Chapter 44

I still can’t stop my tears pero kahit papaano naman ay humihina na rin ang hikbi ko. Hinigpitan ko ang pagkakayakap kay Aries. I want to smell his scent, it makes me comfortable kaya naman isiniksik ko pa ang mukha ko sa leeg niya.

“S-sorry...” I said while sobbing. “S-sorry na...”

Naramdaman ko ang paghugot niya ng malalim na hininga. He kissed my hair while caressing my back.

“Dito ka muna,” he said in a husky voice. Tumango ako nang kumalas kami sa pagkakayakap. “Can you wait me patiently here? Sabay na tayong umuwi.”

Muli akong tumango na parang bata. Pinaupo niya ako sa table na naroon saka siya bumalik sa desk at pinagpatuloy ang trabaho. Tahimik lang ako habang nanonood sa kaniya at paminsan-minsan ay chinicheck ang phone.

Maikli lang ang pasensya ko pero nahintay ko siya ng limang oras nang hindi nagsasalita. I don’t want to disturb him. Oras-oras niya akong tinatanong kung nabobored na ba ako at pwede naman akong maglibot sa lab