All Chapters of Relived To Marry The Masked CEO: Chapter 21 - Chapter 30

"Ikaw? Ano ba magiging desisyon mo? Kasi personally, dun na lang ako sa kaya agad ioperate." Pagbibigay ng opinyon ni Astrid. "Downside lang dagdag babayaran." Tumango naman si Tristan, tama naman din ang binanggit nito, ngunit hindi pa niya naikkwento dito ang additional na binanggit ng doctor sa kanya. May kung anong nag-tutulak kay Tristan na banggitin kay Astria ito, para malaman kung ano din ang saloobin niya doon. "Eh paano kung yung guardian niya is the one who wants to sell the heart?" Pagsimula ni Tristan, at tahimik namang nag-aantay si Astrid sa susunod na sasabihin nito. "Pero hindi pa patay yung patient. She's still in a coma. Well, technically the chances of waking is a 50%, but yeah. You get my point, right?" At gaya ng reaksyon kanina ni Tristan nung nalaman niya, ganoon din ang naging reaksyon ng kanyang asawa. "Ano? Pwede yun??" Kuwestyon ni Astrid dito, at nagkibit balikat na lang si Tristan bilang sagot dito. "I'll meet with the guardian later, kasama s

Agad na naramdaman ni Astrid ang sarili na manginig. Hind niya akalain na makikita na naman niya ang taong ito, sa lahat ng pwede niyang makita pa muli sa bagong pagkatao niya na ito—sariling nanay pa niya sa huli niyang buhay ang makikita niya. "Teka, ibig sabihin ba non... Ang patient na binabanggit nila ay....." Napasandal si Astrid sa pader, nararamdaman ang sarili na manlambot ngunit pinipilit niya ang katawan niya na palakasin at kalong-kalong pa din niya si Theo na tulog pa din. Hindi na niya kailangan pumasok pa sa loob para kumpirmahin kung ang dating katawan ba niya ay naroroon. Kilala niya ang nanay niya, wala itong pakielam sa iba. Kung wala kang silbe sa kanya, madali ka lang nito itatapon na parang basura lang—Kahit pa na galing pa ito sa sarili niyang dugo. Alam niya kung gaano ito kabaliw sa pera—kaya hindi na siya magugulat kung ganoon nga ang ginawa niya. Ngunit hindi niya maiwasan na madissapoint dito, ngayon pa nga lang na coma palang ganon na ang bala

[Are you sure na walang kasama si Timothy Miller diyan?] [Yes, although there's a cctv camera here, pero magagawan naman po yan ng paraan.] [Inaaasahan kong magagawa mo ito ng hindi ka papalpak.] [Of course. Ako na ang bahala sir.] Binaba na nito ang tawag, at tumingin sa walang malay na Timothy Miller mula sa hidden camera na nilagay niya sa loob ng suite. "Nalalapit na ang oras mo, Miller." Matalim ang tingin dito, at pinaikot ang alak sa hawak nitong baso. Mabilis na linagok niya ito, at agad na naramdaman ang pait ng alak na iniinom niya. ----------------------- Si Astrid ay makikitang tumatakbo sa hallway ng 5th floor, ginagawa ang lahat na hindi makatams ng pasyente sa bawat hakbang na tinatahak niya para mahanap ang batang kasama niya kanina. Habang si Theo naman ay makikita na pinaglalaruan ang mga buttons sa loob ng elevator, siya lamang ang nasa loob ng elevator kaya nagawa niya pindutin ang mga floors na abot lamang ng kanyang tangkad. Mga nasa sampung f

Madilim na ang paligid, tahimik na tinignan ni Astrid ang labas. Puro puno ang makikita sa labas, sa madaling salita kasalukuyang nasa gubat sila. Lihim na tinignan ni Astrid ang cellphone, sinisigurong nasa pinaka mababa na level ang brightness nito. '7 na pala. Mahigit dalawang oras nang bumabyahe. Baka naiihi na tong si Theo, mabuti na lang at nakatulog siya.' Tinignan niya itong si Theo, at hinaplos ang kanyang mukha. Tumingin ulit siya sa cellphone niya, at napasinghal siya ng malalim. Walang makuhang signal ang cellphone niya kaya hindi niya matatawagan o masendan ng text ang kanyang asawa. Tinago niya muli ito sa loob ng damit niya, isinilid niya ito sa loob ng bra niya, at nilagay sa tagiliran niya upang natatago ito ng braso niya. Kahit na kapahamakan na ang lumapit sa kanila—sisiguraduhin niyang gagawin niya ang lahat, pprotektahan niya ito ng buong buhay niya. Niyakap niya muli ng mahigpit si Theo, at mabilis na tumingin sa harapan kung makikita na ba ang mukha

