รับกลับบ้าน

ร่างสูงใหญ่เดินสง่าผ่าเผยในชุดสูทสีดำพร้อมกับบอดี้การ์ดสองคนเดินประกบหลังสาวๆในมหาวิทยาลัยต่างพากันจ้องมองและกรี๊ดกร๊าดกันยกใหญ่ว่าเขาคนนั้นคือใครกันนะ ที่มาหยุดอยู่ตรงหน้าคณะมนุษยศาสตร์สาขาการท่องเที่ยว

"เชอรี่เดี๋ยวฉันต้องไปแล้วนะแล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันซื้อขนมมาฝาก"

"โอเคแก..!!"

"ยายกระติ๊บทำอะไรให้มันเร็วๆหน่อยสิเลิกเรียนแล้วเนี่ย"

"ใจเย็นๆสิยายเชอรี่ ฉันไม่ได้ตัวใหญ่บึกบึนเหมือนแกนะที่จะทำอะไรเร็วไปซะทุกอย่าง"

"ต๊ายตาย..!! ตบปากเท่าอายุ ฉันน่ะเอวบางร่างน้อยย่ะ อย่ามาอาบูริจี้ฉันนะ"

เพื่อนใหม่ของมาหยาที่ทั้งตลกและน่ารักกระติ๊บเด็กสาวหน้าตาจิ้มลิ้มน่ารัก เชอรี่เป็นสาวสองที่ร่างกายบึกบึนแต่จิตใจเป็นกุลสตรีเกินร้อยพากันหัวเราะคึกคักเดินมาจนถึงใต้อาคารของคณะ ทุกคนที่เดินลงมาถึงกับพากันกรี๊ดกร๊าดเมื่อเห็นบอดี้การ์ดสุดหล่อยืนประกบหลังกับร่างที่สง่างาม ดูภูมิฐาน

"กรี๊ด....แก๊ ..!!ดูนั่นสินั่นใครอ่ะ..? โคตรหล่อนั่นเทพเจ้ากรีกลงมาจุติหรือไงนะ ทำไมหล่อตั้งแต่หัวจรดเท้าดูกล้ามนั่นสิความสูงก็พระเจ้าประทานเหลือเกิน อ๊าย!!"

"ยายกระติ๊บแกเห็นไหม"

กระติ๊บขยับแว่น พร้อมเพ่งเล็งไปที่บุคคลดังกล่าวที่เชอรี่ได้เขย่าให้เธอ "โอ้ว..ดูพระเจ้า .!!"

"หล่อจริงแกหล่อมาก ดูสิมาหยา โอ๊ยหล่อละลาย"

มาหยารีบหันกลับไปมองตามมือของเพื่อนทันทีคนที่ทุกคนกำลังกรี๊ดกร๊าด คือพ่อทูนหัวหรือคนรักของเธอนั่นเอง มาหยาที่มองเห็นถึงกับหัวเราะคึกคัก เพราะเธอชินกับความหล่อตรงหน้าซะแล้ว

"อันนั้นหรอ..!!! คนนั้นใช่ไหม?"เธออยากแกล้งเพื่อนทั้งสองคน เลยแกล้งถามด้วยความสงสัย

"ก็ใช่น่ะสิ..!!!"สองเสียงเพื่อนรักพูดประสานกันทันทีโดยไม่ได้นัดหมาย"

"เราไปทำความรู้จักเขากันไหมล่ะ"

"จะดีหรอวะแกเขาหล่อมากเลยนะหล่อละลายเบ้าหน้าพระเจ้าทรงปั้นประทานมาก หนวดเอยเคราเอยโอ๊ยพ่อฝรั่งตานำเข้ารออะไรขนาด น้ำฉันจะเดิน"

"ให้มันน้อยๆหน่อยนางเชอรี่"กระติ๊บเอ่ยปรามเพื่อนรักถึงขนาดน้ำจะเดิน

มาหยาแกล้งเดินตรงไปหานายหัวอัซลานรูปหล่อที่สาวๆทั้งคณะและมหาลัยต่างพากันกรี๊ดกร๊าดไม่หยุดหย่อนเธอถึงกับปวดหัวกุมขมับ แม้กระทั่งเพื่อนรักก็ยังน้ำจะเดิน

"สวัสดีค่ะ..ไม่ทราบมารอใครหรอคะ"มาหยาแกล้งทำเป็นยกมือไหว้สวัสดีพร้อมกับตั้งคำถามบ้งๆออกไป

อัสลานถึงกับงงเลิกคิ้วใส่เชิงเป็นคำถามว่าเธอกำลังเล่นอะไรอยู่ เขาเห็นเหล่าบรรดาสาวๆในคณะของมาหยาพากันกรี๊ดกร๊าดไม่หยุดหย่อนจนเขาปวดแก้วหูไปหมดแล้ว อัสลานรู้ทันทีว่ามาหยาคงอยากจะแกล้งเขาแต่สิ่งที่เขาทำกลับไม่ใช่การตอบกลับ

ฟอด ฟอด !! เขาก้มลงไปหอมแก้มมายาซ้ายขวาแทนคำตอบ พร้อมกับโอบกอดร่างเล็กตรงหน้าทันที

"กรี๊ด....!!! อกอีเชอรี่จะแตก"เสียงเชอรี่แม่หญิงไทยหัวใจแกร่งกรี๊ดลั่นใต้อาคารคณะเมื่อเห็นว่าผู้ชายที่ทำให้เธอน้ำเดินก้มลงมาหอมเพื่อนรักคนใหม่

"กระติ๊บ กระติ๊บ"เชอรี่พยายามเขย่าเรียกสติเพื่อนรักอย่างกระติ๊บทันทีที่ยืนอึ้งเป็นไก่ตาแตก

"อะไร อะไรนะ แกว่าอะไรอ่ะเชอรี่"

"แกเห็นอย่างที่ฉันเห็นใช่ไหม"

"ก็เห็นอยู่เนี่ย..!!"

