Madilim na ang paligid, tahimik na tinignan ni Astrid ang labas. Puro puno ang makikita sa labas, sa madaling salita kasalukuyang nasa gubat sila. Lihim na tinignan ni Astrid ang cellphone, sinisigurong nasa pinaka mababa na level ang brightness nito. '7 na pala. Mahigit dalawang oras nang bumabyahe. Baka naiihi na tong si Theo, mabuti na lang at nakatulog siya.' Tinignan niya itong si Theo, at hinaplos ang kanyang mukha. Tumingin ulit siya sa cellphone niya, at napasinghal siya ng malalim. Walang makuhang signal ang cellphone niya kaya hindi niya matatawagan o masendan ng text ang kanyang asawa. Tinago niya muli ito sa loob ng damit niya, isinilid niya ito sa loob ng bra niya, at nilagay sa tagiliran niya upang natatago ito ng braso niya. Kahit na kapahamakan na ang lumapit sa kanilaโsisiguraduhin niyang gagawin niya ang lahat, pprotektahan niya ito ng buong buhay niya. Niyakap niya muli ng mahigpit si Theo, at mabilis na tumingin sa harapan kung makikita na ba ang mukha
Matapos ang ilang tawag, na laging hindi sinasagot ng pinsan, hindi maipinta ang mukha ng kanilang boss. Nang makita ni Luigi ito, agad na pinalitan ito ang contact number na tinatawagan. "Why did you change the number? Whose contact is that?" Ang burner na cellphone ang ngayong tinatawagan ni Luigi, itinaas nito ang salamin na suot niya at mula sa screen ng laptop nakikita niya ang madilim na tingin ni Tristan. Kung ang mga tingin ay nakakapatay, matagal na siguro siyang namatay sa sama ng tingin ng kanyang boss. "Burner phone ng pinsan mo po." Ngumiti naman si Tristan, at inantay na sagutin ito ng magaling niyang pinsan. [Hello? Danilo? Are you here at the building? I'm already inside.] Lalong umigting panga ni Tristan nang marining ang sinabi ng pinsan. "Sorry, it's not Danilo. Anyway, how are you dear Cousin?" Ramdam ang galit sa boses nito, ni isa sa mga kasama niya ay nagawang umimik. At mukhang pati ang kausap nito ay hindi nakaimik nang marinig niya kung sino an
'๐๐ฐ๐ฎ, ๐๐ข๐ฅ! ๐๐ต'๐ด ๐ด๐ฐ ๐ฑ๐ณ๐ฆ๐ต๐ต๐บ ๐ฉ๐ฆ๐ณ๐ฆ, ๐ค๐ข๐ฏ ๐ธ๐ฆ ๐ด๐ต๐ข๐บ ๐ข ๐ฃ๐ช๐ต ๐ฎ๐ฐ๐ณ๐ฆ ๐ญ๐ฐ๐ฏ๐จ๐ฆ๐ณ!' ๐๐ช๐ต๐ข ๐ข๐ฏ๐จ ๐ฌ๐ช๐ฏ๐ข๐ฏ๐จ ๐ด๐ข ๐ฎ๐จ๐ข ๐ฎ๐ข๐ต๐ข ๐ฏ๐ช๐ต๐ฐ ๐ฏ๐ข๐ฏ๐จ ๐ฎ๐ข๐ถ๐ฑ๐ฐ ๐ด๐ช๐บ๐ข ๐ด๐ข ๐ฆ๐ฅ๐จ๐ฆ ๐ฏ๐จ ๐ค๐ญ๐ช๐ง๐ง. ๐๐ช๐ฏ๐ข๐จ๐ฎ๐ข๐ฎ๐ข๐ด๐ฅ๐ข๐ฏ ๐ข๐ฏ๐จ ๐ข๐ณ๐ข๐ธ ๐ฏ๐ข ๐ฏ๐ข๐จ๐ด๐ช๐ด๐ช๐ฎ๐ถ๐ญ๐ข ๐ฏ๐ข๐ฏ๐จ ๐ญ๐ถ๐ฎ๐ถ๐ฃ๐ฐ๐จ. ๐๐ข๐ฉ๐ช๐ฏ๐ข ๐ฏ๐ข๐ฎ๐ข๐ฏ๐จ ๐ฏ๐ข๐ต๐ข๐ธ๐ข ๐ข๐ฏ๐จ ๐ฎ๐ข๐จ-๐ข๐ด๐ข๐ธ๐ข ๐ฉ๐ข๐ฃ๐ข๐ฏ๐จ ๐ต๐ช๐ฏ๐ช๐ต๐ช๐จ๐ฏ๐ข๐ฏ ๐ข๐ฏ๐จ ๐ฌ๐ข๐ฏ๐ช๐ญ๐ข๐ฏ๐จ ๐ฌ๐ข๐ช๐ด๐ข-๐ช๐ด๐ข๐ฏ๐จ ๐ฃ๐ข๐ฃ๐ข๐ฆ๐ฏ๐จ ๐ข๐ฏ๐ข๐ฌ ๐ฏ๐ข ๐ฏ๐ข๐ด๐ข ๐จ๐ช๐ต๐ฏ๐ข ๐ฏ๐ช๐ญ๐ข. '๐๐ง ๐ค๐ฐ๐ถ๐ณ๐ด๐ฆ. ๐๐ฏ๐ญ๐บ ๐ง๐ฐ๐ณ ๐ข ๐ง๐ฆ๐ธ ๐ฎ๐ช๐ฏ๐ถ๐ต๐ฆ๐ด ๐ต๐ฉ๐ฐ๐ถ๐จ๐ฉ, ๐ช๐ต'๐ญ๐ญ ๐ฃ๐ฆ ๐ฉ๐ข๐ณ๐ฅ ๐ต๐ฐ ๐ฅ๐ณ๐ช๐ท๐ฆ ๐ฃ๐ข๐ค๐ฌ ๐ฅ๐ฐ๐ธ๐ฏ ๐ธ๐ฉ๐ฆ๐ฏ ๐ช๐ต ๐จ๐ฆ๐ต๐ด ๐ฅ๐ข๐ณ๐ฌ.' ๐๐ข๐จ-๐ฑ๐ข๐ฑ๐ข๐ข๐ญ๐ข๐ญ๐ข ๐ฏ๐จ ๐ฌ๐ข๐ฏ๐บ๐ข๐ฏ๐จ ๐ข๐ฎ๐ข, ๐ด๐ข ๐ต๐ถ๐ธ๐ข ๐ฏ๐ช ๐๐ด๐ต๐ณ๐ช๐ข ๐ต๐ถ๐ฎ๐ข๐ฏ๐จ๐ฐ ๐ช๐ต๐ฐ ๐ข๐ต ๐ด๐ช๐ฏ๐ถ๐ฐ๐ต ๐ข๐ฏ๐จ ๐ฌ๐ข๐ฏ๐บ๐ข๐ฏ๐จ ๐ฏ๐ข๐ฑ๐ข๐ฌ๐ข๐ญ๐ข๐ฌ๐ช๐ฏ๐จ ๐ฏ๐จ๐ช๐ต๐ช ๐ฅ๐ช๐ต๐ฐ. ๐๐ช๐ฏ๐ข๐ฃ๐ข๐ฉ๐ข๐ฏ ๐ข๐ฏ๐จ ๐ช๐ฏ๐ข ๐ฏ๐ช๐ต๐ฐ ๐ด๐ข ๐ฃ๐ช๐จ๐ญ๐ข๐ฏ๐จ ๐ฑ๐ข๐จ๐ญ๐ช๐ญ๐ช๐ฌ๐ฐ๐ต ๐ฏ๐ช๐บ๐ข, ๐ข๐ต ๐ฉ๐ช๐ฏ๐ข๐ธ
