isang mura ang namutawi sa bibig niya nang makitang si Quentin ang tumatawag.

“Daddy, where are you? We've been waiting for almost an hour,” bungad agad ni Quentin sa kaniya.

“I'm coming, baby. Stay where you are, okay? I'm coming in a bit.”

“Okay, daddy,” tugon ni Quentin bago pinatay ang tawag.

Dali-daling bumaba si Rogue sa kaniyang kama at nagbihis na. Nangako siya sa magkambal na siya ang susundo sa mga ito mula sa school dahil ilang beses na niyang nabigo ang mga ito. Gusto niyang bumawi.

Nang matapos magbihis, kinuha niya ang susi ng sasakyan niya at lumabas ng private suite na nakakonekta sa opisina niya. Saktong paglabas niya ay biglang dumating si Natalie—ang sekretarya niya.

“Mr. Montague, may meeting ka po mamayang 3 P.M.,” imporma ni Natalie.

Tumango si Rogue. “Natalie, could you please wake up the woman in my suite and ask her to leave immediately?”

“I will, Mr. Montague.”

Muling tumango si Rogue at naglakad na patungo sa elevator. Nang makasakay siya, pinindot niya ang ground floor. At nang bumukas iyon, dali-dali siyang pumunta sa kaniyang kotse at sumakay roon bago iyon pinaharurot patungo sa school ng mga anak niya.

After almost ten minutes of driving, Rogue finally arrived at his destination. Bumaba siya sa kaniyang kotse at pumasok sa school. Malayo pa lang, natanaw na niya ang mga anak niya. Nang makita siya ng mga ito, dali-daling tumakbo ang mga ito palapit sa kaniya.

“Daddy!” sabay nilang tawag.

Umupo si Rogue at sinalubong nang yakap ang dalawa. “I'm sorry for being late, kiddos. Will you forgive daddy?” Ngumuso si Rogue at nagpaawa sa mga anak.

“Daddy, it's fine, you don't need to worry about it,” nakangiting saad ni Quentin.

“Quentin's right, daddy. But he told me we wouldn't get mad at you if you buy us ice cream,” sambit naman ni Leander.

“Okay, let's buy ice cream. Come on.”

Masayang nagbunyi ang dalawa at nagtatakbo na patungo sa sasakyan niya. Napailing na lang si Rogue at sinundan ang dalawa. Sinigurado niya munang nakasuot na ang seatbelt ng mga ito bago pinaandar ang sasakyan.

Dumaan muna silang mag-aama sa convenience store para bumili ng ice cream saka sila umuwi. Nang maihatid ni Rogue ang dalawa, bumalik na siya sa kumpanya niya para makapaghanda sa paparating niyang meeting.

At nang sumapit ang kinagabihan, sinundo niya sina Quentin at Leander sa bahay nila patungo sa bahay ng mga magulang niya para i-celebrate ang kaarawan ng daddy niya.

“Daddy, kailan po namin makikita si mommy? I missed her na po,” nakangusong wika ni Leander.

“You want to see her? I can… I can take you to her—”

“Si Leander lang. Ako, ayoko!” may galit na sambit ni Quentin.

“Baby, pinag-usapan na natin ito, ‘di ba? There's no reason for you to get mad at your mom—”

“I'm mad at her because she divorced you. We would still be a happy family if she hadn’t ended your marriage. I hate her so much.” At ipinagkrus pa ni Quentin ang mga braso niya.

“Quentin, it's mom. Don't get mad at her. Remember, we wouldn't be here without her. She gave birth to us,” pagtatanggol ni Leander sa mommy niya.

“I don't care. I still hate her!” At bumaling si Quentin sa labas.

Napailing na lang si Rogue ng sandaling iyon. This is why Rogue temporarily stopped bringing his twins to their mother. Over time, Quentin's anger towards his mom continues to grow because of what happened three years ago, when Vivienne decided to end their marriage.