“Mommy, love mo ba si daddy?” Napangiti si Zylah Almendras sa tanong na iyon ng pitong taong gulang na anak—si Jaxon. Sa isang dekadang pagsasama nila ni Bryce ay masaya sila lalo na at may isang anak silang bumubuo sa kanila. Kontento siya sa buhay bilang hands-on mom sa anak at mabuting may bahay sa asawa. “Oo naman, s’yempre,” tugon niya sa tanong ng anak at masuyong nginitian ito. “Pero si daddy love ka rin ba?” “Oo naman. Love din s’yempre ni daddy si mommy.” “Eh, bakit mas masaya si daddy kapag kasama—” Tunog mula sa tablet ni Jaxon ang pumutol sa sasabihin pa sana nito. Binalewala na nito kasunod ang ina at nakangiti na sa kung anong tinitingnan sa tablet. “Mommy?” Balik atensyon nito sa ina. “Hmm?” "Kailan kayo maghihiwalay ni daddy?” *************** Iyon ang simula ng lahat. Pagdududa. Pagtataksil. Pagkukunwari. Pagtitiis. Pero hanggang saan ang kayang tiisin ni Zylah? Hanggang saan kung hindi lang ang asawa ang inaagaw sa kaniya kung hindi pati ang anak?
View MoreNanlaki ang mga mata ni Zylah lalo at pinagtinginan siya ng mga tao dahil sa sinabi ni Bryce. Bulungan ang kasunod na maririnig…“Nanlalaki si Zylah?” “Dios mio, patawarin… kaya naman pala…”“Kaya pala may iba siyang kausap na lalaki kanina… baka iyon ang lalaki niya…”“Iyang batang babae sa likod niya? Iyan ‘yong kasama ng lalaki na bisita niya, ‘di ba?”Naririnig ni Zylah ang mga bulungan. Naririnig niya pero ayaw niyang tingnan kung sino ang mga nagsasalita. Ano’t ano man ay hindi niya mapipigilan ang reaksyon ng mga ito dahil sa kung anong kasinungalingan ni Bryce. Huminga siya ng malalim at itinaas ang baba, wala siyang dapat ikatakot. Hindi siya ang sumira ng pamilya nila. Ito.“Hindi ako nanlalaki!” malakas ang boses na apela ni Zylah. “Alam mo ang totoo, Bryce!” “Talaga?” tanong ni Bryce. Nakangisi at nananadya dahil alam niyang galit na si Zylah. Kailangan pabor sa kaniya ang sitwasyon. Nanggulo na rin lang siya kaya sagarin na niya. Hindi siya tanga kaya alam niyang sa pag
Nanlaki ang mga mata ni Zylah sa sinabi ni Bryce. Pasimple niyang hinanap ng tingin si Austin. Kinakabahan sa reaksyon nito sa sinabi ni Bryce na bastarda si Raffy. Nang makita niya si Austin na nakatayo katabi ni Belinda ay kita niya ang galit sa mga mata nito. Nagtitimpi lang ito. “Zylah, anak…” nag-aalalang wika ni Lani at sumingit na para awatin ang nagtatalong anak at ex-husband nito. Napatingin siya kay Bryce at nakikiusap ang tono ng boses nang muling magsalita, “Bryce, baka mas mabuting pag-usapan ninyo na lang ni Zylah ng maayos ang—”“Maayos?” galit na tanong ni Bryce. “Hindi nga maayos ang ugali ng anak ninyo kaya ano pang dapat pag-usapan?” Hinawakan niya ang kamay ni Jaxon at tiningnan si Zylah. “Sana ay hindi ko na lang dinala si Jaxon dito kung alam ko lang na gan’yan ka na talaga kasamang ina, Zylah!” “Umalis ka na,” hindi nakatiis na sabat ni Belinda. Kalmado ang boses niya na nilapitan si Bryce kahit kanina pa siya galit sa kung anong kalokohan nito. “And here you
Natigilan si Jaxon sa sinabi ng ina at muling tiningnan ng masama si Raffy. Sa isip niya ay may bagong ‘anak’ na pala ang mommy niya kaya ayaw na sa kaniya. Ang sabi ng Mommy Jessa niya ay hindi na kasi siya love ni Zylah kaya hindi na siya pinupuntahan para makita. Totoo pala. Hindi na siya love kasi may ibang bata na itong gusto gawing anak. Ayaw niya kay Zylah, mas love niya ang Mommy Jessa niya. Pero kahit ayaw niya sa tunay niyang mommy ay hindi ibig sabihin dapat itong magkaroon ng ibang anak na ipagtatanggol sa kaniya. Ang sabi ng Mommy Jessa niya ay dapat hindi maging happy ang mommy niya kasi bad ito, sinisisi pa nga siya kaya nawala ang baby sa tummy nito. Nanigkit ang mga mata ni Jaxon, sa batang isip niya ay si Jessa lang ang tama at dapat pakinggan niya. Kung sabi ng Mommy Jessa niya ay dapat awayin niya lagi ang totoong mommy niya para hindi siya iwan nito, iyon ang gagawin niya. “Alis ka d’yan!” Hinawakan ni Jaxon ang braso ni Raffy at hinila para mabitiwan ito ng
