Mararamdaman ang namumuong matinding tensyon sa loob nang malawak na living room ng mga Olivares sa pagitan nila Mathilda at Arnulfo. Akma na rin sanang papasok sa naturang lugar ang tinawag na katulong ngunit naestatwa na lang ito sa bungad at hindi na itinuloy ang paglapit. Awtomatiko rin itong napabalik sa dining area.Madilim pa rin ang aura ni Arnulfo at ramdam ng dalawa ang sumisingaw na galit at pagtitimpi nito lalo na sa kaalamang itinago nila rito ang tungkol kay Lilliane.Nagsimulang mangatal ang bibig ni Mathilda habang nag-iisip nang palusot.“M-Mr. Fuentes,” ninenerbyos na ngumiti siya sa matanda. “We didn’t expect that you would visit. Thank you very much for coming.” hilaw niyang nginitian ang matanda.Hindi umimik si Arnulfo, itinaas nito ang noo. Ang mga mata ay may bahid pa rin ng galit.“Hindi ba ninyo alam kung gaano kabigat ang sitwasyon na kinalalagyan n’yo ngayon?” pinagsalit-salitan niya nang tingin ang dalawa. “Lalo ka na, Mathilda.” mariin nitong tinitigan an
“Señor,” anang matangkad na lalaki at may seryosong ekspresyon matapos pumasok sa loob ng opisina ni Arnulfo sa sarili nitong mansyon. Bahagya pa itong yumukod bilang pagbibigay galang sa amo.Nananatili namang matigas ang mukha ni Arnulfo habang nakatitig sa kawalan. Kapagkuwan ay inikot nito ang kinauupuan upang harapin ang lalaki.Bukod tanging ang lampshade lamang ang nagbibigay liwanag sa kabuuan ng silid. At nababanaag ni Ruel ang blangkong ekspresyon sa mukha ng matanda.“Kumusta, Ruel, ang pinagagawa ko?”“Na-inform ko na po ang lahat ng ating mga tauhan tungkol sa paghahanap kay Miss Lilliane. Binigay ko na rin po sa kanila ang mga detalye na dapat nilang malaman upang mabilis matunton ang inyong fiancé. At nasa isang mahigpit din po silang direktiba na hanapin siya nang mabilis at tahimik upang hindi po siya makatunog.”Pagkaalis pa lang niya sa mansyon ng mga Olivares kanina’y inimporma na niya si Ruel tungkol sa bagay na iyon. Walang oras ang dapat masayang.“Magaling,” se
Ibinaba si Lilliane ng sinakyang jeep sa kanto ng Petron sa GMA, Cavite. Hanggang doon na lang daw kasi ang byahe nito at magsasakay naman pauwing Laguna bago mag-boundary.Iginala niya ang paningin. Kahit alas nueve na nang gabi’y may ilang mga tao pa rin ang nakakalat sa bawat paligid ng lugar. May ilang establisyemento pa rin ang nananatiling bukas.Lumapit siya sa vendor ng Japanese cake. May ilang piraso pa ang natitira doon at bumili siya ng lima na yema flavored.“May alam ka po bang motel dito?” aniya.Tumuro ito sa bandang kaliwa niya at nasundan ng tingin ang dereksyon ng kamay nito.“‘Yang gusaling ‘yan,” wika nito, tinuturo ang tatlong palapag na building na nakatunghay sa highway. “motel po ‘yan, Ma’am.”Inabot niya ang binili at nagpasalamat. Ngunit nang maalala na baka sumabit siya sa oras na mag-check in sa motel ay muli niyang hinarap ang vendor.“Bed... space for female? May alam ka po ba kuya?”Tumunghay sa kaniya ang payat na lalaki.“B-baka kasi magkulang ang pera
Hindi pa kailan man naranasan ni Lilliane ang sumakay ng bus at bumyahe nang malayo, ito pa lang ang unang pagkakataon niya.Aminado siya sa sarili na kinakabahan at natatakot siya dahil pakiramdam niya’y patungo siya sa kawalan.Nang makarating sa bus terminal sa Pasay kanina’y hindi niya alam ang gagawin. Nagtanong-tanong siya kung may bus ba na patungong Norte—ang siste’y kakaalis lang daw ng bus na byaheng Dagupan, Pangasinan. Ang kasunod na raw na byahe na papuntang Norte ay sa Tuguegarao na at sa ganap na ala una nang hapon.Hindi niya alam ang lugar na iyon at hindi pa kailan man narating pero magandang lugar iyon para sa kagaya niyang may tinatakasan.Hindi mapigilan ni Lilliane ang magsimulang mabalisa. Kaya nang mag-anunsyo ang kundoktor ng bus na papuntang Tuguegarao na maaari nang sunakay ay nakipag-unahan na siya.Pinili niyang maupo sa dulo at tabi ng bintana. Ang aviator at baseball cap na suot ay hindi niya hinu bad. Ayaw niyang makampante.Alas diez na nang gabi nang
