Semua Bab เร้นรักกักใจ: Bab 61 - Bab 70

ระหว่างสวีทหวานเสียงตื่นตระหนกพลันดังอยู่นอกประตู เป็นเสียงของโมริน“ยัยภัทร แม่แกมา!”ประโยคนั้นทำณภัทรชะงักนิ่งก่อนตกตะลึง จำต้องแกะอ้อมแขนอบอุ่นของนิรัชออกทันทีราวกับกำลังแตะต้องของร้อน เธอผลักอกเขาเบาๆ รีบเร่งออกจากห้องแต่งตัวทันใดสาวน้อยยังไม่ลืมหันมาสั่ง “พี่รัชปิดประตูล็อคห้องให้แน่นด้วยนะ หากใครเข้ามาเห็นเข้าเรื่องใหญ่แน่นอน”เธอว่าพลางกวาดตามองหลักฐานทั่วห้องที่ฟ้องชัดเจนว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง ไม่ว่าจะเป็นผ้าปูเตียงที่ยับย่นจากกิจกรรมเร่าร้อน คราบเลอะเทอะต่างๆ หยดน้ำเจิ่งนองเป็นทางที่เกิดจากการนัวเนียหลายท่าทางหลากลีลาจากห้องน้ำจนถึงโต๊ะติดบุผนังกระทั่งโซฟาไม่ว่าท่าซ้อนหลังคลานเข่าเอาซะทิ้งร่อยรอยกลาดเกลื่อน คงต้องปลีกตัวมาจัดการทุกซอกทุกมุมด้วยตนเองเท่านั้นณภัทรครุ่นคิดรอบคอบก่อนหายตัวออกนอกห้องอย่างไวเมื่อเห็นอ้อมแขนอบอุ่นที่ว่างเปล่า ชายหนุ่มลอบสบถในใจ เขาอยากให้เรื่องแดงเต็มทีจะได้รับผิดชอบเปิดตัวเป็นแฟนไปเลย จะหมั้นก่อนหรือแต่งงานเลยก็ยังได้ใบหน้าหล่อเหลาค่อยๆ บึ้งตึง ไม่สบอารมณ์อย่างมากห้องนอนนี้อยู่ชั้นลอยที่ระเบียงเป็นกระจกใส เมื่อนิรัชเดินมาเปิดประตูห้องเพื่อมองลง

ลินดาเว้นจังหวะก่อนค่อยๆ เล่าต่อด้วยน้ำเสียงเรียบเรื่อย“ในขณะที่เรื่องงานยังไม่คืบหน้าแต่ความสัมพันธ์ของเขากับเธอกลับล้ำหน้าไปไกล ไม่นานพวกเขาก็เริ่มต้นจีบกัน มองตา จับมือกัน จูบกัน และลงเอยด้วยเซ็กส์สุดเร่าร้อนบนโต๊ะทำงานในบ้านฝ่ายชาย บนโซฟา โต๊ะกินข้าว และอีกหลายรอบบนเตียงนอนที่เคยเป็นของภรรยา เขาได้ค้นพบรสสัมผัสแปลกใหม่ ในขณะที่ภรรยาของเขาทั้งห่างเหิน ไม่มีเวลาให้ เรื่องเซ็กส์ยิ่งจืดชืดลงทุกวัน เขาจึงพาเพื่อนร่วมงานสาวสวยคนนี้มามีสัมพันธ์ลับสุดสวาทที่บ้านของเขานับครั้งไม่ถ้วน เดิมทีเขาคิดว่าแอบมีอะไรกันแบบนี้ก็ดีทั้งตื่นเต้นเร้าใจ สามีเธอไม่รู้ ภรรยาเขาก็ไม่รู้ ทั้งสองคนแอบเล่นชู้ระเริงรักกันโดยไม่สนศีลธรรม และแล้วปัญหาก็เกิดขึ้น เมื่อต่อมาภรรยาของเขาเกิดระแคะระคายและสืบรู้จนได้ เขาขอโทษเธอและขอโอกาสแก้ตัว ภรรยาก็ใจดีไม่ถือสา แต่ว่ามันไม่จบแค่เท่านั้น เมื่อผู้หญิงยังตามอ่อยทุกครั้งที่มีโอกาส โดยการเอาเรื่องงานมาอ้าง เซ็กส์ที่ถูกขัดขวาง ต้องหลบๆ ซ่อนๆ จะยังไงก็เร้าใจเกินจินตนาการ ทำให้คนเร่าร้อนตกอยู่ในเพลิงราคะยากหักห้ามกิเลสตัณหา แน่นอนว่าสุดท้ายพวกเขาแอบมีเซ็กส์กันอีกหลายครั้ง

