Kabanata 7

Natuod sa tinatayuan ang buong pamilya Villareal pero kalaunan ay tumawa naman ang mga ito nang napakalakas.

“Huwag kayong magbiro nang ganiyan, Doctor Alfonso. Ilang beses niya lang diniin ang katawan ng ama namin at paanong ang nakakamatay na sakit ay posibleng nagamot niyan?”

“Walang kinalaman ang medisina sa ginawa niya ngunit isa 'yong teolohiya,” ani ng doctor.

“Ano bang sinasabi mo?”

Napakunot ang noo ng doctor saka nagsalita ulit. “Kahit pa isa lang 'yong paghilot, isa pa rin 'yong tradisyonal na panggagamot at hindi iyon gano'n kadaling gawin...”

Sumabat naman agad si Romulo sa pamamagitan nang pagkumpas sa kamay.

“Huwag na natin itong pag-usapan pa. Mabuti pang uminom ka na muna ng tsaa, Doctor Alfonso. Marami kaming stock ng masasarap na tsaa dito,” ani Don Romulo sa doctor.

Walang ibang nagawa si Doctor Alfonso kung hindi ang sumuko na lang. Nagdesisyon siyang hayaan na lang ito dahil nahihirapan siyang kumbinsihin ang mga taong may ibang paniniwala at opinyon. Kung may isang magsasalita, marami ang sumasagot na dinaig pa ang isang tumutugtog na piano.

Pagkatapos naman ng ilang minuto, pinauwi na rin si Doctor Alfonso ng pamilya Villareal.

“Sa tingin ko ang milagrosong doktor ng lalawigan na ito ay wala ring kabuluhan at kahit ang isang multo ay ituturing na walang kapantay na sikat na doktor!” ani Miguel.

“Matanda na kung maituturing si Doctor Alfonso. Wala siya sa tabi natin kaya normal lang sa kanya na ganito ang kanyang magiging pananaw,” sagot naman ni Don Romulo habang nakahawak sa baba nito.

“Anong gagawin natin tungkol dito, Papa? Nakita mo naman na sinampal ako ng batang 'yon kanina!” galit na sigaw ni Albert habang ang kanyang mukha naman ay namumula pa rin.

Umismid si Romulo at sinabing, “Hindi natin palalagpasin ito. Ang pangalan niya ay Sebastian, hindi ba? Siya ba itong employee natin sa kumpanya sa sales department? Pwes, ang paghihiganti natin sa kanya ay magiging madali lang!”

“Papa, ibig mong sabihin...”

Tila biglang nabuhay ang espiritu ng dalawang magkakapatid.

At isang sabwatan ang magaganap.

*****

“Sapat na ba iyang hawak mo?”

Pagkatapos nilang makaalis sa mansyon ng mga Villareal, inalis ni Allison ang kamay ni Sebastian saka ito tinitigan nang malamig.

“Lagpas na ng sampung minuto ang pinag-usapan natin na isang oras lang,” ani Allison sa kanya.

“Sorry, I forget about it, Ms. Villareal,” sagot ni Sebastian sa nahihiyang tono.

Para kay Sebastian, masarap sa pakiramdam na mahawakan niya ang kamay ni Allison at hindi niya mapigilan ang sarili.

“Pinahanap kita para tulungan akong makatakas sa mapapangasawa ko na inayos para sa 'kin kaya huwag kang umasa. Sa tingin mo ba ay may gusto ako sa 'yo?” ani Allison at niyakap pa ang kanyang sarili at nagpatuloy sa pagsasalita. “Isa ka lang pipitsuging clerk na may sahod na halos apat na libo lamang sa isang linggo at high school lang ang tinapos. Habang ako naman ay isang returnee doctor at vice president ng kumpanya namin. Lahat ng mga lalaking gusto ako ay sinusuong ang mataas at mainit na traffic sa edsa para lang mapuntahan ako dito sa Makati!”

Nagpatuloy si Allison sa pagsasalita. “Sa madaling salita, may magkaiba tayong mundo. Kailan man ay hindi bababa ang mga bituin sa langit para sa mga isda at hipon sa dagat!”

“Pwede na ba akong umalis?” kalmadong tanong ni Sebastian sa kanya.

Natuod si Allison sa kanyang direksyon at nang sabihin niya ang mga salitang ito ay gusto niya lang patigilin ang ilusyon ng lalaki at gustong magbigay ng punto subalit hindi iyon ang nangyari. Parang wala namang pakialam si Sebastian sa sinasabi niya.

Patunay ito na ang isang taong naninirahan sa ilalim ng mahabang panahon ay limitado ang paningin at kaalaam, at higit sa lahat ay kuntento lamang ito sa kung ano ang estado ng buhay niya.

Sabay na naramdaman ni Allison ang pagkadismaya at galit dahil ito ang unang beses na hindi siya pinansin ng isang tulad ni Sebastian.