"Anong kailangan mo samin? Siguraduhin mo na ready kang makulong pag nahanap na kami ng asawa ko." Pananakot ni Astrid dito, ngunit wala ito naging epekto. Ngumiti pa ito ng malaki at lumapit sa kanya. "Kung mahuhuli niya ako. Eh ikaw? Are you not afraid to be found out? That you're not the person who he thinks is?" Nagulat ito sa sinabi niya, tumingin ng masama dito. Literal ba ang sinasabi nito? O may iba pa itong ibig sabihin? O baka pananakot lang? "Of course mahuhuli ka. Sisiguraduhin kong mahuhuli ka." Napasipol ang lalaki at tumawa. "Siguraduhin mo ring hindi ka mahuhuli. Hindi mo ba naisip kung anong gagawin pag nalaman niya na.." Wala nang lalakaran palayo si Astrid, kaya nakadikit na likod niya sa bintana. Habang hawak-hawak niya si Theo, mabuti na lamang at nakatulog ito. "You're not Astria." Bulong nito sa tenga niya at lumayo upang tignan ang maging reaksyon ng babae."Who are you?"Parang binuhusan ng tubig na puno ng yelo si Astrid sa narinig niya. Hindi niya ala
Nang imulat ni Astrid ang mga mata niya, unang tumambad sa kanya ang isang puting kisame. Iniikot naman niya ang mga mata niya, nasa ospital pala siya. Buong akala niya bago siya mawalan ng malay ay iuuwi na sila. Agad niyang hinanap si Theo nang maaalala niya na kasama niya ito kanina, walang tao sa loob ng kwarto maliban sa kanya. Kinapkapan niya ang sarili kung nasaan ang cellphone niya dahil hindi naman siya pinalitan ng damit. Nang kapkapin niya ang kanyang bulsa, iba naman ang nakuha niya. Papel. Nagtaka si Astrid kung ano ito, at binuklat. Number at address lamang ang nakalagay dito, saka niya naaalala ang nangyari bago sila makalabas sa loob ng kwarto kung saan sila kinulong ng kung sino man ang kumidnap sa kanila ni Theo. Napatitig naman si Astrid dito. 'Kontakin ko ba siya? Paano kung nagpapanggap lamang siya? Wala naman akong nabasa na tungkol sa kanya sa mga isinulat ni Astria...' 'Ngunit, baka wala nang susunod pa na pagkakataon. Siya palang ang nakaka
"Kamusta pala si papa? Naoperahan na ba siya?" Mahinang bulong ni Astrid kay Tristan, katabi lang nila si Theo pero tulog ito. "His operation will start later once his doctor is finished with the first operation he's handling." Natawa naman si Astrid at bumulong din ito pabalik. "Okay." Bulong niya muli pabalik. "Why are we even whispering?" Takang tanong ni Tristan, ngumiti naman si Astrid at umikot ang mga mata nito. "Kasi, tulog si Theo. Ayan oh, sarap ng tulog niya." Tumingin naman ang asawa niya sa nakatalukbong ng kumot sa tabi. Dahang-dahan niyang binaba ang kumot, at ipinakita ang mahimbing na natutulog na bata. Mahina ang nga hilik nito, at ang isang kamay ay nakayakap sa tiyan ni Astrid. "He definitely likes sleeping with you." Komento ni Tristan, habang hinaplos ang buhok niya. Tumingin naman si Astrid sa kamay nito na sinusuklay ang buhok ng kapatid, at napataas ang kilay, "Talaga?" Mula sa peripheral vision ni Astrid, nakita niya itong tumango. "When we
