ลินดาเว้นจังหวะก่อนค่อยๆ เล่าต่อด้วยน้ำเสียงเรียบเรื่อย“ในขณะที่เรื่องงานยังไม่คืบหน้าแต่ความสัมพันธ์ของเขากับเธอกลับล้ำหน้าไปไกล ไม่นานพวกเขาก็เริ่มต้นจีบกัน มองตา จับมือกัน จูบกัน และลงเอยด้วยเซ็กส์สุดเร่าร้อนบนโต๊ะทำงานในบ้านฝ่ายชาย บนโซฟา โต๊ะกินข้าว และอีกหลายรอบบนเตียงนอนที่เคยเป็นของภรรยา เขาได้ค้นพบรสสัมผัสแปลกใหม่ ในขณะที่ภรรยาของเขาทั้งห่างเหิน ไม่มีเวลาให้ เรื่องเซ็กส์ยิ่งจืดชืดลงทุกวัน เขาจึงพาเพื่อนร่วมงานสาวสวยคนนี้มามีสัมพันธ์ลับสุดสวาทที่บ้านของเขานับครั้งไม่ถ้วน เดิมทีเขาคิดว่าแอบมีอะไรกันแบบนี้ก็ดีทั้งตื่นเต้นเร้าใจ สามีเธอไม่รู้ ภรรยาเขาก็ไม่รู้ ทั้งสองคนแอบเล่นชู้ระเริงรักกันโดยไม่สนศีลธรรม และแล้วปัญหาก็เกิดขึ้น เมื่อต่อมาภรรยาของเขาเกิดระแคะระคายและสืบรู้จนได้ เขาขอโทษเธอและขอโอกาสแก้ตัว ภรรยาก็ใจดีไม่ถือสา แต่ว่ามันไม่จบแค่เท่านั้น เมื่อผู้หญิงยังตามอ่อยทุกครั้งที่มีโอกาส โดยการเอาเรื่องงานมาอ้าง เซ็กส์ที่ถูกขัดขวาง ต้องหลบๆ ซ่อนๆ จะยังไงก็เร้าใจเกินจินตนาการ ทำให้คนเร่าร้อนตกอยู่ในเพลิงราคะยากหักห้ามกิเลสตัณหา แน่นอนว่าสุดท้ายพวกเขาแอบมีเซ็กส์กันอีกหลายครั้ง
เธอถาม “แล้วเขากลับไปหาภรรยาของเขาหรือเปล่าคะ”ลินดาพยักหน้า “เขาพยายามตามง้อภรรยาคนเก่าอยู่นะ”“แล้วสำเร็จมั้ยคะ”“ยังนะ ภรรยาของเขาใจแข็งพอตัว อีกอย่างเธอมีคนมาจีบเยอะด้วย ระดับคุณหมอโสดสนิทก็มี เธอคงกำลังตัดสินใจเลือกแฟนใหม่เพื่อตัดใจจากสามีแบบเด็ดขาด ช่วงนี้ยังได้ข่าวว่าสามีเก่าเอาแต่ตามหึงจนหน้าดำหน้าแดงทุกวัน”ภานีจึงหลุดหัวเราะได้ในที่สุด “ตอนนี้ไม่รู้จะสงสารใครดี นี่เป็นเรื่องของใครคะคุณดา”“เป็นเรื่องของเพื่อนชายคนหนึ่งของดาเอง เกิดขึ้นหลายปีแล้วค่ะ สมัยที่ดายังทำงานบริษัทอยู่ก็สนิทกันจนรู้ทุกเรื่องแหละ แต่แค่รู้นะ ไม่สามารถช่วยเหลืออะไรได้จริงๆ ยังสมน้ำหน้าฝ่ายชายจนทุกวันนี้”ความสบายใจเริ่มก่อตัวขึ้นอย่างช้าๆ ภานีถอนหายใจถามยิ้มๆ “หากภาตัดสินใจเลิกกับสามี เขาจะมาตามง้อหรือเปล่าน้อ”“ตอนที่สามีขอเลิกกับภรรยาเพื่อไปกับผู้หญิงอีกคน เขาก็ไม่เคยคิดว่าต้องกลับมาง้อภรรยาเก่า ในขณะที่ภรรยาเก่าก็เฝ้ารอให้เขามาง้อ กระทั่งเลิกรอไปแล้วนั่นแหละ ฝ่ายสามีถึงได้มาง้อ”ภานีขมวดคิ้ว “แต่ถ้าผู้หญิงใหม่ทำตัวดี สามีคงไม่มาง้อ”“ประเด็นไม่ใช่เรื่องง้อหรือไม่ง้อและไม่ใช่แค่การตัดใจได้ของภรรยาเก่า
