THEY ONLY HAVE two options: i-cremate ang katawan ni Vivienne o ilibing ito. Nasa decomposition process na ang bangkay ni Vivienne kaya sinabihan sila ni Dr. Gilbert na dapat ay makapagdesisyon na sila. May health risk na raw ito kaya kailangan na agad nilang magdesisyon. At dahil ayaw nang masaktan ng mama ni Vivienne ang anak niya, ito ang nagdesisyon na ilibing ito. Dahil doon, kinabukasan ay inayos agad ang burol ni Vivienne. Ilang oras lang itong ibuburol at ililibing din agad para hindi kumalat ang bacteria at mga gases na nanggagaling sa bangkay ni Vivienne.“Condolences, ma'am,” malumanay na usal ni Rogue sa mama ni Vivienne nang makalapit siya rito habang kasama sina Leander at Quentin.“Salamat, Rogue,” malungkot na tugon ng ginang sa kaniya.“Lola!” sabay na sabi ng magkambal bago niyakap ang kanilang lola. “Salamat at pumunta kayo, mga apo!” emosyonal na turan ng ginang habang mahigpit na nakayakap sa kaniyang mga apo kapagkuwan ay nag-angat ito ng mukha kay Rogue. “Salam
“NERISSA!” ISANG MALAKAS na sigaw ang awtomatikong nagpatayo sa kinahihigaang papag ni Nerissa.Dali-dali siyang lumabas ng kubo at napamulagat siya nang bumungad si Alfonso sa kaniya—ang kaniyang nobyo—na duguan ang braso at basang-basang pa ang buong katawan nito.“Diyos ko! Anong nangyari sa iyo, Alfonso?” nag-aalalang tanong ni Nerissa sa nobyo bago ito inakay papasok sa kanilang munting kubo.Marahang inupo ni Nerissa si Alfonso sa papag at kumuha ng malinis na tela bago iyon inilapat sa sugat nito. Patuloy pa rin ang pagtagas ng dugo sa sugat nito kaya nilapatan na niya iyon ng presyon ng sa gayon ay bahagyang tumigil ang paglabas ng dugo kapagkuwan ay kumuha siya ng tuwalya at ipinatong iyon sa balikat nito.“Nahulog ako sa bangka habang nangingisda tapos tumama itong braso ko sa matulis na bato,” paliwanag ni Alfonso.“Eh, bakit ka naman kasi nahulog? Iyan ka na naman, hindi ka na naman nag-iingat. Noong nakaraang buwan, nakipagbasagan ka ng mukha, tapos ngayon, iyang braso mo
HABANG MASAYA ANG mga kaibigan ni Rogue sa loob ng villa, nasa labas siya—nakaupo sa duyan habang hawak ang isang bote ng beer. Nakatingala siya sa kalangitang punong-puno ng mga bituin habang malalim ang iniisip.Hating-gabi na pero maririnig pa rin ang mga malalakas na boses ng mga kaibigan niya sa loob. Naghahalakhakan sila habang si Rogue ay may sariling mundo. Bachelor party pala ng isa sa mga kaibigan ni Rogue, si Ashton na ikakasal na sa isang linggo. Nandito silang magkakaibigan ngayon sa private villa ni Ashton upang ipagdiwang ang huling gabi ni Ashton na kasama sila bago ito pumasok sa buhay may asawa lalo pa't buntis na rin ang fiancee nito.Nagpakawala ng hangin sa bibig si Rogue bago sumimsim sa kaniyang beer at ibinalik ang atensyon sa kalangitan.“Why are you here alone, Rogue?” mayamaya pa'y tanong ng isang tinig.Tiningnan ni Rogue kung sino iyon at umayos siya nang pagkakaupo sa duyan nang makita si Carter. May hawak din itong beer. Naglakad si Carter palapit sa kan
