Semua Bab แค่ FWB ทำไมต้องรัก: Bab 11 - Bab 20

เสียงฝีเท้าที่ลากขาข้างหนึ่งมาเบาๆ ทำให้นักศึกษาหลายคนในโถงทางเดินคณะวิศวกรรมศาสตร์หันไปมอง ไทเกอร์เดินช้าๆ โดยมีไม้เท้าช่วยพยุง ใบหน้าหล่อเหลายังคงความหยิ่งผยองเช่นเคย แต่แววตาแฝงความไม่มั่นใจเล็กน้อยหนึ่งเดือนผ่านไปหลังจากอุบัติเหตุ ไทเกอร์หายดีพอที่จะกลับมาเรียนได้แล้ว แม้ร่างกายจะยังไม่แข็งแรงเต็มที่"ไทเกอร์ กลับมาแล้วเหรอวะ!" มาร์ค เพื่อนสนิทของไทเกอร์ร้องทัก พร้อมรีบวิ่งเข้ามาหา"เออ ก็พอเดินได้แล้ว แต่ยังต้องใช้ไม้เท้าไปอีกซักพัก" ไทเกอร์ยิ้มบางๆ"เฮ้ย ไทเกอร์กลับมาแล้ว!" หนุ่ม เพื่อนอีกคนตะโกน ทำให้กลุ่มเพื่อนๆ ที่ยืนอยู่ไม่ไกลหันมามุงล้อมรอบไทเกอร์"เป็นไงบ้างวะ?" "หายดีแล้วเหรอ?" "เจ็บมากไหม?" "มีแผลเป็นรึเปล่า?"คำถามมากมายถาโถมเข้ามา ไทเกอร์ยิ้มรับอย่างภาคภูมิ ชินกับการเป็นจุดสนใจ แต่มาร์คสังเกตเห็นว่าเพื่อนของเขายืนได้ไม่นานนัก"เฮ้ยๆ พอก่อน ไทเกอร์ยังไม่แข็งแรงเต็มที่ ไปนั่งคุยกันที่โต๊ะดีกว่า" มาร์คตะโกนกลบเสียงเพื่อนๆกลุ่มเพื่อนพากันเดินไปที่โต๊ะไม้ตัวยาวด้านนอกอาคาร มาร์คช่วยพยุงไทเกอร์อย่างระมัดระวัง"หายดีจริงๆ เหรอวะ?" มาร์คถามเบาๆ ขณะที่เพื่อนคนอื่นเดินนำไปข้า

เสียงเพลงคลาสสิคแผ่วเบาดังมาจากลำโพงขนาดเล็กบนโต๊ะกาแฟในห้องนั่งเล่นของเพนท์เฮาส์หรู ไทเกอร์นั่งอยู่บนโซฟาตัวยาว เอกสารและหนังสือกองสุมอยู่รอบตัว สมุดโน้ตเปิดอยู่บนตัก ปากกาในมือเคาะเบาๆ ลงบนกระดาษขณะที่เขาครุ่นคิดช่ วงสอบกลางภาคมาถึง และไทเกอร์ตั้งใจจะต้องทำคะแนนให้ดีเพื่อชดเชยเวลาที่เขาพลาดไปช่วงที่บาดเจ็บ แม้ขาข้างขวาจะยังไม่หายดีเต็มที่ แต่อย่างน้อยเขาก็ไม่ต้องใช้ไม้เท้าแล้ว"เฮ้อ..." ไทเกอร์ถอนหายใจ เหลือบมองนาฬิกาบนผนัง เกือบสามโมงแล้ว เลโอน่าจะมาถึงในอีกไม่นานสองสัปดาห์ผ่านไปหลังจากที่เลโอช่วยสอนเรื่อง strain energy ให้ไทเกอร์ การติวด้วยกันครั้งนั้นนำไปสู่การนัดพบกันอีกหลายครั้งเพื่อเตรียมตัวสอบ ไทเกอร์ยังรู้สึกแปลกๆ ที่เขากับเลโอกลายเป็นเพื่อนกันได้ หลังจากที่เคยเกลียดกันมาก่อนเสียงกริ่งดังขึ้น ไทเกอร์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู เห็นภาพจากกล้องวงจรปิดที่หน้าประตู เลโอยืนอยู่ตรงนั้น สวมเสื้อยืดสีเทาและกางเกงยีนส์สีซีด สะพายเป้ใบเก่า"ขึ้นมาได้" ไทเกอร์กดปุ่มเปิดประตูลอบบี้ชั้นล่าง แล้ววางโทรศัพท์ลง เขาลุกขึ้นยืดตัว เดินไปเปิดประตูห้องไม่นานนัก เสียงลิฟท์ดัง "ติ๊ง" ประตูเลื