'𝘔𝘰𝘮, 𝘋𝘢𝘥! 𝘐𝘵'𝘴 𝘴𝘰 𝘱𝘳𝘦𝘵𝘵𝘺 𝘩𝘦𝘳𝘦, 𝘤𝘢𝘯 𝘸𝘦 𝘴𝘵𝘢𝘺 𝘢 𝘣𝘪𝘵 𝘮𝘰𝘳𝘦 𝘭𝘰𝘯𝘨𝘦𝘳!' 𝘒𝘪𝘵𝘢 𝘢𝘯𝘨 𝘬𝘪𝘯𝘢𝘯𝘨 𝘴𝘢 𝘮𝘨𝘢 𝘮𝘢𝘵𝘢 𝘯𝘪𝘵𝘰 𝘯𝘢𝘯𝘨 𝘮𝘢𝘶𝘱𝘰 𝘴𝘪𝘺𝘢 𝘴𝘢 𝘦𝘥𝘨𝘦 𝘯𝘨 𝘤𝘭𝘪𝘧𝘧. 𝘗𝘪𝘯𝘢𝘨𝘮𝘢𝘮𝘢𝘴𝘥𝘢𝘯 𝘢𝘯𝘨 𝘢𝘳𝘢𝘸 𝘯𝘢 𝘯𝘢𝘨𝘴𝘪𝘴𝘪𝘮𝘶𝘭𝘢 𝘯𝘢𝘯𝘨 𝘭𝘶𝘮𝘶𝘣𝘰𝘨. 𝘔𝘢𝘩𝘪𝘯𝘢 𝘯𝘢𝘮𝘢𝘯𝘨 𝘯𝘢𝘵𝘢𝘸𝘢 𝘢𝘯𝘨 𝘮𝘢𝘨-𝘢𝘴𝘢𝘸𝘢 𝘩𝘢𝘣𝘢𝘯𝘨 𝘵𝘪𝘯𝘪𝘵𝘪𝘨𝘯𝘢𝘯 𝘢𝘯𝘨 𝘬𝘢𝘯𝘪𝘭𝘢𝘯𝘨 𝘬𝘢𝘪𝘴𝘢-𝘪𝘴𝘢𝘯𝘨 𝘣𝘢𝘣𝘢𝘦𝘯𝘨 𝘢𝘯𝘢𝘬 𝘯𝘢 𝘯𝘢𝘴𝘢 𝘨𝘪𝘵𝘯𝘢 𝘯𝘪𝘭𝘢. '𝘖𝘧 𝘤𝘰𝘶𝘳𝘴𝘦. 𝘖𝘯𝘭𝘺 𝘧𝘰𝘳 𝘢 𝘧𝘦𝘸 𝘮𝘪𝘯𝘶𝘵𝘦𝘴 𝘵𝘩𝘰𝘶𝘨𝘩, 𝘪𝘵'𝘭𝘭 𝘣𝘦 𝘩𝘢𝘳𝘥 𝘵𝘰 𝘥𝘳𝘪𝘷𝘦 𝘣𝘢𝘤𝘬 𝘥𝘰𝘸𝘯 𝘸𝘩𝘦𝘯 𝘪𝘵 𝘨𝘦𝘵𝘴 𝘥𝘢𝘳𝘬.' 𝘗𝘢𝘨-𝘱𝘢𝘱𝘢𝘢𝘭𝘢𝘭𝘢 𝘯𝘨 𝘬𝘢𝘯𝘺𝘢𝘯𝘨 𝘢𝘮𝘢, 𝘴𝘢 𝘵𝘶𝘸𝘢 𝘯𝘪 𝘈𝘴𝘵𝘳𝘪𝘢 𝘵𝘶𝘮𝘢𝘯𝘨𝘰 𝘪𝘵𝘰 𝘢𝘵 𝘴𝘪𝘯𝘶𝘰𝘵 𝘢𝘯𝘨 𝘬𝘢𝘯𝘺𝘢𝘯𝘨 𝘯𝘢𝘱𝘢𝘬𝘢𝘭𝘢𝘬𝘪𝘯𝘨 𝘯𝘨𝘪𝘵𝘪 𝘥𝘪𝘵𝘰. 𝘒𝘪𝘯𝘢𝘣𝘢𝘩𝘢𝘯 𝘢𝘯𝘨 𝘪𝘯𝘢 𝘯𝘪𝘵𝘰 𝘴𝘢 𝘣𝘪𝘨𝘭𝘢𝘯𝘨 𝘱𝘢𝘨𝘭𝘪𝘭𝘪𝘬𝘰𝘵 𝘯𝘪𝘺𝘢, 𝘢𝘵 𝘩𝘪𝘯𝘢𝘸