Semua Bab ภรรยาไม่รับจ้าง: Bab 21 - Bab 30

ตอนที่ 2เจรจา ร้านอาหารที่อยู่ใกล้บ้านของฝ่ายหญิงถูกใช้เป็นที่นัดหมาย เพราะวรพลกลัวว่าจะมีใครมาเห็นถ้าไปนัดเจอกันแถวบ้านของเขา “ลลิตาผมนึกว่าคุณจะมากับลินเสียอีก” วรพลถึงแม้จะเคยนอนกับแฝดคนพี่มาแล้ว ก็ยังแยกไม่ออกเลยว่าคนไหนพี่คนไหนน้อง “พี่พลคะลิลเองค่ะ พี่ลิตาไม่ยอมมา และลิลเข้าใจเลยว่าทำไมพี่สาวลินถึงไม่อยากเจอพี่ เพราะแค่แยกว่าคนไหนลิน คนไหนพี่ลิตาพี่ยังแยกไม่ได้ แปลว่าตลอดสองปีที่พี่คบกันมาพี่ไม่เคยรักพี่สาวลิลเลย” ลลิลสาวน้อยตัวเล็กเธอพูดได้แตกต่างจากท่าทางของตัวเธอมาก การพูดของเธอทำให้วายุถึงกับจ้องมองหน้าไม่ยอมแม้แต่จะกระพริบตาเพราะไม่เคยเห็นผู้หญิงตัวเล็ก ๆ หน้าหมวยแบบนี้พูดจาได้ทั้งห้าวและตรง “ผมชื่อวายุเป็นเพื่อนของพล ที่ต้องมาด้วยเพราะผมกำลังจะพาตัวเองเข้ามายุ่งกับเรื่องนี้” หญิงสาวหันไปมองหนุ่มหน้าขาวที่ท่าทางแตกต่างจากวรพลมาก เขาดูเหมือนหนุ่มเกาหลีเพียงแต่ตัวใหญ่กว่า ท่าทางการแต่งตัวก็ดูออกวัยรุ่นมากกว่าวรพลที่ดูรู้ว่าทำงานในระดับผู้บริหาร “ฉันถามเหรอคะ” วายุหน้าถอดสี ผู้หญิงอะไรเล่นพูดจาไม

ตอนที่ 4ด่านแรก          คืนแรกของการนอนด้วยกันบนที่นอนที่เป็นเพียงผ้าห่มแบบหนาสองผืนปูทับกันหลายทบเพื่อไม่ให้เจ็บหลัง ทำให้ทั้งสองคนต้องนอนตัวติดกันเพราะกลัวจะหล่นไปนอนกับพื้นกระเบื้อง         วายุนอนไม่หลับเพราะไม่เคยชิน ในขณะที่อีกฝ่ายหลับไปแล้วเพราะความเหนื่อย ไม่ใช่แค่เหนื่อยกายแต่ลลิลเหนื่อยไปถึงหัวใจด้วย         ชายหนุ่มโอบกอดเอวคอดของคนตัวเล็กที่นอนหันหลังให้ เขาอยากสร้างความคุ้นเคยใกล้ชิดกับภรรยาในอนาคตให้มากที่สุดเพื่อให้  ลูกสาวของเขาได้รับรู้ถึงความรู้สึกที่พ่อกับแม่มีต่อกัน         เรื่องราวของลลิลและพี่สาวที่วรพลเล่าให้วายุฟัง ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกรักบิดาและรู้สึกว่าตัวเองโชคดีที่ได้เกิดมาในครอบครัวนี้ จากที่เคยคิดว่าจะใช้ชีวิตไปวัน ๆ แต่ตอนนี้ วายุกลับรู้สึกว่าเขาควรใช้ชีวิตให้มีค่ามากที่สุด เพราะไม่ใช่ทุกคนจะเกิดมาโชคดีแบ