รถคันหรูของนิรัช เจ้าตัวให้ศรุตเป็นคนขับ โดยมีโมรินนั่งอยู่ด้านข้างคนขับส่วนนิรัชถูกณภัทรดึงมานั่งด้วยกันที่เบาะข้างหลังเพื่อฟังเธอบ่นไปหลายคำ เรื่องที่ทำอะไรไม่ระวัง ทิ้งหลักฐานไว้ที่คอเธอณภัทรบ่นไปบ่นมากลับถูกนิรัชจับจูบเพื่อปิดปากศรุตกับโมรินไม่มีใครเห็นเหตุการณ์เร่าร้อนที่เบาะข้างหลังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเสียงพร่ำบ่นของฝ่ายหญิงหายไปเมื่อไหร่ทำไมถึงหายไป กระจกหลังพวกเขายังไม่สนใจมองเนื่องจากศรุตสนใจแต่โมรินกับทางข้างหน้า ส่วนโมรินก็สนใจแต่ช่วยศรุตมองทางอย่ามัวมาชวนเธอคุยกว่าจะมาถึงบ้านของโมริน ณภัทรก็ปากแดงก่ำช้ำไปหมดทุกคนลงจากรถหลังจากเข้ามาจอดเทียบที่ลานหน้าบ้าน โมรินกับณภัทรเข้าบ้านส่วนนิรัชกับศรุตรออยู่ข้างนอกตามมารยาทที่ลานจอดรถพวกเขาเห็นมีรถซีดานคันหนึ่งจอดอยู่ ซึ่งหมายความว่าเจ้าของบ้านกลับมาแล้ว ศรุตกับนิรัชมองหน้ากัน เห็นสมควรว่าต้องเข้าไปทักทายผู้ใหญ่ จึงพากันเดินเข้าบ้านไปทว่าเพิ่งเดินเข้ามาถึงโถงรับแขกก็ได้ยินเสียงทะเลาะกันดังแว่วมา เป็นเสียงของโมรินกับเสียงของผู้ชายวัยกลางคน ซึ่งแน่นอนว่าย่อมเป็นน้าชายของเธอนิรัชกับศรุตยืนชะงักอยู่กับที่ตรงประตูไม่
พลวัตรตะคอกเสียงดังลั่น “น้าเป็นน้าแท้ๆ ของแกนะโม แกทำกับน้าแบบนี้ได้ยังไง แกเป็นแค่หลานมีสิทธิ์อะไรมาพรากลูกพรากเมียของน้าไป น้องพอสต้องมีพ่อนะโม เด็กอยู่ไม่ได้หรอกนะถ้าไม่มีพ่อ น้าเป็นผู้ชายจะมีเรื่องอย่างว่ากับคนอื่นก็ไม่เห็นจะเสียหายอะไร ผู้ชายมันก็ต้องมีความใคร่ต้องการปลดปล่อยทั้งนั้น ต่อให้น้าเลวยังไง มันก็เรื่องของน้า ไม่ว่าน้าจะมีผู้หญิงอื่นกี่คนหรือไปนอนกับใครมายังไง น้าก็ดูแลครอบครัวของตัวเองได้ดี ไม่เคยขาดตกบกพร่องอะไร ภากับลูกก็ไม่มีสิทธิ์ทำแบบนี้ แกเองมันเกเรเสียคนเกินไปแล้วโม แกกล้าชักนำน้าสะใภ้เสียคนตอนแก่ได้ไง?”ปกติโมก็ปากเก่งอยู่หรอก แต่ตอนนี้โมได้แต่อึ้ง เถียงอะไรไม่ออกสักคำแม้ว่าหลานสาวจะเงียบไปแล้วแต่พลวัตรก็ยังไม่หยุดต่อว่า “แกควรเคารพและให้เกียรติน้านะโม อย่าดื้อด้านให้มันมากนัก ไม่อย่างนั้นน้าจะไม่ให้แกเรียนแล้ว จะให้กลับบ้านนอกไปซะ”“น้าพล!”โมรินตกใจ จากที่ไม่เคยร้องไห้กลับเริ่มมีน้ำตาปริ่มออกมาอย่างไม่อายแล้วเรื่องนี้ทำไมถึงกลายเป็นเธอผิดจนไม่ได้เรียนล่ะ? เห็นชัดๆ ว่าคนผิดคือน้าพล พวกผู้ชายนี่มันยังไง?โมรินได้แต่ยืนเบื้อใบ้เม้มปากกลั้นน้ำตาภัทรเห็นเพื่อน