“Ang sweet naman talaga…” sabi ni Melissa kay Zylah. “I’m always sweet with Raffy,” tugon ni Zylah sabay tingin kay Raffy na nakikipaglaro sa anak ng isa sa mga bisita. “And who would not be sweet with someone so lovely like her?” “I mean…” natawang wika ni Melissa, “I mean ang sweet naman ni Daddy Austin na hindi ka hinihiwalayan ng tingin kanina pa.”Pairap na sinulyapan ni Zylah ang kaibigan. “Enough, Liz,” naiiling at natatawang saway niya kay Melissa sabay tingin kung may nakarinig ba sa sinabi nito. “Tama si Belinda, maraming bisita. Mahirap na magka-issue at alam niyo naman na kailangan kong umalis ng Pilipinas.”“Hmp!” ismid ni Melissa sabay tawa. “Alam mo naman ‘yan si Belinda at ang daming alam. As always gan’yan naman siya. At kahit iwasan mo pa ang issue ay sure meron pa rin ‘yan. Alam mo naman ang mga tao, mahilig makisawsaw sa problema ng iba na akala mo naman hinihingian sila ng opinyon.” Natawa na lang si Zylah. May point naman si Melissa pero kung pwede nga siyang u
“Anong pangalan mo, apo?” muli ay kausap ni Lani sa batang nakatingin sa kaniya na namimilog ang mga matang may makakapal na mga pilik. Ang kulay ng mga mata nito ay light brown, mestizang-mestiza talaga. At dahil napakaganda ng batang nasa harap ay hindi maalis ni Lani ang mga mata rito. Tatlo na ang apo niya, si Jaxon at ang dalawang anak na lalaki nina Leo at Kyla. Puro lalaki ang mga apo niya at iyon ang dahilan kaya naaaliw siya sa batang babae na nasa tabi ng anak. Sa isip ay sana ang pinagbubuntis ng manugang na si Selene ay babae para magkaroon naman sila ni Ricardo ng apong babae. Si Raffy ay napatingin sa ama at sumiksik sa tabi ni Zylah. Ngumiti siya ng kimi sa mama ng mommy niya. Mukha itong mabait sa tingin niya kagaya rin ng mommy niya pero hindi niya maiwasan mailang kasi binanggit nito si Jaxon. Pakiramdam niya ay nalulungkot ito dahil siya ang kasama ng mommy niya at hindi si Jaxon. “Sorry, apo…” wika ni Lani nang akala niya ay ayaw siyang kausapin ng bata. Iniis
Happiness. Napangiti si Zylah sa sinabi ni Austin. Hindi niya mapigilan ang mapangiti. “Mukhang…” she paused and met Austin’s gazes. “Mukhang…” She sighed. Wala na siyang masabi. Gusto lang niya sana alisin ang kilig na nararamdaman kaya iibahin niya sana ang usapan nila ni Austin“Mukhang?” tanong ni Austin. “Um… mukhang nakausap mo si Raffy tungkol sa… sa nasabi ko kagabi,” mahinang usal ni Zylah kay Austin sabay kiming ngiti. “Thank you.”Hindi niya dapat sabihin iyon dahil nasa tabi niya si Raffy pero wala na kasi siyang maidugtong pa na salita sa sinasabi kanina. “Yeah.” Ngumiti si Austin. “Basta para sa peace of mind mo ay suportado ka namin ni Raffy.” Hinawakan niya ang isang kamay ng anak at tiningnan ito. “Right, Raffy?”Si Raffy ay nakangiting tumango sa ama. Tiningnan niya ang mga kamay na tag-isang hawak ng ‘mommy’ at daddy niya. Masayang-masaya na may isa siyang pangarap na natupad, ang maramdaman ang ‘mommy’ at daddy niya na hawak pareho ang mga kamay niya. Zylah smil
