บททั้งหมดของ ฮูหยินของข้าถึงเวลากลับจวนได้หรือยัง: บทที่ 11 - บทที่ 13

หวงเทามาแล้วพาคนมาหลายคนต่างขนของมาให้นาง ของเยอะกว่าที่สั่งอีก นี่มันมากมายเชียวนะก่อนที่หวงเทาจะเดินมาหาแล้วเอ่ยประโยคสั้นๆ"อยากได้สิ่งใดก็บอกมา หากว่างมากนักก็เขียนกฎสกุลให้ครบห้าพันจบ คืนเดียวยังสามารถเขียนใบหย่าได้ถึงสองร้อยใบ เอาเวลาไปทำเรื่องมีประโยชน์จะดีกว่า เอ่อ ฮูหยินน้อยนี่เป็นคำพูดใต้เท้าฝากมาถึงท่านขอรับ มิทราบว่าฮูหยินน้อยมีอันใดฝากบอกกลับไหมขอรับ""หย่าไม่ได้ก็ให้เขารีบไปตายซะ ข้ายอมเป็นหม้ายผัวตายดีกว่าเป็นฮูหยินราชครูปัญญาอ่อนโง่งม หากไม่หย่าอย่าคิดแต่งท่านหญิงนกแก้วนั่นมาเด็ดขาด ข้าจะพังงานแต่งเขาซะจะให้คู่นกยวนยางกลายเป็นเป็ดย่างเลยหากอยากอยู่กับคนรักอยากแต่งกับนางก็หย่าข้าซะ"หวงเทารับคำก่อนจะกลับไปรายงาน ห้าบุรุษนั่งประชุมงานกันอยู่แต่จะมีคนหนึ่งที่อยากจะกลับจวนท่าเดียวเขาคิดถึงร่างนุ่มนิ่มของจ้าวหลานอีกแล้ว ตั้งแต่เข้าหอเขาก็ไม่นอนเรือนหลักอีกเลย แม่ว่านางจะเกลียดขี้หน้าเขาๆก็ไม่สนใจเอาตัวเองไปนอนเรือนข้าง หวงเทาเข้ามาหารายงานตามที่สั่ง"นางว่าอย่างไรบ้างหวงเทา"เห็นพ่อบ้านเงียบไม่ตอบหวงจื่อหานจึงวางพู่กันในมือมองหน้าเขา หวงเทาประสานมือก่อนจะ

ทันทีที่ประมุขใหญ่ของบ้านเอ่ยออกมาทุกคนก็ไปทำตามทันที โจวหมัวมัวที่ตอนนี้ตัวสั่น มองหน้าอ้ายเซียงเซียงไหนว่านางเป็นคนโง่ไง หากตรวจสอบแล้วพบเจอจะทำเช่นไร อ้ายเซียงเซียงเห็นท่าไม่ดีจะขอตัวกลับพ่อบ้านก็มาพร้อมสมุดบัญชี"เรียนไท่ฮูหยิน โจวหมัวมัวรับเงินทุกเดือน บอกว่าฮูหยินน้อยให้มารับแทน เพราะใต้เท้าสั่งห้ามนางออกจากเรือนข้างขอรับ นี่คือสมุดบัญชีของจวน"โจวหมัวมัวคุกเข่าทันที มือเหี่ยวย่นเกาะแขนอ้ายเซียงเซียงแน่นเอ่ยพร้อมน้ำตา"ท่านหญิงช่วยบ่าวด้วยเจ้าค่ะ ไหนท่านว่าทำเช่นนี้ไม่เป็นไรไงเจ้าคะ""เจ้าพูดอะไรโจวหมัวมัว ข้าไม่เคยสั่งให้เจ้าทำเรื่องไร้ศิลธรรมไร้ยางอายเช่นนี้ เจ้าเป็นบ่าวแต่กลับยักยอกนาย ยังมาสาดน้ำโคลนใส่ข้าอีก ไท่ฮูหยิน พี่จื่อหานข้าไม่ทราบเรื่องอันใดด้วยเลยนะเจ้าคะ"อ้ายเซียงเซียงเอ่ยร้อนรน ยายแก่นี่จะกลับมาทำไมนะ อยู่ที่วัดถือศิลกินเจไปสิ อ้ายเซียงเซียงนึกอย่างขัดใจ เสียงของไท่ฮูหยินดังกังวาน"ไปตรวจสอบบัญชีทั้งหมดของจวน ใครทำผิดเอามารวมที่ลานด้านหน้า โจวหมัวมัวโบยยี่สิบไม้ขับออกจากจวน ส่วนคนอื่นๆที่กระด้างกระเดื่องขายทิ้งไปซะ หานเอ๋อร์เจ้าละเลยจริงๆ