THREE MONTHS AGO, Dr. Gilbert Santos informed Rogue that the corpse wasn't actually Vivienne—it was another woman. Upon learning this, Rogue began searching for his ex-wife. He even hired numerous men to help find Vivienne, but months later, they still failed to locate her. Napag-alaman din ni Rogue kay Dr. Gilbert na plano ni Kairos ang lahat. Kairos threatened him kaya napilitan itong gawin ang kagustuhan nito—na sabihin sa kanila na ang bangkay ay si Vivienne, pero ang totoo ay hindi. At ilang buwan na rin ang nakakalipas nang biglang maglaho na parang bula si Kairos. Umalis ito, at hindi na nagpakita pa. Hindi nagkamali si Rogue sa pagdududa niya kay Kairos. Una pa lang, there’s something really off about that man kaya hindi siya naniwala sa mga sinasabi nito—na wala itong alam sa nangyari kay Vivienne. That man is a criminal, and he needs to be imprisoned for harming Vivienne. But the big question is… where is Vivienne now? “Bro, malalim na naman ang iniisip mo,” mayamaya pa'y
PALIBAN NA SANA si Vivienne sa kabilang kalsada nang biglang dumating ang humahangos na sasakyan. Muntikan na siya nitong mahagip at mabuti na lang ay nakaiwas siya agad. Pero ang sasakyan, dire-diretso hanggang sa sumadsad iyon sa poste kaya naman nagasgas iyon.Pagkahinto ng kotse, lumabas doon ang isang babae at tiningnan ang estado ng kaniyang sasakyan. At doon ay bumakas agad ang galit nito nang makitang napinsala ang sasakyan niya. Humarap ito kay Vivienne, at matalim na tingin ang ipinukol nito bago ito naglakad palapit.“You scratched my car!” hiyaw ng babae kay Vivienne at walang pagdadalawang-isip na sinampal siya.Sa gulat ni Vivienne, napaatras siya bago sinapo ang pisnging sinampal ng antipatikang babae.“Alam mo ba kung gaano kamahal ang kotseng iyon tapos magagasgas lang nang dahil sa iyo?! Baka kahit ipagbili mo iyang katawan mo, hindi mo kayang bayaran ang kotse ko! Tanga ka!” bulyaw ng babae sa kaniya.“Bakit mo sinisisi sa akin ang hindi mo pagiging maingat? Liliban
PAKIRAMDAM NI VIVIENNE ay pinagsakluban siya ng langit at lupa nang malaman niyang mayroong leukemia si Thalia. Nang marinig iyon mula sa mama niya, halos ilang oras siyang tulala bago siya tuluyang bumalik sa sarili niya.Ngunit akala ni Vivienne ay iyon lamang ang magiging dagok sa buhay niya subalit nagkamali siya nang malaman niya na kinuha ni Kairos ang lahat ng pera niya. Ni piso ay wala itong itinira sa bangko niya. At ang mas masakit, kinuha nito ang insurance niya na sana'y para sa pamilya niya. Milyong-milyon ang nawala kay Vivienne—at gusto na lang niyang mawala sa tuwing iniisip niya iyon. Ang bahay naman niya, dahil bigo siyang mabayaran ang mortgage niya, na-foreclose na iyon—ibig-sabihin, kinuha na ng bangko ang karapatan sa bahay niya at ibebenta iyon upang maibalik sa kanila ang natitirang balanse ng mortgage.Masakit kay Vivienne ang mga nangyari. Nawala na lang bigla ang lahat-lahat sa kaniya dahil lang sa isang taong pinagkatiwalaan niya. Hindi niya inaasahan na it
“ARE YOU OKAY, Vivienne?” nag-aalalang tanong ni Rogue sa kaniya.Mabilis na tumango si Vivienne. “Yes, kahit hindi.”“Is there any problem, Vivienne? Tell me.”Bumuntong-hininga si Vivienne. “Kung may problema man ako, I think labas ka na roon.”Maglalakad na sana palayo si Vivienne nang mabilis siyang pigilan ni Rogue sa pamamagitan nang paghawak nito ng braso niya. Pagalit iyong binawi ni Vivienne bago masamang tingin ang ipinukol sa lalaki.“Ano bang kailangan mo, Rogue? Puwede bang lumayo ka na sa akin? Puwede bang kahit ngayon lang ay bigyan mo ako nang kapayapaan? Ang dami-dami ng nangyayari sa buhay ko, Rogue. Hindi ko na alam kung ano ang iisipin ko. Nawala na sa akin ang lahat. As in lahat. Tapos ngayon, may sakit pa si Thalia. She was diagnosed with leukemia, Rogue. Kaya nakikiusap ako sa iyo, layuan mo na ak—”“Tutulungan kita, Vivienne. How much do you need? I can give it to you. Just tell me.”Pinakatitigan ni Vivienne ang mga mata ni Rogue. Inisip niya ang sinabi nito.