ณภัทรพูดจบก็ยิ้มก่อนยกมือไหว้เพื่อขออภัยที่เสียมารยาทกับพลวัตร ทว่าท่าทางของเธอบ่งบอกว่าเคารพนะแต่ไม่นับถือ จากนั้นก็พาโมรินเดินเข้าไปในบ้านเพื่อเก็บของส่วนตัวอย่างเงียบงันศรุตหันมากระซิบกับนิรัช “แกเจอผู้หญิงเบอร์หนึ่งแล้วว่ะ ทัศนคติเกี่ยวกับเรื่องอย่างนี้คือแบบ...”เขาไม่รู้จะพูดยังไงจึงเริ่มเกาหัวจนผมยุ่ง “ว่าแต่โมรินที่เห็นร้ายๆ ที่แท้ก็แข็งนอกอ่อนในแบบนี้นี่เอง ส่วนน้องภัทรผู้น่ารักกลับน่ากลัวกว่าที่คิดไว้เยอะเลย แกระวังตัวไว้เถอะไอ้รัช”คนถูกเตือนเอ่ยเสียงเย็น “ฉันไม่ใช่ผู้ชายแบบน้าพล”ศรุตย่นคิ้ว “แล้วแกเป็นผู้ชายแบบไหน?”นิรัชหันมองเพื่อน “ก็ไม่ใช่แบบแกแล้วกัน”ศรุตจึงหมดคำจะพูดระหว่างคุยกันก็เห็นพลวัตรนั่งลงบนโซฟาอย่างหงุดหงิด ท่าทางแข็งกร้าวเมื่อครู่ยิ่งแข็งกระด้างมากกว่าเดิม สีหน้าหล่อเข้มยังเผยความรู้สึกผิดผสมปนเปกับความรู้สึกไม่ได้รับความเป็นธรรมออกมาอย่างชัดเจนซักพักก็มีเสียงรอสายดังขึ้นจากโทรศัพท์มือถือของพลวัตร เขากดรับสาย กรอกเสียงทุ้มต่ำลงไป“ว่าไงครับหวาน...”ย่อมเป็นกิ๊กสาวหรือเมียน้อยหน้าใสที่ชื่อน้ำหวาน ผู้ซึ่งคอยยุแยงภานีจนครอบครัวแตกแยกอยู่ขณะนี้นิรัชกับศรุ
เรื่องนี้จริงอย่างที่ศรุตว่า นิรัชเองก็สังเกตเห็นเช่นกัน ช่วยไม่ได้ ในเมื่อภาพมันฟ้องชัดเจนขนาดนั้น มีเพียงพลวัตรที่มัวแต่มองโมรินอย่างตกใจ จึงไม่ทันได้สังเกตเห็นอะไรๆ ได้ชัดเจนศรุตพูดอีก “ฉันเคยคลุกวงในกับกลุ่มลับเฉพาะมาบ้าง สาวๆ กลุ่มน้ำหวานนี่ถ้าจำไม่ผิดก็อยู่ในขบวนไซด์ไลน์ รับงานเที่ยว งานอีเอ็นบวกวีไอพีอัพซั่ม รับผูกปิ่นโต เด็กเสี่ย เมียน้อย นางบำเรอ ข้าวของแบรนด์หรูที่ประโคมทั่วตัวก็ได้จากงานพวกนี้แหละ ถ้าฉันลงมือกับน้ำหวานนะ รับรองหล่อนไม่หันกลับมามองน้าพลแน่”“ตามใจแก” นิรัชไม่สนใจเรื่องนี้อีกระหว่างคุยกันนั้นณภัทรก็แบกเป้เดินออกมาจากในบ้าน โดยมีโมรินหอบของใช้จำพวกหนังสือเครื่องเขียนสมุดสเก็ตภาพกระดานวาดรูปเดินเยื้องด้านหลังท่าทางเหมือนพวกหนีตามกันอย่างไรอย่างนั้นโมรินพูดกับณภัทร “แก...ฉันเห็นใจน้าพลจังเลยอ่ะ”อีกฝ่ายหันมองเพื่อน “คนที่น่าเห็นใจที่สุดตอนนี้คือน้าภากับน้องพอสต่างหาก” ณภัทรหยุดยืนเพื่อพูดกับโมรินอย่างจริงจัง “แต่ถ้าแกอยากช่วยน้าพล หลักฐานที่น้าภาเก็บไว้สามารถใช้ฟ้องชู้โดยไม่ฟ้องหย่าได้นะ ขอแค่น้าพลรู้สึกผิดและคิดได้เท่านั้น”โมรินส่ายหน้าอย่างลั
หลายวันต่อมา ในที่สุดพลวัตรก็ตามสืบที่อยู่ของภานีได้ เขาแอบตามโมรินมาจากมหาวิทยาลัยอยู่หลายวันถึงได้รู้สักทีแต่เนื่องจากยามรักษาความปลอดภัยที่อยู่ด้านหน้าไม่ให้คนนอกขึ้นไปก่อนได้รับอนุญาต ต่อให้คนนั้นแจ้งว่าเป็นสามีก็ตาม เขาจึงไปดักรอภรรยาที่ประตูทางเข้าลอบบี้ด้านล่าง รอจนกระทั่งวันหนึ่งภานีเดินลงมา เขาจึงเดินตามไปดักข้างหน้าแล้วลากตัวไปตรงมุมลับตาผู้คน“พล!”