"I thought she was already awake?" Tanong ni Tristan kay Doc Sanchez. Nagkibit balikat naman ito. "Ayun sabi ng mga nurse sakin kanina. Baka kanina yun." Sagot naman ni Doc Sanchez. Suminghal ng malalim ang lalaki, habang pinagkrus naman ni Doc Sanchez ang mga braso niya. "Anyway. Mr. Timothy's surgery went well. Right now he's resting, in his suite, and hopefully he'll wake up already." Narinig naman ni Tristan ito, ngunit parang hindi naintindihan ng utak niya. Nakatutok lamang ito sa babaeng natutulog, hindi alam kung malay na ba ito o wala pa. "What made you agree pala sa request ko? To help this patient?" Dagdag ni Doc Sanchez nang mapansin niya na malalim ang iniisip ni Tristan. Mabagal naman nitong binaling ang tingin niya kay Doc. Sanchez. "She was someone I knew, and she helped me before. I just wanted to return the favor." Nag-hum naman si Doc. Sanchez at tumango. "That's nice. Well, I must be on my way out, I still need to do my rounds." Hindi sumagot si Trista
" Saan niya naman nakuha ang impormasyon na yun? Paano siyang nakakasiguro?" Nagkibit-balikat naman si Lucas. Habang inaaantay ni Astrid ang sagot nito, marahan niyang hinahaplos lang ang buhok ng tulog pa rin na Theo sa tabi niya, gayong kinakabahan na siya kada ginagawa niya ito nakakatulong itong makapag pa kalma sa kanya. Tinignan saglit ni Lucas ang mahinang gawi ng dalaga pati ang batang tulog na katabi pala nito at umiwas na ng tingin. "Ewan ko rin. Kaya nga nung nakita niya nung araw na may pumasok na ibang tao sa kotse na sinakyan niyo, inutusan niya agad ako na sundan kayo." Kumunot naman ang kilay ni Astrid. 'Dahil lang sa tingin niya na ang kaluluwa ng anak niya ang nandito, pinagawa niya sayo yun?" Hindi makapaniwalang tanong ni Astrid, at tumango naman si Lucas. 'Eh hindi niya naman ako nakita nung araw na yun?' "Weird diba? Pero at some point parang maniniwala ka na lang din, since iba nga ang mothers insticts? Na gegets mo ba ako?" Wala sa sariling tumango s
โJulia.โ Tipid na tawag ni Tristan dito. Tahimik na inikot ni Astrid ang mga mata niya sa kung nasaan sila. Nasa isang napakalawak na garden sila, nakapaligid ang mga lamesa at upuan sa iba't-ibang bahagi nito. Sa hindi kalayuan makikita ang isang malaking dome, mukhang dito gaganapin ang sinasabi ng asawa niya na masquerade ball, sa harap ng pintuan dalawang butler ang nakatayo, sa gitna nila ay may isang red carpet. Sa kanilang harapan ay isang napakagandang maputi na blondina, naka-pulang makinang na wrap-up