All Chapters of ฮูหยินของข้าถึงเวลากลับจวนได้หรือยัง: Chapter 51 - Chapter 60

เย่วเซียวฉางที่ยังเดินไม่พ้นประตูได้ยินนางเอ่ยถึงบิดา เฟิ่งเหมี่ยนหรือเหมือนเคยได้ยินนะ"เฟิ่งเหมี่ยนหรือ อย่าบอกนะว่าเจ้าแซ่เฟิ่ง เจ้าของหอกระบี่เมฆาที่ถูกราชสำนักกวาดล้างเมื่อสิบปีก่อนเพราะเข้าใจผิด อาชิวอยู่หรือไม่มานี่หน่อย"เย่เซียวฉางเรียกหาคนของตนทันทีไม่นานทหารคู่กายของเขาก็ปรากฎกายข้างๆ"อาชิว เจ้าเคยเห็นสร้อยข้อมือที่หูปี้เฉาสวม ไปหาคนวาดออกมาไปตามหาที่มาด้วย ดูด้วยว่าสกุลเฟิ่งเจ้าของหอกระบี่เมฆายังมีคนเหลือรอดไหมแล้วกระจัดกระจายอยู่ที่ใดบ้าง""ขอรับท่านแม่ทัพ"เย่เซียวฉางยืนถอนหายใจก่อนจะหลับตากลืนความรู้สึก การกวาดล้างครั้งนั้นเขาไม่ได้เข้าร่วม มีแต่คนของสกุลหวัง สกุลวัง สกุลว่านคนของฝ่ายหวังกุ้ยเฟยเท่านั้น ขอเถอะนะปี้เฉาเจ้าอย่าเป็นบุตรสาวของเฟิ่งหวงสหายข้าเลย เหตการณ์ครั้งนั้นโหดร้ายเกินกว่าทุกคนจะรับไหวเย่เซียวฉางเดินไปถึงเรือนหลัก มาถึงด้านที่หูไห่ถิงนอนอยู่เดือนก็เอ่ยเรียกคนด้านใน"อาซ้อหู ข้าเย่เซียวฉางมีเรื่องอยากมาแจ้งแก่ท่าน ข้ากับปี้เฉาเราสองคนเป็นสามีภรรยากันแล้ว หวังว่าท่านจะไม่ตำหนิปี้เฉา หากท่านอยากกล่าวโทษข้ายินดีรับไว้ผู้เดียว"หูไห่ถิงกำลังให้นมบุตรชายได้

ปลายยามเฉินทั้งห้าบุรุษมารวมตัวกันที่สกุลหวงเพื่อจะเดินทางไปเหอเป่ย ตอนนี้หวงจื่อหานกำลังคุยกับหวงจางเหว่ยบิดาของเขาอยู่ด้านใน เขาต้องการรู้ที่อยู่แน่นอนของโรงประมูลที่บิดาไปประมูลภาพวาดนั้นมา"ท่านพ่อขอรับ.. มิทราบว่าท่านพ่อประมูลภาพวาดนั้นมาจากอำเภอหรือตำบลใดในเมืองเหอเป่ยหรือขอรับ"" อืม... โรงประมูลตำบลสุ่ยชิงอำเภอเถาน่ะ ว่าแต่หานเอ๋อร์ลูกบอกว่านี่เป็นภาพวาดฝีมือลูกสะใภ้ของพ่อ หลี่เสี่ยวหรูภรรยาของเจ้าจริงๆน่ะหรือ เช่นนี้นับว่านางมีความสามารถมากนัก เอ่อ มีอีกเรื่องที่พ่อต้องบอกเจ้า"" มีเรื่องอันใดหรือขอรับท่านพ่อ"" หานเอ๋อร์โรงประมูลแห่งนั้นเป็นของไหวอ๋องพ่อเองก็เพิ่งรู้หลังกลับมาถึงเมืองหลวง"หวงจื่อหานขบกรามแน่น เขาคิดว่าไหวอ๋องต้องรู้เห็นเรื่องนี้แน่ๆ แอบซ่อนเมียข้าหรือตาแก่ใจแคบเท่ารูเข็ม หึหลานสาวท่านก็ใช่ แต่นางแต่งให้ข้าแล้วใครมีสิทธิ์ในตัวนางมากกว่ากัน อ้ายเฟยหรงไอ้คนจิตใจสตรีกล้าซ่อนเมียข้าอย่าให้ถึงทีข้านะ จากนั้นก็บอกลาบิดาทั้งห้าเตรียมไปรถม้าสองคัน รอเจอพวกนางก่อนค่อยเตรียมรถม้าคันใหญ่ไปรับอีกที บรรดาเหล่าไท่ๆที่รู้ว่าหลานชายจะไปตามหลานสะใภ้ก็รีบมาหา เพื่อสั่งนี่นั่

