All Chapters of กุหลาบรักซาตาน: Chapter 31 - Chapter 40

“ป้าลิลลี่คะ” ร่างบางในชุดกระโปรงผ้าฝ้ายวางแก้วชาลงบนโต๊ะก่อนเอื้อมมือมาแตะแขนแม่บ้านวัยกลางคน “ป้าลิลลี่ไม่ต้องบอกใครนะคะว่าวันนี้ฉันออกไปทำธุระข้างนอก มันเป็นเรื่องสำคัญมากค่ะ แต่จะขอรบกวนป้าลิลลี่แค่วันนี้”ใบหน้าแป้นหันกลับไปภายในบ้านที่แม่หนูน้อยกำลังนอนดูรายการการ์ตูนในโทรทัศน์ก่อนหันมายิ้มกับหญิงสาว“รบกวนอะไรกันคะ คุณผู้หญิง...ฉันเคยทำหน้าที่อย่างไรก็ยังทำอยู่อย่างนั้นและทำด้วยความเต็มใจค่ะ โดยเฉพาะการดูแลคุณหนูอีวี่เป็นสิ่งที่ฉันยินดีมากค่ะ”“ขอบคุณมากค่ะป้า” / “ว่าแต่คุณจะออกไปตอนไหนล่ะคะ เพราะนี่ยังเช้าอยู่เลย”หญิงสาวนั่งนิ่งขณะทอดสายตาคู่งามข้ามยอดไม้ไปยังหลังคาของคฤหาสน์หลังใหญ่“ไคลน์...เอ้อ...คุณเซอร์เรนัล์ฟเขาไปหรือยังคะ?” / “คุณเซอร์เรนัล์ฟตื่นแต่เช้าตรู่ แต่เห็นบอกว่าจะออกไปตอนสายค่ะ”“ถ้าอย่างนั้น...ฉันก็จะรอให้เขาออกไปก่อนก็แล้วกันค่ะ” อิสลินถอนหายใจบางเบาเมื่อป้าลิลลี่เดินกลับเข้าไปในบ้านและนั่งลงข้าง ๆ แม่หนูอีวี่ที่กำลังสนใจการ์ตูนในทีวีตรงหน้า ร่างบางมองยอดลินเดนที่ไหวไปมาเมื่อลมพัดผ่านก่อนยกแก้วชาขึ้นจิบด้วยความรู้สึกที่ก็ยังหวาดหวั่น เมื่อคืนหญิงสาวโทรไปหาแบ

“คุณทำแบบนี้เท่ากับฉันปล่อยให้คุณโดดเดี่ยวนะคะเดเรก”“ผมไม่ได้เผชิญปัญหาแค่เพียงลำพัง อย่างน้อยที่สุดแบรดก็อยู่เคียงข้างผมอีกคน ว่าแต่คุณเถอะ อีฟ...คงไม่โกรธเรื่องที่ขายแอร์โรไวรอนต์ไปเพราะบริษัทประสบปัญหาหลายอย่าง แต่ผมก็มีแผนสำรองเพราะเจ้าของดี ฮันเตอร์เต็มใจจะซื้อโรงงานกับคฤหาสน์ไว้และทรัพย์สินส่วนนั้นผมมอบให้คุณกับลูกถือว่าเป็นส่วนที่สามีต้องแบ่งให้ภรรยาหลังการหย่าตามกฎหมาย”อิสลินกลืนก้อนแข็งในลำคอลงไปโดยไม่ยอมปริปากบอกอีกฝ่ายว่าเกิดอะไรหลังการตกลงซื้อขายครั้งนั้น หญิงสาวจะบอกเดเรกได้เช่นไรว่าทุกสิ่งทุกอย่างตกป็นของ เขา ไม่เว้นแม้แต่ชีวิตของเธอที่ต้องเอาอิสรภาพเข้าแลกเพื่อปกป้องหัวใจดวงน้อย“อย่าห่วงฉันเลยค่ะเดเรก...ทุกอย่างโอเค เว้นก็แต่...คุณ”“เดือนหน้าผมจะเข้ารับการผ่าตัดโดยแพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านสมอง ผมสวดอ้อนวอนต่อพระเป็นเจ้าทุกค่ำคืนว่า...ขอให้มันผ่านไป”“มันจะผ่านไปด้วยดีค่ะ เดเรก ฉันเชื่อเช่นนั้น” อิสลินบีบบมือเขาเบา ๆ เป็นกำลังใจส่งผ่านสัมผัสแทนคำพูดมากมายที่มิอาจกลั่นออกมาได้หมดสิ้น เธอมองเห็นความเข้มแข็งส่องประกายกล้าในดวงตาสีมรกตที่ยังสดใส หญิงสาวอยู่พูดคุยกับเขาต่อไปโ

ดอกไม้แสนสวยมากมายสยายกลีบสีชมพูหวานรอรับหยาดน้ำในรัตติกาลสงบงามทว่าไร้ความสงัดและน่ากลัวนักสำหรับหญิงสาว เซอร์เรนัล์ฟหยุดเดินและกระชากร่างแน่งน้อยมาไว้ในอ้อมแขนเมื่อเขาพาเธอมาหยุดอยู่กลางดงกุหลาบอาบสายฝน“คุณชอบบรรยากาศแบบนี้ไม่ใช่หรืออีฟ แต่คืนนี้ไม่มีแสงจันทร์ จะมีก็แต่ความทรมานที่คุณต้องเจ็บจำไปจนวันตาย!”“อย่าทำอะไรบ้า ๆ นะคะ ไคลน์ คุณจะทำแบบนี้ไม่ได้ ได้ยินมั้ยคะ!” อิสลินใช้ฝ่ามือบางดันอกแกร่งเอาไว้แต่ไม่มีจังหวะจะผละออกห่างจากอ้อมแขนหนาที่ยังกอดรัด ยิ่งฝนกระหน่ำเทก็ยิ่งทำให้ตัวเขาและเธอเปียกปอน เซอร์เรนัล์ฟนั้นยิ่งร้อนรุ่มหนักด้วยเพลิงโทสะและเปลวราคะที่กำลังเผาไหม้ เมื่ออาการหอบสะท้อนยิ่งทำให้อกนุ่มใต้เสื้อเปียกโชกเสียดสีกับแผ่นอกกว้างโดยไม่ได้ตั้งใจ ทว่าหญิงสาวมองเห็นก็แต่ดวงตาดุกร้าวราวกับราชสีห์จ้องเหยื่อก็ไม่ปาน“ทำไมผมจะทำไม่ได้ อีฟ! ผมมีสิทธิ์ทำทุกอย่างที่ผมอยากทำ ส่วนคุณก็มีหน้าที่ทำตามความต้องการของผมเท่านั้น!”“แต่ไม่ใช่แบบนี้...ได้โปรดเถอะค่ะ ฉันอยากกลับค่ะไคลน์...ได้โปรด”“เมื่อกี๊เสียงของคุณมันไม่ใช่แบบนี้ ทั้งอวดดีและอวดเก่ง คุณยั่วให้ผมโกรธแล้วคิดว่ามันจะหายง่าย ๆ

“ใช่...ความหนาวอาจฆ่าคนให้ตายได้ แต่ไม่ใช่ผมกับคุณ...ตอนนี้แน่” เซอร์เรนัล์ฟเสียงขาดออกเป็นห้วงก่อนจะดึงมือออกจากเนินเนื้อสามเหลี่ยมเย้ายวนที่เขาดึงแพนตี้ตัวน้อยลงไปถึงขาอ่อนของหญิงสาว ร่างสูงหยัดกายขึ้นและรั้งเสื้อเปียกปอนออกไปทิ้งไว้ข้าง ๆ โดยไม่หวั่นต่อสายฝนทั้งไม่สนใจว่ามันจะเปื้อนเปรอะดินทรายจนหมด ท่ามกลางม่านฝนและกระไอน้ำเธอยังเห็นเรือนร่างล่ำสันของความเป็นบุรุษเพศเคร่งเครียดไปด้วยความแข็งแรงบนไหล่และอกเรื่อยไปถึงกล้ามเนื้อเป็นลอนบนหน้าท้องผ่านแสงสปอร์ตไลต์ที่อาบลงมากลางดงกุหลาบ อิสลินนอนราบอยู่ใต้ร่างนั้นเพราะหมดแรงจะดีดดิ้นและหนีไปทางไหนอีก ร่างนั้นแหงนหงายขณะลมหายใจสะท้อนบนเรือนกายเย้ายวนหัวใจชายที่กำลังจะบังคับเพื่อครอบครอง“ฉันหนาวเหลือเกินค่ะ ไคลน์” เสียงแผ่วลอดผ่านกลีบปากฉ่ำเคลือบด้วยหยาดน้ำฝนที่เธอกลืนเข้าไปหลายอึก เซอร์เรนัล์ฟโน้มกายเปลือยเปล่าท่อนบนเหลือเพียงกางเกงเดนิมหนาหนักลงมาหาร่างเล็กเพื่อดึงรั้งอาภรณ์ชุ่มน้ำออกจากสัดส่วนโค้งเว้าโดยไม่สนใจการทัดทานจากปลายเล็บที่จิกลงบนมือหนา อิสลินกำลังร้องไห้หากแต่น้ำตานั้นหลั่งไหลไปกับสายน้ำ เธอทำอะไรจอมซาตานไม่ได้เลยและยิ่งรู้

“ทำไมจะไม่ได้คะไคลน์ ฉันบอกว่าให้คุณออกไปจากตัวฉันเดี๋ยวนี้”“คุณจะสั่งผมได้ยังไง เพราะแม้แต่ร่างกายของคุณ คุณก็ยังสั่งมันไม่ได้เลย” / “ไม่จริง!...คุณพูดเอาแต่ได้รู้ตัวไหมคะไคลน์”“ถ้าไม่เชื่อผมจะพิสูจน์ให้คุณได้รู้ว่าที่ผมพูด...มันเป็นความจริง” ชายหนุ่มไม่พูดเปล่าแต่ยังขยับสะโพกภายใต้เดนิมเนื้อหนาขณะกดไหล่หญิงสาวกับพื้น เขาตั้งใจจะบังคับเธอด้วยกำหนัดร้อนแรงและดูเหมือนมันใกล้บรรลุผล อิสลินเองก็ปั่นป่วนไปหมดเมื่อความปรารถนาระอุร้อนกำลังแทรกตัวขึ้นมาแทนที่สำนึกอันตื้นเขิน หญิงสาวกำลังเผชิญกับความรู้สึกใหม่เมื่อความเจ็บแสบทุเลาลงจนบางเบา ส่วนซ่อนเร้นอันแห้งผากก็เริ่มเปิดรับความเครียดตึงด้วยการขับความฉ่ำชื้นออกมาหล่อเลี้ยง แล้วความรักก็มีชัยเหนือทุกสิ่งเพราะธรรมชาติแห่งความเป็นจริงคือเธอสั่งตัวเองให้ ปฏิเสธเขาไม่ลง”อีฟ...โอ...พระเจ้า!...นี่คุณจริง ๆ หรือ” เซอร์เรนัล์ฟพลั้งเผยความรู้สึกที่ยังฝังอยู่ในหุบลึกแห่งห้วงเสน่หา ขณะขยับความเป็นชายที่เครียดเขม็งเข้าออกก็นึกไปถึงครั้งแรกที่ได้ครอบครองหญิงสาว อิสลินในเวลานั้นเต็มไปด้วยความตื่นกลัวและกระหายได้เรียนรู้รสชาติอันหวานหอมแห่งวิถีทางเพศ ทว