NANINIWALA SI VIVIENNE na kapag ang lalaki ay nagsimulang manlamig sa kaniyang asawa—isa lang ang ibig-sabihin noon—may kalaguyo na itong iba. Ilang taon nang pinanghahawakan ni Vivienne ang paniniwalang iyan at laking pasasalamat niya dahil hindi niya pa nararanasan iyan sa asawa niyang si Rogue. They’ve been married for five years, and all she wants is to live happily with him and their twin sons, Quentin and Leander, who are turning four years old this year. It may seem like their love story is almost perfect; however, to this day, Vivienne still doesn’t know why Rogue married her secretly in the U.S. They didn’t make their marriage public—it was an intimate wedding on a private island in Hawaii.“Are you okay, Vivienne?” mayamaya pa'y untag ni Dr. Evans kay Vivienne, ang OBGYN nito.Bumalik si Vivienne sa reyalidad. Isang ngiti ang sumilay sa mga labi niya nang makitang nakabalik na si Dr. Evans. “I'm fine. So, how was the result?” bahagyang kinakabahang tanong ni Vivienne sa do
“ARE YOU OKAY, Vivienne?” nag-aalalang tanong ni Rogue sa kaniya.Mabilis na tumango si Vivienne. “Yes, kahit hindi.”“Is there any problem, Vivienne? Tell me.”Bumuntong-hininga si Vivienne. “Kung may problema man ako, I think labas ka na roon.”Maglalakad na sana palayo si Vivienne nang mabilis siyang pigilan ni Rogue sa pamamagitan nang paghawak nito ng braso niya. Pagalit iyong binawi ni Vivienne bago masamang tingin ang ipinukol sa lalaki.“Ano bang kailangan mo, Rogue? Puwede bang lumayo ka na sa akin? Puwede bang kahit ngayon lang ay bigyan mo ako nang kapayapaan? Ang dami-dami ng nangyayari sa buhay ko, Rogue. Hindi ko na alam kung ano ang iisipin ko. Nawala na sa akin ang lahat. As in lahat. Tapos ngayon, may sakit pa si Thalia. She was diagnosed with leukemia, Rogue. Kaya nakikiusap ako sa iyo, layuan mo na ak—”“Tutulungan kita, Vivienne. How much do you need? I can give it to you. Just tell me.”Pinakatitigan ni Vivienne ang mga mata ni Rogue. Inisip niya ang sinabi nito.
PAKIRAMDAM NI VIVIENNE ay pinagsakluban siya ng langit at lupa nang malaman niyang mayroong leukemia si Thalia. Nang marinig iyon mula sa mama niya, halos ilang oras siyang tulala bago siya tuluyang bumalik sa sarili niya.Ngunit akala ni Vivienne ay iyon lamang ang magiging dagok sa buhay niya subalit nagkamali siya nang malaman niya na kinuha ni Kairos ang lahat ng pera niya. Ni piso ay wala itong itinira sa bangko niya. At ang mas masakit, kinuha nito ang insurance niya na sana'y para sa pamilya niya. Milyong-milyon ang nawala kay Vivienne—at gusto na lang niyang mawala sa tuwing iniisip niya iyon. Ang bahay naman niya, dahil bigo siyang mabayaran ang mortgage niya, na-foreclose na iyon—ibig-sabihin, kinuha na ng bangko ang karapatan sa bahay niya at ibebenta iyon upang maibalik sa kanila ang natitirang balanse ng mortgage.Masakit kay Vivienne ang mga nangyari. Nawala na lang bigla ang lahat-lahat sa kaniya dahil lang sa isang taong pinagkatiwalaan niya. Hindi niya inaasahan na it
