เร้นรักกักใจ의 모든 챕터: 챕터 51 - 챕터 60

หลังจากถูกนิรัชบ่นจนหูชาไปอีกยกหนึ่ง ณภัทรก็ถูกสั่งให้นั่งปิคนิคได้แค่ลานหน้าบ้านพักเท่านั้นห้ามไปไหนทั้งสิ้นทั้งโหดทั้งหวงขั้นสุด อะไรก็หยุดโหมดนี้ของนิรัชไม่ได้และด้วยเหตุนี้จอมปีศาจเจ้าเล่ห์จึงถือกำเนิดและเข้าสิงร่างของศรุตทันที เขาถือโอกาสนี้โยนความผิดทั้งหมดให้โมรินซะเลย“เพราะน้องโมเลยนะครับเนี่ย ต้องไถ่โทษโดยการย้ายมาพักที่ห้องเอมี่เพื่ออยู่เป็นเพื่อนน้องภัทร รับผิดชอบร่วมกันครับ”โมรินได้ฟังก็ทำหน้าเหวออ้อ...เธอก็ผิดจริงแหละ แต่ย้ายมาพักใกล้กันคืออะไร?และเมื่อเห็นเพื่อนทำหน้าจ๋อยเพราะถูกแฟนดุก็เลยทำได้แค่พยักหน้าหงึกหงักให้ศรุตแต่โดยดีตอนนี้บ้านพักของเอมี่ว่างแล้วเนื่องจากอีกฝ่ายไปเป็นไกด์ให้คุณเควิน ตอนณภัทรโทรไปหายังรู้ว่าพวกเขาพากันไปเที่ยวทางอีกฝั่งของเกาะ คืนนี้ต้องนอนที่โรงแรมห้าดาวแถวๆ นั้น พรุ่งนี้ถึงกลับมาเจอกันที่นี่‘ได้เที่ยวสะใจอย่างนี้ถือว่าได้ปลดปล่อยจากรักเก่าผุพัง ไม่ต้องห่วงว่าคุณเควินจะคิดไม่ซื่อกับพี่หรอกภัทร แค่คอยภาวนาไม่ให้พี่ย่องเบาเข้าห้องคุณเควินจะดีกว่า’นั่นคือประโยคปลายสายของเอมี่ ซึ่งทำเอาณภัทรได้แต่ทึ่งหลังจากนั้นในทริปนี้จึงมีสมาช

โมรินใช้ที่คีบอาหารหนีบปลาหมึกใส่จานแล้วเดินไปนั่งลงบนเสื่อ พลางเล่าเรื่องส่วนตัวอย่างไม่ปิดบัง“ที่โมบอกว่าเลิกไม่ได้ ตัดใจไม่ได้นั่นเป็นเพราะน้าชายกับน้าสะใภ้ของโมเขารักกันมานาน สู้ด้วยกันลำบากด้วยกันมาตั้งแต่สมัยเรียนจนแต่งงาน และตอนนี้ก็เพิ่งมีลูกชายเป็นโซ่ทองคล้องใจ”ณภัทรทำตาโต “น้าพลกับน้าภามีน้องแล้วเหรอ?”น้าพลคือน้าชายของโมริน ส่วนน้าภาคือน้าสะใภ้โมรินพยักหน้า “อืม...เพิ่งหัดเดิน วัยกำลังน่ารักน่าชัง”เนื่องจากณภัทรกับโมรินรู้จักกันมานาน เรื่องที่โมรินเป็นเด็กต่างจังหวัดมาอาศัยอยู่กับน้าชายและน้าสะใภ้เพื่อเรียนต่อจึงไม่ใช่เรื่องแปลกหากเพื่อนสนิทจะรู้กันในส่วนนี้ เพียงแต่ณภัทรไม่ได้ตามติดชีวิตพวกน้าของเพื่อนว่าท้องตอนไหน มีลูกเมื่อไหร่ก็แค่นั้น ด้วยเหตุนี้หากเป็นคนอื่นณภัทรคงยุให้เลิกกันไปแล้ว โมรินก็เช่นกัน คงรีบหาผู้ชายคนใหม่มาประเคนให้ฝ่ายภรรยาที่ถูกสามีสวมเขาแต่เมื่อฝ่ายชายที่ทำผิดเป็นคนของเราเองมันก็อีกเรื่อง การจะให้น้าสะใภ้ที่แสนดีขนาดนั้นเลิกกับน้าชายของตนแล้วปล่อยให้หลานชายเป็นเด็กกำพร้าและให้น้าชายได้กับผู้หญิงแรดเงียบอย่างน้ำหวานเป็นแฟนใหม่นั้น ไม่ว่าจะคิดยังไง