"เพื่อนเรามีผัวหล่อมากจ้ะ"

"นายหัวอัสลานจ๊ะอันนี้เพื่อนใหม่ของมาหยาคนนี้ชื่อว่ากระติ๊บส่วนอีกคนชื่อ..."

"ชื่อเชอรี่ค่ะ เชอรี่นะคะ"ไม่ทันที่มาอยากจะได้แนะนำตัวแม่หญิงไทยหัวใจแกร่งเชอร์รี่ก็รีบแนะนำตัวออกนอกหน้าด้วยเสียงสองเสียงสามตามมา

"สวัสดีครับเชอรี่ สวัสดีครับกระติ๊บ"

"กรี๊ด...!!!ยายกระติ๊บเขาเรียกชื่อฉันด้วย"มาหยาถึงกับอดขำไม่ได้เมื่อเพื่อนรักคลั่งไคล้นายหัวอลานของเธอเป็นอย่างมาก

"โอ๊ยยายเชอรี่แกหยุดกรี๊ดสัก 5 นาทีได้ไหม"กระติ๊บต้องส่งเสียงปรามเพื่อนรักทันที

"แกดู. !!แกให้ฉันหยุดกรี๊ด...เฮียเขาหล่อขนาดนี้ฉันก็คิดว่าพูดแต่ภาษาอังกฤษพูดภาษาไทยชัดมาก"

"อันนี้ผู้อุปการะฉันเองแล้วก็....เป็นแฟนฉันน่ะ"

มาหยาไม่เคยใช้คำว่าแฟนหรือเรียก อัสลานว่าคนรัก แต่วันนี้เธอเรียกอัสลานว่าคนรักต่อหน้าบรรดาเพื่อนๆอย่างไม่อาย

"มาหยา แกบอกบุญฉันทีว่าแกไปหาพ่อทูนหัวทรงเฮียแบบนี้มาจากไหน โอ๊ยเฮียหล่อมาก..กกก!!"

"เอาอย่างนี้ไหมวันนี้ถ้าทุกคนไม่ติดธุระอะไรฉันพาไปเลี้ยงได้นะ"อัสลานที่อารมณ์ดีเป็นพิเศษเพราะว่าได้ยินมายาแนะนำตัวเองว่าเป็นแฟนต่อหน้าทุกคนเขาอยากจะเลี้ยงเพื่อนใหม่ของมาหยา

"กระติ๊บแกว่างหรือเปล่ามีไปไหนไหม"เชอรี่ที่กระเทือนกระหือรือเหล่าบอดี้การ์ดก็หล่อล่ำอยากจะไปกับเฮียอัสลานใจจะขาด

"ฉันว่างวันนี้ฉันไม่มีไปไหนเปิดเรียนวันแรกมันก็ไม่มีอะไรมากมายอยู่แล้วนะแก"

"งั้นเราตกลงไปค่ะ"

"เอาไว้ 19:30 น ฉันจะให้รถไปรับพวกเธอ 2 คนแล้วกันนะ"มายารีบบอกเพื่อนใหม่ทั้งสองคน

"โอเคงั้นเดี๋ยวฉันแชร์โลเคชั่นไปให้แกในแชทนะ"

"งั้นเชอรี่กับกระติ๊บขอตัวก่อนนะคะแล้วเดี๋ยวคืนนี้เจอกัน"2 เพื่อนใหม่พากันโบกมือบ๊ายบายให้กลับมาอย่าและนายหัวอัสลาน

อัสลานเดินจูงมือมาหยาออกจากรั้วมหาวิทยาลัยทุกสายตาจับจ้องมาที่น้องปี 1 คณะการโรงแรมที่มีผู้ชายหล่อเหลาราวกับเทพบุตรมารับและมาส่งพร้อมกับรถหรูที่จอดหน้ารั้วมหาวิทยาลัย

"นังเจนจะดูนั่นสิน้องใหม่คณะการโรงแรมสวยไม่เบาสวยมากแถมผู้ชายที่มารับก็ดูรวยมาก"เสียงรุ่นพี่ปี 4 ที่เล็งมาที่รุ่นน้องปี 1 อย่างมาหยา

"มันจะสักเท่าไหร่กันเชียวแหนะฉันขอดูหน่อย"พอเจนนี่หันไปก็ถึงกับตาร้อนผ่าวผู้ชายที่น้องปี 1 เดินควงมาหล่อสง่าราวกับเทพบุตร

"เป็นไงแก หล่ออย่างที่ฉันบอกไหมแถมน้องๆปี 1 เนี่ยก็ฮอตใช่ย่อยนะมาวันแรกผู้ชายก็รุมซื้อขนมมาให้ด้วย"

"มันจะสักเท่าไหร่กันเชียวเดี๋ยวก็รับน้องแล้วก็คอยดูกันไปแล้วกัน"เจนี่ดาวมหาวิทยาลัยปี 4 ที่กำลังจะตกกระป๋องเพราะมีดาวดวงใหม่ปี 1 เกิดขึ้นที่กำลังจะเตรียมโหวดกันในอีก 3 วันข้างหน้า

"แกก็มั่นใจไปเถอะ แต่ฉันว่าน้องคนนี้ต้องเป็นดาวมหาลัยคนใหม่แน่นอนแกเชื่อฉันสิ ดูทรงนางสวยสง่าฉลาดมีสมองเอาเรื่อง"

"ฉันจะคอยดูแล้วกันว่าคนที่จะเชียร์เนี่ยมันจะสวยมีสมองอย่างที่แกพูดจริงๆนะ นังกระแต"