PALIBAN NA SANA si Vivienne sa kabilang kalsada nang biglang dumating ang humahangos na sasakyan. Muntikan na siya nitong mahagip at mabuti na lang ay nakaiwas siya agad. Pero ang sasakyan, dire-diretso hanggang sa sumadsad iyon sa poste kaya naman nagasgas iyon.Pagkahinto ng kotse, lumabas doon ang isang babae at tiningnan ang estado ng kaniyang sasakyan. At doon ay bumakas agad ang galit nito nang makitang napinsala ang sasakyan niya. Humarap ito kay Vivienne, at matalim na tingin ang ipinukol nito bago ito naglakad palapit.“You scratched my car!” hiyaw ng babae kay Vivienne at walang pagdadalawang-isip na sinampal siya.Sa gulat ni Vivienne, napaatras siya bago sinapo ang pisnging sinampal ng antipatikang babae.“Alam mo ba kung gaano kamahal ang kotseng iyon tapos magagasgas lang nang dahil sa iyo?! Baka kahit ipagbili mo iyang katawan mo, hindi mo kayang bayaran ang kotse ko! Tanga ka!” bulyaw ng babae sa kaniya.“Bakit mo sinisisi sa akin ang hindi mo pagiging maingat? Liliban
THREE MONTHS AGO, Dr. Gilbert Santos informed Rogue that the corpse wasn't actually Vivienne—it was another woman. Upon learning this, Rogue began searching for his ex-wife. He even hired numerous men to help find Vivienne, but months later, they still failed to locate her. Napag-alaman din ni Rogue kay Dr. Gilbert na plano ni Kairos ang lahat. Kairos threatened him kaya napilitan itong gawin ang kagustuhan nito—na sabihin sa kanila na ang bangkay ay si Vivienne, pero ang totoo ay hindi. At ilang buwan na rin ang nakakalipas nang biglang maglaho na parang bula si Kairos. Umalis ito, at hindi na nagpakita pa. Hindi nagkamali si Rogue sa pagdududa niya kay Kairos. Una pa lang, there’s something really off about that man kaya hindi siya naniwala sa mga sinasabi nito—na wala itong alam sa nangyari kay Vivienne. That man is a criminal, and he needs to be imprisoned for harming Vivienne. But the big question is… where is Vivienne now? “Bro, malalim na naman ang iniisip mo,” mayamaya pa'y
HABANG MASAYA ANG mga kaibigan ni Rogue sa loob ng villa, nasa labas siya—nakaupo sa duyan habang hawak ang isang bote ng beer. Nakatingala siya sa kalangitang punong-puno ng mga bituin habang malalim ang iniisip.Hating-gabi na pero maririnig pa rin ang mga malalakas na boses ng mga kaibigan niya sa loob. Naghahalakhakan sila habang si Rogue ay may sariling mundo. Bachelor party pala ng isa sa mga kaibigan ni Rogue, si Ashton na ikakasal na sa isang linggo. Nandito silang magkakaibigan ngayon sa private villa ni Ashton upang ipagdiwang ang huling gabi ni Ashton na kasama sila bago ito pumasok sa buhay may asawa lalo pa't buntis na rin ang fiancee nito.Nagpakawala ng hangin sa bibig si Rogue bago sumimsim sa kaniyang beer at ibinalik ang atensyon sa kalangitan.“Why are you here alone, Rogue?” mayamaya pa'y tanong ng isang tinig.Tiningnan ni Rogue kung sino iyon at umayos siya nang pagkakaupo sa duyan nang makita si Carter. May hawak din itong beer. Naglakad si Carter palapit sa kan
“NERISSA!” ISANG MALAKAS na sigaw ang awtomatikong nagpatayo sa kinahihigaang papag ni Nerissa.Dali-dali siyang lumabas ng kubo at napamulagat siya nang bumungad si Alfonso sa kaniya—ang kaniyang nobyo—na duguan ang braso at basang-basang pa ang buong katawan nito.“Diyos ko! Anong nangyari sa iyo, Alfonso?” nag-aalalang tanong ni Nerissa sa nobyo bago ito inakay papasok sa kanilang munting kubo.Marahang inupo ni Nerissa si Alfonso sa papag at kumuha ng malinis na tela bago iyon inilapat sa sugat nito. Patuloy pa rin ang pagtagas ng dugo sa sugat nito kaya nilapatan na niya iyon ng presyon ng sa gayon ay bahagyang tumigil ang paglabas ng dugo kapagkuwan ay kumuha siya ng tuwalya at ipinatong iyon sa balikat nito.“Nahulog ako sa bangka habang nangingisda tapos tumama itong braso ko sa matulis na bato,” paliwanag ni Alfonso.“Eh, bakit ka naman kasi nahulog? Iyan ka na naman, hindi ka na naman nag-iingat. Noong nakaraang buwan, nakipagbasagan ka ng mukha, tapos ngayon, iyang braso mo
