All Chapters of The Tycoon's Pampered Wife: Chapter 1 - Chapter 10

"Maari na nating simulan ang pagpaplano, mukhang magandang araw ang ika-pitong buwan ng Mayo. Ano sa tingin niyo, Armando? Palome?" tanong ni Mr. Morris sa mag-asawang Fajardo. Tila'y gulat pa rin sa mga pangyayari, sunod-sunod na tumango ang mag-asawa at naawang napatingin sa anak nilang parang binagsakan ng langit at lupa. "Sunny," nag-aalalang tawag sa kaniya ng ina. Dahang-dahang bumalik sa pagkakaupo si Sunny at napapikit na lamang, tanggap na ang kaniyang tadhana. Hindi pa man nangyayari, parang pinagkait na sa kaniya ang kalayaan at ang kaniyang kabataan. Sinong mag-aakala na sa edad na bente ay mag-aasawa na siya? Kasalukuyan pa nga lang siyang nasa sekondarya ng kolehiyo! Hindi pa siya tapos mag-aral! Hindi niya lubos na matanggap na hindi umubra ang kaniyang plano! Sino ba kasing mag-aakalang tatanggapin ang mga Morris ang pangit na manugang? Bakit ba kasi siya ang napili? Sa dami ng ibang magagandang babae sa mundo! Sigurado, maraming gustong magpakasal sa pamilyang k

Kinakabahan man, pilit na tumingin si Sunny sa lalaking nasa kaniyang harapan. Siya na nga ba ang kaniyang mapapangasawa? Kilala niya ang lalaking ito. Hindi man sila nagkikita kahit na nasa iisang lungsod lamang sila, sikat ang pangalan nito. Siya ang panganay na anak ni Mr. Morris—Rowan Morris.Napalunok si Sunny habang tahimik na nakatingin sa lalaki sa dulo ng altar. Hindi niya maalis ang tingin dito, tila hindi makapaniwala sa kanyang nakikita. Pamilyar ang mukha nito, isang anyo na minsan lamang niyang masilayan sa mga pormal na pagtitipon ng kanilang pamilya. Hindi siya makapaniwala na ang ipapares pala sa kanya ay walang iba kundi ang bente otso anyos na anak ni Mr. Morris! Napakalaki ng agwat ng edad nilang dalawa.Sa halos ilang buwan ng paghahanda para sa kasal, buong akala niya’y ang pangalawang anak ang ipapakilala sa kanya—ang mas malapit sa kanyang edad. Ngunit ngayon, ibang tao ang nakatayo sa harapan niya. Ang misteryosong panganay na laging tahimik ngunit puno ng aw

Galit na galit na naglakad si Sunny pababa ng malamig at madilim na pasilyo, mahigpit ang hawak sa tela ng mabigat niyang gown na parang doon niya idinadaan ang lahat ng inis niya. Wala siyang ideya kung saan siya patungo, pero ayaw na niyang manatili pa ng kahit isang segundo sa silid na iyon kasama si Rowan. Ang kapal ng mukha ng lalaking iyon! Paano naging ganun ka-gwapo pero sobrang bastos? Tumunog ang mga takong niya sa makinis na sahig, bawat pintong sinilip niya ay nakasara o mukhang kasing-lamig ng taong iniiwasan niya. Walang mapa ang mansyong ito, kaya parang daga siyang paikot-ikot sa isang labirinto. “Guest room, guest room,” inis niyang bulong sa sarili habang naglalakad, ang boses niya’y puno ng pigil na galit. “Dapat meron namang guest room sa sobrang laki ng mansyon na ‘to.” Pagkaraan ng ilang liko at nabigong paghahanap, napasandal siya sa isang pader, pinakakawalan ang isang malalim na buntong-hininga. Sumakit na ang paa niya mula sa oras ng paglalakad sa matata

Kinaumagahan, abala si Rowan sa opisina niya. Tumawag siya ng meeting kasama ang kanyang sekretarya para sa mga detalye ng kasunduan.“Siguraduhing walang aberya sa negosyo ng Fajardo,” malamig niyang utos.“Opo, Sir,” sagot ng sekretarya. Halos mabitiwan ni Sunny ang kape na hawak nang marinig ang kaniyang pamilya, papasok sana ito ng opisina ni Rowan upang mag bigay ng kape dahil may istatanong sana ito ng marinig nito na binanggit ni Rowan ang mga Fajardo“Nasaan si Sunny? Siguraduhin mong hindi niya malalaman 'to.”Napuno ng maling akala ang isipan ni Sunny. Sa pagkakaintindi niya, tila pinag-uusapan ni Rowan ang mga Fajardo para alipustahin.Pigil ang kabang pinihit ni Sunny ang pintuan sa opisina ni Rowan at pumasok doon ng walang paalam."Ano na naman bang plano mo sa pamilya ko, Rowan?" Tanong nito sa lalaki.Gulantang na napatingin si Rowan at ang sekretarya sa kaniya.Tumigil si Rowan, nagtat

Kinabukasan. Habang tahimik na kumakain ng agahan si Sunny nang may inabot sa kanyang isang palanggana ng tubig. Nag-tatakha niyang tinignan kung saan nanggaling 'yon. Hindi niya maintindihan kung para saan ito. Pinanood siya ni Evelyn na may halong panunuya. "Ang mga galing sa maliliit na pamilya, talagang iba kung umasal. Kahit simpleng bagay, hindi alam. Ni wala bang TV sa inyo? Kung meron man, nanonood ka ba?" Kumunot ang kaniyang noo, ano na naman bang palabas ang gustong mangyari ni Mrs. Morris? Sa ilalim ng panlalait ni Evelyn, mahigpit na pinigil ni Sunny ang sarili. "Mawalang galang na po, Mrs. Morris. Ano po ba ang maitutulong ko?" "Anong maitutulong mo? Ang daming gawaing bahay dito, bakit kaysa humilata at kumain lamang sa isang buong araw ay hindi ka tumulong sa mga kasambahay? Hindi ka ba nahihiya? Ikaw lang ang walang ginagawa rito."