ตอนที่ 6เธอทำให้บ้านน่าอยู่          อนุสรณ์ดีใจที่ช่วงนี้พระพายหลานสาวคนโตอยู่บ้านกับปู่ทั้งวัน ถึงแม้ส่วนใหญ่จะใช้เวลาอยู่กับสาวน้อยตัวกลมที่เอาแต่กินแล้วก็นอนอยู่ในเปลก็ตาม         ลลิลใช้เวลาว่างที่มีคือเวลาที่ลูกหลับไปจัดการในส่วนของบ้านที่กำลังทำ อนุสรณ์ยังไม่ไว้ใจลูกสะใภ้ใหม่เต็มร้อย เขาจึงชอบสังเกตว่า           แต่ละวันเธอทำอะไรบ้าง         “คุณปู่คะ พระพายเบื่อ อยากหาอะไรเล่น คุณปู่ช่วยคิดหน่อย  ได้ไหมคะว่าเราจะเล่นทำอะไรกันดี”         อนุสรณ์ไม่รู้จะพาลูกสาวทำอะไร ตอนแรกจะชวนไปปลูกต้นไม้พระพายก็ไม่ชอบ คิดเท่าไหร่คนไม่ค่อยได้อยู่บ้านอย่างคุณปู่นักธุรกิจก็คิดไม่ออกเสียที         ลลิลกลับลงมาจากชั้นสองของบ้าน อนุสรณ์จึงบ

ตอนที่ 8แพ้ใจ          ทริปแรกจบไปอย่างสวยงามพระพายมีของฝากมาให้ทุกคนตามที่คุณปู่สั่ง คุณปู่เองก็หอมหลานสาวทั้งคู่เหมือนกับไม่ได้เจอหน้ากันหลายเดือน จนตอนนี้ลลิลเลยทิ้งแก้มใสให้คุณปู่เลี้ยงให้หายคิดถึง         บ้านที่ตกแต่งเสร็จแล้วหลายเดือน แต่ลลิลยังไม่มีเวลาที่จะจัดตกแต่ง         “ตกลงเฟอร์นิเจอร์เราซื้อใหม่หมดใช่ไหมคะ คือลิลคิดว่าบางอย่างมันก็เอาไปจากห้องเดิมได้ จะได้ประหยัด”         วายุส่ายหัวเพราะเขาไม่ได้เป็นคนจ่าย คนที่สั่งให้ซื้อใหม่หมดคือพ่อของเขา ดังนั้นก็มีคนจ่ายเงินให้โดยที่ไม่ต้องกลัวเปลือง         “อย่าขัดใจคุณปู่ พรุ่งนี้ไปสั่งกันเลย จะได้ย้ายห้องสักที ตอนนี้ยายหนูก็โตแล้วกลิ้งไปทั่วผมล่ะกลัวสักวันจะตกเตียง”      &n

ตอนที่ 10ถ้าไม่ใช่เธอ..ใครก็ไม่เอา          ลิตาทำอะไรไม่ถูก เธอรู้ว่าคงไม่มีทางปฎิเสธได้ จึงเปลี่ยนเป็น  ยกมือไหว้อ้อนวอนอีกฝ่ายแทน         “ที่ลิตาทำไปเพราะอยากได้เข้ามาดูแลลูกและคุณกับลิลก็ไม่ได้เป็นสามีภรรยากันจริง ๆ ลิตาก็คิดว่าไม่น่าจะมีอะไรแค่อยากได้มีโอกาสดูแลลูกบ้าง”         วายุเห็นท่าทางของพี่สาวภรรยานอกจากมันจะไม่ทำให้เขาสงสารแล้ว มันยังทำให้เขารู้สึกโมโหมากกว่าเดิม         “หยุดตอแหล ก่อนที่ผมจะไม่เห็นความเป็นคนในตัวคุณ คุณลิตาคุณรู้ไว้เลยนะ ว่าผมกับลิลเราเป็นสามีภรรยากันอย่างถูกต้องตามกฎหมายแล้วก็ทางปฎิบัติด้วย ถ้าคุณทำแบบนี้อีก ผมจะให้คุณชดใช้เงินสิบห้าล้านคืนผม เพราะสัญญาที่คุณเซ็นมันคือสัญญาการกู้ยืมเงิน”         ลิตาอยากได้เงินจนไม่ได้อ่านว่าตัวเอ