แดดยามบ่ายส่องผ่านหน้าต่างกระจกของร้านกาแฟในมหาวิทยาลัย เสียงเพลงแจ๊สเบาๆ ดังแทรกเสียงพูดคุยของนักศึกษาที่นั่งอยู่รอบๆ ไทเกอร์นั่งอยู่มุมหนึ่งของร้าน สายตาจับจ้องที่หน้าจอโทรศัพท์ แต่ความคิดลอยไปไกลหนึ่งสัปดาห์ผ่านไปหลังจากงานปาร์ตี้วันเกิดของมาร์ค ไทเกอร์พยายามอย่างหนักที่จะหลีกเลี่ยงการเจอกับเลโอ เขาเปลี่ยนที่นั่งในห้องเรียน หลบมุมในโรงอาหาร และพยายามใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่นอกมหาวิทยาลัยเมื่อไม่มีเรียน"เฮ้! นั่นบอสกับพี่แฮมไม่ใช่เหรอ?" เสียงมาร์คดังขึ้น พลางทรุดตัวลงนั่งที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามโต๊ะไทเกอร์ไทเกอร์เงยหน้าขึ้นจากโทรศัพท์ ก่อนจะมองไปทางที่มาร์คพยักเพยิด เขาเห็นเพื่อนรุ่นพี่สองคนกำลังคุยกับสาวสวยกลุ่มหนึ่งที่โต๊ะใหญ่อีกฝั่งของร้าน"อือ" ไทเกอร์ตอบเรียบๆ"มึงโอเคป่าววะ? ช่วงนี้ดูแปลกๆ " มาร์คถาม น้ำเสียงเจือความกังวล"กูสบายดี" ไทเกอร์ตอบเร็วเกินไปมาร์คเลิกคิ้ว แต่ไม่พูดอะไร เขามองไทเกอร์อย่างพินิจพิเคราะห์ ก่อนจะถอนหายใจเบาๆ"เรื่องนนนี่ เธอบอกกูว่าคืนนั้นไม่มีอะไรเกิดขึ้น" มาร์คเริ่มพูดถึงเรื่องวันนั้น"อืม" ไทเกอร์พยักหน้า รู้สึกไม่สบายใจที่จะพูดถึงเรื่องนี้"แปลกน

