บททั้งหมดของ มาหยาของนายหัว: บทที่ 31 - บทที่ 40

มาหยาห้อยคอจากโต๊ะเล็กน้อยส่วนอัสลานยืนคร่อมหน้าเล็กที่ทำท่าจะกลืนกินท่อนเอ็นใหญ่ อัสลานสอนมาหยาด้วยการใช้สองมือเล็กจับที่ท่อนเอ็นใหญ่พร้อมกับเริ่มกลืนกินปากเล็กเกินกว่าจะครอบงำหัวท่อนเอ็นเข้าไปได้จนหมด“โอ้ว อ้าส์...มาหยา ปากเธอทำฉันเสียว”อัสลานโน้มกายจับเต้าอวบใหญ่ใช้นิ้วมือบี้เคล้นคลึงไปพร้อมกับเริ่มขยับท่อนเอ็นในปากเล็กจนลืมตัว มาหยาถึงกับน้ำตาเล็ดพยายามดันท่อนเอ็นใหญ่ออกจากปากแต่อัสลานไม่ยอมเพราะความเสียวซ่านเข้าครอบงำพร้อมกับความหื่นกระหายแค่ก แค่ก อ๊อก อ๊อก เสียงมาหยาสำลักอัสลานกระแทกส่วนสอดให้ลึกเข้าไปในลำคอ ด้วยความรวดเร็วจนน้ำกามล้นทะลัก ออกปากล้นรูจมูก มาหยาน้ำตาไหลหน้าตาแดงก่ำ อัสลานรีบถอนแก่นกายออกแค่ก แค่ก แค่ก ไม่ไหวแล้ว !! “ฉันขอโทษมาหยา ฉันลืมตัวไปหน่อย”อัสลานรีบขอโทษร่างบางตรงหน้า ที่นอนหน้าหูน้ำตาไหลพราก เขาเอาทิชชูเช็ดทำความสะอาด ใบหน้าสวยด้วยความอ่อนโยน พร้อมกับพรมจูบทันที “เธอทำโทษฉันได้นะ มาหยา”มาหยาส่ายหัวไปมาเพราะเธอไม่รู้ว่าจะทำยังไง อัสลานนอนราบลงที่พื้นไม้ปาเก้เย็นเฉียบ “เดินมา มาหยา เดินมาหาฉัน”มาหยาทำหน้าตาลังเลแต่ก็ยังก้าวย่า

มาหยาพยายามดิ้นหนีจากพันธการที่ได้รับ ทั้งตีทั้งทุบไปที่บ่ากว้างของอัสลาน แต่ไม่มีทีท่าจะหยุดเลียติ่งเสียวของเธอ เธอทำได้แค่ร้องครางดัง ๆ ระบายความเสียวซ่าน “อะ อะ ซี๊ด ซี๊ด พอแล้ว พอ นายหัว เสียวจ้ะ พอ นายหัว..อัส..ลาน มาหยา เสี..ยว นายหัว ไม่ไหวแล้ว ใจจะขาดแล้ว อ้าส์..” อัสลานได้เลียจนไม่รู้ว่าอันไหนน้ำรัก อันไหนลายมันไหลย้อยปะปนกันไปหมด แต่ก็ไม่รังเกียด เขายิ่งใช้ลิ้นเลียมากบดขยี้ซุกไซ้ด้วยจมูกโด่ง พร้อมกับสอดนิ้วมือแกร่งจ้วงแทงเข้าไปรูคับแน่นของมาหยาอีกจนมาหยาแกร่งกระตุก น้ำสวาทเคลือบเต็มนิ้วแกร่งจนมันวาว “เสร็จแล้วหรอ มาหยา ฉันยังไม่ได้เอาเลย”อัสลานคลานขึ้นไปพร้อมกับใช้ลิ้นสากลากตั้งแต่โหนกกุหลาบเลียไล้พร้อมพรมจูบไปจนถึงเต้าอวบใหญ่ สองมือบีบกระชับทั้งสองเต้าเคล้นคลึงจนเป็นรอยมือใช้ลิ้นเลียพร้อมกันทีเดียวสองจุกจนน้ำลายเลอะเปอระเปื้อนเต็มสองจุกนมสีหวานของมาหยา “ซี๊ด....นายหัว มาหยาไม่เอาพอ เสียว เสี...ยว.. อ้า...ส์”มาหยาจิกเล็บสวยลงบนบ่าใหญ่ของนายอัสลานที่ซุกหัวลงบนหน้าอกใหญ่ของเธอ สมองขาวโพลนราวกับร่องลอย ร่างกายเหมือนโดนไฟช็อตจนสมองน้อยนิดพร่าเบลอ จนสติ