ส่วนทางด้านหวงป๋อเหวินคารวะบรรดาไม่ฮูหยินของแต่ละเรือน แล้วเดินไปขึ้นรถม้าเพื่อไปสำนักศึกษา หวงป๋อเหวินกำลังจะจากไปหวงจื่อหานเรียกหลานชายไว้ก่อนจะเอ่ยถาม"ป่อเหวินเจ้าได้ติดต่อกับอาสะใภ้เจ้าบ้างหรือไม่บอกข้ามาหน่อย""ท่านอาเอ่ยล้อเล่นแล้วขอรับ อาสะใภ้หนีไปคนที่นางไม่อยากติดต่อมากที่สุดจะเป็นใครก็ได้ยกเว้นคนสกุลหวง ท่านอาคงลืมกระมังขอรับ""อ้อๆๆ"หวงจื่อหานอมยิ้ม ป๋อเหวินนะป๋อเหวิน เจ้าคงไม่รู้ว่านกเหยี่ยวที่เจ้าเลี้ยงไว้มันไปไมถึงเหอเป่ย ทีนี้ใครจะส่งข่าวให้อาสะใภ้เจ้ารู้ตัวว่าข้ากำลังจะไปหานางเล่าไอ้หลานตัวดี เมื่อพูดคุยกันเรียบร้อยทั้งหกคนก็ออกเดินทาง หวงเทาที่ตอนนี้หัวใจไปอยู่ที่เหอเป่ยนานแล้วตั้งแต่เมื่อคืนเขาคิดถึงชุ่ยชุ่ยยิ่งนักเขาสะลึมสะลือคืนนั้นเหมือนได้ยินนางบอกว่า ข้าจะเลี้ยงลูกของเราให้ดี แปลว่าเขาเองก็มีเจ้าตัวน้อยหรือ หากมิใช่วันนั้นเขาต้องรีบไปเปิดโต๊ะลงทะเบียนผู้เข้าสอบเมียคงไม่หาย ช่างเถอะมีลูกหรือไม่มีลูกเขาก็รักนางเหมือนเดิมมากยิ่งกว่าเดิมเสียอีกด้วยกลับมาค่อยทำลูกกับนางสักสิบคน"พี่จื่อหยาง พวกเราจะเริ่มที่ไหนดีขอรับ"โจวจื่อหมิงถามหวงจื่อหานที่นั่งอ่านตำรา รถม้าว