ชีวิตในมหาวิทยาลัยกลับมาคึกคักอีกครั้งหลังช่วงปิดเทอม นักศึกษาหลายคนยังคงมีแสงแดดของการพักผ่อนติดอยู่บนผิว บางคนดูซีดลงจากการเรียนซัมเมอร์ ลานหญ้าหน้าคณะวิศวกรรมศาสตร์แน่นขนัดไปด้วยนักศึกษาทั้งหน้าเก่าและหน้าใหม่ เสียงพูดคุยหัวเราะดังระงมไปทั่ว ปีนี้เลโออยู่ปี 3 และไทเกอร์อยู่ปี 4 แต่คาดว่าไทเกอร์น่าจะจบพร้อมกับเลโอไทเกอร์จอดรถสปอร์ตสีดำในที่จอดประจำ เขาสวมแว่นกันแดดสีเข้ม เสื้อยืดแบรนด์เนมสีขาวกับกางเกงยีนส์สีดำ รองเท้าผ้าใบราคาแพง ดูสดใสและมีเสน่ห์เหมือนเคย เขาก้าวลงจาแชมป์ถพร้อมกระเป๋าเป้สะพายข้าง"เฮ้ย! ไทเกอร์! มานี่เว้ย!" มาร์คโบกมือเรียกจากใต้ต้นไม้ใหญ่ เขานั่งอยู่กับกลุ่มเพื่อนอีกสามคน ไทเกอร์โบกมือตอบ แต่ไม่ได้เดินตรงไปที่กลุ่มเพื่อนทันที เขามองหาใครบางคนในฝูงชน เดินวนเล็กน้อยพลางมองไปรอบๆ"มองหาใครวะ?" มาร์คตะโกนถาม"เดี๋ยว" ไทเกอร์ตอบสั้นๆ จู่ๆ ใบหน้าของไทเกอร์ก็สว่างขึ้น เมื่อเห็นร่างคุ้นเคยกำลังเดินขึ้นบันไดคณะ"เลโอ!" เขาเรียกเสียงดังเลโอชะงักและหันมามอง เมื่อเห็นว่าเป็นไทเกอร์ เขาก็ยิ้มและโบกมือทักทาย ไทเกอร์เดินเข้าไปหา ทั้งสองจับมือกันฉันเพื่อนและตบไหล่ก

เสียงเพลงดังก้องไปทั่วเพนท์เฮาส์ของไทเกอร์ ควันจากเครื่องทำหมอกและแสงไฟหลากสีสาดส่องไปทั่วห้องนั่งเล่นที่ถูกจัดให้เป็นพื้นที่ปาร์ตี้ นักศึกษาประมาณยี่สิบคนกระจายตัวอยู่ทั่วบริเวณ บางกลุ่มเต้นรำอยู่กลางห้อง บางกลุ่มยืนคุยกันที่ระเบียง และบางคนก็นั่งจิบเครื่องดื่มอยู่ที่โซฟาไทเกอร์เดินไปมาระหว่างแขก คอยดูแลให้ทุกคนมีเครื่องดื่มและอาหารว่างเพียงพอ เขายิ้มและทักทายทุกคนอย่างเป็นกันเอง แต่สายตากลับมองหาใครบางคนตลอดเวลา"เลโอยู่ไหนวะ?" ไทเกอร์ถามมาร์คที่กำลังผสมเครื่องดื่มอยู่ที่บาร์"น่าจะอยู่ในครัวมั้ง มึงตามหาเมียบ่อยเกินไปแล้วนะเว้ย" มาร์คตอบพลางยักคิ้ว"เมียอะไรของมึง? กูแค่ถามว่ามันอยู่ไหน" ไทเกอร์แย้ง แต่หูก็แดงขึ้นเล็กน้อย"เออๆ เชื่อมึงละกัน แต่กูเห็นมันอยู่กับไอ้แชมป์ที่ระเบียงนะเมื่อกี้"มาร์คยิ้มล้อ"ไอ้แชมป์? มาตั้งแต่เมื่อไหร่?" ไทเกอร์ชะงัก"เมื่อกี้นี่เองแหละ มาพร้อมกับเพื่อนอีกสองคน"ไม่รอช้า ไทเกอร์เดินตรงไปที่ระเบียง ที่นั่นเขาเห็นเลโอยืนคุยกับแชมป์และเพื่อนอีกสองคน ทั้งสี่ดูสนุกกับการสนทนา เลโอยิ้มและหัวเราะกับเรื่องที่แชมป์เล่า"เฮ้ย ไทเกอร์! มาพอดีเลย พี่แชมป์