“Raffy!” tawag ni Zylah sa batang papasok pa lang sa bulwagan. Nakangiting kinawayan niya ito nang mapatingin sa kaniya. Si Austin na kasalukuyang kausap sa phone si Bianca ay napalingon sa anak na tumakbo agad palapit kay Zylah. “I will call you later, Bianca…” He ended the call and follow Raffy. Itinawag niya kay Bianca ang nangyari kay Zylah kahapon na biglang natulala habang kausap siya. Kagabi nya pa ito tinatawagan pero naka-off ang phone nito. Kung hindi pa siya tumawag kay Brent ay hindi niya makakausap si Bianca dahil ibang numero na pala ang gamit ng isa. And Bianca again reminded him about Zylah’s condition. Katulad ng dati ay ipinaalala ni Bianca sa kaniya na ang coping at healing process ni Zylah sa trauma nito ay sobrang bilis kaya malaki rin ang chance na ma-trigger. He needs to slow down telling Zylah what he feels towards her. Saka na raw siya manligaw, biro pa sa kaniya ni Bianca. Ang signs ng withdrawal from reality o dissociative disorder ni Zylah ang isa sa dap
Walang sayang. Napalunok si Zylah habang sinasalubong ang mga tingin ni Austin. Napakurap-kurap siya. “Pero… pero bakit ka mag-aaksaya ng pera para sa akin, Austin?”“Hindi mo pa ba naiisip kung bakit?”Natigilan si Zylah. Naiisip niya pero may mali sa sitwasyon kaya ayaw niyang aminin na may ideya na siya kung bakit. Ayaw niya ring papaniwalain ang sarili na may malalim nga itong nararamdaman sa kaniya maliban sa pakikipagkaibigan. Napakaimposible na magustuhan siya nito. Naawa lang ito sa kaniya kaya gusto siyang tulungan. Iyon ang pilit niyang ipinapasõk sa utak niya para hindi siya umasa. Ayaw niyang umasa dahil ayaw niyang masaktan. And she was right. Noong malaman niya nga ang tungkol sa pagpunta ni Austin sa gala night ng mga Almendras ay nasaktan na siya agad. Doon pa lang ay gumuho agad ang lahat ng kasiyahan na nabuo sa puso niya sa halos dalawang linggo na nagcha-chat at text ang lalaki sa kaniya. Yes, sa halos dalawang linggo na nasa probinsya siya ay may text lagi si Au
“I wish we could talk alone,” ani Austin kay Zylah nang makita niyang lumingon ang kapatid nito sa kanila at halatang may sinasabi sa asawa. Kanina pa ito sigeng lingon at kahit nasa elevator na ay nakatingin pa rin sa kanila. “Okay,” tanging tugon ni Zylah at napalingon din sa tinitingnan ni Austin. Saktong saradong elevator na lang ang nalingunan niya. “Yaya,” tawag ni Austin sa yaya ni Raffy. “Pakisamahan mo muna si Raffy sa suite at bihisan na rin para sa lunch mamaya,” utos niya para masolo niya muna si Zylah. “But I want to be with you, Mommy…” reklamo ni Raffy at kay Zylah nagsusumamo ang mga tingin. “Um…” Tiningnan ni Zylah si Austin pero nasa mukha nito na seryosong gusto siyang kausapin muna kaya tumalungko siyang muli para tapatan ang mukha ni Raffy. “Ganito na lang,” kausap niya kay Raffy, “sabay tayo sa lunch maya kaya mas okay kung naka-prepare ka na. May gagawin pa rin si mommy kaya lunch pa kita mapupuntahan…” Ngumiti siya. Ngiti na puno ng pangungumbinsi para sa
“Mommy, love mo ba si daddy?” Napangiti si Zylah Almendras sa tanong na iyon ng pitong taong gulang na anak—si Jaxon. Nakaupo sila sa sofa sa salas at katatapos lang nilang kumain ng hapunan. Kasalukuyang nakabukas ang TV dahil maaga pa naman, alas-otso pa lang ng gabi.Sa isang dekadang pagsasama nila ni Bryce ay masaya sila lalo na at may isang anak silang bumubuo sa kanila. Kontento siya sa buhay bilang hands-on mom sa anak at mabuting may bahay sa asawa.“Oo naman, s’yempre,” tugon ni Zylah sa tanong ni Jaxon at masuyong nginitian ito. “Pero si daddy love ka rin ba?” Muling ngumiti si Zylah dahil sa pangalawang tanong ni Jaxon. Hinaplos niya ang likod ng ulo ng anak na nakaupo sa tabi niya. “Oo naman. Love din s’yempre ni daddy si mommy.”“Eh, bakit mas masaya si daddy kapag kasama si—” Tunog mula sa tablet ni Jaxon ang pumutol sa sasabihin pa sana nito. Binalewala na nito kasunod ang ina at nakangiti na sa kung anong tinitingnan sa tablet. “Mommy?” muling tawag nito kay Zylah....
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments