ความในใจของเมีย

หวงจื่อหานถกงานราชการเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ข้อสอบได้เก็บไว้ยังห้องทรงพระอักษรของฝ่าบาท ทั้งห้าคนเตรียมไปกินอาหารเย็นที่ร้านจิ้นหลง ขณะกำลังขึ้นรถม้าก็พบกับหนิงอ๋องเทพสงครามแห่งต้าเย่วที่เพิ่งกลับมาจากชายแดน

อ้ายฉีลงจากหลังม้าเดินมาหาทั้งห้าคน เด็กเหล่านี้เป็นลูกศิษย์ของเขาๆสอนวิชาให้และไปกินนอนอยู่กับเขาชายแดนนานนับปีตอนนี้เติบใหญ่หมดแล้ว

หวงจื่อหานคารวะเขาก่อนอีกสี่คนจึงคารวะตาม

“ถวายพระพรหนิงอ๋องพ่ะย่ะค่ะ”

“อืม ไม่เจอพวกเจ้าเกือบสองปีได้ยินว่าแต่งงานกันทุกคนแล้ว เมื่อไหร่ว่างก็พาฮูหยินพวกเจ้ามาหาข้าบ้างจะได้เห็นหน้ากันไว้”

“พ่ะย่ะค่ะ หนิงอ๋องเพิ่งเดินทางมาถึงพวกเราห้าคนไม่รบกวนท่านแล้วพ่ะย่ะค่ะ”

"จื่อหานระหว่างพวกเราศิษย์อาจารย์คำกล่าวเหล่านั้นไม่ต้องก็ได้ไปเถอะ"

หนิงอ๋องไปแล้วหวงจื่อหานมองที่เอวของเขาก่อนจะนึกถึงหยกอีกครึ่งบนคอของหลี่เสี่ยวหรู อีกเจ็ดวันจะมีงานเลี้ยงต้อนรับเทพสงครามที่ตำหนักไห่ถัง ที่ชื่อนี้เพราะเขาปลูกต้นไห่ถังเต็มไปหมด เขาควรพานางไปดีหรือไม่เหตุใดนางจึงบอกว่าหยกนั้นเป็นของบิดา มารดาเป็นคนให้นางไว้ เมื่อเห็นพี่ใหญ่ของกลุ่มเงียบไปโจวจื่อหมิงจึงเอ่ยเรียก

"พี่จื่อหาน ท