“ภา! กลับบ้านเดี๋ยวนี้”การยื้อยุดเกิดขึ้นครู่หนึ่ง เมื่อเห็นภานีทำท่าแข็งขึงดึงดันอย่างที่ไม่เคยเป็น พลวัตรจึงเริ่มอ่อนลง“ภา! กลับบ้านเถอะ ให้โอกาส ให้เวลาพลเคลียร์ตัวเองนะ ให้เรากลับมาเป็นครอบครัวเหมือนเดิม”“ให้เวลาเคลียร์?” ภานีสะบัดมือเขาออก “เคลียร์ยังไง?”พลวัตรยังตอบไม่ได้ว่าเคลียร์ยังไง ได้แต่บอกเสียงค่อย “ภาแค่รอพลนะ กลับไปอยู่บ้าน รอพล...”“รอ?” ภานีเลิกคิ้วแค่นเสียงเหยียด “รอพลอิ่มตัว? รอพลคั่วกับยัยนั่นจนหนำใจ? ซ้ำกันเรื่อยๆ ใช่มั้ย? ภาก็เคยรอแล้วไง เกือบปีแล้วละมั้ง ยังต้องรออีกเหรอ? จะเอากันอีกนานแค่ไหน?”พลวัตรเงียบกริบภานีพูดอีก “แล้วระหว่างรอพลมีคนอื่น ภามีใคร? คิดว่าผู้ชายเปลี่ยวเป็นฝ่ายเดียวหรือไง? เวลาพลไป
ร้านเบเกอรี่นี้ยังได้ออเดอร์หลักจากร้านอาหารของแม่และโรงแรมของพ่อเลี้ยงเป็นหลักด้วยตั้งแต่เช้าเปิดร้านจนค่ำปิดร้านจะเป็นภานีที่คุมควบดูแลร้านเองทั้งหมด ยังต้องเข้าคอร์สเรียนเสริมทำเค้กกับเบเกอรี่แบบคลอบคลุมทั้งแบบคลาสสิคและร่วมสมัย อแดปใช้กับสูตรขนมไทยจนตอนนี้มีเมนูใหม่ไม่ซ้ำใครเยอะมาก อย่างล่าสุดยังออกเมนูเค้กมะพร้าวกะทิสดบลูเบอร์รี่ ทาร์ตอาลัวทับทิมกรอบสามสี คลาฟูตีมะม่วงใบเตย แพนเค้กนมสดมะพร้าวอ่อนยังมีนิรัชกับศรุตด้วยที่ช่วยร่วมหุ้น ทว่าพวกเขาไม่เคยช่วยงานอะไรเลย มีแต่ไปนั่งหล่อล่อลวงสาวน้อยสาวใหญ่เข้าร้าน หรือไม่ก็พาเพื่อนๆ ไปนั่งดื่มกาแฟกินขนมอย่างสำราญจนร้านแน่นเรียกได้ว่าธุรกิจนี้ที่ณภัทรทำร่วมกับภานีค่อนข้างรุ่งมีกำไรเป็นกอบเป็นกำเลยทีเดียว ช่วงนี้ภานีมีสีหน้าดีขึ้นมาก ส่วนน้องพอสก็ซุกซนมากขึ้น พูดได้หลายคำแล้วด้วย เด็กน้อยน่ารักน่าชังเป็นสีสันของร้านทุกวันมีเพียงพลวัตรเท่านั้นที่หน้าดำคร่ำเครียดอยู่คนเดียว เพราะตามง้อขอคืนดีภรรยาของตัวเองไม่สำเร็จสักทีผู้ชายคนหนึ่งต่อให้ไม่ดีร้อยเปอร์เซ็นต์แต่หากมีความคิดสักหน่อยย่อมรู้ว่าควรเลือกภรรยาและลูก ไม่ใช่เมียน้อย ทว่าโอกาสแ
บนเวทีมงคล พิธีกรชายกำลังส่งคำถามแก่คู่บ่าวสาวด้วยสีหน้ากรุ้มกริ่ม“ตามธรรมเนียม ทั้งสองต้องบอกมาตามตรงว่าพบรักกันได้ยังไง เล่ามาเลยครับ”ข้างล่างต่างรอฟังอย่างตื่นเต้นกันใหญ่ มีบางคนแอบสงสัยว่าพวกเขาคงแพ้ความใกล้ชิดแหละ ประมาณน้ำมันกับไฟเจอกันใครจะคิดอย่างไรไม่ใช่ว่านิรัชกับณภัทรจะรับรู้ไม่ได้ ทว่าต่อให้เป็นเพราะเหตุนั้นแล้วยังไงล่ะเจ้าบ่าวรับไมค์ไปกรอกเสียงตอบก่อน “ผมแอบชอบภัทรตั้งแต่ตอนเธออยู่มัธยมต้น เธอเป็นรักแรกพบของผม ตั้งแต่วันนั้น เจ้าสาวของผมคือเธอคนเดียวครับ”และคำตอบตรงไปตรงมาของคนพูดน้อยเรียกเสียงกรีดร้องจากสาวๆ ทั้งงานเลยทีเดียว หลายคนนับนิ้วกันใหญ่ หลายปีเชียว ผู้ชายในงานยังยกนิ้วโป้งส่งให้ นายแน่มาก...