THEY ONLY HAVE two options: i-cremate ang katawan ni Vivienne o ilibing ito. Nasa decomposition process na ang bangkay ni Vivienne kaya sinabihan sila ni Dr. Gilbert na dapat ay makapagdesisyon na sila. May health risk na raw ito kaya kailangan na agad nilang magdesisyon. At dahil ayaw nang masaktan ng mama ni Vivienne ang anak niya, ito ang nagdesisyon na ilibing ito. Dahil doon, kinabukasan ay inayos agad ang burol ni Vivienne. Ilang oras lang itong ibuburol at ililibing din agad para hindi kumalat ang bacteria at mga gases na nanggagaling sa bangkay ni Vivienne.“Condolences, ma'am,” malumanay na usal ni Rogue sa mama ni Vivienne nang makalapit siya rito habang kasama sina Leander at Quentin.“Salamat, Rogue,” malungkot na tugon ng ginang sa kaniya.“Lola!” sabay na sabi ng magkambal bago niyakap ang kanilang lola. “Salamat at pumunta kayo, mga apo!” emosyonal na turan ng ginang habang mahigpit na nakayakap sa kaniyang mga apo kapagkuwan ay nag-angat ito ng mukha kay Rogue. “Salam
“HINDI ITO TOTOO! Hindi ito totoo! Hindi pa patay si Vivienne! Hindi si Vivienne iyan. Buhay ang anak ko! Buhay pa siya!” pagdadalamhati ng mama ni Vivienne habang yakap-yakap ito ni Kairos.Nasa labas sila ng morgue—sa local morgue kung saan dinala ang di umano’y katawan ni Vivienne at doon ito inotopsiya. Sabi ni Dr. Gilbert Santos, isang forensic pathologist, at siyang nag-perform ng autopsy sa katawan ni Vivienne—kumpirmadong si Vivienne talaga ang bangkay na iyon. Natagpuan ito sa isang beach sa Batangas, palutang-lutang ang unti-unti na nitong naaagnas na katawan habang balot pa ito ng mga damong-dagat. Dahil na rin sa ilang araw itong nasa tubig, naging bloated na ang katawan nito at mahirap na ring makilala ang mukha nito. Pero agad ding nakumpirma ni Dr. Gilbert Santos na si Vivienne nga iyon dahil sa suot at sa DNA nito. “Kairos, ano bang nangyari? Bakit humantong sa ganito? Diyos ko, ang anak ko! Hindi siya si Vivienne, ‘di ba? Sabihin mo sa akin! Sabihin mo sa akin, Kair
ONE WEEK LATER…“Hindi ka ba titigil kakahanap diyan sa ex-wife mo?” iritadong tanong ni Seraphina kay Rogue bago ito bumangon sa pagkaka-unan ng ulo nito sa matigas na dibdib ni Rogue.Sandaling tiningnan ni Rogue ang babae bago nagpatuloy sa pag-i-scroll sa kaniyang cellphone. “Why do you care, huh?” tanong niya kapagkuwan.“I care about it because you're not giving me any attention. We just had séx, tapos iyan agad ang gagawin mo, ang hanapin ang ex-wife mo? My God, Rogue.” Inis na bumaba si Seraphina sa kama bago nagsimulang magbihis. “Anong gusto mong gawin ko? Ehele ka hanggang sa makatulog ka?” Bakas ang iritasyon sa boses ni Rogue ng sandaling iyon habang hindi pa rin binibigyan ng atensyon ang babaeng kanina pang naghihimutok. “That's not what I meant, Rogue. Ayoko lang na mas binibigyan mo ng atensyon iyang ex-wife mo kumpara sa akin. Ni hindi mo man lang ako tinanong kung nagustuhan ko ba ang ginawa natin. Well, let me answer that. No, Rogue, no! I did not like what we d