dress, ang dibdib nito ay hindi gaanong natatago, at isang mahabang slit na umabot hanggang sa thighs niya, pinapakita ang maputi at makinis na balat nito. Napakaraming suot na gold jewelry, at high-heels na kulay gold din. Sa unang tingin alam nang isang mayaman ang babaeng ito, ngunit hindi halata na isang baliw na mahilig sa mga aktibidad na nag-aagaw buhay ang mga tao. Nasa likod niya ay iilan na mga taong nakapormal ang mga suot, at iilan din na hindi maintindihan a
Barilan, habulan, iwasan.Ayan ang naging byahe nila Astrid papunta sa party.Sa gitna ng kanilang byahe, bigla na lang may nag-paputok ng baril sa sinasakyan nila, at mabilis na kumilos ang dalawang lalaking kasama niya para lumaban.Andaming butas ng bintana ng likurang pinto, at harap na salamin ng sasakyan.Ilang mga bala ang natamo ng dalawang kasama niya mula sa kanina pa nilang pakikipagbakbakan sa mga taong nakasunod sa kanila.Dahil sa suot nilang mga balot na kulay itim, at itim na face mask na madalas makitang suot ng mga holdaper, hindi malaman ni Tristan kung sino ang nag-utos sa mga ito.Puno ng kaba ang itsura ni Astrid habang hinaharangan ang sarili sa upuan, takot na baka masalo niya ang isa sa mga bala na pinapuputok ng kotseng nasa likuran nila. โSino ba yang mga yan?! Hanggang dito nakaabot sila!โ โIt must be one of Julia's schemes. Or the other subordinates of the spies from the airport.โ Walang emosyong ani Tristan, habang dumungaw sa bintana at nag-paputok pab
โTristan, this is what Astria is going to where! You should at least wear the same colored tie to match with her!โ Nag-salubong ang kilay ni Tristan sa narinig niya.โNo.โ Tipid na sagot niya, habang inaaayos ang sarili.Madramang sumigaw si Astria, pinipilit ang lalaki na bagayan ang suot ng kanyang asawa.Kasalukuyan na silang nag-hahanda dahil dalawang oras na lamang at pupunta na sila sa masquerade ball na gaganapin ng pinsan ni Tristan.At dahil hindi kasama si Theo at Astria, maiiwan sila sa condo kasama ang mag-kapatid bilang mga taga-bantay nila.At si Luigi naman at ang kasama ng mag-asawa papunta sa ball.Isang makinang na purple elegant ruched side slit, off shoulder dress ang suot ni Astrid, ang kanyang buhok ay naka messy bun, na may mga ligaw ng hibla ng buhok niya na nakakulot sa gilid ng mukha niya.โAng ganda mo, madam!โโYou look stunning.โSabay na pag-bibigay puri ng mag-kapatid, โBakit kaya namumula tong si Ban? May sakit ba to?โ tinignan ng mabuti ni Astrid ang m
Nang nakuha na ni Astria ang mga gusto niya, dali-dali siyang pumunta sa loob ng iss mga fitting room. Tinapat niya ang mga gowns sa harap niya, at lumapad ang ngiti sa mukha nang tignan ang sarili sa harap ng salamin. Paulit-ulit niyang ginawa ito, hanggang sa natapos na siya, hindi na niya inabalang suotin pa ang mga ito at alam niyang hindi naman siya kasama sa mismong ball. Pinili niya lang ang mga ito para kay Astrid, dahil alam niyang ito ay first time ng babae, at dahil mas alam niya ang mga bagay para sa kanya, siya na ang namili para dito. Dahil siya naman talaga ang orihinal na Astria Santiago, at hindi siya papayag na hindi siya magiging maganda sa masquerade ball ng mga Miller. Napaka-bihirang okasyon nito na mangyayari, at kailangan maganda, magarbo, at maaalala siya sa okasyon na iyon, kahit pa ay hindi naman siya ang nasa katawan niya. Palabas na siya ng fitting room ng biglang nanikip ang kanyang dibdib, nalaglag ang mga hawak niya at napakapit siya sa dibdib niy
Malakas na tumili si Astria habang nagpaikot-ikot sa loob ng malaking boutique, magagarang mga ball gown, suits, formal shoes, alahas at iba pa ang mga naka-display sa loob. Hinigit ni Astrid si Tristan sa tabi, โAng sabi mo masquerade party, bakit kailangan naka ganto?โ Weird na tinignan ni Tristan ang babae, at mabilis na nawala rin dahil mukhang seryoso ito sa kanyang tanong. โI don't even know why you're asking me that, you've been to a lot of parties yourself that require these kinds of outfits, and dress codes.โ Napabuntong hininga ni Astrid sa narinig, โAkala ko ba alam na nito ang totoong nangyari? Bakit parang tingin pa rin niya sa akin na ako ang totoong Astria?โ Pero binalewala na lang din ni Astrid ang kanyang iniiisip, at pinaintindi sa lalaki ang gusto niyang sabihin, โPero pag-party kahit casual lang diba? Itong gantong mga suotin, hindi ba pang ball yan?โ Sabay turo sa isang dress na puno ng mga palamuti. โKung formal naman, hindi rin naman ganto ka gagara ang mg
Nakahinga na ng malalim si Astrid nang makalabas na sila ng airport.โSa wakas, sa dami ng pinagdaanan ko para lang marating tong Palawan na ito.โTahimik lang siyang naglakad, nangunguna sa kanyang mga kasama.Samantalang nag-tinginan ang mga ito.Dali-daling sinundan ni Theo ang nakakatanda, โTara, baka mawala pa sila.โ Kinakabahang ani Ban, at sabay-sabay na rin silang sumunod sa mga ito.Agad na naramdaman ni Astrid na may humigit sa kanyang kamay, takot na napalingon siya sa kanyang likod.Tila bang nahigitan siya ng hininga dahil iniiisip niya ay baka ang mga spy na naman ito.Nabunutan ng tinik si Astrid nang makita na ang paborito niyang bata lang pala itoโIkaw lang pala yan, Theo. Tinakot mo ako.โ Nag-pout ang bata, โSorry ate. You we're walking too fast earlier, I wasn't able to catch up with you.โ Mabilis na nilingon ni Astrid ang kanilang mga kasama, na papalapit palang ang mga ito kung saan sila tumigil ni Theo.Hindi niya napansin na nauuuna na pala siya.โSorry, hindi
โMadam? Anong nangyari sayo?โโMiss? Are you okay?โโWhat happened to ate?! Why does she look so pale? Is she sick? Ate? Are you okay?โโTheo, I think itโs best to leave your ate alone, for now.Iโm sure she will be okay..โโMagiging okay nga ba ako?โโBaka mabaliw ako lalo kung iiwan niyo ako.โโHey, don't worry. Tapos na, you don't have to shoot anyone anymore.โโShoot?โNang narinig niya ang salitang shoot, napatingin siya sa baril na hawak hawak ng kanyang asawa, at nangilid ang mga luha.Nanlalabong paningin.Mabigat ang bawat pag-hinga, naninikip sa bawat hinga.Labis ang panginginig ng kanyang mga kamay, โItong mga kamay ay nakapanakit ng taoโฆ.โโTama ba yung ginawa ko?โโPaano kung kailangan ko na naman mag-hawak ng baril? Manakit ng tao?โโGaling ni madam kanina no? Parang natural lang sa kanyang gumamit ng shoot gun, angas eh.โ Naramdaman ni Astrid ang mngilabot nang marinig niya ang sinabi ni Bandit.โKung wala kang magandang sasabihin, manahimik ka na nga lang!โโAray! Hind
Bago matamaan sila Luigi ng bala, natulak niya na ang mga ito, ngunit hindi niya naiwasan ang bala na parating. Dumaplis ito sa braso niya, napahawak siya rito pero patuloy pa rin sa pag-takbo. โYour arm is bleeding!โ Malakas na sigaw ni Astria, at nilingon siya ni Luigi, gulat at inis ang nakikita sa itsura nito. โStupid! Why did you do that?! I was ready to shield Theo anytime!โ โSusuportahan mo pa ang boss mo mula sa plane, hindi pwedeng magalusan ka kung gusto mong kumpleto tayong makaalis dito.โ Giniit ni Luigi ang mga ngipin niya. Tama ang sinabi nito, kaya hindi na siya nangontra pa. Konti na lang, at mararating na nila ang pintuan kung saan may dalawang flight attendant ang nag-aaabang sa kanila. May mga armas na hawak ito, at nakalahad ang parehong kamay nila upang tulungan sila Astrid makapasok agad sa loob. โ1 minute before we close the doors, and go into flight.โ Pagbibigay ng impormasyon ng isa sa kanila, habang nagtago upang iwasan ang putok ng baril na nakatu
โWhat's happening, kuya? Ate? I'm scared.โ Puno ng panginginig ang boses ni Theo, isang malakas na putok na naman ang maririnig mula naman sa loob na pinanggalingan nila.โShh. It's okay, stay close kay Ate at Kuya ha? You're not alone.โ Mabuti at katabi nito si Astria, kahit na halata din sa mukha at boses nito ang takot.Lumingon si Astrid sa direksyon ng kanyang asawa, nakatanggal na ang maskara. Ginagawa ang lahat ng kanilang makakaya ni Bandit na hindi bumukas ang pinto, โAnong nangyayari, Tristan.โ โI'll explain later-โ Naputol ang kanyang sinasabi nang may dumaplis na bala malapit sa kanyanh pisngi.Agad na napaupo siya, at hinawakan ang sugat na may dumadaloy nang dugo.โRight now, we need to get inside the plane first.โMaingay ang paligid, malalakas ang sigaw ng mga sibilyan na nag-uunahan upang makapasok ng eroplano.Habang may mga guard na hinahanap ang mga taong responsable sa pamamaril.โAnong plano mo? Para kahit papaano alam namin paano kikilos, at maiwasan ang dapat