ตอนนี้ณภัทรหน้าแดงก่ำไปหมด เขินจนตอบไม่ถูกแล้วค่ะพิธีกรให้เวลาเธอได้สะเทิ้นอายพอประมาณแล้วเริ่มถาม “แล้วเจ้าสาวล่ะครับ เริ่มรักเจ้าบ่าวตอนไหนเอ่ย?”หญิงสาวค่อยๆ ตอบเสียงสั่น “รู้ตัวว่ารักหมดใจเมื่อไม่นานมานี่ล่ะค่ะ ก่อนหน้านั้นแค่มึนๆ ไม่ค่อยเข้าใจ”เสียงหัวเราะดังครืน คำตอบของเจ้าสาวยียวนใช้ได้เจ้าบ่าวแซวเธอ “เพราะแบบนี้ไงถึงต้องรีบแต่งงานเร็วๆ กลัวเจ้
งานหมั้นถูกจัดขึ้นอย่างเรียบง่ายหรูหราที่บ้านปัญจรักษ์ในหนึ่งเดือนต่อมา มีเพียงญาติสนิทและมิตรสหายเท่านั้นที่ได้รับสิทธิ์ร่วมงานสำคัญครั้งนี้ ส่วนงานฉลองมงคลสมรสจะถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ที่โรงแรมในเครืออีกหนึ่งเดือนข้างหน้าทว่าระหว่างนั้นณภัทรกลับเริ่มมีความผิดปกติของร่างกาย เธอรู้สึกผะอืดผะอมขมคอปั่นป่วนมวนท้องในตอนลืมตาตื่นตอนเช้า หญิงสาวคลื่นไส้อาเจียนและไวต่อกลิ่นกับอาหารการกินทุกอย่างเธอนึกขึ้นได้ว่าหยุดกินยาคุมกำเนิดตอนที่ห่างกับนิรัช แต่แล้วพลันถูกเขาจู่โจมอย่างร้อนแรงในเพ้นท์เฮ้าส์วันนั้น ถุงยางอนามัยก็ไม่ได้ใส่ กว่าจะรู้ตัวว่าลืมป้องกันก็ไม่ทันแล้วสุดท้ายความจริงจึงกระจ่าง เนื่องจากผลการตรวจครรภ์ของณภัทรขึ้นสองขีดเต็มๆทั้งนิรัชและณภัทรถูกลินดาเรียกไปต่อว่าเสียยกใหญ่เรียกได้ว่าบ้านแทบแตกพวกเขาได้แต่ก้มหน้าก้มตายอมรับผิดอย่างจำนนคนเป็นแม่โกรธจัดไม่ใช่เพราะอยากทำเหมือนที่บ้านเดิมหรืออะไร แค่รู้สึกผิดหวังที่ลูกสาวไม่ยอมบอกความจริงเท่านั้น“ภัทรไม่ควรโกหกแม่นะ ลูกคิดว่าแม่จะตัดหางปล่อยวัดเหมือนบ้านคุณตาคุณยายหรืออย่างไร? แม่ไม่สิ้นคิดทำร้ายลูกสาวสุดที่รักของแม่ขนา
ย้อนกลับไปเมื่อสองปีที่แล้ว ก่อนนิรัชเดินทางไปเรียนต่อที่อเมริกา เขาคุยกับวิชัยตามตรงที่สนามบินโดยไม่ปิดบัง‘ผมกับภัทรรักกันเกินพี่น้อง เราสองคนจะแต่งงานทันทีเมื่อเรียนจบ’นั่นจึงทำให้วิชัยถึงขั้นไม่พูดไม่จา ยามเดินกลับมาสมทบกับลินดาและณภัทรที่ร้านอาหาร สีหน้าเขาเย็นชา ท่าทางเคร่งขรึม ครู่ใหญ่จึงยอมปริปาก“ตารัชไปแล้ว...ใจหายเหมือนกันนะ”ลินดารีบจับมือสามีมากุมเอาไว้ “เด็กๆ ต้องโตขึ้นค่ะ ตารัชจะเติบใหญ่โดยสมบูรณ์แล้วกลับมาดูแลปัญจรักษ์อย่างดีนะคะ”ชายวัยกลางคนพยักหน้า ตบเบาๆ ที่หลังมือภรรยา “อืม...