ยามเหมาหลี่เสี่ยวหรูตื่นมาแต่เช้าเพื่อเข้าครัว ทำอาหารแม่ลูกอ่อนกับอาหารอ่อนของจ้าวเหิง จางหมิงเจ๋อ หูโม่หลาน หูซินเหยา ซุนหนิงจิน ซุนหนิงเฉิง ซุนหนิงฮวา ยังมีคู่แฝดของชุ่ยอีก หวงเสี่ยวเป่ากับหวงเสี่ยวเป้ยท่านอาหวงเทาเป็นลูกพี่ลูกน้องกับต่าเฒ่าใจแคบหวงจื่อหาน แต่นิสัยต่างกันราวฟ้ากับเหวเสียจริงๆ คนสกุลหวงก็นิสัยดี หรือว่าหวงฮูหยินหยิบลูกชายผิดคนมากันแน่นะหลี่เสี่ยวหรูทำอาหารอ่อนของหลานๆทั้งเก้าคนเสร็จ ก็เตรียมน้ำอุ่นเช็ดตัว ตอนนี้ได้แต่จ้างคนงานในหมู่บ้านแบบเช้าไปเย็นกลับห้าคน เรื่องในแปลงดินเรื่องโรงงานแปรรูปนางใช้คนของถังเหมินพวกเขาไม่รับค่าตอบแทนแต่นางก็จ่ายทุกคน ค่าแรงวันละห้าร้อยอีแปะมากกว่าเป็นองครักษ์เงาเสียอีก เดือนหนึ่งตกสี่สิบห้าตำลึง อยากลาออกจากงานองครักษ์แล้วมาสมัครเป็นคนงานท่านหญิงอย่างเดียวจริงๆปลายยามเฉินทุกคนเตรียมพร้อมมานั่งกินข้าวที่นอกเรือน วันนี้นางทำต้มเลือดหมูให้ทุกคนกิน มีข้าวสวย นางผัดไก่หน่อไม้ดองใส่พริกให้บรรดาพี่เลี้ยงกับคนงาน แต่แม่ลูกอ่อนกับแม่นมจะเป็นน้ำแกงไก่ตุ๋น ผัดเห็ดกับเครื่องในไก่ มีแผ่นแป้งเซาปิ่งกับหมั่นโถว ขาหมูตุ๋น หลี่เสี่ยวหรูจะทำมื้อเช้า

หลี่เสี่ยวหรูนั่งมองพวกองครักษ์กำลังโม่ถั่วเหลืองเพื่อทำเต้าหู้ส่งเหลาอาหาร หลี่เสี่ยวหรูทำเต้าหู้ได้วันละหนึ่งพันก้อนยังมีฟองเต้าหู้และวุ้นเส้นรวมถึงเส้นหมี่อบแห้งและของแห้งอีกหลายรายการ นางมีรายได้วันละสองร้อยตำลึงจากการขายสินค้าเหล่านี้แต่รายได้หลักมาจากภาพวาดและบทความอีกทั้งตำราอาหาร หลี่เสี่ยวหรูมีรายได้จากสิ่งเหล่านี้เดือนละสามแสนตำลึงทีเดียวเสี่ยวหงอุ้มจ้าวเหิงเดินมาหาเพราะว่าจ้าวหลานมารดาของเขากำลังลงลายปักแบบใหม่"พี่ห้า... ท่านอ๋องถามหาท่านอยู่น่ะเจ้าคะ""เสี่ยวหงเจ้าว่าเราไปหาที่อื่นอยู่กันดีไหม พี่เริ่มเบื่อความวุ่นวายแล้ว""พี่ห้า ท่านโกรธท่านอ๋องหรือเจ้าคะ""เปล่า..พี่แค่รู้สึกไม่อยากกลับเมืองหลวงน่ะ ไม่อยากเป็นเชื้อพระวงศ์อะไรทั้งนั้น"จางลี่อินทำขนมเสร็จแล้วกำลังเดินมาตามทั้งคู่ได้ยินพอดีก็ได้แต่ส่ายหน้า หนีอะไรก็หนีได้แต่หนีชาติกำเนิดตัวเองไม่ได้ อาหรูไม่รู้วาสนาหรือคราเคราะห์เจ้ากันแน่นะ"อาหรู...พี่ทำขนมเสร็จแล้วลองชิมหน่อยเถอะ หากอร่อยจะลองเปิดร้านค้าในหมู่บ้านดู วันๆเอาแต่ใช้จ่ายเงินทองที่เจ้าหามาพี่รู้สึกเอาเปรียบเจ้านัก""พี่ใหญ่ ท่านจะคิดมาอันใดเจ้าคะ ทุกวันนี้