ข้าสัญญาจะรักเพียงนางเท่านั้น

เย่วเซียวฉางที่ยังเดินไม่พ้นประตูได้ยินนางเอ่ยถึงบิดา เฟิ่งเหมี่ยนหรือเหมือนเคยได้ยินนะ

"เฟิ่งเหมี่ยนหรือ อย่าบอกนะว่าเจ้าแซ่เฟิ่ง เจ้าของหอกระบี่เมฆาที่ถูกราชสำนักกวาดล้างเมื่อสิบปีก่อนเพราะเข้าใจผิด อาชิวอยู่หรือไม่มานี่หน่อย"

เย่เซียวฉางเรียกหาคนของตนทันทีไม่นานทหารคู่กายของเขาก็ปรากฎกายข้างๆ

"อาชิว เจ้าเคยเห็นสร้อยข้อมือที่หูปี้เฉาสวม ไปหาคนวาดออกมาไปตามหาที่มาด้วย ดูด้วยว่าสกุลเฟิ่งเจ้าของหอกระบี่เมฆายังมีคนเหลือรอดไหมแล้วกระจัดกระจายอยู่ที่ใดบ้าง"

"ขอรับท่านแม่ทัพ"

เย่เซียวฉางยืนถอนหายใจก่อนจะหลับตากลืนความรู้สึก การกวาดล้างครั้งนั้นเขาไม่ได้เข้าร่วม มีแต่คนของสกุลหวัง สกุลวัง สกุลว่านคนของฝ่ายหวังกุ้ยเฟยเท่านั้น ขอเถอะนะปี้เฉาเจ้าอย่าเป็นบุตรสาวของเฟิ่งหวงสหายข้าเลย เหตการณ์ครั้งนั้นโหดร้ายเกินกว่าทุกคนจะรับไหว

เย่เซียวฉางเดินไปถึงเรือนหลัก มาถึงด้านที่หูไห่ถิงนอนอยู่เดือนก็เอ่ยเรียกคนด้านใน

"อาซ้อหู ข้าเย่เซียวฉางมีเรื่องอยากมาแจ้งแก่ท่าน ข้ากับปี้เฉาเราสองคนเป็นสามีภรรยากันแล้ว หวังว่าท่านจะไม่ตำหนิปี้เฉา หากท่านอยากกล่าวโทษข้ายินดีรับไว้ผู้เดียว"

หูไห่ถิงกำลังให้นมบุตรชายได้