Akmang tatalikod na sana siya para umalis nang biglang mapansin niya ang isang pamilyar na pigura mula sa miyembro ng pamilya Villareal ang nagmamasid hindi kalayuan.

Mabilis niyang hinablot ang damit ni Sebastian dahil doon.

“Sandali lang! Sinabi ko bang umalis ka?” tanong niya dito.

“May kailangan ka pa ba sa 'kin, Miss Villareal? Hindi ba tapos na ang misyon ko sa 'yo?” tanong ni Sebastian sa natatawang reaksyon.

Ang pagtulong niya kay Allison ay paraan niya upang bayaran niya ang ginawa niya sa opisina ng babae kanina.

Samantala, itinaas naman ni Allison ang kanyang noo at saka malamig na sinabi. “Sundan mo lang ako.”

“Saan na naman ba tayo pupunta?” takang tanong ni Sebastian.

Hindi na binigyan ni Allison ng pagkakataon na magreklamo si Sebastian dahil hinila niya na ito papasok ng sasakyan. Agad niyang pinatakbo ang sasakyan pabalik ng siyudad at bigla silang huminto sa tapat ng isang gusali.

“Civil registry office? teka, anong...” takang tanong ni Sebastian.

“Wala kang karapatang magtanong!” singhal ni Allison sa kanya.

Hinarap niya ang window clerk saka nagsalita. “We would like to apply for a marriage certificate.”

Bigla namang nagulat ang window clerk at halos isiping baka itinakas si Sebastian pero sa isip nito ay imposibleng mangyari na gagawin iyon ng isang maganda, mabait, at mayamang babae. Imposibleng maging interesado ang isang kagaya niya sa isang taong mukhang naghihirap mula sa itaas hanggang pababa.

Hindi 'yon kapani-paniwala!

Halos sampung minuto lang ang nakalipas ay registered na ang kanilang kasal. Hanggang ngayon ay nananatiling naguguluhan si Sebastian. Hindi niya akalain na kasal na siya sa taong nasa kanyang harapan at ang masaklap, ito ay ang kanyang amo na si Allison Villareal.

Napalingon naman si Allison kay Sebastian habang nakataas ang dalawa niyang kilay.

“Hindi mo ba ako tatanungin kung bakit ko ito ginawa?” tanong ni Allison sa kanya.

“Kanina pa ako nagtatanong sa 'yo pero hindi mo ako sinasagot, Allison,” aniya at tuluyan nang nilamon ng kahihiyan.

Bigla namang natulala si Allison dahil nalaman niyang tama ang lalaki.

Mabilis niyang binago ang topic.

“I told you to pretend as my fiancè to escape my marriage towards Adrien Castro, the young son of the Castro's, but Villareal is hard to fool. I know they will find ways or send someone to follow me to check about my plans,” aniya at saka nagpatuloy. “Therefore, you need to cooperate with me again and play the role.”

Hindi na sinubukang tanungin ni Allison si Sebastian kung papayag ba ito. Dinala niya ito agad sa bahay niya.

“Ito ang bahay ko kaya kailangan mong manatili rito ng kahit tatlong beses lang sa loob ng isang linggo para maniwala ang pamilya ko tungkol sa relasyon nating dalawa,” sambit ni Allison sa kanya. “Na sa taas ang kwarto ko at hindi ka pwedeng pumunta doon o kahit ang tignan man lang ito. Tandaan mo 'yan!”

Aalis na sana si Allison paakyat sa taas nang pigilan siya ni Sebastian.

“Saan naman ako mananatili?” takang tanong ni Sebastian.

“Malawak naman ang unang palapag. Maghanap ka ng sofa na pwedeng tulugan!” sagot niya.

Natulala bigla si Sebastian dahil sa sinabi nito. Kung katulad pa rin siya ng dati ay baka kung ano na ang ginawa niya sa babae.

“Or...” aniya at saka nagpatuloy sa sasabihin, “May utility room naman diyan sa first floor, pwede ka diyan manatili.”

Biglang gumuhit ang isang nakakalokong ngiti sa labi ni Allison nang magpatuloy ito sa pagsasalita at sinabing, “Huwag mong kalimutan na tauhan lang kita at bilang boss mo ay kailangan mong sumunod sa 'kin, Sebastian.”

Napabuntong hininga na lamang si Sebastian at walang nagawa kung hindi ang sumunod. Minalas siya sa araw na ito at kailangan niyang ayusin ito kay Allison sa opisina.

Nang gabing iyon, agad inayos ni Sebastian ang utility room at ginawang kwarto niya. Sa hindi inaasahang pagkakataon, isang mabilis na anino ang biglang lumabas sa kanyang harapan.

Agad na natigilan si Sebastian, ang kanyang mga mata ay biglang nanlaki.

“Who is that?” mahinang usal niya.

Posible bang ito ang gustong pumaslang kay Allison Villareal?