รถคันหรูของนิรัช เจ้าตัวให้ศรุตเป็นคนขับ โดยมีโมรินนั่งอยู่ด้านข้างคนขับส่วนนิรัชถูกณภัทรดึงมานั่งด้วยกันที่เบาะข้างหลังเพื่อฟังเธอบ่นไปหลายคำ เรื่องที่ทำอะไรไม่ระวัง ทิ้งหลักฐานไว้ที่คอเธอณภัทรบ่นไปบ่นมากลับถูกนิรัชจับจูบเพื่อปิดปากศรุตกับโมรินไม่มีใครเห็นเหตุการณ์เร่าร้อนที่เบาะข้างหลังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเสียงพร่ำบ่นของฝ่ายหญิงหายไปเมื่อไหร่ทำไมถึงหายไป กระจกหลังพวกเขายังไม่สนใจมองเนื่องจากศรุตสนใจแต่โมรินกับทางข้างหน้า ส่วนโมรินก็สนใจแต่ช่วยศรุตมองทางอย่ามัวมาชวนเธอคุยกว่าจะมาถึงบ้านของโมริน ณภัทรก็ปากแดงก่ำช้ำไปหมดทุกคนลงจากรถหลังจากเข้ามาจอดเทียบที่ลานหน้าบ้าน โมรินกับณภัทรเข้าบ้านส่วนนิรัชกับศรุตรออยู่ข้างนอกตามมารยาทที่ลานจอดรถพวกเขาเห็นมีรถซีดานคันหนึ่งจอดอยู่ ซึ่งหมายความว่าเจ้าของบ้านกลับมาแล้ว ศรุตกับนิรัชมองหน้ากัน เห็นสมควรว่าต้องเข้าไปทักทายผู้ใหญ่ จึงพากันเดินเข้าบ้านไปทว่าเพิ่งเดินเข้ามาถึงโถงรับแขกก็ได้ยินเสียงทะเลาะกันดังแว่วมา เป็นเสียงของโมรินกับเสียงของผู้ชายวัยกลางคน ซึ่งแน่นอนว่าย่อมเป็นน้าชายของเธอนิรัชกับศรุตยืนชะงักอยู่กับที่ตรงประตูไม่

ณภัทรพูดจบก็ยิ้มก่อนยกมือไหว้เพื่อขออภัยที่เสียมารยาทกับพลวัตร ทว่าท่าทางของเธอบ่งบอกว่าเคารพนะแต่ไม่นับถือ จากนั้นก็พาโมรินเดินเข้าไปในบ้านเพื่อเก็บของส่วนตัวอย่างเงียบงันศรุตหันมากระซิบกับนิรัช “แกเจอผู้หญิงเบอร์หนึ่งแล้วว่ะ ทัศนคติเกี่ยวกับเรื่องอย่างนี้คือแบบ...”เขาไม่รู้จะพูดยังไงจึงเริ่มเกาหัวจนผมยุ่ง “ว่าแต่โมรินที่เห็นร้ายๆ ที่แท้ก็แข็งนอกอ่อนในแบบนี้นี่เอง ส่วนน้องภัทรผู้น่ารักกลับน่ากลัวกว่าที่คิดไว้เยอะเลย แกระวังตัวไว้เถอะไอ้รัช”คนถูกเตือนเอ่ยเสียงเย็น “ฉันไม่ใช่ผู้ชายแบบน้าพล”ศรุตย่นคิ้ว “แล้วแกเป็นผู้ชายแบบไหน?”นิรัชหันมองเพื่อน “ก็ไม่ใช่แบบแกแล้วกัน”ศรุตจึงหมดคำจะพูดระหว่างคุยกันก็เห็นพลวัตรนั่งลงบนโซฟาอย่างหงุดหงิด ท่าทางแข็งกร้าวเมื่อครู่ยิ่งแข็งกระด้างมากกว่าเดิม สีหน้าหล่อเข้มยังเผยความรู้สึกผิดผสมปนเปกับความรู้สึกไม่ได้รับความเป็นธรรมออกมาอย่างชัดเจนซักพักก็มีเสียงรอสายดังขึ้นจากโทรศัพท์มือถือของพลวัตร เขากดรับสาย กรอกเสียงทุ้มต่ำลงไป“ว่าไงครับหวาน...”ย่อมเป็นกิ๊กสาวหรือเมียน้อยหน้าใสที่ชื่อน้ำหวาน ผู้ซึ่งคอยยุแยงภานีจนครอบครัวแตกแยกอยู่ขณะนี้นิรัชกับศรุ

หลายวันต่อมา ในที่สุดพลวัตรก็ตามสืบที่อยู่ของภานีได้ เขาแอบตามโมรินมาจากมหาวิทยาลัยอยู่หลายวันถึงได้รู้สักทีแต่เนื่องจากยามรักษาความปลอดภัยที่อยู่ด้านหน้าไม่ให้คนนอกขึ้นไปก่อนได้รับอนุญาต ต่อให้คนนั้นแจ้งว่าเป็นสามีก็ตาม เขาจึงไปดักรอภรรยาที่ประตูทางเข้าลอบบี้ด้านล่าง รอจนกระทั่งวันหนึ่งภานีเดินลงมา เขาจึงเดินตามไปดักข้างหน้าแล้วลากตัวไปตรงมุมลับตาผู้คน“พล!”“ภา! กลับบ้านเดี๋ยวนี้”การยื้อยุดเกิดขึ้นครู่หนึ่ง เมื่อเห็นภานีทำท่าแข็งขึงดึงดันอย่างที่ไม่เคยเป็น พลวัตรจึงเริ่มอ่อนลง“ภา! กลับบ้านเถอะ ให้โอกาส ให้เวลาพลเคลียร์ตัวเองนะ ให้เรากลับมาเป็นครอบครัวเหมือนเดิม”“ให้เวลาเคลียร์?” ภานีสะบัดมือเขาออก “เคลียร์ยังไง?”พลวัตรยังตอบไม่ได้ว่าเคลียร์ยังไง ได้แต่บอกเสียงค่อย “ภาแค่รอพลนะ กลับไปอยู่บ้าน รอพล...”“รอ?” ภานีเลิกคิ้วแค่นเสียงเหยียด “รอพลอิ่มตัว? รอพลคั่วกับยัยนั่นจนหนำใจ? ซ้ำกันเรื่อยๆ ใช่มั้ย? ภาก็เคยรอแล้วไง เกือบปีแล้วละมั้ง ยังต้องรออีกเหรอ? จะเอากันอีกนานแค่ไหน?”พลวัตรเงียบกริบภานีพูดอีก “แล้วระหว่างรอพลมีคนอื่น ภามีใคร? คิดว่าผู้ชายเปลี่ยวเป็นฝ่ายเดียวหรือไง? เวลาพลไป