"เนี่ยหรอผู้หญิงที่มึงบอกกูว่าเป็นหัวใจของไอ้ อัสลานที่กูจะสามารถเอามันมาต่อรองในเรื่องธุรกิจที่กูต้องการจากมันได้""ใช่ครับนายเธอชื่อมาหยา ผมเฝ้าติดตามนายหัวอัสลานแทนพี่เดชมาสักพัก ตอนแรกก็ไม่รู้ว่ามีจุดอ่อนอะไรแต่ตอนนี้ผู้หญิงคนนี้เป็นกุญแจสำคัญให้นายเดินเกมต่อได้ครับ""ไอ้ดำมึงทำดีมาก เดี๋ยวกูจะบอกแผนการและจังหวะที่ดีในการพาตัวเด็กผู้หญิงคนนี้มาให้กู""ได้ครับนายแม็กซิม"ไอ้ดำกลายเป็นหนอนบ่อนไส้ของศัตรูเบอร์ต้นๆของนายหัวอัสลาน มันต้องการขยายอาณาเขตพื้นที่ธุรกิจสีดำที่อิตาลีทั้งหมดที่อัสลานได้ควบคุมดูแลแต่มันทำไม่ได้เพราะอัสลันแข็งแกร่ง และไม่มีจุดอ่อนที่เขาจะเอามาต่อรอง จนกระทั่งไอ้ดำคนของเขาที่ส่งไปแฝงตัวอยู่กับอัสลานมาหลายปี ได้เจอเข้ากับจุดอ่อนของมันคือผู้หญิงที่ชื่อ มาหยาไอ้ดำก่อนที่จะมาเป็นลูกไล่ของไอ้เดชมันก็เป็นแค่เศษสวะที่โดนรุมทำร้ายมาก่อน มันพยายามหาทางเข้าใกล้ไอ้เดชแม้กระทั่งยอมโดนกระทืบต่อหน้าไอ้เดชเพื่อให้มันมาช่วย และเคยใช้วิธีการรับกระสุนแทนไอ้เดชแต่ซึ่งความจริงไม่ใช่มันตั้งใจให้ฟังโน้นยิงถากต้นแขนของมันไป เพื่อซื้อใจให้ไอ้เดชเชื่อใจและได้เข้าใกล้กับนายหัวอัสลานไอ้