Isang two-storey house ang nasilayan ni Lilliane matapos makababa sa tricycle. Mukhang itinayo pa ang bahay matapos ang Ikalawang Digmaang Pandaigdig, mga bahay na kilala sa tawag na, ‘post-war’.Pansin ni Lilliane ang mga naglalakihang mga bintana, batid niyang presko ang bahay dahil malayang nakapapasok doon ang hangin. Halata ring alaga ito dahil na-maintain pa rin nito ang kagandahan sa kabila ng mga lumipas at pagiging moderno ng panahon. Wala siyang makitang sira o lamat sa mga dingding na gawa sa kahoy. Ang mga bubong ay mukhang katatapos lang din pinturahan.Malawak din ang bakuran ng bahay at napalilibutan ng mga matataas at iba’t ibang uri ng punong-kahoy. May mga namumulaklak din na halaman na isa sa nagpapaganda sa malawak na solar. Tila napakasarap tumambay at magpahinga sa ilalim ng mga naglalakihan at nagtataasang puno.Kanina habang binabaybay nila ang kalsada sakay ng tricycle matapos makababa sa terminal ay kapansin-pansin ang mabeberdeng kapaligiran.Naaaliw siyang
“Pero Uncle!” protesta ni Lilliane. “Si Mr. Fuentes ay, a-ay fifty-years-old na ho, hindi ba?” nagsimulang mabalisa ang mga mata niya. “Bakit—” “Sixty-years-old na si Mr. Fuentes, Lilliane!” inip at inis na saad ni Richard. Mukhang tututol pa ang pamangkin sa kagustuhan nila. Napaangat ang tingin ni Lilliane at nakasalubong niya ang galit na mga mata ng tiyuhin. “Napakayaman ni Mr. Fuentes. Hindi ka magugutom, hindi ka maghihirap sa piling niya! Maisasalba pa niya ang ating pamilya at negosyo! Napakahalaga ng konsiderasyon na ‘yan kaya dapat ngayon pa lang ay i*****k mo na sa kokote mo ang bagay na ‘yan!” Marahas na napatayo si Lilliane nang hindi na makapagtimpi at nakuha niya ang buong atensyon ng dalawa. Sigurado siyang nababatid na rin nila Mathilda kung gaano kapula ang kanyang mukha mula sa pinaghalong galit at frustration. Inaamin naman niya na kahit hesitant siya sa nais ng mga ito na magpakasal siya sa taong hindi niya kilala ay handa niyang tanggapin—para sa naiwang kump
Nasa kotse pa lang sila ng estranghero’y hindi na matigil ang kanilang paghahalikan at maging ang panayang haplos nito sa kanyang nakalantad na hita. Hinihimod din nito maging ang palibot ng kanyang leeg. Panay ang kanyang daing at halos igiya niya ang isang kamay nito upang dakmain ang kanyang mga dibdib na naghahanap ng atensyon. Nang itigil nito ang ginagawa’y halos magprotesta siya.Hindi niya maitatanggi sa sarili na napakabango ng lalaki at para siyang nakasinghot ng love potion. At aminado rin siya na first time niya mag-make out kaya deep inside ay alam niyang atat na atat siya. At siguro na rin ay dahil sa mga alak na ininom niya kanina kaya halos ayaw niyang tumanggi sa mga ginagawa nila.Pinasibad nito ang sasakyan paalis sa parking space ng club. Kitang-kita niya ang mga ugat sa braso nito’t kamay habang mahigpit na nakakapit sa manubela, maigting din ang panga.Nag-iinit ang pakiramdam ni Lilliane at hinahanap ng kanyang katawan ang mga haplos ng lalaki at maging ang mga
Inabot ni Lilliane ang doorknob ng kanyang unit, nanginginig ang kanyang kamay habang sinususian iyon at sinusubukan ding ibalik ang kanyang katinuan.Para siyang sinalakay nang malakas na buhawi mula pagkagising niya at matagpuan na mayroon siyang katabi sa kama, at ang kanyang huling inaasahan ay ang makita ang dalawang tao na ayaw muna niyang makaharap na ganoon ang hitsura niya.Sa wakas ay nagawa na rin niyang tuluyang maipasok ang susi, pinihit niya ang doorknob sabay tulak sa dahon ng pinto. Pagod siyang napabuntong-hininga.Ngunit nang tuluyan niyang mabuksan ang pinto ay nabitin sa lalamunan niya ang kanyang paghinga.Nakatayo sa gitna ng kanyang living room ang kanyang tiyuhin na si Richard na nakahalukipkip, tumaas ang noo ni Richard nang makita siya at nilinga naman siya ni Mathilda na nakaupo sa pang-isahang sofa, magkahalong galit at pagkayamot ang nababakasan niya sa ekspresyon ng mga ito.Damang-dama ni Lilliane ang matindi at mataas na tensyon sa loob ng unit at para