ลูกๆ ของเรา พวกเขาโตแล้วจริงๆ”พวกเขาไม่ใช่แค่เด็กชายเด็กหญิงไร้เดียงสาอีกแล้ว... หลังจากนั้น วิชัยจึงค่อยๆ มอบหมายงานถึงขั้นมอบกิจการให้ณภัทรดูแลแบบเต็มตัว เพื่อฝึกเป็นสะใภ้หนึ่งเดียวแห่งปัญจรักษ์เพราะนั่นคือสินสอดทองหมั้น คือของขวัญรอวันแต่งงานของลูกชายกับลูกสาวณภัทรได้ฟังความจริงจากปากของนิรัชก็ได้แต่อึ้งส่วนปัญหาเรื่องผู้หญิงที่ชื่อชัญญ่า และห้องหนึ่งซึ่งพวกเขาอยู่ด้วยกัน ล้วนเป็นการเข้าใจผิดในห้องนั้นคือโซนวีไอพีให้กลุ่มที่นัดทำโปรเจกต์ร่วมกัน เจ้าของห้องคือแฟนต่างชาติของชัญญ่าณภ
ในขณะที่ณภัทรเปล่าเปลือยทั้งตัว นิรัชยังเหลือเสื้อด้านบน เขาหยัดกายขึ้นถอดมันออกไม่ไยดี เผยกล้ามตึงแน่นเรียงตัวงดงามเขาก้มหน้าลง บดจูบเธออีกครั้งและอีกครั้ง ลงลิ้นชิมรสหวานฉ่ำอย่างโหยหามาแรมปี ท่าทางร้อนรนและเก็บกดเต็มที่ เนินอกอวบนิ่มบดเบียดกล้ามลอนแข็งแกร่งแนบแน่นการขยับเสียดสีก่อเกิดความวาบหวิวสยิวซ่านในอีกครา ความพลุ่งพล่านเกิดขึ้นอีกคำรบ พวกเขายังคงไร้ซึ่งคำพูดใดต่อกันกระนั้นร่างกายกลับรู้ดีไปถึงก้นบึ้งของหัวใจ นิรัชอุ้มณภัทรไปวางลงบนโซฟา เปลี่ยนสถานที่ร่วมกระสัน ปรับเปลี่ยนท่วงท่า เพิ่มความตื่นเต้นในลีลาแห่งรักใคร่คราวนี้เป็นสาวน้อยบ้างขึ้นคร่อมข้างบน อีกคนนั่งเอนกายพิงแผ่นหลังกับพนัก ปล่อยเธอย่ำยีคุมเกมส์ตามอัธยาศัยเสียงหอบกระเส่าของเขาดังอยู่ริมหู อกแกร่งสะท้านขึ้นลงใต้ร่างเธอณภัทรก้มหน้ากัดสันกรามอย่างแรง ทั้งประชดและหมั่นไส้ นิรัชเงยหน้าขึ้น หอมแก้มแดงฟอดใหญ่แววตาคมดุเต็มเปี่ยมไปด้วยความนัย ทำเอาคนถูกจ้องต้องสะเทิ้นอาย ขัดเขินโดยที่เขาไม่ต้องเอ่ยอะไรสักคำสะโพกกลมงามโยกเบาๆ แต่หน่วงหนึบตอดรัด เรียกเสียงสูดปากจากชายใต้ร่างได้ไม่ยาก เขาซุกซบใบหน้าลงบนเนินอกสล้าง ดูดกลื
นิรัชลงมือลงทัณฑ์รวดเร็ว ไม่ให้นักโทษสาวได้ตั้งตัวห้องครัวกลายเป็นสนามรักอันบ้าคลั่ง โต๊ะตัวยาวที่เดิมทีใช้กินอาหารยังกลายเป็นสถานที่เริงรักอันร้อนแรงตอนนี้ ณภัทรใจเต้นเร่าเหมือนจะตายให้ได้ ดวงตาหลับปี๋แน่นอนเธอตกใจ แต่ที่มากกว่านั้นคือกล้ามเนื้อในตัวเธอกำลังเต้นอย่างรุ่มร้อน ปวดตุบๆ ด้วยความถวิลหาผู้ชายตรงหน้าคือนิรัชไม่ผิดแน่ภายในกายเธอบีบรัด ทั้งเปียกทั้งพร้อมในเวลาอันรวดเร็ววูบแรกเธอรู้สึกน้อยใจจนเกือบจะท้อถอยถอดใจ ทว่าวูบต่อมาเธอกลับเอียงหน้าแนบเข้าหาสัมผัสของเขาตามสัญชาตญาณคนเราจะรู้สึกคิดถึงถวิลหาและรักใคร่หมดใจจนความผิดอะไรก็ลืมไปได้จนสิ้นในพริบตา แบบนี้เลยเหรอ?ท่ามกลางความรู้สึกสับสนมึนงงปนเป ณภัทรถูกนิรัชสั่นคลอนจิตใจโดยสมบูรณ์ ชายหนุ่มหญิงสาวคล้ายไฟเจอน้ำมัน เผาไหม้กลืนกินไม่ยั้ง ราวพายุหมุนพัดพาทุกสรรพสิ่งอย่างบ้าคลั่งนิรัชปลดเปลื้องกางเกงของตนอย่างรวดเร็ว หอบทุกความปรารถนาบรรจุลงบนความต้องการของร่างกายที่แข็งขึงตึงผงาดความเป็นชายสั่นระริกเพราะแข็งจัดเบียดเสียดแนบสนิทกับส่วนอ่อนไหวที่บัดนี้ฉ่ำเยิ้มพร้อมพรั่งกระทั่งสองร่างสอดผสานแนบแน่นถึงได้รู้ว่าพวกเขาตัวสั่น อ