เพ้นท์เฮ้าส์สุดหรูใจกลางเมืองของนิรัชแห่งหนึ่งถูกเปิดประตูต้อนรับทุกคนอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน นิรัชเป็นผู้ชายที่มีโลกส่วนตัวสูงจริงๆ และเป็นคนที่ใครก็เข้าถึงยากมาก สถานที่ส่วนตัวของเขายิ่งไม่มีทางให้ใครเข้ามา เสี่ยวิชัยจึงเอาใจลูกชายหัวแก้วหัวแหวนผู้มีโลกส่วนตัวสูงลิ่วคนนี้ โดยการซื้อเพ้นท์เฮ้าส์ให้เขาตอนเข้ามหาวิทยาลัยปีหนึ่ง เพ้นท์เฮ้าส์ค่อนข้างกว้างขวางและสงบ เหมาะแก่การพักใจเมื่อก่อนสถานที่แห่งนี้นิรัชมักจะมาพักเพื่อหลบหน้าณภัทร บางครั้งก็ว่ายน้ำจนตัวซีด บางทีก็ฝึกทำอาหารเพื่อให้ลืมๆ เธอไปเนื่องจากเวลาอยู่ใกล้เธอที่บ้าน เขามักจะคิดเลยเถิดกับเธอเกินฐานะน้องสาว จึงจำต้องใช้ที่นี่หลบออกมาเพื่อตัดใจแต่เมื่อทุกอย่างได้เกินเลยไปแล้วจริงๆ เขาจึงไม่ได้มาที่นี่เพื่อหลบหน้าอีก มีแต่ต้องเดินหน้าในทุกที่เท่านั้นชายหนุ่มต่อสายตรงวีดีโอคอลหาผู้เป็นพ่อเพื่อรายงาน โดยเล่าให้ทราบตามความจริงทุกประการก่อนสรุปสั้นๆ“ผมกับภัทรขอช่วยดูแลน้ากับหลานชายตัวน้อยนะครับ ไอ้รุตก็อยู่ เพื่อนภัทรก็อยู่ อาจจะยังไม่กลับบ้านช่วงนี้ ไม่ต้องห่วง”วิชัยเห็นภาพของหญิงสาวคนนั้นกับเด็กเล็

นิรัชก้มลงมองณภัทรที่กำลังขยับขยุกขยิกอยู่ตรงแผงอก เธอเงยหน้ามองเขาด้วยสองตาแป๋วแหว๋วไร้วี่แววความง่วงงุน“พี่รัช” ณภัทรเรียกเจ้าของอ้อมแขนเสียงอ่อนเสียงหวานชายหนุ่มเลิกคิ้ว “ว่า...”“ภัทรขอโทษจริงๆ นะ ที่สนใจคนอื่นมากกว่าพี่รัช”“รู้ตัว?”สาวน้อยหยักหน้า ระบายยิ้มเอาใจ “อย่าเคืองภัทรเลยนะ ภัทรรู้ว่าทริปนี้พี่รัชตั้งใจหาเวลาให้เราได้อยู่ด้วยกัน”นิรัชตีหน้าขรึม “แล้วถ้าพี่บอกว่าเคืองไม่หายล่ะ”คำขู่นั้นทำณภัทรกะพริบตาจนแพขนตายาวงอนขยับไหว เธอดันตัวออกจากอ้อมแขนแข็งแรงแล้วพลิกตัวขึ้นคร่อมเขา ทอดเสียงอ่อนอย่างรู้สึกผิดจากใจ “ให้ภัทรทำอะไรก็ยอม”ชายหนุ่มซ่อนรอยยิ้มในหน้า ปัดปอยผมนุ่มลื่นที่ระลงมาเคลียแก้มนวลไปทัดข้างหูอย่างอ่อนโยน ไล้ปลายนิ้วระเรื่อยไปตามขนตาดำขลับและดวงตากลมโตที่สะกดเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน แตะนิ้วโป้งไล้คลึงกลีบปากนุ่มนิ่มแผ่วเบา ถามเสียงทุ้ม “แน่ใจ?”ณภัทรสะท้านไปกับสัมผัสนุ่มนวล เลือดลมสูบฉีดฉับพลัน เธอยิ้มหวาน “วันนี้ให้ภัทรขึ้นเองเป็นไง?”แววตาของชายหนุ่มเปล่งประกายทันที บางสิ่งตื่นตัวทันใด นิรัชยิ้มขำก่อนถามเสียงพร่า “ทำเป็นเหรอ?”พวงแก้มคนถูกถามซับสีเลือดอย่า

การลูบไล้เคล้นคลึงผิวเปลือยเปล่าเรียบเนียนภายใต้สายน้ำยามร่วมรักเป็นความรู้สึกดีสุดยอดแขนเรียวกลมกลึง เนินอกหยุ่นนุ่มน่าสัมผัส แผงอกตึงแน่นถูไถยอดทรวงผสานความเปียกฉ่ำน่าหลงใหลทุกสิ่งทุกอย่างก่อเกิดเกินคำว่าอารมณ์พิศวาสยากห้ามใจนิรัชกำลังรู้สึกมากกว่ารักเพราะเขากำลังหวงแหนณภัทร ความรู้สึกถึงการเป็นเจ้าข้าวเจ้าของกำลังทำให้เขาแทบคลั่งเขาอยากประกาศออกไปดังๆ ว่าเธอเป็นของเขาเป็นของเขาคนเดียว...ชายหนุ่มกอดกระชับหญิงสาวจนร่างเธอบดเบียดเสียดสีแทบจะหลอมละลายรวมเข้ามาในร่างเดียวกับเขา“อา...พี่รัช”ณภัทรทำได้เพียงปรือตาหยาดเยิ้มมองนิรัชอย่างหวามไหว สองแขนกอดรอบคอแกร่งเอาไว้แน่น เธอครวญครางอย่างรัญจวนจนเส้นเสียงแหบแห้งไปหมด“ชอบไหม?”ชายหนุ่มถามเสียงทุ้มนุ่มทั้งแหบแห้งและสั่นพร่า ส่งแรงปรารถนาร้อนฉ่าแผดเผาคนตัวเล็กอย่างเร่าร้อนกลางสายน้ำณภัทรหรี่ตาฉ่ำปรือมองใบหน้าคนถามใกล้ ๆ อย่างไม่รู้จะตอบอย่างไร มันมากกว่าคำว่าชอบแล้วไหม?หญิงสาวคิดว่าเป็นใครก็ต้องชอบนิรัชอยู่แล้ว เขาทั้งหล่อ เปี่ยมเสน่ห์ นิสัยดี เป็นผู้ชายอันดับหนึ่งในความคิดของเธอ ไม่มีใครเทียบได้เลยคิดไปคิดมาก็พลันนึกไ