ร่างสูงใหญ่เดินสง่าผ่าเผยในชุดสูทสีดำพร้อมกับบอดี้การ์ดสองคนเดินประกบหลังสาวๆในมหาวิทยาลัยต่างพากันจ้องมองและกรี๊ดกร๊าดกันยกใหญ่ว่าเขาคนนั้นคือใครกันนะ ที่มาหยุดอยู่ตรงหน้าคณะมนุษยศาสตร์สาขาการท่องเที่ยว"เชอรี่เดี๋ยวฉันต้องไปแล้วนะแล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันซื้อขนมมาฝาก""โอเคแก..!!""ยายกระติ๊บทำอะไรให้มันเร็วๆหน่อยสิเลิกเรียนแล้วเนี่ย""ใจเย็นๆสิยายเชอรี่ ฉันไม่ได้ตัวใหญ่บึกบึนเหมือนแกนะที่จะทำอะไรเร็วไปซะทุกอย่าง""ต๊ายตาย..!! ตบปากเท่าอายุ ฉันน่ะเอวบางร่างน้อยย่ะ อย่ามาอาบูริจี้ฉันนะ"เพื่อนใหม่ของมาหยาที่ทั้งตลกและน่ารักกระติ๊บเด็กสาวหน้าตาจิ้มลิ้มน่ารัก เชอรี่เป็นสาวสองที่ร่างกายบึกบึนแต่จิตใจเป็นกุลสตรีเกินร้อยพากันหัวเราะคึกคักเดินมาจนถึงใต้อาคารของคณะ ทุกคนที่เดินลงมาถึงกับพากันกรี๊ดกร๊าดเมื่อเห็นบอดี้การ์ดสุดหล่อยืนประกบหลังกับร่างที่สง่างาม ดูภูมิฐาน"กรี๊ด....แก๊ ..!!ดูนั่นสินั่นใครอ่ะ..? โคตรหล่อนั่นเทพเจ้ากรีกลงมาจุติหรือไงนะ ทำไมหล่อตั้งแต่หัวจรดเท้าดูกล้ามนั่นสิความสูงก็พระเจ้าประทานเหลือเกิน อ๊าย!!""ยายกระติ๊บแกเห็นไหม"กระติ๊บขยับแว่น พร้อมเพ่งเล็งไปที่บุคคลดังกล่าวที่เช

แสงแดดยามเช้าสาดส่องลงบนไร่ชาเขียวขจีที่ทอดยาวสุดลูกหูลูกตา ณ ใจกลางไร่ชาแห่งนี้ บ้านไม้สักหลังใหญ่ตั้งตระหง่านอย่างสง่างาม นี่คือบ้านของคามิโล อดีตมาเฟียผู้ทรงอิทธิพลที่ผันตัวมาเป็นชาวไร่ชา และจันทร์ฉาย ภรรยาชาวใต้ผู้เข้มแข็งของเขาอัสลานพามาหยามาถึงไร่ชาด้วยรถยนต์คันหรู มาหยารู้สึกประหม่าเล็กน้อยเมื่อเห็นบ้านพักตากอากาศหลังใหญ่ ที่เธอเคยมาเยือนแล้วตรงหลังถัดไป แต่เมื่อคามิโลและจันทร์ฉายออกมาต้อนรับด้วยรอยยิ้มอบอุ่น ความกังวลของเธอก็หายไปจนหมดสิ้น"สวัสดีครับคุณพ่อคุณแม่" อัสลานเอ่ยทักทายด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน"สวัสดีจ้ะลูกชาย มาถึงก็ไม่บอกแม่ก่อนเลยนะ" จันทร์ฉายเอ่ยพลางโผเข้ากอดลูกชายด้วยความคิดถึง"สวัสดีครับคุณพ่อ" อัสลานหันไปทักทายคามิโล"มาถึงก็ดีแล้ว เข้าบ้านกันเถอะ"เมื่อเข้ามาในบ้าน มาหยาก็รู้สึกประทับใจกับการตกแต่งที่เรียบง่ายแต่หรูหรา เฟอร์นิเจอร์ไม้สักแกะสลักอย่างประณีตบ่งบอกถึงรสนิยมอันดีของเจ้าของบ้าน"นี่มาหยาครับ คนรักของผม" อัสลานแนะนำมาหยาให้พ่อแม่รู้จัก"สวัสดีค่ะคุณพ่อคุณแม่" มาหยายกมือไหว้ด้วยความนอบน้อม"สวัสดีจ้ะหนูมาหยา ยินดีต้อนรับนะจ๊ะ น่าตาหน้ารักใช่ได้เลยนะ ลู