แม้ปากจะบอกแบบนั้น แต่ทุกวันที่ผันผ่านก็ยังคงเลวร้ายในความรู้สึกอยู่มากโชคดีที่ณภัทรเป็นคนที่จัดการกับความรู้สึกตนเองได้เป็นอย่างดี หญิงสาวยิ่งรู้สึกว่าโชคดีเหลือเกินที่เธอเลือกเร้นรัก กักเก็บความสัมพันธ์ฉันแฟนกับนิรัชโดยไม่คิดเปิดเผยออกมาเผื่อที่ว่าถึงวันหนึ่งเรื่องของเธอกับเขามันเป็นไปไม่ได้ อะไรๆ จะได้ไม่เลวร้ายมากไปกว่านี้ผู้ชายน่ะ เวลาเปลี่ยนใจไปมีคนใหม่ พวกเขาจะสามารถมองหน้าผู้หญิงคนเก่าได้อย่างสบาย ทำทีเป็นไม่เคยมีอะไรต่อกันก็ยังได้ เพราะฉะนั้น เพื่อรักษาระดับความสัมพันธ์ฉันพี่น้องให้ครอบครัวไร้ปัญหา เธอก็จะต้องทำได้เช่นกันแต่ว่า...นั่นเฉพาะต่อหน้าคนอื่นเท่านั้นนะเวลาอยู่คนเดียว ณภัทรจะแอบร้องไห้บ้างอะไรบ้าง ตามประสาคนอกหักรักคุด รักผิดชีวิตสะดุด หยุดอยู่กับที่ไม่กล้าเดินหน้าคบใครต่อไปหลังจากเรียนจบปีสุดท้าย โมรินกับศรุตก็จับมือบินลัดฟ้า พี่เอมี่ก็ไปเป็นนางแบบอินเตอร์โดยมีคุณเควินคอยซับพอร์ตณภัทรจึงเหลือตัวคนเดียวโดยสมบูรณ์โคตรเหงา...เนื่องจากเรียนจบแล้ว ระหว่างรอรับปริญญา หญิงสาวจึงเข้าออฟฟิศทำงานเต็มตัว เต็มที่กับโครงการร่วมทุนสร้างกับคู่ค้า ตอนนี้เธอยัง
“น้าพลยอมโดยไม่กล้าขัดขืนเลยแหละ แต่เงื่อนไขคือต้องไปกับพี่รุต คุณแม่ของเขาถึงขนาดไปคุยกับน้าพลที่บ้าน ใช้อำนาจเจ้าของบริษัทเลยเชียว น้าพลก็เลยต้องยอม ส่วนค่าใช้จ่ายคุณแม่บอกว่าจะออกให้ทั้งหมด ถือเป็นสินสอดทองหมั้น”ณภัทรเลิกคิ้ว หญิงสาวรู้มาว่าศรุตตามจีบโมรินไม่เว้นวัน กระทั่งพาไปแนะนำตัวกับมารดาว่าเป็นแฟนแบบแนบเนียน หลังจากนั้นก็คอยไปรับไปส่งระหว่างบ้านกับมหาวิทยาลัยตลอด สองคนนี้ตกลงเป็นแฟนกันแล้ว หลังจากเรียนจบศรุตเข้ารับตำแหน่งผู้บริหารในบริษัทของครอบครัว ไม่ได้ทำตัวล่องลอยไปวันๆ เหมือนแต่ก่อน เขาไม่ใช่ทายาทเพียงคนเดียวของครอบครัว ยังมีพี่ชายคนสำคัญรอสืบทอดกิจการอยู่แล้วทั้งคน จึงไม่จำเป็นต้องรีบไปเรียนต่อพร้อมนิรัช อีกทั้งชายหนุ่มยังต้องการรอโมรินเรียนจบแล้วไปต่างประเทศพร้อมกันณภัทรยิ้มขื่น เธอเองก็ควรให้นิรัชรอเหมือนกันใช่ไหม? แต่คิดไปคิดมา หากย้อนเวลากลับไปเธอจะทำอย่างนั้นได้จริงเหรอเสี่ยวิชัยมีนิรัชเป็นลูกชายหัวแก้วหัวแหวนแค่เพียงคนเดียว ตัวของเสี่ยวิชัยเองก็ไม่มีพี่น้อง บิดามารดาก็ไม่อยู่แล้ว หลังจากภรรยาคนเก่าเสียชีวิตเมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน เขาก็อยู่กับนิรัชแค่สองคนจนกระท
หญิงสาวก้มหน้าทำงาน พยายามไม่คิดมากอีกทว่าท้ายที่สุด เธอก็พ่ายแพ้ให้แก่หัวใจไม่รักดีของตัวเองเรียวนิ้วเปิดโปรแกรมเฟสไทม์ ทำใจดีสู้เสือโทรออกไป นานครู่ใหญ่จนเกือบจะถอดใจ ในที่สุดปลายสายก็กดรับภาพของคนคุ้นเคยสุดแสนจะคิดถึงก็ปรากฏ “ว่าไงภัทร?”หญิงสาวกะพริบตา มือบีบโทรศัพท์แน่นขึ้นโดยไม่รู้ตัว เธอพยายามข่มใจไม่คิดมากกับคำถามชวนคิดมากแบบนี้“ก็ไม่ว่าไง พี่รัชทำอะไรอยู่เหรอ?”“ช่วงนี้พี่กำลังยุ่งมากเลยภัทร ไม่ว่างโทรหาเลย”คนฟังมุ่นคิ้ว เธอก็ยุ่งเหมือนกันนี่นา...หญิงสาวกำลังจะเอ่ยปากบอกไปตามตรงว่าเธอเองก็ยุ่งเหมือนกันไง ทำไมยังโทรหาเขาได้ เสียงหวานหนึ่งพลันเอ่ยแทรก“รัช...ไปกันเถอะ”เสียงของผู้หญิงไม่ผิดแน่ ณภัทรยังเห็นภาพเธอจากในโทรศัพท์ด้วย ผู้หญิงคนนั้นคือชัญญ่า...อดีตพี่รหัสของณภัทรนั่นเอง“อ้าว! น้องภัทรเหรอ? สวัสดีจ๊ะ” แค่นั้น ชัญญ่าทักทายเพียงแค่นั้น ก่อนหันไปทางนิรัช “รัช...เราไปกันเถอะ”“อืม...แค่นี้ก่อนนะภัทร”ปลายสายตัดไป ณภัทรได้แต่อึ้ง เธอเห็นภาพที่ทั้งคู่อยู่ด้วยกัน ที่นั่นคือห้องสี่เหลี่ยมห้องหนึ่ง ซึ่งไม่ใช่ห้องเรียนแน่นอน...ธุรกิจเบเกอรี่ที่ณภัทรร่วมหุ้นกับภานียังคงไ
ระยะเวลาที่ห่างกัน จากหนึ่งวันเป็นหนึ่งเดือน จากนั้นก็เลื่อนเป็นหนึ่งปีสองปีตามลำดับ ณภัทรยังคงคิดถึงนิรัชเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือเริ่มเคยชินรถซุปเปอร์คาร์สีเหลืองสดแซ่บจี๊ดวนเข้ามาจอดด้านหน้าของภัตตาคารหรูแห่งหนึ่ง ประตูเปิดออกโดยบริกรที่มาคอยให้บริการ สาวสวยดูดีในมาดนักธุรกิจรุ่นใหม่ค่อยๆ ก้าวเท้าลงมา เธอสวมสูทสไตล์แฟชั่นล้ำสมัย ซึ่งเป็นการรังสรรค์เสื้อผ้าอันโดดเด่นที่มีส่วนช่วยให้เกิดความประทับใจต่อผู้ติดต่อทางธุรกิจ และยังสะท้อนทัศนคติไร้ขีดจำกัดให้กับผู้หญิงยุคนี้ที่บทบาททางสังคมเริ่มเปลี่ยนแปลงไปจนแตกต่างจากในอดีตเธอคือณภัทร ผู้สลัดลุคนักศึกษาสาววัยใสกลายเป็นสาวสวยมั่นใจเต็มวัย แต่งหน้าทาปากเข้มขึ้นจนมองอายุจริงไม่ออก เสื้อผ้าหน้าผมล้วนได้โมรินช่วยดีไซน์และจัดการให้วันนี้เธอต้องมาเจรจาธุรกิจแทนวิชัยสาเหตุเป็นเพราะอีกฝ่ายออกรอบตีกอล์ฟกับเพื่อนเพลินเกินไปหน่อย กระทั่งเอวเคล็ดกระดูกเคลื่อนเล็กน้อยจนต้องแอดมิทโรงพยาบาล ในขณะที่ลินดาป่วยเข้าโรงพยาบาลไปแล้วก่อนหน้าณภัทรรู้ดีว่ามารดาของตนสุขภาพไม่ค่อยแข็งแรง เนื่องจากต้องตั้งครรภ์ไม่พึงประสงค์ตอนอายุน้อยอีกทั้งยังตรากตร